Διαβάστε σήμερα στο 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» τα εξής θέματα:
-- ΕΣΠΑ: Οι προτεραιότητες του εγχώριου κεφαλαίου και οι... «μη επιλέξιμες» εργατικές - λαϊκές ανάγκες
-- Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί: Η ΕΕ ανοίγει διάπλατα τις πόρτες στα «μεταλλαγμένα»
-- ΤΟΥΡΚΙΑ: Πυκνώνουν τα επιχειρηματικά φόρουμ που εντάσσονται στην προσπάθεια της αστικής τάξης να αναδείξει τη χώρα σε ενεργειακό κόμβο, σε μια περίοδο που εντείνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην περιοχή
-- ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ: Ανοιγμα σε μονοπώλια της «πράσινης ανάπτυξης» προγραμματίζει η πετρελαιομοναρχία ώστε να δοθεί διέξοδος σε συσσωρευμένα κεφάλαια
Eurokinissi |
Το γενικό πλαίσιο του νέου ΕΣΠΑ (Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης), θέτει ως κεντρική προτεραιότητα την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη - 2020». Παράλληλα, έχουν ενσωματωθεί και οι σχεδιασμοί του αποκαλούμενου «εθνικού αναπτυξιακού προτύπου», οι προτεραιότητες που συνδέονται με τους «επιλέξιμους» προς ενίσχυση ανταγωνιστικούς κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής για μεγαλύτερο κέρδος και όχι βέβαια για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Σε αυτό το πλαίσιο, «επιλεξιμότητα» για τα υπό ένταξη έργα σημαίνει ότι ο προβλεπόμενος πακτωλός των διακρατικών και κρατικών ενισχύσεων θα διοχετευθεί σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους, προκειμένου να τονωθούν οι ιδιωτικές επενδύσεις, καθώς επίσης και για την εκτέλεση δημόσιων έργων και υποδομών αναγκαίων για τα σχέδια των εγχώριων μονοπωλίων. Ελάχιστα είναι τα ποσά που προβλέπονται για την κάλυψη στοιχειωδών λαϊκών αναγκών και αυτά αφορούν κατά κύριο λόγο τη διαχείριση των φαινομένων της ακραίας φτώχειας.
Πέρα από την «επιλεξιμότητα», το νέο ΕΣΠΑ περιλαμβάνει, για πρώτη φορά, και την αποκαλούμενη ρήτρα της «αιρεσιμότητας», κατά την ορολογία της ΕΕ. Αυτό σημαίνει, ότι οι εκταμιεύσεις για την εκτέλεση των έργων, επί της ουσίας, έχουν ως όρο και προϋπόθεση τη «συμμόρφωση» όλων ανεξαιρέτως των κρατών - μελών με τις υποδείξεις της Κομισιόν, στο πλαίσιο των μέτρων της «ενισχυμένης δημοσιονομικής εποπτείας».
Σε αυτό το πλαίσιο, μεταξύ άλλων, προβλέπονται :
Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι οι εκταμιεύσεις του ΕΣΠΑ καθώς και η συμβολή τους στην όποια καπιταλιστική ανάκαμψη θα συνδυάζονται με αλλεπάλληλα αντιλαϊκά πακέτα μέτρων, στη βάση των στόχων της δημοσιονομικής πολιτικής (κρατικά έσοδα - δαπάνες). Στην περίπτωση της Ελλάδας, τα παραπάνω συνδυάζονται όχι μόνο με το «κλείδωμα» της αντιλαϊκής συμφωνίας με τους «θεσμούς» της τρόικας, αλλά και με την απαρέγκλιτη εφαρμογή της στη διάρκεια των επόμενων χρόνων, ανεξάρτητα από την κυβέρνηση που θα βρίσκεται στο «τιμόνι» της αστικής διαχείρισης.
Σε πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος επισήμανε σχετικά: «Οι προϋποθέσεις είναι να τηρούνται οι δημοσιονομικοί στόχοι του συμφώνου σταθερότητας, επομένως δημοσιονομική εξυγίανση και για τις χώρες που βρίσκονται υπό δανειοδότηση να υλοποιούνται τα μνημόνια. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για τη χρηματοδότηση ενός κράτους - μέλους, όπως επίσης και να υλοποιεί το εκάστοτε μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα». Και, βέβαια, «επιταχύνει τις ανατροπές στην αγορά εργασίας για ένα ευέλικτο, ανασφάλιστο, ανειδίκευτο προσωπικό, το οποίο θα προσαρμόσει στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Η προσαρμοστικότητα της αγοράς εργασίας στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτά είναι που κάνει το ΣΕΣ».
Αποκαλυπτική για τους σχεδιασμούς των μονοπωλίων και των ισχυρών ελληνικών ομίλων είναι η μελέτη και η πρόταση του ΣΕΒ, σχετικά με την αξιοποίηση του νέου ΕΣΠΑ 2014 - 2029, προβλεπόμενου ύψους 20,6 δισ. ευρώ από τα κοινοτικά διαρθρωτικά κονδύλια, ενώ έχει τη σημασία του το γεγονός ότι η εν λόγω μελέτη του ΣΕΒ χρηματοδοτήθηκε από τα κονδύλια του προηγούμενου ΕΣΠΑ. «Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι εθνικοί πόροι για επενδύσεις δεν υπάρχουν. Γι' αυτό δεν περισσεύει κανένα ευρώ από τα κοινοτικά ταμεία και ειδικότερα το νέο ΕΣΠΑ», έχει δηλώσει ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας.
Οι κλάδοι και οι «αλυσίδες αξίας», που αναγνωρίζει ο ΣΕΒ ως βασικούς κρίκους της καπιταλιστικής ανάκαμψης και προς ενίσχυση από το νέο ΕΣΠΑ, είναι οι παρακάτω:
Σε πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Σταθάκης, τόνισε χαρακτηριστικά: «Το νέο ΕΣΠΑ είναι σχεδιασμένο από την προηγούμενη κυβέρνηση»(...) «Είναι εκ των πραγμάτων πιο συμβατό με τη φιλοσοφία της καινούργιας κυβέρνησης. Αποτρέπει «φαραωνικά» έργα, φιλόδοξα και πρωτίστως μεγάλα κατασκευαστικά ή άλλα. Ο βασικός σκοπός είναι η εστίαση σε έργα μεσαίας και μικρής κλίμακας, πιο συμβατά με το παραγωγικό πρότυπο δυναμικό της χώρας, πιο συμβατό με το περιβάλλον και την ανάπτυξη ενός ισχυρού τομέα ποιοτικών προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας, πιο συμβατό με ένα συμβατό οικονομικό μοντέλο με τα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα της χώρας. Υπό αυτές τις συνθήκες δεσμευόμαστε, ακριβώς, να επιτείνουμε και να υπηρετήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτήν την ιδέα, την αξία μέσω του νέου ΕΣΠΑ και να συνδέσουμε αυτήν τη διάσταση με οποιουσδήποτε άλλους επιπρόσθετους πόρους αναζητηθούν». Οι «επιπρόσθετοι πόροι», στους οποίους έχει διαρκώς στραμμένο το βλέμμα η συγκυβέρνηση, αφορούν στο λεγόμενο «επενδυτικό πακέτο Γιούνκερ».
Σύμφωνα με την Κομισιόν, το «επενδυτικό ταμείο» θα εστιάζει στην «πραγματοποίηση επενδύσεων σε υποδομές, ιδίως στα ευρυζωνικά και ενεργειακά δίκτυα, καθώς και σε υποδομές μεταφορών σε βιομηχανικά κέντρα, στην εκπαίδευση, στην έρευνα και την καινοτομία, σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας». Σε αυτό το πλαίσιο, επισημαίνεται ότι θα δοθεί προτεραιότητα στην άρση των «φραγμών» που υπάρχουν σε όλους τους βασικούς τομείς υποδομών, όπως η Ενέργεια, οι Τηλεπικοινωνίες, τα ψηφιακά μέσα και οι μεταφορές, καθώς και οι «φραγμοί» στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών.
Στη συγκρότηση «κοινής ομάδας εργασίας» με αντικείμενο την αξιοποίηση και τη διοχέτευση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ στους ελληνικούς επιχειρηματικούς ομίλους προχώρησαν, πρόσφατα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οπως ανακοινώθηκε, η «κοινή ομάδα εργασίας» θα παρέχει «τεχνογνωσία», ώστε να αξιοποιηθούν τα προβλεπόμενα 20,6 δισ. ευρώ από τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά κονδύλια, στο πλαίσιο της προγραμματικής περιόδου 2014 - 2020. Η επίτροπος Περιφερειακής Πολιτικής της ΕΕ, Κ. Κρέτσου, μετά από πρόσφατες συναντήσεις με κυβερνητικούς παράγοντες στην Αθήνα, χαρακτήρισε πολύ σημαντικά τα ενεργειακά έργα που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα, ενώ δήλωσε έτοιμη να ανταποκριθεί σε πολύ συγκεκριμένα αιτήματα που θα υποβάλει η ελληνική κυβέρνηση για τη στήριξη ενεργειακών επενδύσεων. Από την πλευρά του, ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Λαφαζάνης, αναφέρθηκε στις προσπάθειες της σημερινής κυβέρνησης - αντίστοιχες με αυτές των προκατόχων της - προκειμένου να ενταχθούν στα «Ευρωπαϊκά Ενεργειακά Εργα Κοινού Ενδιαφέροντος» 15 έργα φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας, δίνοντας προτεραιότητα σε τρία από αυτά: Τον κάθετο διάδρομο φυσικού αερίου IGB-R, την ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου - Κρήτης - ηπειρωτικής Ελλάδας, καθώς και την ηλεκτρική διασύνδεση της ηπειρωτικής χώρας με τα νησιά του Αιγαίου.
ICON |
Παρά τις μελέτες και τις έρευνες που αποδεικνύουν ότι η εξάπλωση των μεταλλαγμένων θα έχει οδυνηρές και απροσδιόριστες συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον, στις αρχές του Γενάρη του 2015 η πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου ενέκρινε κανονισμό για την καλλιέργεια μεταλλαγμένων προϊόντων, ο οποίος προβλέπει ότι ένα κράτος - μέλος δεν έχει το δικαίωμα να αντιταχθεί στην καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, για λόγους που αφορούν την προστασία της δημόσιας υγείας και πιο ειδικά ακόμη της υγείας των ανθρώπων όταν αυτοί οι ΓΤΟ έχουν ήδη εγκριθεί από τις τάχα «επιστημονικές υπηρεσίες της ΕΕ» και συγκεκριμένα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA), η οποία είναι πασίγνωστο ότι είναι σε «ανοιχτή γραμμή» με τις πολυεθνικές και έχει αποστολή ακριβώς να προστατεύει τα συμφέροντά τους.
Ειδικά για την EFSA, αξίζει να σημειωθεί αυτό που κάνει είναι να εγκρίνει τις έρευνες των μονοπωλιακών ομίλων σε ό,τι αφορά την επικινδυνότητα ή όχι των μεταλλάξεων, ενώ δεν είναι υποχρεωμένη να δημοσιοποιεί τα πορίσματά της, με το πρόσχημα ότι πρόκειται για πατέντες δηλαδή εμπορικά μυστικά!
Ο κανονισμός ήρθε να συμπληρώσει τη νέα Οδηγία 2015/412 σύμφωνα με την οποία επαφίεται πλέον στα κράτη η απαγόρευση ή ο περιορισμός της καλλιέργειας στην επικράτειά τους των ΓΤΟ που είτε έχουν εγκριθεί είτε είναι στη διαδικασία έγκρισης από τα αρμόδια όργανα. Δηλαδή, λένε ότι η ευθύνη για τα μεταλλαγμένα ανήκει στα κράτη - μέλη της ΕΕ, αλλά η ίδια η ΕΕ με τον κανονισμό της θέτει τέτοιες προϋποθέσεις, ώστε τα κράτη να είναι υποχρεωμένα να επιτρέψουν τα μεταλλαγμένα!
Γίνεται πασιφανές, από τις δύο αυτές ρυθμίσεις της ΕΕ, ότι πλέον ανοίγονται διάπλατα οι πόρτες στους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.
Μέχρι τώρα, έχει ήδη δοθεί η άδεια της ΕΕ συνολικά για την καλλιέργεια 49 ΓΤΟ, ενώ αναμένεται το αμέσως επόμενο διάστημα η παροχή αδειοδότησης σε ακόμη 8. Από αυτούς, οι 4 έχουν θετική γνώμη της EFSA, ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις είναι ήδη στη διαδικασία της αξιολόγησης από την EFSA. Παράλληλα, έχουν εγκριθεί 58 γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί για χρήση σε τροφές και ζωοτροφές, για παράδειγμα, καλαμπόκι, βαμβάκι, σόγια, ελαιοκράμβη, ζαχαρότευτλα, κ.λπ. Ενώ άλλοι 58 ΓΤΟ είναι σε εκκρεμότητα, από τους οποίους οι 17 έχουν τη θετική γνώμη της EFSA.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, έξι όλες κι όλες εταιρείες κρατούν στα χέρια τους την έρευνα και ανάπτυξη των ΓΤΟ. Πρόκειται για τις «Monsanto», «Pioneer», «Dow» με έδρα τις ΗΠΑ, τις «BASF» και «Bayer» με έδρα τη Γερμανία και την «Syngenta» με έδρα την Ελβετία. Η «Monsanto» κατέχει μέχρι τώρα τη μερίδα του λέοντος από τους εγκεκριμένους ΓΤΟ που καλλιεργούνται και κυκλοφορούν στην ΕΕ (πάνω από τους μισούς), ενώ έχει προχωρήσει σε συνεργασία και ανταλλαγή τεχνογνωσίας με τη γερμανική «Bayer». Την ίδια ώρα, τα αμερικανικά - και όχι μόνο - μονοπώλια της βιοτεχνολογίας επιθυμούν πλήρη ελευθερία στη διακίνηση των «σπόρων» που παράγουν. Σπόρους όπως αυτός που πρόσφατα είδε τη δημοσιότητα και αφορά πορτοκάλια με γονίδιο... χοιρινών!
Η τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου έγινε αντικείμενο συζήτησης και στην Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος στη Βουλή με δύο συνεδριάσεις τις δύο τελευταίες βδομάδες. Οι επιστημονικοί φορείς ήταν σαφείς και τα στοιχεία που παρέθεσαν ήταν απόδειξη ότι η ΕΕ για τα κέρδη των μονοπωλίων προχωρά σε ένα ακόμα έγκλημα σε βάρος των λαών και του περιβάλλοντος.
Οσον αφορά τη νέα κοινοτική Οδηγία η άποψη του Γ. Μπάλια επίκουρου καθηγητή του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, όπως αυτή εκφράστηκε από το βήμα της Βουλής ήταν η εξής: «Φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραχωρώντας την ως άνω δυνατότητα στα κράτη - μέλη, ζητά ανταλλάγματα όπως μεγαλύτερη ευελιξία των κρατών - μελών σε βασικά ζητήματα π.χ. αυξημένα επίπεδα ανοχής για την παρουσία γενετικά τροποποιημένων υλικών στα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα ή μη μηδενική ανοχή των στοιχείων παρουσίας γενετικά τροποποιημένων οργανισμών που δεν έχουν εγκριθεί στις γενετικά τροποποιημένες ζωοτροφές. Επίσης, η εφαρμογή της νέας Οδηγίας θα οδηγήσει σε μείωση της δυνατότητας που είχαν τα κράτη - μέλη να προσφεύγουν στη ρήτρα διασφάλισης για πιθανούς κινδύνους βλάβης της υγείας του ανθρώπου ή και του περιβάλλοντος».
Πρόσθεσε ότι «η ανάγκη για την απαγόρευση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών γίνεται ακόμη πιο επιτακτική ενόψει της επικείμενης συμφωνίας μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης γνωστής με το όνομα Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP). Αρκεί να αναφέρει κανείς ότι στις ΗΠΑ δεν υφίσταται ιδιαίτερο κανονιστικό καθεστώς, καθώς οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί θεωρούνται ότι είναι το ίδιο ασφαλείς όσο και τα αντίστοιχα συμβατικά».
Αποκαλυπτικά ήταν τα όσα ανέφερε ο Αρ. Τυμπάς, αναπληρωτής καθηγητής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Αντιπρόεδρος Ερευνας του Διεθνούς Δικτύου ESST. Οπως είπε, μέχρι τώρα τα κράτη έχουν τη δυνατότητα μέσω της τεχνικής PCR να ανιχνεύουν μόνο «περιπτώσεις μεταλλάξεων οι οποίες είναι, ήδη, γνωστές. Εάν, όμως, η μετάλλαξη ξεφεύγει, δεν εμπίπτει στις, ήδη, γνωστές μεταλλάξεις, δεν έχει κανένα τρόπο το δημόσιο, το κράτος αυτήν, τουλάχιστον, τη στιγμή να επιβεβαιώσει αν υπάρχει μετάλλαξη»! Και πρόσθεσε: «Πού επαφίεται ο εντοπισμός των μεταλλάξεων; Στις εταιρείες. Η όλη πολιτική της ΕΕ» εξαντλείται στο «να ζητήσει από τις εταιρείες, να τις παρακαλέσει να συνοδεύουν με σήμανση τα προϊόντα τους ως προς τι; Ως προς το εάν έλαβε χώρα μετάλλαξη»!
Οσον αφορά τις συνέπειες από την εξάπλωση των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών τα όσα αναφέρθηκαν στη διάρκεια των συνεδριάσεων ήταν χαρακτηριστικά. Ο Αρ. Τυμπάς σημείωσε: «Η μετάλλαξη είναι από μια άποψη εξαιρετικά απρόβλεπτη, ακόμη πιο απρόβλεπτη και από την πυρηνική ενέργεια ως προς τις επιπτώσεις της, γιατί αυτά που λαμβάνουν χώρα είναι και επισήμως άγνωστα, είναι γεγονότα μετασχηματισμού και αν θέλουν οι εταιρείες μας τα λένε»!
Ο Δ. Μπιλάλης, αναπληρωτής καθηγητής Βιολογικής Γεωργίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφέρθηκε στις επιπτώσεις των μεταλλαγμένων στη γεωργία: «Μια γενετική ρύπανση, ξέρουμε όλοι ότι δε γνωρίζει σύνορα. Για παράδειγμα εάν φτάσει στη Βουλγαρία, στην Αλβανία, η γύρη μπορεί να ταξιδεύει για εκατοντάδες χιλιόμετρα, θα φτάσει και δίπλα μας με επιπτώσεις» από ανθεκτικά ζιζάνια ως ανθεκτικούς πληθυσμούς εντόμων! «Αυτό που με ανησυχεί ιδιαίτερα, είπε, είναι ότι τα τρώμε τα γενετικά τροποποιημένα. Βρισκόμαστε σε καθεστώς ήττας, διότι εισάγουμε εκατοντάδες χιλιάδες τόνους, πιθανόν σε ημερήσια βάση για ζωοτροφές. Αν δούμε στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, το 88% του αραβοσίτου και το 93% της σόγιας είναι γενετικά τροποποιημένα».
Η στάση της κυβέρνησης απέναντι στο θεσμικό πλαίσιο - έκτρωμα που διαμορφώνει η ΕΕ, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο Κ. Διάκος, ο οποίος εκπροσώπησε το υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στις επιτροπές, είναι του τύπου ...«σκεφτόμαστε» και ...«θα προσπαθήσουμε». Είπε χαρακτηριστικά: «Αυτό το οποίο εμείς μπορούμε επί του παρόντος να σας επισημάνουμε ότι σκεφτόμαστε, είναι, ότι θα πρέπει να απαγορευθεί η καλλιέργεια οποιουδήποτε γενετικά τροποποιημένου οργανισμού στο σύνολο της επικράτειας, επικαλούμενη ορισμένους από τους λόγους οι οποίοι προβλέπονται περιοριστικά στη σχετική Οδηγία» και «στην Ελλάδα θα προσπαθήσουμε να νομοθετήσουμε, ώστε αυτά τα στοιχεία τα οποία ξεκινούν από το αρχικό προϊόν, να συνοδεύουν το προϊόν αυτό σε όλη τη μεταποίησή του. Επίσης, θα ελέγξουμε εάν με τον ίδιο νόμο ή με παράλληλο ή ταυτόσημο νόμο, θα κάνουμε μία προσπάθεια να προστατέψουμε ντόπιους και παραδοσιακούς σπόρους αλλά και φυλές ζώων»... Ευχές, δηλαδή, με δεδομένο ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει τον κανονισμό της ΕΕ, συμφωνεί με την ΕΕ, αλλά ακόμη και αν δε συμφωνούσε είναι υποχρεωμένη να το κάνει.
Η βουλευτής του ΚΚΕ Δ. Μανωλάκου, κατά την τοποθέτησή της στις επιτροπές, επισήμανε ότι η «βιοτεχνολογία είναι νέα τεχνολογία όμως είναι στα χέρια των πολυεθνικών και γι' αυτό τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν πολυεθνικές, αλλά και οι κυβερνήσεις των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών, που λειτουργούν σαν εκπρόσωποί τους, για να επιβάλουν τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων και τροφίμων, αποσκοπούν στη συγκάλυψη της επικινδυνότητας, αλλά και του πραγματικού στόχου, που είναι η αύξηση των κερδών σε αυτές τις πολυεθνικές και κυρίως η διαιώνιση της εξάρτησης χωρών και λαών από αυτές τις πολυεθνικές γίγαντες που μονοπωλούν, αν θέλετε, και τη βιοτεχνολογία».
To ΚΚΕ έχει ήδη απευθύνει κάλεσμα στο λαό για οργάνωση της πάλης ενάντια στη νέα ΚΑΠ, στους αντιδραστικούς κανονισμούς, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, την εξασφάλιση των διατροφικών αναγκών του με ασφαλή, ποιοτικά ελεγμένα και φθηνά τρόφιμα, για την ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας. Προϋπόθεση για όλα αυτά είναι ο λαός να πάρει στα χέρια του την εξουσία και την οικονομία. Με ισχυρό ΚΚΕ και λαϊκή συμμαχία μπορεί να ανοίξει τέτοιος δρόμος, ο μοναδικός προς το συμφέρον του λαού.
Τον τελευταίο μήνα, έγιναν στην Τουρκία μια σειρά ενεργειακά φόρουμ, που επιβεβαίωσαν ότι ισχυρά μονοπώλια «βλέπουν με πολύ καλό μάτι» τη μετατροπή της χώρας σε διεθνές και περιφερειακό επιχειρηματικό κέντρο. Η επιδίωξη αυτή βρέθηκε, άλλωστε, στο επίκεντρο των προεκλογικών υποσχέσεων όλων των μεγάλων αστικών κομμάτων, ενώ φάνηκε καθαρά και στη συμφωνία κατασκευής του «τουρκικού αγωγού», που η κυβέρνηση του AKP υπέγραψε με τη ρωσική κυβέρνηση, ως εναλλακτική για την προμήθεια της ευρωπαϊκής αγοράς με ρωσικό αέριο (τις τελευταίες μέρες εμφανίστηκαν δημοσιεύματα που φέρουν και άλλες αγορές, όπως το Ιράν, να ενδιαφέρονται να χρησιμοποιήσουν τον αγωγό για να πουλήσουν την «πραμάτεια» τους στην Ευρώπη).
Επιπλέον, στο πλαίσιο της προεκλογικής του καμπάνιας, το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, το (σοσιαλδημοκρατικό) Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), εστίασε στα σχέδιά του για τη μετατροπή της χώρας σε «διαμετακομιστικό και παραγωγικό κόμβο», προτείνοντας τη δημιουργία νέου αστικού και βιομηχανικού κέντρου στις ανατολικές επαρχίες, με επενδύσεις συνολικού ύψους 200 δισ. δολαρίων. Η σκέψη είναι η μεγαλούπολη να περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μεγάλες βιομηχανικές υποδομές, υποδομές αποθήκευσης και ανεφοδιασμού μεγάλων επιχειρήσεων (στο πλαίσιο ανάπτυξης των «logistics»), κέντρα έρευνας και ανάπτυξης της τεχνολογίας, ζώνη ελεύθερου εμπορίου, τεχνολογικά πάρκα όπου θα εφαρμόζονται καινοτόμες τεχνικές.
Στις 25-28 Μάη, έγινε στην Κωνσταντινούπολη το 6ο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Ρύθμιση της Ενεργειακής Αγοράς (6th World Forum in Energy Regulation), που οργανώνει κάθε χρόνο η Διεθνής Συνομοσπονδία Ρυθμιστών Ενέργειας (International Confederation of Energy Regulators - ICER) και φέτος φιλοξένησε η τουρκική Ρυθμιστική Αρχή της Αγοράς Ενέργειας (EMRA). Πρόκειται, ουσιαστικά, για την τουρκική εκδοχή της αντίστοιχης ελληνικής Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ). Τέτοιες «ανεξάρτητες» Αρχές δημιουργούνται σε όλες τις «πολιτισμένες» καπιταλιστικές χώρες, με στόχο την προσαρμογή της αγοράς ενέργειας στις σύγχρονες ανάγκες των μονοπωλίων, την ευθυγράμμισή της με τις κατευθύνσεις διακρατικών ενώσεων, στις οποίες ανήκουν οι αντίστοιχες χώρες (π.χ. η ΡΑΕ έχει ως στόχο την εναρμόνιση της ελληνικής αγοράς με τις οδηγίες της ΕΕ). Ουσιαστικά, τέτοιες Αρχές δημιουργούνται για να υπάρχει συντονισμός μεταξύ μονοπωλίων και αστικών κυβερνήσεων, στη «δράση» τους βέβαια εκφράζονται και πλευρές του ενδοαστικού και ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Η ICER αποτελεί διεθνής συνένωση τέτοιων Αρχών, που έχουν δημιουργηθεί περιφερειακά (π.χ. του Συμβουλίου Ρυθμιστών Ευρωπαϊκής Ενέργειας, που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της ΕΕ).
Στο 6ο WFER συζητήθηκαν τρόποι «ενίσχυσης του επενδυτικού περιβάλλοντος» (σ.σ. εννοούν τρόπους στήριξης της επιχειρηματικής κερδοφορίας), η «ενθάρρυνση καινοτομιών στην ενεργειακή αγορά» (σ.σ. εκσυγχρονισμός των μέσων παραγωγής και αύξηση της παραγωγικότητας), ζητήματα όπως η «ρύθμιση και η βιωσιμότητα» (σ.σ. αλλαγές που γεννά η στροφή προς «νέες μορφές» ενέργειας, όπως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τρόποι «εξασφάλισης ροής κεφαλαίων σε λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές» (σ.σ. διευκόλυνση των επενδύσεων σε περιοχές με μεγάλα περιθώρια συγκέντρωσης κεφαλαίου) κτλ.
Αναλυτικά πρακτικά από τη συνάντηση δεν έχουν δοθεί. Ωστόσο, παράγοντες όπως η γεωγραφική θέση της Τουρκίας και οι υποδομές που ήδη διαθέτει η χώρα, ενδιαφέρουν ιδιαίτερα σημαντικούς πολυεθνικούς ομίλους, όπως αποτυπώθηκε σε σκόρπια δημοσιεύματα και επισημαίνεται πλέον με κάθε ευκαιρία.
Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας στο φόρουμ, σημείωσε: «Εμείς, ως Τουρκία, θα συνεχίσουμε να συνεισφέρουμε στην ασφάλεια της παροχής ενέργειας για το καλό της παγκόσμιας και της περιφερειακής ευημερίας, σταθερότητας, ειρήνης», προσπαθώντας να λανσάρει την Τουρκία ως επενδυτικό προορισμό για τα μονοπώλια. Και για να δελεάσει τους επενδυτές, υπογράμμισε ότι «η Τουρκία θα χρειαστεί μέχρι το 2030 επενδύσεις ύψους 120 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η ενεργειακή μας κατανάλωση διπλασιάστηκε μέσα σε 12 χρόνια. Θα τη διπλασιάσω μέχρι το 2023», σημειώνοντας ότι σήμερα, το μερίδιο συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έχει φτάσει στο 70%, από 30% το 2002. Υπογράμμισε, ακόμα, ότι το σημερινό δίκτυο διανομής ηλεκτρικής ενέργειας της Τουρκίας φτάνει τα 1,2 εκατομμύρια χιλιόμετρα και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρώπη και το πέμπτο μεγαλύτερο στον κόσμο.
Μεταξύ άλλων, ενδεικτικό (για τα σχέδια αναβάθμισης του ρόλου του κεφαλαίου της περιοχής) είναι πως στη συνάντηση ανακοινώθηκε ότι καθήκοντα νέου προέδρου της ICER αναλαμβάνει ο Τούρκος Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ, στέλεχος της EMRA αλλά και επικεφαλής της Περιφερειακής Ενωσης Ρυθμιστών Ενέργειας (ERRA), που συναποτελούν αντίστοιχες «ανεξάρτητες» Ρυθμιστικές Αρχές χωρών από Κεντρική Ευρώπη, Ευρασία, Μέση Ανατολή κτλ.
Επιπλέον, στις 6-8 Μάη, πραγματοποιήθηκε και πάλι στην Κωνσταντινούπολη η 21η Διεθνής Ενεργειακή και Περιβαλλοντική Εκθεση και Συνδιάσκεψη (21st International Energy and Environment Fair and Conference - «ICCI 2015»).
Τη συνάντηση συνδιοργάνωσαν μια σειρά υπουργεία όπως αυτό της Ενέργειας και Περιβάλλοντος, σε συντονισμό με τη γερμανική εταιρεία «Messe», μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες διοργάνωσης επιχειρηματικών εκθέσεων στον κόσμο.
Η συζήτηση στην «ΙCCI 2015» επικεντρώθηκε περισσότερο και στο μέλλον των ΑΠΕ, στο πλαίσιο ευρύτερης «στροφής» πολλών μονοπωλίων σε «εναλλακτικές» μορφές ενέργειας.
Ο επικεφαλής της EMRA, Μουσταφά Γιλμάζ, υπογράμμισε ότι η Αγκυρα φιλοδοξεί μέσα στην επόμενη 8ετία να καλύπτει τις ενεργειακές της ανάγκες κατά 30% από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Ο ίδιος υπογράμμισε ότι «η ετήσια ισχύς της Τουρκίας στον τομέα της ηλιακής ενέργειας είναι 380 δισεκατομμύρια κιλοβατώρες, κάτι που την κάνει μία από τις πρωτοπόρες χώρες στην Ευρώπη, όσον αφορά την ισχύ».
Ο επικεφαλής του τμήματος Στρατηγικής του υπουργείου Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, Οζτουρκ Σελβιτόπ, σημείωσε ότι «η Τουρκία προσπαθεί να διαφοροποιήσει τις ενεργειακές της πηγές» και συμπλήρωσε πως «σύντομα θα ξεκινήσουμε την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από το πυρηνικό μας εργοστάσιο» (σ.σ. που κατασκευάζεται στα νότια της χώρας σε συνεργασία με τη ρωσική «Rosatom»).
Μεταξύ άλλων συμμετοχών, ξεχώρισε η παρουσία της γερμανικής «Siemens», της οποίας ο κεντρικός εκπρόσωπος στην Τουρκία, Χουσεΐν Γκελίς, δεν παρέλειψε να τονίσει: «Η Τουρκία είναι μια χώρα που αξίζει κανείς να επενδύσει... Ξένες εταιρείες επενδύουν στην Τουρκία, εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης, των ισχυρών νόμιμων υποδομών και της πολιτικής σταθερότητας».
Ενδεικτικές του «ενδιαφέροντος» που προκαλούν τα σχέδια μετατροπής της Τουρκίας σε επιχειρηματικό κόμβο είναι οι συμμετοχές στην 21η Διεθνή Ενεργειακή και Περιβαλλοντική Εκθεση και Συνδιάσκεψη - «ICCI 2015». Μεταξύ άλλων, στη συνάντηση πήραν μέρος:
Τα τελευταία χρόνια, η σαουδαραβική μοναρχία είχε σχεδιάσει την ενεργειακή στρατηγική της, νιώθοντας τις ασφυκτικές πιέσεις που δημιουργούν οι τεράστιες εσωτερικές ενεργειακές ανάγκες. Ως γνωστόν, πάνω από το 25% του πετρελαίου που παράγεται στη Σαουδική Αραβία προορίζεται για εσωτερική κατανάλωση, ενώ πάνω από το 90% των δαπανών του προϋπολογισμού χρηματοδοτείται από τις πετρελαϊκές εξαγωγές. Μια μείωση στην εξόρυξη πετρελαίου θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα.
Χαρακτηριστική και μια πρόσφατη έκθεση του βρετανικού Ιδρύματος Διεθνών Αναλύσεων «Chatam House», που προέβλεπε ότι η Σαουδική Αραβία θα πάψει να εξάγει πετρέλαιο ως το 2030. Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει και έκθεση της «Citigroup», που εκτιμά ότι αν η ζήτηση για πετρέλαιο συνέχιζε να αυξάνεται στη Σ. Αραβία με το ρυθμό του 2012, η χώρα θα αναγκαζόταν να εισάγει πετρέλαιο σε 15 χρόνια.
Εκτιμάται ακόμη ότι εάν δεν παραχθεί ενέργεια από τις λεγόμενες εναλλακτικές Ανανεώσιμες Πηγές, όπως η ηλιακή και η αιολική, τότε η συνολική ζήτηση ορυκτών καυσίμων στη Σαουδική Αραβία για ηλεκτροδότηση, βιομηχανία, μεταφορές και αφαλάτωση νερού θα αυξηθεί από τα περίπου 3.400.000 βαρέλια τη μέρα, που χρειάζονται σήμερα, σε 8.300.000 βαρέλια τη μέρα, ως το 2028.
Στη συγκεκριμένη χώρα, η ηλιακή και η αιολική ενέργεια ευνοούνται ιδιαίτερα από τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν (υψηλές θερμοκρασίες, ξηρό κλίμα με ισχυρούς ανέμους και μόλις ένα δίμηνο με βροχές, συνήθως τον Απρίλη και το Μάρτη). Επίσης, από τα σχέδια της μοναρχίας δε λείπει ούτε η ανάπτυξη σταθμών πυρηνικής ενέργειας.
Περίπου πριν τρία χρόνια, η Σ. Αραβία είχε ανακοινώσει επενδύσεις ύψους 109 δισ. δολαρίων, με σκοπό την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έως 54.000 MW από φωτοβολταϊκά πάνελ, μέσα στην επόμενη 20ετία. Νωρίτερα, ο αποβιώσας πρώην βασιλιάς Αμπντάλα είχε δημιουργήσει τον φορέα «KACARE» (King Abdullah City for Atomic and Renewable Energy), με στόχο τη χρηματοδότηση ενεργειακών εναλλακτικών σχεδίων σε εσωτερικό και εξωτερικό.
Στο πλαίσιο δραστηριοτήτων του φορέα «KACARE», αντιπροσωπεία υψηλόβαθμων αξιωματούχων επισκέφτηκε την περασμένη Τετάρτη τη Φιλανδία, όπου συναντήθηκε με στελέχη της φιλανδικής εταιρείας «Fortom», με στόχο την κατανόηση της σύγχρονης τεχνολογίας στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικούς σταθμούς, αλλά και την αξιοποίηση της τεχνογνωσίας για την παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές. Το ίδρυμα «KACARE», προβλέποντας μάλιστα ότι οι ενεργειακές ανάγκες της Σ. Αραβίας θα ξεπεράσουν τα 120 GW ως το 2032, διερευνά εντατικά τα τελευταία χρόνια τις δραστηριότητες των μεγαλύτερων ομίλων στην παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές, αποφασίζοντας την εντατικοποίηση των εργασιών για την οικοδόμηση του μεγαλύτερου ηλιακού εργοστασίου ενέργειας διεθνώς στη Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, από δύο αυστριακές εταιρείες. Το συγκεκριμένο εργοστάσιο αναμένεται να είναι διπλάσιο σε μέγεθος και δυνατότητες από το σημερινό μεγαλύτερο σταθμό ηλιακής ενέργειας παγκοσμίως, που βρίσκεται στη Δανία. Ο σαουδαραβικός σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τον ήλιο θα καλύπτει έκταση 36.000 τ.μ. Εξίσου μεγάλο προβλέπεται το πάρκο αιολικής ενέργειας, κόστους 6,4 δισ. δολαρίων, που δημιουργεί στη Σαουδική Αραβία την ίδια περίοδο κονσόρτσιουμ εταιρειών με επικεφαλής την «SunEdison».
Ανάλογες επαφές γίνονται όχι μόνο με σκανδιναβικές εταιρείες, που θεωρούνται από τις πιο πρωτοποριακές στην έρευνα και στην παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές, αλλά και από γερμανικά και γαλλικά μονοπώλια, που προσπαθούν να επωφεληθούν από τις μελλοντικές ενεργειακές ανάγκες της σημερινής πετρελαϊκής υπερδύναμης.
Εντονη είναι η κινητικότητα των Σαουδαράβων και στο εξωτερικό. Προ μηνών, η εταιρεία «Abdul Latif Jameel Energy and Environmental Services», με έδρα τη Σαουδική Αραβία, αγόρασε το δεύτερο μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής ηλιακής ενέργειας στην Αυστραλία, αφού προηγουμένως εξαγόρασε τον ισπανικό ενεργειακό οργανισμό ανάπτυξης ηλιακής ενέργειας «FOTOVATIS Renewable Ventures» (FRV).
Εκπρόσωπος της εταιρείας «Abdul Latif», αναφερόμενος στην αγορά του εργοστασίου ηλιακής ενέργειας στην Αυστραλία, σημείωσε μάλιστα πως «στρατηγική (του ομίλου) είναι οι Ανανεώσιμες Πηγές, όπως η ηλιακή, η αιολική, η μετατροπή απορριμάτων για την παραγωγή ενέργειας, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί και περιβαλλοντικές εταιρείες ανακύκλωσης σκουπιδιών». Ο ίδιος δεν έκρυψε τις φιλοδοξίες της εταιρείας, προκειμένου να κατακτήσει μία από τις πρώτες θέσεις στην παγκόσμια αγορά παραγωγής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές. Κάτι που κάνουν τα τελευταία χρόνια και πετρελαϊκά μονοπώλια (π.χ. πολυεθνικές BP, SHELL κ.ά.), που επιλέγουν να διοχετεύσουν μέρος αδιάθετων κεφαλαίων σε επενδύσεις που αφορούν ανταγωνιστικές τεχνολογίες, όπως η λεγόμενη «πράσινη ενέργεια» και οι Ανανεώσιμες Πηγές, επιδιώκοντας να κατακτήσουν και εκείνο το κομμάτι της παγκόσμιας ενεργειακής αγοράς.
Γι' αυτό και δεν είναι όμως μόνο οι Σαουδάραβες που στρέφονται στην ανάπτυξη παραγωγής ενέργειας από εναλλακτικές Ανανεώσιμες Πηγές, αλλά και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
Το 2012, έκθεση που συνέταξαν στελέχη της εταιρείας «Emirates Solar Industry Association» από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στελέχη της εταιρείας «PricewaterhouseCoopers» (μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως στην παροχή υπηρεσιών λογιστικής, τήρησης βιβλίων και ελέγχου και παροχής φορολογικών συμβουλών, με έδρα το Λονδίνο), υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν τουλάχιστον «μισή ντουζίνα διαφορετικοί τρόποι, ώστε διάφορες χώρες της περιοχής Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής» να επωφεληθούν από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και ιδιαίτερα από την ηλιακή. Μία ομάδα χωρών (Ιορδανία, Μαρόκο, Λίβανος και βόρεια Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) εκτιμήθηκε ότι μπορούν να εξοικονομήσουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας, δημιουργώντας φωτοβολταϊκά πάρκα, ώστε να αποδεσμευτούν καύσιμα που σήμερα προορίζονται για την εσωτερική κατανάλωση και να χρησιμοποιηθούν στις εξαγωγές.
Αλλη ομάδα χωρών, όπως η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ και η Συρία, εκτιμάται πως μπορούν να εξοικονομήσουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας, που τώρα χρησιμοποιούνται για εσωτερική κατανάλωση, εάν δημιουργήσουν ηλιακά πάρκα, ενώ μία τρίτη ομάδα χωρών, όπως το Ντουμπάι και η Τυνησία, θεωρείται πως μπορούν να εξοικονομήσουν, κάνοντας χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών, σημαντικές ποσότητες φυσικού αερίου από αυτές που χρησιμοποιούν σήμερα για την κάλυψη των εσωτερικών ενεργειακών αναγκών.
Το ίδιο εκτιμάται πως μπορεί να συμβεί και σε μία άλλη ομάδα χωρών της περιοχής, όπως το Ιράκ, η Λιβύη και η Υεμένη, καθώς θεωρείται πως μπορούν να βασιστούν σχεδόν εξ ολοκλήρου στην παραγωγή ηλιακής ενέργειας, για να αναπτύξουν την εσωτερική παραγωγή φυσικού αερίου.
Φυσικά, όλους αυτούς δεν τους έπιασε ο πόνος για την «πράσινη ανάπτυξη και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος», αλλά η ανάγκη να καταλάβουν σημαντικό κομμάτι της νέας ενεργειακής αγοράς, ώστε να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία που έχουν σήμερα άλλα ενεργειακά μονοπώλια. Είναι φανερό ότι οι κινήσεις αυτές θα εντείνουν τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε ισχυρά μονοπώλια και βέβαια όσο η Ενέργεια ελέγχεται από αυτά, δεν πρόκειται να έχουν ουσιαστικό όφελος τα λαϊκά στρώματα. Για να μπορούν να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, αξιοποιώντας σχεδιασμένα και με σεβασμό στο περιβάλλον τους φυσικούς πόρους, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να απαλλαγούν από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.