Βέβαια, απάντηση υπάρχει για τους άλλους μετανάστες, γι' αυτούς τους εκατοντάδες χιλιάδες, που δεν μπήκαν καν στη διαδικασία αυτή, για λόγους ανομολόγητους, ασχέτως εάν οι αιτίες λίγο - πολύ είναι σε όλους μας γνωστές. Οι άνθρωποι αυτοί - το ομολογούν ακόμα κι όσοι δεν έχουν συμφέρον να το κάνουν - θα παραμείνουν σε καθεστώς παρανομίας και θα συνεχίσουν έτσι να αποτελούν, αφ' ενός, αντικείμενο της πιο στυγνής εκμετάλλευσης απ' τους εργοδότες και, αφ' ετέρου, αντικείμενα βάναυσης μεταχείρισης από τις διωκτικές αρχές. Και δε μιλάμε για κάποιους, μιλάμε σχεδόν για τους μισούς οικονομικούς μετανάστες, που ζουν κι εργάζονται στη χώρα μας, αφού απ' τους 800.000 - 900.000 μετανάστες που βρίσκονται εδώ (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τον περασμένο Μάρτη, της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας), μόλις οι 330.000 υπέβαλαν δικαιολογητικά για τη νομιμοποίησή τους (σύμφωνα με τις τελευταίες δηλώσεις της υπουργού Εσωτερικών Β. Παπανδρέου).

Πέραν όλων αυτών των προβληματισμών, εξακολουθεί να παραμένει μετέωρο το αίτημα της παράτασης της προθεσμίας υποβολής των δικαιολογητικών απ' τους μετανάστες, οι οποίοι, ίσως, μπορέσουν την τελευταία στιγμή να απεγκλωβιστούν από τους λόγους που τους κρατούν σιδεροδέσμιους. Τόσο η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη», σε συνάντηση που είχε πρόσφατα με τον γγ του υπουργείου Εσωτερικών Π. Βασιλείου, όσο και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ - σε Ερώτηση που κατέθεσε στις 27 Ιούλη στη Βουλή - ζήτησαν να δοθεί άμεσα τετράμηνη παράταση στην προθεσμία, προκειμένου οι μετανάστες να προλάβουν να συγκεντρώσουν και να υποβάλουν τα δικαιολογητικά που χρειάζονται. Η συγκεκριμένη πρόταση, όπως ήταν αναμενόμενο φυσικά, δεν εισακούστηκε και η κυβέρνηση θεώρησε «υπεραρκετό» τον έναν μήνα (έως τις 7 Σεπτέμβρη) της παράτασης, που τελικώς έδωσε.

Ενα άλλο ζήτημα που προέκυψε όλο αυτό το διάστημα - για το οποίο, επίσης, όλοι οι αρμόδιοι κώφευσαν οικειοθελώς - ήταν τα υψηλά χρηματικά ποσά, που χρειάζονταν οι μετανάστες για τα παράβολα της νομιμοποίησής τους. Ο Π. Βασιλείου εκτίμησε, στη συνάντηση που είχε την προηγούμενη βδομάδα με την αντιπροσωπεία της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης», ότι το ποσόν των 50.000 δραχμών περίπου «δεν είναι δα και κανένα σημαντικό ποσό». Ο δικηγόρος Κ. Διάκος, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Συσπείρωσης, υπενθύμισε πως το ποσό αυτό είναι πολύ μεγάλο, εάν αναλογιστεί κανείς πως σε μια οικογένεια αλλοδαπών υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις ενήλικες (άρα το ποσό των παραβόλων επιβάρυνε τον πολύ σφιχτό οικογενειακό προϋπολογισμό τους κατά 200.000 δραχμές). Απ' αυτήν την ιστορία, πάντως, μπήκαν στα ταμεία του δημοσίου - σύμφωνα με τις δηλώσεις της Β. Παπανδρέου - πάνω από 20 δισεκατομμύρια δραχμές...

Εν κατακλείδι, θα μπορούσε κανείς ανεπιφύλακτα να υποστηρίξει σε όλη αυτή την υπόθεση πως η ζωή των οικονομικών μεταναστών, απ' τις 7 Σεπτέμβρη και μετά, ελάχιστα θα αλλάξει προς το καλύτερο. Γιατί, είτε μας αρέσει, είτε όχι, η ίδια η ζωή και η Ιστορία έχει αποδείξει άπειρες φορές πως τίποτα δεν αλλάζει μόνο με ένα χαρτί στην τσέπη. Απαιτούνται, και θα το πούμε για μια ακόμα φορά, μέτρα ριζικά από το κράτος, ώστε να αλλάξει η θέση, τόσο του ξένου, όσο και του Ελληνα εργαζόμενου. Κι ακριβώς προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να ασκηθούν απ' όλους μας πιέσεις...