Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:

-- Τα Συνδικάτα κάνουν απολογισμό του απεργιακού τριημέρου και σχεδιάζουν παραπέρα τη δράση τους.

-- Η στάση της κυβέρνησης απέναντι στα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων: Αποκαλυπτικά παραδείγματα από τις συζητήσεις Ερωτήσεων του ΚΚΕ στη Βουλή.

-- Η πλήρης απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στο προσκήνιο: Η κυβέρνηση πατάει στις ανατροπές των προηγούμενων.

Απεργιακή φρουρά έξω από την «Ιριδα»

Ο σχεδιασμός που ήδη υπήρχε, για να ενημερωθούν και να συμμετάσχουν οι εργαζόμενοι στην απεργία, επιταχύνθηκε, απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης να πιάσει τα σωματεία στον ύπνο και να περάσει σαν τον κλέφτη το αντιλαϊκό νομοσχέδιο.

Απαντώντας άμεσα στον αιφνιδιασμό της κυβέρνησης, τα ταξικά συνδικάτα έδωσαν τη μάχη της απεργίας και της περιφρούρησης στους τόπους δουλειάς, της επιτυχίας των απεργιακών συγκεντρώσεων του ΠΑΜΕ, που σφράγισαν το απεργιακό τριήμερο.

Τώρα, μετά την απεργία, βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση στα σωματεία για την αποτίμηση της δράσης τους και τον παραπέρα σχεδιασμό, αφού νέα μέτρα έρχονται άμεσα για ψήφιση στη Βουλή, ενώ και τα οξυμένα προβλήματα της απληρωσιάς, των απολύσεων και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας φουντώνουν.

Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με συνδικαλιστές από σωματεία της Αττικής και Ομοσπονδίες για την απεργία των προηγούμενων ημερών και τη συνέχεια που δίνουν στη δράση τους.

Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η απεργία, το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας ετοίμασε ανακοίνωση και οργάνωσε εξορμήσεις σε χώρους που δούλευαν ακόμα εκείνη την ώρα.

Δεύτερη μέρα της 48ωρης απεργίας. Η απεργιακή διαδήλωση στην Αμαλίας, στην πλευρά του κήπου

Σ' αυτό, βέβαια, συνέβαλε αποφασιστικά και η περιφρούρηση της απεργίας, που οργανώθηκε κεντρικά και από τα Παραρτήματα. Αυτή που αιφνιδιάστηκε τελικά από την ετοιμότητα του Συνδικάτου ήταν η εργοδοσία, η οποία χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να εκβιάσει τους εργαζόμενους και να τους κάνει να πιάσουν δουλειά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εργοτάξιο της Λυρικής Σκηνής, στο Φάληρο («Στ. Νιάρχου»). Το Συνδικάτο περιφρούρησε το εργοτάξιο μέχρι τις 10 π.μ. της Παρασκευής και στη συνέχεια η απεργιακή φρουρά κατευθύνθηκε στη συγκέντρωση στην Ομόνοια. Αμέσως μετά, η εργοδοσία προσπάθησε να συγκροτήσει απεργιακό μηχανισμό, αλλά εργαζόμενοι από το εργοτάξιο ενημέρωσαν έγκαιρα το σωματείο, που βρέθηκε επιτόπου.

Ακολούθησαν η επέμβαση της αστυνομίας με πολλαπλάσιες δυνάμεις και οι προσαγωγές 32 οικοδόμων, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι λίγες ώρες αργότερα, κάτω από την πίεση συνδικαλιστών και εργαζομένων που συγκεντρώθηκαν ακαριαία κάτω από τη ΓΑΔΑ. Ανάλογα οργανώθηκε η δουλειά και τις άλλες μέρες της απεργίας.

Το πανό της Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών στην απεργία

«Μπροστά μας έχουμε μάχες για τα οξυμένα προβλήματα στον κλάδο, όπως ανασφάλιστη και μαύρη εργασία, η απληρωσιά, η υπογραφή νέας διμερούς Σύμβασης Εργασίας στο Μετρό», μας είπε ο Στ. Λίτσας, δίνοντας το στίγμα για τη συνέχεια.

«Η προκήρυξη της απεργίας επιτάχυνε τον σχεδιασμό που είχαμε ήδη κάνει ως Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας», είπε στον «Ριζοσπάστη» ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου. Οπως εξήγησε, η Εκτελεστική Επιτροπή του Συνδικάτου είχε συνεδριάσει την Τρίτη 3 Μάη και είχε συζητήσει μέτρα για την επιτυχία της αναμενόμενης απεργίας.

Επίσης, είχαν προηγηθεί εξορμήσεις με την εφημερίδα και άλλα υλικά του Συνδικάτου, που καλούσαν τους εργαζόμενους σε ετοιμότητα, ενώ προγραμματίζονταν και συσκέψεις για την προετοιμασία της απεργίας. Ετσι, νωρίς το μεσημέρι της Πέμπτης, με έναν γρήγορο επανασχεδιασμό της δουλειάς, το Συνδικάτο βγήκε για εξορμήσεις σε μεγάλους χώρους και κάλεσε τους εργαζόμενους στην απεργία.

Με συγκέντρωση έξω από τη ΓΑΔΑ, σωματεία της Αττικής απαίτησαν την απελευθέρωση των 32 οικοδόμων

Ο μηχανισμός ενημέρωσης και περιφρούρησης που ενεργοποιήθηκε άμεσα, βοήθησε στην οργάνωση της απεργίας. Στον αντίποδα, οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού σε μεγάλους χώρους (ναυπηγεία και αλλού) περίμεναν να σχολάσει η πρωινή βάρδια, για να ανακοινώσουν την απεργία, υπονομεύοντας την προσπάθεια για έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων.

Η πείρα από τον τριήμερο απεργιακό αγώνα συζητιέται αυτές τις μέρες στα Παραρτήματα, με τη συμμετοχή μελών της Κεντρικής Διοίκησης, αλλά και συνδικαλιστών από Επιτροπές Αγώνα του Συνδικάτου. Θα ακολουθήσει συνεδρίαση της Κεντρικής Διοίκησης, όπου θα καταλήξουν και το πρόγραμμα δράσης για το επόμενο διάστημα.

«Από τα χαράματα της Παρασκευής 6 Μάη, οι δυνάμεις του Σωματείου Λιθογράφων βρέθηκαν στις πύλες των εργοστασίων για την περιφρούρηση της απεργίας», λέει στον «Ριζοσπάστη» ο Λεωνίδας Σακκάς, πρόεδρος της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων και συνεχίζει:

«Η ετοιμότητα του κλάδου, που είχε προετοιμαστεί εδώ και καιρό, δεν επέτρεψε στην κυβέρνηση να μας αιφνιδιάσει, όπως θα ήθελε. Από νωρίς υπήρχαν αντιπροσωπείες του σωματείου με πρωτοπόρους εργάτες σε μεγάλα εργοστάσια του κλάδου, όπως "Ιρις", "Κοσκινίδης", "Ρόης", "Ματσούκης", "Αφοί Βλάχου", "Paper Action", "Χαϊδεμένος"».

Την ώρα, μάλιστα, της απεργιακής συγκέντρωσης, το πρωί της Παρασκευής, το σωματείο ενημερώθηκε ότι στο εργοστάσιο της «Ιριδας», όπου στεγάζεται η διεκπεραίωση των πρακτορείων Τύπου, έχει στηθεί απεργοσπαστικός μηχανισμός, για να διακινήσει τις κυριακάτικες εφημερίδες. Αμέσως, σε συνεννόηση με το σωματείο των πρακτορείων Τύπου, απεργοί από τα μπλοκ των δύο κλάδων κατευθύνθηκαν στο Κορωπί για να περιφρουρήσουν την απεργία.

Στη διάρκεια της μέρας η φρουρά ενισχύθηκε από συναδέλφους άλλων Σωματείων, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Οι τρεις είσοδοι έκλεισαν και αντιπροσωπεία των σωματείων κάλεσε όσους βρέθηκαν στο χώρο για δουλειά να αποχωρήσουν. Μέχρι το πρωί του Σαββάτου, κανένα φορτηγό δεν έφυγε, ενώ από την απεργιακή φρουρά πέρασαν να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους και αντιπροσωπείες από τις Ενώσεις του Τύπου, όπου παρέμειναν για λίγη ώρα μαζί με τους απεργούς.

«Η παρουσία τους ήταν ευπρόσδεκτη από τις ταξικές δυνάμεις, παρ' όλο που αργότερα, σε ανακοίνωσή της, η ΕΣΗΕΑ προσπάθησε να καπηλευθεί αυτόν τον αγώνα ως δικό της κατόρθωμα», σημειώνει στο site της η Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων.

«Αμεσα προγραμματίζουμε τρεις συσκέψεις με τις σωματειακές Επιτροπές που λειτουργούν στο πλαίσιο της Ενωσης», σημειώνει ο Λ. Σακκάς και συνεχίζει: «Μετά, θα συγκαλέσουμε ανοιχτό ΔΣ και πρόθεσή μας είναι να φτάσει σε γενικές συνελεύσεις η συζήτηση για την αποτίμηση της απεργίας και τον παραπέρα σχεδιασμό της δουλειάς, με δεδομένο ότι τα προβλήματα "βράζουν"».

Τέλος, η Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων οργανώνει και ένα γλέντι για τους εργαζόμενους του κλάδου, την Κυριακή 29 Μάη, στη 1 μ.μ., στα «Ξύλινα» στην Καισαριανή (επί της λεωφόρου Εθνικής Αντιστάσεως), με φαγητό, κρασί και μουσικό πρόγραμμα από λαϊκή κομπανία.

Ενα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα, για την ετοιμότητα και την αποφασιστικότητα που χρειάζεται να έχει το κίνημα απέναντι στους σχεδιασμούς και τους ελιγμούς κυβέρνησης - εργοδοσίας, έρχεται από τον κλάδο της Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος.

Οπως περιγράφει στον «Ριζοσπάστη» ο πρόεδρος της κλαδικής Ομοσπονδίας Βασίλης Σταμούλης, όταν το μεσημέρι της Πέμπτης ενημερώθηκαν οι συνδικαλιστές του κλάδου για τις εξελίξεις, ο γραμματέας του Συνδικάτου της Αττικής και εργαζόμενος στην υποδηματοποιία «Φειδάς», έκανε εκείνη τη στιγμή περιοδεία σε όλα τα τμήματα της επιχείρησης (κοπή, προετοιμασία, κατασκευή, παράδοση), όπου η παραγωγή σταμάτησε για να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι σχετικά με την κατάθεση του νομοσχεδίου και την κήρυξη απεργίας.

«Περίπου 100 εργαζόμενοι της επιχείρησης συμμετείχαν σ' αυτή την πρώτη ενημέρωση, στην οποία καταγράφηκε η αγανάκτηση για τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, η αποφασιστικότητα να γίνει και να πετύχει η απεργία», μας λέει ο Β. Σταμούλης. Στο εργοστάσιο βέβαια το κλίμα είχε προετοιμαστεί, καθώς για την Παρασκευή ήταν ήδη προγραμματισμένη εκδήλωση του Συνδικάτου για την Πρωτομαγιά και για την ενημέρωση σχετικά με την απεργία.

Την άλλη μέρα, το εργοστάσιο έκλεισε, αφού η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική. «Τώρα, αυτό που σχεδιάζουμε είναι ανοιχτή συνεδρίαση του ΔΣ του Συνδικάτου για την εκτίμηση της απεργίας και το σχεδιασμό της δουλειάς», καταλήγει ο πρόεδρος της ΟΕΚΙΔΕ.

Στον κλάδο του Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, την Πέμπτη πριν την ανακοίνωση της απεργίας, τα κλαδικά συνδικάτα και η Ομοσπονδία είχαν προγραμματίσει εξορμήσεις σε μεγάλους χώρους δουλειάς («Tasty», «Amstel», ΦΑΓΕ, «Nestle», ΕΒΓΑ και άλλες). Επειδή οι εξελίξεις από το πρωί έδειχναν ήδη πού πάει το πράγμα, οι εργαζόμενοι ενημερώνονταν να είναι σε ετοιμότητα και σε επαφή με τα Συνδικάτα και την Ομοσπονδία, όπως και έγινε.

«Σε χώρους που προηγήθηκε τέτοια δουλεία και υπήρχε υψηλός βαθμός ετοιμότητας, η απεργία πήγε καλά», μας είπε ο Μανώλης Καραντούσιας, πρόεδρος της κλαδικής Ομοσπονδίας.

Σε χώρους όπως η «Nestle», η επιτυχία της απεργίας κρίθηκε κυριολεκτικά στη μάχη της περιφρούρησης. Η πρωινή φρουρά συζήτησε με τους εργαζόμενους και το εργοστάσιο έμεινε κλειστό. Στη συνέχεια όμως, η εργοδοσία ξεκίνησε τα τηλέφωνα στους εργαζόμενους της απογευματινής βάρδιας, καλώντας τους να πάνε κανονικά για δουλειά, ενώ οι πρωινοί απεργοί εκβιάζονταν τώρα να δουλέψουν βράδυ!

Το κλαδικό σωματείο της Αττικής και η Ομοσπονδία ενημερώθηκαν γι' αυτήν την εξέλιξη, ενώ γινόταν η απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα. Αμέσως, συνδικαλιστές και άλλοι εργαζόμενοι του κλάδου βρέθηκαν στο χώρο του εργοστασίου και η περιφρούρηση της απεργίας συνεχίστηκε με επιτυχία, αφού κανείς εργαζόμενος δεν μπήκε τελικά για δουλειά.

«Αυτήν την πείρα της απεργίας θέλουμε να τη συζητήσουμε τώρα με τους εργαζόμενους του κλάδου», μας λέει ο Μ. Καραντούσιας. Γι' αυτό το σκοπό, προγραμματίζονται τις επόμενες μέρες συνεδριάσεις και συσκέψεις των Συνδικάτων και της Ομοσπονδίας ανά περιοχή, βάζοντας μπροστά τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς και τον παραπέρα σχεδιασμό της πάλης.

Πολιτιστική εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων αγώνα οργανώνει η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), την Κυριακή 29 Μάη, στις 7 μ.μ., στο κλειστό γυμναστήριο «Σπόρτιγκ» (Ηλία Ζερβού 89, κοντά στο σταθμό του «Αγίου Ελευθερίου»), με σύνθημα «Συνεχίζουμε ασυμβίβαστα στο δρόμο του αγώνα για τη γυναικεία ισοτιμία και τις σύγχρονες ανάγκες μας». Τον προσεχή Ιούνη συμπληρώνονται 40 χρόνια από την ίδρυση της ΟΓΕ και η Ομοσπονδία με τους Συλλόγους και τις Ομάδες της σε όλη τη χώρα τιμά την επέτειο με πολύμορφες πρωτοβουλίες, αλλά και με τη συμμετοχή της στους αγώνες ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και τις επιπτώσεις της στις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών.

Εκδήλωση αφιερωμένη στην πολιτική απεργία των οικοδόμων το 1967 πραγματοποιούν η Ομοσπονδία Οικοδόμων και το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, την Τετάρτη 25 Μάη, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα ΚΥΒΕ στο Περιστέρι (Εθνάρχου Μακαρίου 1). «12 Απρίλη 1967, πολιτική απεργία των οικοδόμων, διδάγματα και πηγή έμπνευσης για τους ταξικούς αγώνες μας» είναι ο τίτλος της εκδήλωσης. Οσο για το στόχο της, στην κοινή τους ανακοίνωση, Ομοσπονδία και Συνδικάτο τονίζουν πως «η άντληση συμπερασμάτων από τους μεγάλους αγώνες των οικοδόμων στην ιστορική διαδρομή της ταξικής πάλης σφυρηλατεί τον προσανατολισμό της πάλης και τα καθήκοντα των εργαζομένων στις σημερινές συνθήκες». Μετά τις ομιλίες θα ακολουθήσει καλλιτεχνικό πρόγραμμα με εργατικά τραγούδια.

Με αφορμή την «Ηλεκτρονική», η κυβέρνηση προανήγγειλε ρύθμιση για τις οφειλές της εργοδοσίας προς τους εργαζόμενους, την οποία τελικά απέσυρε

Κάθε μέτρο, κάθε απόφαση της κυβέρνησης υπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων, της πλουτοκρατίας και του κεφαλαίου. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά και εκεί που οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα αυτονόητα, όπως το να πληρώνονται για τη δουλειά που προσφέρουν ή να τους καταβάλλεται αποζημίωση σε περίπτωση που απολυθούν, η κυβέρνηση, όταν δεν παίρνει ανοιχτά το μέρος της εργοδοσίας, σηκώνει τα χέρια ψηλά, επικαλούμενη τους άτεγκτους νόμους του καπιταλισμού και τα περιορισμένα περιθώρια που έχει να παρέμβει, για να διασφαλίσει ακόμα και τα ελάχιστα «υπέρ των πολλών».

Για του λόγου το αληθές, ο «Ριζοσπάστης» σταχυολόγησε ορισμένα αποκαλυπτικά αποσπάσματα από τις απαντήσεις που έδωσαν τους τελευταίους μήνες στελέχη της κυβέρνησης σε Ερωτήσεις βουλευτών του ΚΚΕ, σχετικά με επείγοντα και οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων που βρίσκονται αντιμέτωποι με την επιθετικότητα της εργοδοσίας. Οι τοποθετήσεις τους είναι πραγματικά αποκαλυπτικές για το «ριζοσπαστισμό» και την αριστεροσύνη τους...

Στις 5 Μάη συζητήθηκε Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ για τους 450 πρώην εργαζόμενους της «Ηλεκτρονικής». Η εταιρεία κηρύχτηκε σε πτώχευση στις 13/4 κλείνοντας 46 καταστήματα και οι εργαζόμενοι βρίσκονται «στον αέρα», αφού ο εργοδότης δεν τους απέλυσε και έτσι δεν δικαιούνται αποζημίωση, ούτε βέβαια να μπουν στο Ταμείο Ανεργίας, που αποτελούν τα δυο βασικά τους αιτήματα.

Με την Ερώτησή του, το ΚΚΕ ζητούσε από την κυβέρνηση να πάρει μέτρα ώστε να διασφαλιστούν όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, να καταβληθούν άμεσα οι αποζημιώσεις τους, με προτεραιότητα έναντι των αξιώσεων των τραπεζών και του Δημοσίου από την εταιρεία, να ενταχτούν οι εργαζόμενοι στο Ταμείο Ανεργίας για όλο το διάστημα που θα βρίσκονται στην ανεργία και να υπάρξει άμεση στήριξή τους με καταβολή έκτακτου επιδόματος.

Στην απάντησή του, ο υπουργός Εργασίας είπε ανέξοδα ότι «στο πλαίσιο της υφιστάμενης νομοθεσίας, θα είμαστε, όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, στο πλευρό των εργαζομένων». Λίγο πιο κάτω, όμως, διευκρίνισε ποια είναι αυτή η «υφιστάμενη νομοθεσία» και ποιον προστατεύει, λέγοντας: «Οπως επανειλημμένα έχω πει σε Ερωτήσεις του ΚΚΕ, τα νομικά εργαλεία τα οποία έχει το υπουργείο Εργασίας σε μια καπιταλιστική οικονομία είναι πεπερασμένα». Δηλαδή, η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να πάρουν τα αυτονόητα οι εργαζόμενοι, επειδή ακόμα και σε τέτοιες περιπτώσεις, όλη η νομοθεσία στηρίζει το συμφέρον του εργοδότη.

Για να πετάξει, μάλιστα, την μπάλα στην εξέδρα, ο υπουργός δεσμεύτηκε τότε ότι «για να ενισχύσουμε το οπλοστάσιο που έχουν στη διάθεσή τους οι εργαζόμενοι, στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση έχουμε περιλάβει μια διάταξη, σύμφωνα με την οποία, αντίθετα με ό,τι συνέβαινε μέχρι τώρα, οι μέτοχοι Ανώνυμων Εταιρειών, όπως είναι η συγκεκριμένη, εφόσον έχουν μετοχές άνω του 10% της συνολικής μετοχικής σύνθεσης, θα ευθύνονται στο εξής και με την περιουσία τους όχι μόνο για οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και για οφειλές απέναντι στους εργαζομένους τους, ούτως ώστε να μην υπάρχει το φαινόμενο - συχνό στο παρελθόν - να έχουμε πτωχευμένες επιχειρήσεις και πλούσιους επιχειρηματίες. Από εδώ και πέρα θα βρεθούν ενώπιον των ευθυνών τους».

Η κυβέρνηση όντως συμπεριέλαβε το συγκεκριμένο άρθρο στο νομοσχέδιο, αλλά παραμονές της ψηφοφορίας του την περασμένη Κυριακή, το απέσυρε άρον άρον, προφανώς κατ' απαίτηση του ΣΕΒ και της μεγαλοεργοδοσίας. Ούτε μια τέτοια ρύθμιση, που να μπορεί να αξιοποιηθεί από τους εργαζόμενους, δεν τόλμησαν να βάλουν στο νόμο - λαιμητόμο.

Πρόκειται για την ίδια κυβέρνηση, η οποία πέρυσι, στο πλαίσιο του νέου σχεδίου του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ψήφισε ρύθμιση με την οποία οι εργαζόμενοι μπαίνουν σε μια χειρότερη τάξη απ' αυτήν που ήταν μέχρι τώρα για την καταβολή των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεών τους, σε περίπτωση πτώχευσης μιας εταιρείας.

Στις 14 Απρίλη συζητήθηκε Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ με θέμα τις ατομικές συμβάσεις μίσθωσης έργου, που καλούνται να υπογράψουν οι εργαζόμενοι με «μπλοκάκι» στην εταιρεία BIOSAR του ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ και την απόλυση εργαζόμενης που αρνήθηκε να την υπογράψει. Η σύμβαση περιέχει απαράδεκτους όρους και εισάγει το αγγλικό Δίκαιο στις σχέσεις εργαζόμενου - εργοδότη.

Το ΚΚΕ ζήτησε να παρέμβει η κυβέρνηση για να ανακληθούν αυτές οι ατομικές συμβάσεις και να ακυρωθούν οι άδικες και εκδικητικές απολύσεις των εργαζομένων που αρνούνται να τις υπογράψουν. Στην απάντησή του, ο υπουργός έστριψε διά του ...«ευρωπαϊκού κεκτημένου» και τα παρέπεμψε όλα στις ελληνικές καλένδες, επικαλούμενος τη νομοθεσία της ΕΕ για ζητήματα της αγοράς εργασίας. Εβαλε, δηλαδή, το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.

Οπως είπε, «ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα, υφίσταται ο κανονισμός 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που απαγορεύει να εφαρμόζονται στις συμβάσεις εργασίας διατάξεις αλλοδαπού Δικαίου, για εκείνα τα θέματα που υφίσταται προστασία των εργαζομένων και δεν μπορεί να γίνει παρέκκλιση με βάση το εθνικό Δίκαιο».

Είπε, επίσης, ότι «για να ενισχύσουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων και μάλιστα σε υπερνομοθετικό επίπεδο, έχουμε κυρώσει πρόσφατα τον αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, που επί μία εικοσαετία, αν και είχε υπογραφεί, δεν έχει κυρωθεί». Πρόκειται για το Χάρτη ο οποίος απαγορεύει τη μονομερή προσφυγή του εργαζόμενου στη Διαιτησία στη διαδικασία της διμερούς διαπραγμάτευσης και επιπλέον ανοίγει το δρόμο για το «lock out», αναγνωρίζοντας το δικαίωμα της «ανταπεργίας» στον εργοδότη!

Κατά τ' άλλα, για το συγκεκριμένο θέμα της Ερώτησης του ΚΚΕ, ο υπουργός είπε ότι «το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας θα επιληφθεί και θα εξαντλήσουμε την αυστηρότητα που επιτρέπει ο νόμος». Δηλαδή, ζήσε Μαύρε μου να φας τριφύλλι.

Αφήσαμε τελευταίο το παράδειγμα της «Softex», η οποία ανήκει στην πολυεθνική «BOLTON» και έκλεισε ύστερα από πολλά χρόνια λειτουργίας, επικαλούμενη συσσωρευμένες ζημιές λόγω της πυρκαγιάς τον περασμένο Ιούλη σε μια από τις μονάδες του εργοστασίου. Σύμφωνα με την εργοδοσία, λόγω αυτής της ζημιάς και των αρνητικών αποτελεσμάτων, ήταν ασύμφορη η λειτουργία της επιχείρησης, με αποτέλεσμα σχεδόν 130 εργαζόμενοι να πεταχτούν στο δρόμο.

Στις 8 Φλεβάρη που συζητήθηκε στη Βουλή η σχετική Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ, δεν είχαν γίνει ακόμα οι απολύσεις. Το ΚΚΕ ζητούσε να παρέμβει η κυβέρνηση ώστε να μη χαθούν θέσεις εργασίας και να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Στην απάντησή του, ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, είπε ότι «εξαντλήσαμε κάθε περιθώριο πίεσης που μπορεί να έχει σε μια καπιταλιστική χώρα ένα υπουργείο Εργασίας», αλλά «μολονότι προσπαθήσαμε να πιέσουμε να ανακληθεί η απόφαση για το κλείσιμο της επιχείρησης, οι εκπρόσωποι της εταιρείας μάς δήλωσαν ότι αυτή είναι ειλημμένη απόφαση των μετόχων».

Μετά από αυτά, επανέλαβε, προφανώς για να το εμπεδώσουν ο ίδιος και η κυβέρνησή του: «Οπως έχω πολλές φορές απαντήσει σε Ερωτήσεις συναδέλφων βουλευτών του κόμματός σας και το είπα υπαινικτικά και στην αρχή, σε ένα καπιταλιστικό κράτος υπάρχουν όρια τού τι μπορεί να κάνει το υπουργείο Εργασίας. Αυτά τα όρια θα τα φτάσουμε μέχρι το τέλος, αλλά είναι πεπερασμένα»...

Αντί επιλόγου, παραθέτουμε το σχολιασμό που έκανε ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης στην απάντηση του υπουργού Εργασίας σχετικά με τη «Softex»: «Λέτε ότι είμαστε στον καπιταλισμό, ότι αυτή είναι η λειτουργία, ότι αυτό μπορείτε να κάνετε, τίποτα παραπέρα. Επομένως, αυτές οι Ερωτήσεις καλό είναι να γίνονται εδώ, για να ακούγεται και από το δικό σας στόμα ότι αυτό το σύστημα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει καμία ανάγκη των εργαζομένων. Ολο και χειρότερα θα πηγαίνει η κατάσταση με τη ζωή τους. Αυτή η δικτατορία των μονοπωλίων θα κυριαρχεί και αυτοί θα αποφασίζουν για τη χαμοζωή του λαού μας.

Πρέπει, λοιπόν, να απαλλαγούν. Αυτή είναι μια αλήθεια που πρέπει να ειπωθεί. Πρέπει να την ακούν όλοι. Αυτό το σύστημα δεν έχει να δώσει τίποτε άλλο παρά ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση και οι εργαζόμενοι σε αυτήν τη γραμμή της αμφισβήτησης θα πρέπει να οργανώσουν τον αγώνα τους ενάντια στο κεφάλαιο, στην ΕΕ και όσα κόμματα υπηρετούν αυτό το σάπιο σύστημα.

Και εσείς είστε ένα απ' αυτά τα κόμματα που το υπηρετείτε, με το νομοθετικό πλαίσιο που συνεχίζετε και διατηρείτε, αλλά και ενισχύετε, μέσα από τους νόμους που φέρνετε, όπως το Εργασιακό, το Ασφαλιστικό και τις βέλτιστες πρακτικές - υποτίθεται - που θα φέρετε το επόμενο διάστημα. Αυτές είναι που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, που καταργούν δικαιώματα των εργαζομένων και τους κάνουν πιο φτηνούς. Ας γίνει, λοιπόν, κατανοητό ότι πρέπει οι εργαζόμενοι να παλέψουν όλο και πιο πολύ σε μία τέτοια γραμμή το επόμενο διάστημα, με μαζικούς όρους».

Απολυμένοι των «Τσιμέντων Χαλκίδας» διαδηλώνουν ενάντια στις μεθοδεύσεις κυβέρνησης και πολυεθνικής

Η Επιτροπή προέκυψε από το τρίτο μνημόνιο που ψήφισαν όλοι μαζί, ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ΝΔ - Ποτάμι - ΠΑΣΟΚ. Θυμίζουμε ότι μία από τις δεσμεύσεις του μνημονίου είναι η κυβέρνηση να δρομολογήσει «διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων».

Σύμφωνα με το ίδιο κείμενο, «οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί να ακολουθήσουν τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ στους θεσμούς της αγοράς εργασίας και να ενισχύσουν τον εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων». Οπου οι εργαζόμενοι ακούν για «βέλτιστες πρακτικές», πρέπει να κουμπώνονται, γιατί αυτό σημαίνει ό,τι καλύτερο για τα μονοπώλια και άρα ό,τι χειρότερο για την εργατική τάξη.

Αυτό επιβεβαιώνεται και από τη δήλωση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης τον Ιούλη του 2015, στην οποία περιέχονταν μέρος των κατευθύνσεων που αργότερα συμπεριλήφθηκαν στο τρίτο μνημόνιο και έγιναν νόμος του κράτους (4344/2015).

Η δήλωση έλεγε καθαρά ότι η κυβέρνηση πρέπει να «πραγματοποιήσει αυστηρή αναθεώρηση και εκσυγχρονισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων, της συνδικαλιστικής δράσης και, σε εναρμόνιση με τη σχετική οδηγία της ΕΕ και τη βέλτιστη πρακτική, των ομαδικών απολύσεων, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα και την προσέγγιση που συμφωνήθηκε με τους Θεσμούς.

Στο πλαίσιο αυτής της αναθεώρησης, οι πολιτικές της αγοράς εργασίας θα πρέπει να εναρμονισθούν με διεθνείς και ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές και θα πρέπει να αποφευχθεί επιστροφή σε πολιτικές του παρελθόντος που δεν είναι συμβατές με τους στόχους της προώθησης μιας ανάπτυξης βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς». Δηλαδή, από την πλευρά της κυβέρνησης και των θεσμών, κλείνει κάθε δρόμος για την ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι στο άμεσο παρελθόν και προαναγγέλλονται νέες ανατροπές σε σχέση και με το σημερινό άθλιο καθεστώς.

Στο θέμα των απολύσεων, «βέλτιστες πρακτικές» σημαίνει περαιτέρω (ως και πλήρη) απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Την απαίτηση αυτή έχουν εκφράσει επανειλημμένως οι εργοδοτικοί φορείς, ενώ αμφισβητούν και στην πράξη τα όποια μέτρα υπάρχουν ακόμα, που προστατεύουν έστω και στο ελάχιστο τους εργαζόμενους από τις ομαδικές απολύσεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση της πολυεθνικής «Lafarge - ΑΓΕΤ», η οποία αποτέλεσε αφορμή, για να επιταχυνθούν προαποφασισμένοι σχεδιασμοί για τις ομαδικές απολύσεις. Το Μάρτη του 2013, η πολυεθνική ανακοίνωσε ότι κλείνει τα «Τσιμέντα Χαλκίδας» και προσπάθησε να απαλλαγεί μονομιάς από το σύνολο των 229 εργαζομένων που απασχολούσε, καταθέτοντας αίτηση στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ, υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας, συμμετέχουν εκπρόσωποι του υπουργείου, της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών φορέων) για ομαδικές απολύσεις.

Το ΑΣΕ απέρριψε το αίτημα της «LAFARGE», η οποία αναπροσάρμοσε την τακτική της, απολύοντας το 5% του προσωπικού κάθε μήνα, όπως προβλέπει ο νόμος για τις μηνιαίες ομαδικές απολύσεις. Με τον τρόπο αυτό, από τον Απρίλη του 2013 μέχρι τον Ιούλη του 2015 απέλυσε όλους τους εργαζόμενους.

Ωστόσο, η πολυεθνική δεν αρκέστηκε σε αυτό, αλλά προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση του ΑΣΕ, με το επιχείρημα ότι οι διατάξεις του ελληνικού νόμου για τις ομαδικές απολύσεις παραβιάζουν την κοινοτική νομοθεσία. Η προσφυγή της κατά της απορριπτικής απόφασης του ΑΣΕ συζητήθηκε στο Δ' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο με τη σειρά του απέστειλε προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ).

Τα ερωτήματα αυτά αφορούσαν τη «συμβατότητα του ελληνικού νόμου περί ομαδικών απολύσεων (Ν.1387/1983) με την αντίστοιχη ευρωενωσιακή νομοθεσία (Οδηγία 98/59/ΕΚ)» και κυρίως με τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης «που κατοχυρώνει τις θεμελιώδεις και απαραβίαστες ελευθερίες της ΕΕ», δηλαδή την απεριόριστη ελευθερία εγκατάστασης και κυκλοφορίας του κεφαλαίου στα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Η απόφαση του Δικαστηρίου αναμένεται στις αρχές του Ιούνη, την ίδια περίοδο δηλαδή που θα συνεδριάζει και η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων. Το συμπέρασμα είναι ότι και μόνο η συζήτηση της υπόθεσης, ανεξάρτητα από την έκβασή της, σηματοδοτεί την επιδίωξη των επιχειρηματικών ομίλων να δρομολογηθούν εξελίξεις για την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Ετσι, θα λύσει και τα χέρια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για να υλοποιήσει νομοθετικά την παραπέρα απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

Βέβαια, η διαδικασία για την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων έχει ξεκινήσει από καιρό. Αξίζει, μάλιστα, να σημειώσουμε ότι επί κυβέρνησης ΝΔ το 2008, ο Ιωάννης Κουκιάδης υπήρξε επικεφαλής ανάλογης «επιτροπής εμπειρογνωμόνων», η οποία με πόρισμά της είχε ουσιαστικά προτείνει να καταργηθεί ό,τι εμποδίζει τους εργοδότες να κάνουν όσες απολύσεις θέλουν και όποτε θέλουν.

Σήμερα, ομαδικές απολύσεις θεωρούνται όσες γίνονται από επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 20 εργαζόμενους, για λόγους που δεν αφορούν το πρόσωπο των απολυομένων. Βάσει του άρθρου 74 του νόμου Ν. 3863/2010, με το οποίο τροποποιήθηκαν οι προβλέψεις του νόμου 1387/1983, το όριο που οι απολύσεις θεωρούνται ομαδικές είναι:

α) Μέχρι 6 εργαζόμενους για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που στην αρχή του μήνα απασχολούν από 20 έως 150 εργαζόμενους.

β) 5% του προσωπικού και μέχρι 30 εργαζόμενους για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν περισσότερους από 150 εργαζόμενους.

Για να προσδιοριστεί ο αριθμός του προσωπικού λαμβάνεται υπόψη το σύνολο του προσωπικού τόσο στο κεντρικό όσο και στα τυχόν υποκαταστήματα.

Ταυτόχρονα, με τις νομικές προς το χειρότερο αλλαγές, μεταβάλλεται σταδιακά και ο ρόλος του ΑΣΕ. Μέχρι το Γενάρη του 2014, όταν μια επιχείρηση ήθελε να υπερβεί τα παραπάνω όρια των απολύσεων, κατέθετε σχετικό αίτημα στο υπουργείο Εργασίας και υπεύθυνος να αποφασίσει ήταν ο ίδιος ο υπουργός.

Η κατάσταση άλλαξε επί συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, οπότε σε συνεργασία με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η κυβέρνηση διαμόρφωσε ένα καινούριο ρυθμιστικό πλαίσιο για τις ομαδικές απολύσεις, απαλλάσσοντας τον εκάστοτε υπουργό από το ...βάσανο να αποφασίζει αυτός για το αν θα επιτραπούν σε μια επιχείρηση ή όχι.

Ο τότε υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, μιλώντας τότε σε ημερίδα για την ανεργία και την επιχειρηματικότητα, σημείωνε απροκάλυπτα: «...θωρακίσαμε τη διαδικασία σύμφωνα με τις καλύτερες ευρωπαϊκές πρακτικές. Διασφαλίζοντας τόσο τη δυνατότητα των επιχειρήσεων να αναδιαρθρώνονται όσο και την προστασία των εργαζομένων. Σε αυτό το πλαίσιο, η έγκριση ή μη του υπουργού για ομαδικές καθίσταται εκ των πραγμάτων περιττή».

Συγκεκριμένα, το Γενάρη του 2014, το ΑΣΕ επανακαθόρισε το περιεχόμενο του φακέλου που πρέπει να υποβάλλουν οι επιχειρήσεις και ο οποίος θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένος στα όσα προβλέπει η Οδηγία 98/59 της ΕΕ για τις ομαδικές απολύσεις.

Προκειμένου να δώσει άλλοθι στις επιχειρήσεις να πετάνε μαζικά στο δρόμο εργάτες, η ευρωπαϊκή Οδηγία ζητάει από τους εργοδότες να διερευνούν μαζί με τους εκπροσώπους των εργαζομένων «τις δυνατότητες άμβλυνσης των συνεπειών (σ.σ. από τις ομαδικές απολύσεις), διά της προσφυγής σε συνοδευτικά κοινωνικά μέτρα, με σκοπό τη βοήθεια για την επαναπασχόληση ή αναπροσανατολισμό των απολυμένων εργαζομένων».

Η απόφαση αυτή διευκόλυνε τους επιχειρηματίες να παίρνουν έγκριση για ομαδικές απολύσεις, έχοντας συμπεριλάβει στο φάκελο που καταθέτουν στο ΑΣΕ ένα σχέδιο στο πλαίσιο των όσων προβλέπει η σχετική Οδηγία της ΕΕ. Αρκεί να περιλαμβάνει προσωρινά και αναποτελεσματικά ημίμετρα (π.χ. μεγαλύτερες αποζημιώσεις, προγράμματα κατάρτισης και μετεκπαίδευσης), που δεν μπορούν όμως σε καμιά περίπτωση να αποκαταστήσουν τις θέσεις εργασίας που χάνονται, αλλά και το εργατικό εισόδημα.

Ο «επανακαθορισμός» αυτός και η «αναβάθμιση» του ΑΣΕ επιβεβαίωσαν την πρόθεση της τότε κυβέρνησης να εξαλείψει εντελώς το στάδιο έγκρισης των ομαδικών απολύσεων από τον εκάστοτε υπουργό και να την αναθέσει σε ένα υπηρεσιακό όργανο, στο οποίο εκπροσωπούνται και οι λεγόμενοι «κοινωνικοί εταίροι», κάνοντας ένα ακόμα βήμα στην ενσωμάτωση της αντιδραστικής Οδηγίας της ΕΕ.

Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ άρχισε να παίρνει πίσω ακόμα και αυτές τις ελάχιστες υποσχέσεις που είχε δώσει προεκλογικά στο λαό, για να αρπάξει την ψήφο του. Μία από αυτές αφορούσε στην αλλαγή του νόμου για τις ομαδικές απολύσεις, ώστε να γίνουν αυστηρότεροι οι όροι για τις επιχειρήσεις.

Ωστόσο, το Φλεβάρη του 2015 ο τότε υπουργός Εργασίας, Π. Σκουρλέτης, είπε για το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων: «Εμείς θα επαναφέρουμε καταρχήν το καθεστώς που αφορά στις ομαδικές απολύσεις στην πρότερη κατάσταση. Αυτό θα γίνει άμεσα. Εδώ πέρα υπήρχε μια αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων για έναν αριθμό εργαζομένων και πάνω σε μια επιχείρηση. Αυτό θα επανέλθει. Νομίζω έχει πάει στο 5% μηνιαίως, ήταν στο 2% παλαιότερα.

Την απόφαση (για τις ομαδικές απολύσεις) θέλουμε να δούμε αν είναι σκόπιμο να επανέλθει στην ευθύνη αποκλειστικά του υπουργού ή να προσπαθήσουμε να ουσιαστικοποιήσουμε και να αναβαθμίσουμε τη λειτουργία του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας. Είναι ένα από τα ζητήματα πάνω στα οποία διαβουλευόμαστε. Επειδή αυτά είναι κρίσιμα ζητήματα, πρέπει να γίνουνε μέσα από διάλογο και ευρύτερες συναινέσεις».

Στην πραγματικότητα, ο Π. Σκουρλέτης προεξοφλούσε λίγες μόλις μέρες μετά τις εκλογές ότι οι αντιδραστικές αλλαγές της προηγούμενης κυβέρνησης θα διατηρηθούν και ότι η νέα συγκυβέρνηση δεν είχε την πρόθεση να επαναφέρει ούτε καν το προηγούμενο καθεστώς. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, η κυβέρνηση έρχεται τώρα να ολοκληρώσει ό,τι άφησε στη μέση η προηγούμενη, στο δρόμο προς την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων...