Από την πείρα της πάλης του εργατικού κινήματος και των κομμουνιστών την περίοδο του Μεσοπολέμου σε Γερμανία - Ιταλία.
Ηταν ένας τρομερός χειμώνας (1917-1918). Στο Τορίνο για μια στιγμή η μέση ημερήσια θνησιμότητα είχε ξεπεράσει τους 120. Οι γυναίκες που στέκονταν σε ατέλειωτες ουρές έξω από τα μαγαζιά, βλαστημούσαν μεγαλόφωνα τον πόλεμο. Και μέσα στα μαγαζιά φωνάζανε όσο μπορούσαν:
- Καταραμένος πόλεμος! Οι κυράδες, όμως, δε στέκονται στην ουρά. Και γιατί να κάτσουν; Σάμπως δεν έχουν ποιος να τους φέρει στο σπίτι κοτόπουλα και χάσικο αλεύρι;...
- Να τελειώσει ο πόλεμος!
- Πρέπει να κάνουμε όπως και στη Ρωσία!
- Χρειαζόμαστε μια επανάσταση!
- Να 'ρθει αυτός ο Λένιν και σε μας!
Λένιν! Τ' όνομα αυτό το έλεγε ο κόσμος και το ξανάλεγε σαν ελπίδα, το φώναζε σα φοβέρα. Το έβλεπες γραμμένο στους τοίχους των σπιτιών, στα μνημεία, παντού...
Ο συγγραφέας σχετικά με το βιβλίο αναφέρει: «Στα τέλη της δεκαετίας του '20 δούλευα στο επάγγελμά μου σαν τορναδόρος στο Αμβούργο στην εταιρεία Negel & Kopp. Στον αγώνα κατά των ρεφορμιστών εργατοπατέρων και των υπερασπιστών τους στο εργοστάσιο, η επαναστατική συνδικαλιστική αντιπολίτευση κέρδισε την εμπιστοσύνη των συναδέλφων εργατών, κέρδισε σε νόμιμες εκλογές του σωματείου την απόλυτη πλειοψηφία. Οι συνέπειες ήταν απεργία, ανταπεργία και επέμβαση της αστυνομίας. Και εμένα με πέταξαν στο δρόμο. Ο,τι διαδραματίστηκε στο εργοστάσιο, το κατέγραψα κατά τη φυλάκισή μου, είχε σχεδιαστεί να δημοσιεύεται σε συνέχειες στη Λαϊκή Εφημερίδα του Αμβούργου, τη δική μας καθημερινή εφημερίδα. Με όλες τις ανεπάρκειες θεωρώ, όμως, αυτή την καταγραφή ένα πιστό στην αλήθεια ντοκουμέντο εκείνων των χρόνων του πολιτικού αγώνα».
Για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο
«Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί στην αυτοτελή οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε αυτή να συνδεθεί με τον αγώνα για ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας».
Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην παρούσα Συλλογή έχουν γραφτεί τη χρονική περίοδο 1914-1917, δηλαδή στα χρόνια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αποτυπώνουν τη μεγάλη σημασία της ταξικής - επιστημονικής προσέγγισης στο ζήτημα του πολέμου, πράγμα που έδωσε στο Κόμμα των Μπολσεβίκων την ικανότητα να καθοδηγήσει την εργατική τάξη της Ρωσίας στη νίκη της επανάστασης ενάντια στη δική της αστική τάξη.
Πριν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Διεθνές Συνέδριο της Κοπεγχάγης (1910) και στη Διεθνή Συνδιάσκεψη της Βασιλείας (1912), υπό την παρέμβαση του Λένιν, τα σοσιαλιστικά κόμματα πήραν αποφάσεις με τις οποίες καλούσαν την εργατική τάξη σε ενεργή δράση ενάντια στον πόλεμο. Ομως, η πλειοψηφία των σοσιαλιστικών κομμάτων πρόδωσαν τις προηγούμενες διακηρύξεις τους και τάχτηκαν στο πλευρό των αντίπαλων ιμπεριαλιστών.
Ετσι, τα κείμενα της Συλλογής αυτής εκφράζουν την τοποθέτηση κόντρα στο ρεύμα του σοσιαλσοβινισμού και του πολεμοκάπηλου εθνικισμού. Η φράση του Λίμπκνεχτ «Ο βασικός εχθρός βρίσκεται στην ίδια μας τη χώρα», μαζί με την τοποθέτηση του Λένιν «Πάλη για ήττα της δικής μας αστικής τάξης στον πόλεμο», αποτελούν τις πιο ξεκάθαρες ταξικές τοποθετήσεις για τη στάση που πρέπει να κρατάει η εργατική τάξη στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Στη μάχη του Στάλινγκραντ ξεκίνησε η μεγαλειώδης ήττα του φασισμού από το πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο. Αυτό το μεγαλείο των μαχητών του Κόκκινου Στρατού αποτυπώνει το έργο του Κονσταντίν Μ. Σιμόνοφ. Μας μιλάει για τα όνειρα των νέων ανθρώπων, υπερασπιστών της μαρτυρικής πόλης, που πολλοί από αυτούς χάθηκαν στην παγωμένη γη της το χειμώνα του 1942-1943. Αυτοί οι άντρες και οι γυναίκες του σοβιετικού λαού έκαναν πραγματικότητα τη Νίκη και συνέβαλαν στο «ξημέρωμα της μεγάλης μέρας»...
Η παρούσα μελέτη εξετάζει μια ιδιαίτερα σημαντική περίοδο της ιστορίας του ΚΚΕ.Η σημασία της περιόδου καθορίζεται από την ύπαρξη πυκνών γεγονότων σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Πρωταρχικά αναδεικνύεται η πείρα από τη στάση της Κομμουνιστικής Διεθνούς και του ΚΚΕ στον πόλεμο. Αναδεικνύεται η σκληρή πάλη του Κόμματος μέσα σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας να διαμορφώσει την πολιτική του θέση και την αδάμαστη θέλησή του για δράση.Καμμία εθνική ενότητα δεν υπήρξε στον πόλεμο.
Το βιβλίο του Ερνο Γκόντος μας δίνει όχι μόνο τα γεγονότα του πολέμου, αλλά και την προϊστορία του, τη συσσώρευση ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων που οδήγησαν στο μακελειό εκατομμυρίων ανθρώπων. Παράλληλα, παρουσιάζονται και οι εξελίξεις στο εργατικό κίνημα, στα κόμματα της εργατικής τάξης, τα οποία στο έδαφος του ρεφορμισμού που κυριαρχούσε, κατρακύλησαν στον εθνικισμό, στη στήριξη των αστικών τους τάξεων στον πόλεμο, με εξαίρεση το Κόμμα των Μπολσεβίκων στη Ρωσία, που χάραξε γραμμή πάλης για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.
Ο Μπόρις Γκόρικοφ είναι 15 χρονών, μαθητής της δεύτερης τάξης του Τεχνικού Γυμνασίου. Ζει στο Αρζαμάς, μια μικρή επαρχιακή πόλη της τσαρικής Ρωσίας, όπου η ζωή λιμνάζει σαν τα στάσιμα νερά. Στο σχολείο κάνει γαλλικά, θρησκευτικά, γεωγραφία... Το καλοκαίρι παίζει με τους φίλους του ναυμαχία στο ποτάμι... Τα βράδια διαβάζει περιπετειώδη μυθιστορήματα κι ονειρεύεται να γίνει ναυτικός.
Ωσπου ο μικρός επαρχιακός κόσμος του αναστατώνεται από συγκλονιστικά γεγονότα...
Ξεσηκωμοί!
Κι έρχεται η ώρα που ο Μπόρις θα γνωρίσει την πιο συναρπαστική, την αληθινή ζωή και το πιο μεγάλο, το πραγματικό Σχολείο...
Σχέδια: Ιάκωβος Βάης
Χρώμα: Κωνσταντίνος Ρουγγέρης
Οι Λιχούδηδες εργάτες, μετά από τον ξεσηκωμό τους, πιστεύουν ότι τους περιμένει ένα φωτεινό μέλλον.
Τελικά, ένα βράδυ, τα όνειρα των Λιχούδηδων θα γίνουν εφιάλτης και η Λιχουδοχώρα θα γεμίσει από γαϊδουράγκαθους.
Ομως οι λέσχες κεντήματος θα ξεφυτρώσουν παντού και η αντίσταση των Λιχούδηδων θ' αρχίσει να οργανώνεται.
Ζωγραφιές: Zωή Kυτοπούλου
Η Μαριλίζα Λούντζη στο βιβλίο της περιγράφει το κρύο που νιώθει ένα μικρό κοριτσάκι μέσα στην καρδιά του χειμώνα και μας δίνει το διάλογό της με τη μαμά της για το πώς αντιμετωπίζουμε το κρύο - και οι άνθρωποι και τα ζώα. Το κείμενό της «δένει» περίτεχνα με την εικονογράφηση της Ζωής Κυτοπούλου, προσφέροντας έτσι ένα πανέμορφο βιβλίο στους μικρούς μας φίλους προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας (έως 7 ετών).
Ζωγραφιές: Εύα Μελά
Ο Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής ξέρει καλά πως το παραμύθι, τέχνη κυρίως λαϊκή, είναι το καθρέφτισμα της ζωής. Ο συγγραφέας των «12 σπίρτων» χρησιμοποιεί ένα πλήθος στοιχείων από ευρωπαϊκά, ανατολίτικα και ελληνικά παραμύθια, για να περιγράψει τις περιπέτειες των ηρώων του και κυρίως του Καλόκαρδου. Γενναιόδωρος, δίκαιος, φιλότιμος, με ευγενικούς και λεπτούς τρόπους, γενναίος, έντιμος, τρυφερός, ρομαντικός. Το μόνο που του λείπει είναι το χρήμα, μα στις περισσότερες κοινωνίες, όποιος δεν έχει χρήμα βρίσκεται μακριά από την εξουσία...
Τα «Μακρονησιώτικα» γράφτηκαν τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη του 1949 στη Μακρόνησο και φυλάχτηκαν, με τη βοήθεια των συντρόφων, θαμμένα στο χώμα μέσα σε σφραγισμένα μπουκάλια. Από εκεί τα διέσωσε ο Μάνος Κατράκης, παίρνοντάς τα μαζί του όταν μεταφέρθηκε τον Ιούλη του 1950 στον Αϊ-Στράτη.
Εκδόθηκαν για πρώτη φορά από το εκδοτικό του ΚΚΕ, Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις, τον Ιούλη του 1957 στο Βουκουρέστι, στην πολιτική προσφυγιά.
Η παρούσα έκδοση αποτελεί πιστή φωτογραφική αναπαραγωγή της πρώτης εκείνης έκδοσης του 1957, που αντίτυπό της είχε διασωθεί στη βιβλιοθήκη του Πολυχρόνη Βάη (Αχιλλέα Πετρίτη) και σήμερα φυλάσσεται στο Αρχείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.
Η κυκλοφορία της Συλλογής συμπίπτει με την 106η επέτειο γέννησης του ποιητή, την Πρωτομαγιά του 1909, και μας φέρνει σ' επαφή με ένα τεκμήριο της δράσης του κομμουνιστή ποιητή και της ίδιας της Ιστορίας του ΚΚΕ, που βαδίζει προς τον έναν αιώνα πάλης στην υπόθεση της εργατικής τάξης.
Ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι στο ποίημά του «Βλαντιμίρ Ιλιτς Λένιν» αναπλάθει καλλιτεχνικά πάνω σ' ένα πλατύ ιστορικό φόντο τη ζωή και το έργο του ηγέτη της προλεταριακής επανάστασης. Ο Μαγιακόφσκι αναγνώριζε την τεράστια σημασία της προσωπικότητας του Λένιν, «του ανθρωπινότερου ανθρώπου» και «οργανωτή της νίκης» του προλεταριάτου. Το ποίημα είναι ένας ύμνος και στο προλεταριάτο και στο Κόμμα του.
Ο Μαγιακόφσκι δημιούργησε ένα πρωτότυπο ποιητικό είδος, που με πολλούς τρόπους επηρέασε την εξέλιξη της παγκόσμιας ποίησης. Η επίδρασή του έγινε αισθητή από τον Ναζίμ Χικμέτ, τον Λουί Αραγκόν, τον Πάμπλο Νερούντα, τον Γιοχάνες Μπέχερ κ.ά.
Η εμφάνιση της εργατικής τάξης, ο ρόλος της στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες στον 20ό αιώνα και η στρατηγική του ΚΚΕ
Η έκδοση περιλαμβάνει τις ομιλίες της διημερίδας που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ στις 21-22.11.15, καθώς και τα υλικά από το μουσικο-θεατρικό αφιέρωμα που παρουσιάστηκε, μαζί με το υπόλοιπο αρχειακό υλικό που εκτιθόταν τις μέρες της διημερίδας.
3 Ιούνη 1955.Υπόμνημα των πολιτικών κρατουμένων της Κέρκυρας προς τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.Μαρτυρίες για τις μεθόδους βίας που άσκησε πάνω τους η αστική εξουσία.Μαρτυρίες για την αντοχή την ανιδιοτέλεια και τις θυσίες των Κομμουνιστών.