Μια χούφτα εφοπλιστών καρπώνονται τον ιδρώτα χιλιάδων ναυτεργατών, βγάζοντας αμύθητα κέρδη από την εκμετάλλευση της ανάγκης των νησιωτών να συνδέονται με την ηπειρωτική Ελλάδα και αντίστροφα. Με κριτήριο το ακόμα μεγαλύτερο κέρδος και με τη στήριξη των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διαμορφώνουν τα δρομολόγια, τις τιμές και τους νόμους σύμφωνα με την τσέπη τους, σε βάρος της ασφάλειας επιβατών και ναυτεργατών, των εργασιακών δικαιωμάτων των εργατών της θάλασσας, σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος. Τα γεγονότα και τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους.

Οι κάτοικοι του νησιού Λειψοί την περασμένη βδομάδα ήταν στο πόδι, διεκδικώντας το αυτονόητο, ακτοπλοϊκή σύνδεση με την ηπειρωτική Ελλάδα, την οποία και δεν έχουν! Το ίδιο πριν ένα μήνα διεκδικούσαν και οι κάτοικοι των Αντικυθήρων και οι κάτοικοι των Δωδεκανήσων. Παράλληλα, μόνο τις τελευταίες 20 μέρες και πριν η τουριστική κίνηση βρεθεί στο απόγειό της, το ακτοπλοϊκό «ΡΟΜΙΛΝΤΑ» έμεινε αμανάτι από βλάβη στο πηδάλιο, 3 ναυτικά μίλια από το λιμάνι του Πειραιά, το «ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ» από Πάρο προς Πειραιά έμεινε από δεξιά κύρια μηχανή, βλάβη την οποία παρουσίασε και το «ΕΞΠΡΕΣ ΠΗΓΑΣΟΣ» δύο φορές στο ίδιο διάστημα, τη μία αποπλέοντας από Πειραιά και την άλλη από Σάμο.

Τα συμβάντα αυτά δείχνουν, εκτός των άλλων, ότι και το φετινό καλοκαίρι που πλησιάζει δε θα έχει σε τίποτα να ζηλέψει το περσινό χάος που καταγράφτηκε την περίοδο της θερινής αιχμής και το κυριότερο ότι η ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα κινδυνεύει. Ερχονται να προστεθούν στον ατέλειωτο κατάλογο των αποδείξεων που επιβεβαιώνουν ότι στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και με υπόβαθρο τον κανονισμό 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης - τον οποίο επικύρωσαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ όταν υπερψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, εδώ και ο ΣΥΝ δεν μπορεί να πει κουβέντα αφού υπερψήφισε τη Συνθήκη - για την απελευθέρωση των θαλάσσιων ενδομεταφορών, δηλαδή της εφοπλιστικής ασυδοσίας, η κατάσταση που διαμορφώνεται χρόνο με το χρόνο στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες είναι εκρηκτική.

Οι εφοπλιστές, πλήρως απελευθερωμένοι και ...από πάνω επιδοτούμενοι από τον κρατικό προϋπολογισμό με 55 εκατ. ευρώ το 2006 για να καλύπτουν τα «άγονα» νησιά, ακινητοποιούν τα πλοία τους όποτε θέλουν αφήνοντας τα νησιά ακάλυπτα, έχουν εν πλω πλοία που στην πλειοψηφία τους είναι υπερήλικα, υποσυντήρητα και επικίνδυνα. Πουλάνε πανάκριβα εισιτήρια. Στοιχειώδη δικαιώματα των ναυτεργατών τα συνθλίβουν επιβάλλοντας άθλιες εργασιακές συνθήκες στα καράβια, εξαντλητικά ωράρια, διεύρυνση της «μαύρης» εργασίας, ενώ το «φέσι» που έχουν «φορέσει» στο ΝΑΤ - το οποίο αδυνατεί πια να καταβάλει τις επικουρικές συντάξεις - ανέρχεται σε ποσά ανυπολόγιστα. Την ίδια στιγμή η κερδοφορία τους «καλπάζει». Για παράδειγμα τα κέρδη της ΑΝΕΚ του Βαρδινογιάννη το 2006 «χτύπησαν» «ιστορικό ρεκόρ». Αυξήθηκαν κατά 114,8% και ανήλθαν στα 21,5 εκατ. ευρώ έναντι των 10 εκατ. ευρώ του 2005!

Διέξοδος δεν πρόκειται να υπάρξει, όσο τα καράβια παραμένουν στα χέρια των εφοπλιστών. Οσο τα κόμματα του κεφαλαίου νομιμοποιούν και επεκτείνουν την εφοπλιστική ασυδοσία. Ναυτεργάτες, νησιώτες και εργαζόμενοι έχουν συμφέρον να αντιπαλέψουν την πολιτική που εχθρεύεται τις πραγματικές τους, τις λαϊκές ανάγκες. Να βάλουν πλώρη για την ανατροπή της εξουσίας που πριμοδοτεί τους εφοπλιστές. Να διεκδικήσουν τη δική τους λαϊκή εξουσία, όπου, στα πλαίσια ενός Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, θα εξασφαλίσουν σύγχρονα, ασφαλή και φτηνά πλοία, με κατοχυρωμένα τα δικαιώματα των ναυτεργατών.