RIZOSPASTIS

Το θέμα της εκδήλωσης ήταν «'Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας. Στον δρόμο του αγώνα για το δίκιο μας, με το ΚΚΕ για την ανατροπή!».

Εκατοντάδες εργαζόμενοι, εκλεγμένοι συνδικαλιστές από μια σειρά χώρους και κλάδους δουλειάς, από δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, συμμετείχαν στην πλούσια, ανοιχτή, ζωντανή συζήτηση στον όμορφο χώρο του «Soul» στη Θεσσαλονίκη, με τον Δ. Κουτσούμπα να αναφέρεται συνοπτικά στις εσωτερικές και διεθνείς εξελίξεις και στα 15 χρόνια από την έναρξη των μνημονίων, που επιβλήθηκαν για να βγουν τα μονοπώλια και το μεγάλο κεφάλαιο από την κρίση, ενώ στη συνέχεια απάντησε στις ερωτήσεις των ίδιων των εργαζομένων.

Ερωτήσεις για τα εργατικά - λαϊκά προβλήματα και τις θέσεις του ΚΚΕ, για το έγκλημα των Τεμπών και πώς μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη, για τις εξελίξεις στα πολεμικά μέτωπα, τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ και στα εξοπλιστικά προγράμματα, την αμυντική βιομηχανία, την πρωτογενή παραγωγή, τις ιδιωτικοποιήσεις, τα προβλήματα που αφορούν την ποιότητα ζωής του λαού της Θεσσαλονίκης, το τι κίνημα είναι αναγκαίο σήμερα, τις εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα και πώς τοποθετείται το ΚΚΕ, την πολιτική πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας του, κ.λπ.

RIZOSPASTIS

Την ίδια ώρα, όμως, ενισχύεται και ο προβληματισμός για το τι πρέπει να γίνει, αν μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση και ποια στάση πρέπει να κρατήσει ένας εργαζόμενος αλλά και συνολικά το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, τα σωματεία. Αυτό που από πολλά χείλη ακούγεται, "και τώρα τι;", είναι ένα από τα ζητήματα που θέλουμε σήμερα να συζητήσουμε».

Αμέσως μετά πήρε τον λόγο ο Δημήτρης Κουτσούμπας, λέγοντας πως «πραγματικά νιώθω ιδιαίτερη χαρά, τιμή, συγκίνηση που βρίσκομαι σε αυτήν την εκδήλωση, σε αυτήν τη συνάντηση μαζί σας, με εκπροσώπους, ουσιαστικά πρωτοπόρους της εργατικής τάξης, του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος εδώ στη Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις διεθνείς εξελίξεις, στα πολεμικά μέτωπα και τους εμπορικούς πολέμους: «Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη - όπως ξέρετε - περίοδο, μια περίοδο που μαίνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος σε όλη την περιοχή, σε πάρα πολλές περιοχές του κόσμου. Υπάρχουν σήμερα πάνω από 50 εστίες πολεμικών συγκρούσεων σε όλη την υφήλιο και κάποιες, οι πιο σημαντικές και οι πιο - θα έλεγα - δολοφονικές, με θύματα τους λαούς και νέους ανθρώπους, αμάχους, είναι εδώ στη γειτονιά μας, εδώ στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή. Ολα αυτά είναι επόμενο να απασχολούν τους εργαζόμενους, να απασχολούν εσάς, να απασχολούν εμάς, να απασχολούν όλο τον ελληνικό λαό, τη νεολαία, και να ψάχνουμε φυσικά μαζί τις αιτίες, αλλά και τη διέξοδο από αυτήν την κατάσταση. Γιατί δεν είναι απλό πράγμα ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Και, βέβαια, οι "εμπορικοί πόλεμοι" που έχουν ξεκινήσει οδηγούν μετά και σε πολεμικές συγκρούσεις. Το ένα φέρνει το άλλο, γιατί τα πάντα γίνονται για το κέρδος, γίνονται για τα οικονομικά συμφέροντα, γίνονται για τους ανταγωνισμούς.

Εχουν βγάλει μαχαίρια τα μεγάλα, καπιταλιστικά, τα ιμπεριαλιστικά κράτη ανά την υφήλιο για το ποιος θα πάρει την πρωτοκαθεδρία, για το ποιος θα έχει τη μεγαλύτερη λεία, το μεγαλύτερο κομμάτι από αυτήν τη μοιρασιά που έχει ξεκινήσει στον κόσμο. Και αυτό αφορά και τον ορυκτό πλούτο, τους δρόμους μεταφοράς της Ενέργειας, των εμπορευμάτων.

Μιλάμε δηλαδή για τεράστια κέρδη που οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια και τα κράτη στα οποία αυτές ανήκουν και εκπροσωπούν αγωνίζονται για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι αυτής της μοιρασιάς. Και, βέβαια, θύματα σε αυτήν την προσπάθεια είναι οι λαοί. Και οικονομικά θύματα, με καθήλωση εισοδημάτων, με πάρσιμο εργασιακών δικαιωμάτων, με ένταση της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, και βεβαίως με την ίδια τη ζωή τους στα πεδία των μαχών, στους πολέμους.

Ξέρετε ότι αυτήν την περίοδο η ΕΕ έχει κηρύξει ότι πρέπει να μετατραπεί όλη η οικονομία της Ενωσης σε πολεμική οικονομία, που αυτό σημαίνει πάρα πολλά χρήματα για τους λαούς. Τα χρήματα για τους εξοπλισμούς πάλι οι ίδιοι οι λαοί θα τα πληρώσουν, και θα τα πληρώσουν και με τη ζωή τους αύριο, στα πεδία των μαχών, σε πολεμικές συγκρούσεις, ή όταν γίνουν στόχος αντιποίνων από αντίπαλα στρατόπεδα που ανταγωνίζονται μεταξύ τους.

Αρα, λοιπόν, εμείς καλούμε την εργατική τάξη, η οποία είναι η πρωτοπόρα δύναμη της κοινωνίας, της σύγχρονης κοινωνίας - θα έλεγα - σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, είναι η τάξη που έχει αναδειχθεί και πρέπει και μπορεί να βγει στο προσκήνιο, να πάρει τις τύχες στα χέρια της και να ηγηθεί ώστε να αλλάξει αυτή η κατάσταση, για να υπάρξει πραγματικά ευημερία, να υπάρξει ειρήνη διαρκής, να σταματήσει να υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

Στη συνέχεια, με αφορμή τη συμπλήρωση 15 χρόνων από το πρώτο μνημόνιο, ο Δ. Κουτσούμπας τόνισε: «Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 15 χρόνια από την έναρξη των μνημονίων. Τέτοιες μέρες, πριν από 15 χρόνια, ο τότε πρωθυπουργός - ήταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου - ανακοίνωσε, όπως θυμάστε, από ένα ακριτικό νησί, το πρώτο μνημόνιο, που σήμανε μια μεγάλη πορεία, μια δεκαετή πορεία βαθιάς οικονομικής κρίσης, μια οδυνηρή πορεία, που την πλήρωσε η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας.

Και, βέβαια, όλα αυτά έγιναν, όλα αυτά τα μνημόνια επιβλήθηκαν από την τρόικα, από την ελληνική άρχουσα τάξη και από τις κυβερνήσεις εναλλάξ ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, μόνοι τους, σε συνεργασία μεταξύ τους, μετά με τον ΣΥΡΙΖΑ, που ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο και με τη βοήθεια άλλων μικρότερων κομμάτων, σαν αυτά που αναδεικνύονται και σήμερα και που κολλάνε σε τέτοιες καταστάσεις για να παίξουν αυτόν τον ρόλο. Για να πληρώσει δηλαδή η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος λαός, ώστε να βγουν τα μονοπώλια, το μεγάλο κεφάλαιο από την οικονομική περιδίνηση όπου βρέθηκαν, πάλι ο λαός τα πληρώνει.

Και, βέβαια, 15 χρόνια μετά, παρότι μετά το 2018 έχει αρχίσει αυτή έστω η μικρή οικονομική ανάπτυξη, η οικονομική ανάκαμψη που σε όλους τους τόνους διατυμπανίζει ο κύριος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του, αυτά τα μνημόνια και οι αντιδραστικοί - αντιλαϊκοί νόμοι είναι σε πλήρη ισχύ. Δεν έχει καταργηθεί κανένας από αυτούς τους νόμους, και είναι εκατοντάδες τέτοιοι εφαρμοστικοί νόμοι που έχουν πλήξει τα εργατικά - λαϊκά εισοδήματα.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, ανάπτυξης και πλεονάσματος, που κομπάζει ο κ. Μητσοτάκης, ξανά την πληρώνει ο λαός, με καθηλωμένα εισοδήματα, με καινούργιους νόμους, που καταστρέφουν κατακτήσεις, παίρνουν πίσω εργασιακά δικαιώματα, αλλάζουν εργασιακές σχέσεις. Δεν υπάρχει σταθερό ωράριο, δεν υπάρχουν αξιοπρεπείς μισθοί, ώστε ο καθένας να μπορεί να ζήσει την οικογένειά του, και φυσικά όλα αυτά προστίθενται στο χάλι της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Πρόνοιας, και μια σειρά άλλων τέτοιων προβλημάτων σε υποδομές κ.λπ. που αντιμετωπίζει ο λαός».

Ομως ανατέλλει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα. Ο ελληνικός λαός αρχίζει να αμφισβητεί αυτήν την πολιτική το τελευταίο διάστημα, τόνισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και συνέχισε: «Τα τελευταία χρόνια αυτό γίνεται όλο και πιο έντονο, παρότι δεν έχει γίνει ακόμα πλειοψηφικό το ρεύμα αμφισβήτησης αυτής της κυρίαρχης αντιδραστικής πολιτικής. Ομως υπάρχουν δυνάμεις, γεννιούνται νέες δυνάμεις, αναπτύσσονται νέες συνειδήσεις μέσα στον λαό, στη νεολαία. Αυτό φαίνεται και από τις μαζικές κινητοποιήσεις που αμφισβητούν αυτήν την κατάσταση.

Μπορεί όλες ακόμη να μην έχουν ξεκάθαρο προσανατολισμό, μπορεί ακόμα σε πολλές συνειδήσεις να επιδρούν πολλές απόψεις, ακόμη και αυταπάτες, αν θέλετε συγχύσεις, που βέβαια τις φέρνει η αστική τάξη, η αστική ιδεολογία μέσα στην εργατική τάξη. Τις φέρνουν άλλα κόμματα που ανήκουν κι αυτά στην αστική τάξη, όσο κι αν λέγονται προοδευτικά, αριστερά, δημοκρατικά κατ' όνομα και δεν βοηθούν καθόλου σε αυτό, αντίθετα υπονομεύουν αυτήν την κατάσταση που υπάρχει στο κίνημα, όπως κάνουν διάφορα κόμματα προσωποπαγή, που εμφανίζουν κάποιους ηγέτες σαν μεσσίες, που δεν έχουν καμία πρόσβαση ουσιαστικά στο οργανωμένο ταξικό, εργατικό, ευρύτερα λαϊκό κίνημα, όμως σπέρνουν αυτές τις αυταπάτες, αυτά τα ψεύτικα διλήμματα μέσα στον ελληνικό λαό, και έτσι εμποδίζουν τη ριζοσπαστικοποίηση, ώστε να προχωρήσουμε μπροστά και να έχουμε ακόμα πιο γρήγορα βήματα στις συνειδήσεις των ανθρώπων».

Και ολοκλήρωσε την εισηγητική του παρέμβαση απευθύνοντας κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ: «Αυτούς τους προβληματισμούς έχουμε εμείς, και παλεύουμε ταυτόχρονα ως Κόμμα και μέσα στη Βουλή, αλλά κυρίως έξω από αυτή, μέσα στους χώρους δουλειάς, μέσα στις γειτονιές όπου μένουν οι λαϊκές οικογένειες, στα σχολεία, στις σχολές, στα γραφεία, παντού όπου κινείται αυτό το ζωντανό κομμάτι του εργατικού - λαϊκού κινήματος, να μιλήσουμε μαζί, να διευκρινίσουμε ζητήματα και να χαράξουμε μαζί πορεία.

Γι' αυτό απλώνουμε το χέρι στον καθέναν, άσχετα και από διαφορετικές απόψεις που μπορεί να έχει και κυρίως άσχετα από το τι έκανε μέχρι σήμερα στην πολιτική του ζωή, αν ψήφιζε άλλα κόμματα, αν συμμετείχε σε άλλες παρατάξεις ή οτιδήποτε άλλο. Αυτά μπορούμε να τα ξεπεράσουμε, πιστεύουμε, γιατί έχουμε κοινά συμφέροντα όλοι οι εργαζόμενοι, όλος ο ελληνικός λαός. Αντίπαλοί μας είναι το μεγάλο κεφάλαιο, η μεγάλη εργοδοσία, τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές, οι συμμαχίες τους, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, η Κομισιόν, είναι οι κυβερνήσεις τους, είναι τα κόμματα που τους υπηρετούν, είναι αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο κράτος που καταπιέζει τις ζωές μας και δεν αφήνει τον λαό μας, δεν αφήνει τη νεολαία μας να ανασάνει».

Ακολούθησε η συζήτηση με τους εργαζόμενους. Μια πλούσια συζήτηση, που ανέδειξε τους σημαντικούς προβληματισμούς των εργαζομένων για όλες τις πτυχές της ζωής τους.

Σήμερα ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει το πρώτο μέρος αυτής της συζήτησης. Αύριο Τετάρτη θα δημοσιεύσει το δεύτερο μέρος.

RIZOSPASTIS

-- Οντως, στις 28 Φλεβάρη ήταν μεγαλειώδεις οι κινητοποιήσεις. Δεν είχαν γίνει στη χώρα μας τέτοιες κινητοποιήσεις, 1,5 εκατομμύριο λαός και περισσότεροι να βρίσκονται στους δρόμους σ' όλη την Ελλάδα. Ομως να σας πω κάτι; Είχε αποτελέσματα αυτός ο αγώνας. Και κατά την άποψή μας είναι σε εξέλιξη αυτός ο αγώνας. Φυσικά, πάντα, ξέρετε, δεν μπορεί να έχει αυτήν τη συμμετοχή. Δεν είναι πάντα το ίδιο. Ούτε είναι ίδιες οι συνθήκες, ούτε έχει ωριμάσει μια κατάσταση τέτοιας συνειδητοποίησης των εργαζομένων ώστε ανά πάσα στιγμή και κάθε ώρα, με το κάλεσμα των σωματείων, των συλλόγων, άλλων φορέων του λαϊκού κινήματος, να βρίσκονται συνεχώς στον δρόμο. Ομως άφησε το αποτύπωμά του αυτός ο αγώνας. Καταρχάς, ανέδειξε ξανά το ζήτημα των Τεμπών, που πήγαν να το θάψουν, να ξεχαστεί, γιατί - ξέρετε - οι εξουσίες πάντα εκεί στηρίζονται, να αφήνουν τους ανθρώπους να ξεχνάνε. Γιατί όταν περνάνε τα χρόνια και καταλαγιάζουν τα τραύματα, τα ψυχικά ή τα πραγματικά, τότε αρχίζει και ξεχνάει ο κόσμος. Δυστυχώς ξεχνάμε πολύ εύκολα. Εκεί στηρίζονται οι εξουσίες.

RIZOSPASTIS

Τι άλλο βοήθησε; Βοήθησε στο να διαμορφωθούν νέες, και νεανικές αλλά και κυρίως εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις, που σκέφτονται βαθύτερα το ποιος φταίει. Δηλαδή καταλαβαίνουν ότι δεν φταίει μόνο για παράδειγμα ένας υπουργός, αλλά φταίει ένα ολόκληρο σύστημα, μια ολόκληρη κυβέρνηση, φταίνε κυβερνήσεις που ήταν πριν, όχι μόνο η ΝΔ, που έχει τη βασική και κύρια ευθύνη. Και, βεβαίως, καταλαβαίνει ότι η «απελευθέρωση» της αγοράς, η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων, η κατάτμηση, ο περιορισμός του προσωπικού, είναι αυτά που οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση. Και αυτό είναι μεγάλη κατάκτηση για το εργατικό κίνημα. Να συνειδητοποιεί ο άλλος και να βλέπει πού πρέπει να οδηγήσει την πάλη του. Οχι στο να αλλάξει ένα πρόσωπο στην κυβέρνηση και να μπει ένας άλλος, ούτε «να αλλάξει ο Μανωλιός και να βάλει τα ρούχα του αλλιώς», από διάφορα κόμματα που και αυτά τα γνωρίσαμε, εναλλάξ, «φύγε εσύ, έλα εσύ» και να κάνει πάλι τα ίδια. Αλλά να πάει για ριζικές αλλαγές. Να επιλέξει δηλαδή τέτοιους εκπροσώπους, μέσα από την ίδια του την τάξη, που θα ψηφίζουν νόμους που θα στηρίζουν τον εργάτη, τον εργαζόμενο, να αλλάξει συνολικά την κοινωνία. Και αυτό είναι μεγάλη κατάκτηση. Δεν λέμε, ούτε ισχυριζόμαστε, ότι αυτό έχει γίνει συνείδηση από την πλειοψηφία του κόσμου. Οχι. Μπορεί να είναι ένα 10% - 15% αυτό που συνειδητοποιεί και καταλαβαίνει ότι πρέπει τον αγώνα να τον πάει μέχρι τέλους σε όλα τα ζητήματα. Ομως είναι και μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, πάνω από το 50%, απ' ό,τι λένε και οι δημοσκοπήσεις, οι οποίοι προβληματίζονται. Για την ΕΕ, για παράδειγμα, πάνω από 30% λένε ότι έχει μεγάλη ευθύνη και πρέπει να πάψουμε να είμαστε στην ΕΕ. Δεν είναι μικρό ποσοστό. Ενα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων μιλάνε απέναντι σε διάφορες πολιτικές και βλέπουν ότι με τον καπιταλισμό δεν μπορεί να πάμε άλλο και να περιμένουμε, να έχουμε αυταπάτες ότι μπορεί να τον μεταρρυθμίσουμε και να κάνουμε καλύτερο αυτό το σύστημα. Αυτά είναι θετικά μηνύματα, όπως και η οργανωτικότητα που γίνεται, η ανάπτυξη των σωματείων, η αλλαγή των συσχετισμών κ.λπ., είναι βήματα που βοήθησαν σε αυτήν την κατεύθυνση.

RIZOSPASTIS

-- Το ΚΚΕ στη Βουλή καταψήφισε τις αμυντικές δαπάνες στον κρατικό προϋπολογισμό. Είναι το μόνο κόμμα που καταψήφισε. Αλλά η χώρα δεν πρέπει να είναι εξοπλισμένη; Δηλαδή βλέπουμε τριγύρω, παντού πόλεμοι πολλαπλασιάζονται, οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί οξύνονται. Δεν πρέπει να είσαι εξοπλισμένος κάπως; Και μαζί με αυτό, και με το να συμμετέχεις και σε μια συμμαχία, για παράδειγμα όπως είναι το ΝΑΤΟ, αλλά και άλλες συμμαχίες...

RIZOSPASTIS

RIZOSPASTIS

-- Οι «εμπορικοί πόλεμοι» γίνονται πάλι στο πλαίσιο των ανταγωνισμών, πάλι οι λαοί θα την πληρώσουν, αυτό είναι το σίγουρο. Δηλαδή θα υπάρχουν επιπτώσεις πάρα πολύ μεγάλες, και στον πληθωρισμό και στα ζητήματα της ακρίβειας, θα υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες επιπτώσεις που πάλι τα λαϊκά στρώματα θα την πληρώσουν, θα τις βρουν στα ράφια των καταστημάτων, στην Ενέργεια, σε μια σειρά τιμές. Ολα αυτά, οι «εμπορικοί πόλεμοι», όπως έλεγα και πριν, προετοιμάζουν και τον πραγματικό πόλεμο, που είναι οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί, προετοιμάζουν την πολεμική οικονομία. Ολα τα εργοστάσια πλέον στη χώρα μας μετατρέπονται σε εργοστάσια πολεμικής οικονομίας, μπαίνουν κάτω από εκεί. Βεβαίως, πάντα ο εμπορικός πόλεμος, ο οικονομικός πόλεμος προετοιμάζει και τη στρατιωτική εμπλοκή και τη στρατιωτική - πολεμική σύγκρουση. Και αυτό συμβαίνει σήμερα. Ανταγωνίζονται δύο μεγάλες δυνάμεις διεθνώς, κυρίως είναι οι ΗΠΑ και η Κίνα, και από εκεί και πέρα υπάρχουν βεβαίως και αντιθέσεις ακόμα και στα ίδια στρατόπεδα. Μεγαλώνουν οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα κράτη της ΕΕ, όπως είναι η Γερμανία, η Γαλλία, η Βρετανία, με τις ΗΠΑ και με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Διατάσσονται νέες συμμαχίες, δηλαδή δημιουργείται ο ευρασιατικός άξονας για παράδειγμα, με επικεφαλής την Κίνα, τη Ρωσία, αλλά και τη συμμετοχή άλλων κρατών, όπως του Ιράν, όπως της Ινδίας, όπως άλλων χωρών. Και, βεβαίως, ο ευρωατλαντικός άξονας, που είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, χώρες της ΕΕ και χώρες άλλες της Αμερικής. Συγκρούονται και εδώ πάρα πολύ μεγάλα συμφέροντα, και αυτά εκφράζονται φυσικά και στον οικονομικό πόλεμο που γίνεται, πάντα με θύματα τους λαούς.

RIZOSPASTIS

-- Η τεχνολογική πρόοδος, οι επιστημονικές ανακαλύψεις, η ίδια η τεχνητή νοημοσύνη τώρα στον 21ο αιώνα που βρισκόμαστε, θα έπρεπε και θα μπορούσαν να υπηρετήσουν τον εργαζόμενο άνθρωπο, αν έμπαιναν στην υπηρεσία του. Η επιστήμη, όλες αυτές οι ανακαλύψεις, η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι για να βοηθάνε την ευημερία των ανθρώπων, για να μειώνουν για παράδειγμα τον χρόνο δουλειάς. Εδώ και χρόνια είναι ώριμο το αίτημα, και θα μπορούσε να γίνει με βάση τις σημερινές τεχνολογικές - επιστημονικές δυνατότητες που έχει η εποχή μας, για παράδειγμα, το 5ήμερο, η 7ωρη δουλειά, το 35ωρο. Αυτά έπρεπε να έχουν γίνει από την προηγούμενη δεκαετία - εικοσαετία, είναι ώριμα, γιατί υπάρχουν οι τεχνολογικές δυνατότητες, η ίδια η επιστήμη μπορεί να τα προσφέρει. Να δουλεύει ο εργαζόμενος με λιγότερες ώρες δουλειάς, ανθρώπινες ώρες δουλειάς, να πληρώνεται κανονικά και, βεβαίως, να μπορεί να έχει και τον απαραίτητο ελεύθερο χρόνο, να ασχολείται με την οικογένειά του, με τα παιδιά του, να αθλείται, να πηγαίνει ένα θέατρο, στον κινηματογράφο, σε μια συναυλία, να κάνει τη βόλτα του. Αυτό έπρεπε τη σημερινή εποχή, στον 21ο αιώνα, και αυτά τα προσφέρει η τεχνολογία. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ποιος έχει την ιδιοκτησία αυτών των επιστημονικών επιτευγμάτων, της τεχνητής νοημοσύνης, για παράδειγμα σήμερα, και για ποιον σκοπό τη βάζει να υπηρετεί την κοινωνία. Αν τη βάζει δηλαδή να υπηρετεί τους προσωπικούς, τους δικούς του - να το πω έτσι απλά - σκοπούς, που είναι το κέρδος, πόσο μεγαλύτερο κέρδος θα βγάζει από αυτό. Και έτσι καταντάμε να δουλεύουν 13 ώρες οι εργαζόμενοι και να είναι και απλήρωτη η δουλειά, να δουλεύουν υπερωρίες, να έχουν αποσαθρωθεί οι εργασιακές σχέσεις, να μην υπάρχει ελεύθερος χρόνος, να μην υπάρχουν στοιχειωδώς αξιοπρεπείς μισθοί, και μετά συντάξεις όταν περάσεις στη σύνταξη, και πάει λέγοντας. Ο Μασκ σού λέει να δουλεύεις δύο ώρες τη βδομάδα. Δηλαδή δύο ώρες τη βδομάδα και να παίρνεις μισθό για δύο ώρες. Δεν εννοεί να είναι δύο ώρες η εβδομάδα, μονοήμερη εβδομάδα και μετά με έναν καλό μισθό, με στέγαση, με φαγητό για να ζει ο καθένας την οικογένειά του κ.λπ., και τον υπόλοιπο χρόνο να τον αξιοποιεί για τη συμμετοχή των εργαζομένων στα κοινά, για τη βελτίωση των χόμπι των δικών του και της προσωπικής του υγείας και ευεξίας. Δεν εννοεί αυτό. Αυτή είναι η ουσία. Αρα, λοιπόν, το ποιος έχει την ιδιοκτησία, και για ποιον σκοπό χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη και όλα τα επιτεύγματα της σύγχρονης επιστήμης, έχει τη σημασία του. Σε αυτό το ερώτημα πρέπει να απαντήσει η εργατική τάξη, ο κάθε εργαζόμενος. Εμείς του λέμε καθαρά, πρέπει να ανήκουν στην εργατική τάξη αυτά τα επιτεύγματα, πρέπει η εργατική τάξη να πάρει την εξουσία, ο λαός να έχει την εξουσία. Για να έχει τον έλεγχο όλων αυτών, να συμμετέχει, να δρα και να έχει απολαβές, να μπορεί να ζει ανθρώπινα. Και να μπορεί να έχει και τον ελεύθερο χρόνο να συμμετέχει στα κοινωνικά δρώμενα, στα πολιτικά δρώμενα, για συμμετοχή σε δήμους, σε κοινότητες, σε σωματεία, σε συλλόγους, σε κόμματα, σε όλο αυτό που λέμε άσκηση εξουσίας, για να μπορεί και να ασκεί και να συμμετέχει στην εξουσία. Και, βεβαίως, να έχει σταθερό εργάσιμο χρόνο, που θα είναι μειωμένος ακριβώς χάρη στην τεχνολογία και στην επιστήμη, και να μπορεί να αναπτύσσει όλες τις δεξιότητες και τις ικανότητές του. Αυτή είναι η λύση, και αυτή την προσφέρει μόνο ο σοσιαλισμός. Γι' αυτό εμείς προτείνουμε ότι πρέπει αυτήν την υπόθεση της αλλαγής, της ριζικής αλλαγής, να την πάμε μέχρι τέλους. Μέχρι να οικοδομήσουμε μια τέτοια κοινωνία, με την εργατική τάξη στην εξουσία.

RIZOSPASTIS

-- Ολα είναι στο τραπέζι. Ολα τα σκεφτόμαστε, όλα τα συζητάμε. Και όλες τις προτάσεις που ακούγονται τις μελετάμε και προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε σε όλους τους τομείς. Ακόμα και στον τομέα που είπες, αν και κατά την ταπεινή άποψή μου δεν είναι ο κύριος τομέας. Δηλαδή δεν είναι πόσα like θα κάνεις στο TikTok, για παράδειγμα. Ούτε πόσες φορές ο Κουτσούμπας θα πει την ατάκα του, «αλλά αυτοί είστε». Γιατί την είπα αυθόρμητα. Αμα έχω να πω κάτι και είναι μια καλή ατάκα, πιασάρικη που λένε κάποιοι άλλοι, θα την πω. Βάζουν ομάδες, μου λένε, think tanks και σκέφτονται, συζητάνε, λένε διάφορα, τι ατάκα θα πει για να γίνει viral, τι άλλο θα πει κ.λπ. Δεν λέω, να μελετήσουμε και τις νέες τεχνολογίες και τις νέες δυνατότητες επικοινωνίας, και το κάνουμε. Εχουμε φτιάξει πλέον μια καλή ομάδα για τα κοινωνικά δίκτυα, βοηθάει και η ΚΝΕ να βελτιώσουμε την παρέμβασή μας κ.λπ. Αλλά το κύριο πιστεύουμε ότι είναι η ζωντανή επαφή με τους εργαζόμενους, με τον λαό. Εγώ πιστεύω ότι είναι αναντικατάστατη. Δεν ξέρω εσείς και ατομικά ο καθένας και ως σύνολο όλοι απόψε που ήμασταν εδώ, πάντως το ευχαριστήθηκα. Πώς να σας το πω, σύντροφοι, μου άρεσε ότι ήταν μια ζωντανή συζήτηση. Μιλάμε, κοιταζόμαστε. Αρα λοιπόν, πιστεύω, αυτή η ζωντανή επαφή η οποία πρέπει να συνεχίζεται και από όλους μας καθημερινά και μέσα στους χώρους δουλειάς και έξω από αυτούς, στη διασκέδαση, στην ξεκούρασή μας, στις γιορτές που κάνουμε, στους δρόμους του αγώνα που περπατάμε χέρι - χέρι με τα αιτήματά μας. Εκεί πρέπει να γίνεται η ζωντανή συζήτηση. Λοιπόν, να σας ευχαριστήσω, θα πάμε καλά, θα τα παλέψουμε τα ζητήματα, προχωράμε, θα τα καταφέρουμε.

RIZOSPASTIS

Για τη συμμετοχή τους στην εκδήλωση μίλησαν ορισμένοι από αυτούς. Αναγνώρισαν στο ΚΚΕ τον συνεπή σταθερό σύμμαχό τους και ανέδειξαν την ανάγκη συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης.

Η Μαργαρίτα Γεωργιάδου, δασολόγος, μέλος του ΔΣ της ΠΟΓΕΔΥ και της ΠΕΔΔΥ, ανέφερε: «Ανταποκριθήκαμε στο αγωνιστικό κάλεσμα του ΚΚΕ για στήριξη στα μεγάλα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως εργαζόμενοι και ως πολίτες. Το ΚΚΕ είναι πάντα δίπλα μας και μας στηρίζει πολύπλευρα.

Σε λίγες μέρες, την 1η Μάη, ξεκινάει η αντιπυρική περίοδος και για ακόμη μία φορά βρίσκει δασικές υπηρεσίες χωρίς προσωπικό και χρηματοδότηση. Λεφτά υπάρχουν και βρίσκουν πάντα όταν πρόκειται να δώσουν απευθείας αναθέσεις σε μεγαλοεργολάβους να καθαρίσουν τα δάση μας μέσω του αμαρτωλού ΤΑΙΠΕΔ. Λεφτά υπάρχουν όταν πρέπει να εκχωρήσουν τα κρατικά δάση της χώρας μας τσάμπα στις μεγάλες ξυλοβιομηχανίες, χωρίς να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ αλλά να τους επιδοτήσουμε και από πάνω.

Εμείς λοιπόν ζητάμε και έχουμε την αγωνιστική στήριξη του ΚΚΕ και θέλουμε να συνεχίσουμε να την έχουμε, για να πιέσουμε όλοι μαζί για μαζικές προσλήψεις επιστημονικού και εργατοτεχνικού προσωπικού στις δασικές υπηρεσίες, για να αποδείξουν οι δασικοί υπάλληλοι ότι μόνο μέσα από μια δυνατή και στελεχωμένη δασική υπηρεσία μπορούμε να έχουμε την ολοκληρωμένη διαχείριση των δασών και των δασικών οικοσυστημάτων και της προστασίας τους.

Εμείς οι δασικοί υπάλληλοι, οι δασολόγοι ξέρουμε καλά τι φταίει και έχουμε κάθε χρόνο εκατομμύρια στρέμματα καμένων δασικών εκτάσεων, εκατοντάδες απανθρακωμένα ζώα και νεκρούς συμπολίτες μας. Γιατί και το περιβάλλον το έχουν δώσει βωμό στη θυσία του κέρδους και των ιδιωτικοποιήσεων.

Οι δυνάμεις που συμπορεύονται με το ΚΚΕ πρωτοστατούν σε αυτόν τον αγώνα.

Το ΚΚΕ είμαστε σίγουροι ότι και θέλει και ξέρει και θα σταθεί για μια ακόμη φορά στο πλευρό των εργαζομένων στις δασικές υπηρεσίες, που με αυταπάρνηση κάθε χρόνο προστατεύουν το περιβάλλον. Το περιβάλλον που πρέπει να είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα που καταστρέφεται για τα κέρδη λίγων επιχειρηματικών ομίλων».

Ο Γιάννης Νιβορλής, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων στα Εμφιαλωμένα Ποτά (ΠΟΕΕΠ), είπε: «Σήμερα ήρθαμε εδώ για να κουβεντιάσουμε, οι εργαζόμενοι οι οποίοι βρίσκονται σε πρώτο πλάνο, στους εργατικούς αγώνες. Ως πρόεδρος της ΠΟΕΠΠ, εκπροσωπώ τους απεργούς της "COCA COLA", της "ΑΜΣΤΕΛ", της "Μαλαματίνας", του "ΤΣΑΝΤΑΛΗ". Είμαστε δηλαδή από τα παιδιά που δεν καθόμαστε καλά και τα θέλουμε όλα.

Παλεύουμε για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, για μόνιμη και σταθερή εργασία. Για 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο, για ασφαλείς συνθήκες εργασίας. Θα είμαστε μαζί με όλους όσοι αγωνίζονται, θα συνεχίσουμε να είμαστε τα κακά παιδιά απέναντι στην εργοδοσία και στο κεφάλαιο».

Ο Μανώλης Μανώλης, αντιπρόεδρος του Σωματείου Μεταλλωρύχων Υπόγειων Στοών Μεταλλείων Κασσάνδρας, ανέφερε: «Εμείς σαν σωματείο το προηγούμενο διάστημα είχαμε πολύ μεγάλα θέματα να αντιμετωπίσουμε. Δώσαμε μεγάλους, νικηφόρους αγώνες. Ηθελαν να μας βάλουν να δουλεύουμε 12ωρα. Δεν τα κατάφεραν. Η βοήθεια που πήραμε ήταν κυρίως από το ΚΚΕ. Για αυτό ήρθαμε σήμερα εδώ, για να επιστρέψουμε την αλληλεγγύη που πήραμε και για να συμπορευτούμε το επόμενο διάστημα πάλι μαζί. Ερχονται δύσκολες μέρες, ακόμα μεγαλύτεροι αγώνες πρέπει να δοθούν και θα είμαστε πάντα εδώ δίπλα στους αγώνες με όλους τους συναδέλφους από όλους τους χώρους που παλεύουν και αγωνίζονται για το δίκιο και για καλύτερες μέρες ζωής».

Ο Αλέκος Τσουραλάκης, πρόεδρος του Σωματείου Δασεργατών Μακεδονίας - Θράκης - Θεσσαλίας, είπε: «Είμαστε σήμερα εδώ για να δηλώσουμε το "παρών" μας, σε μια περίοδο που έχουμε τεράστιο θέμα με τις εταιρείες στα δάση. Η κυβέρνηση με διαδικασίες - εξπρές ξεπουλάει τα δημόσια δάση στους ιδιώτες. Οι δασεργάτες είμαστε κάθετα απέναντι σε αυτόν τον νόμο και είμαστε όλοι ενωμένοι από τον Εβρο μέχρι τη Φλώρινα, Γιάννενα, Χαλκιδική, Καλαμπάκα.

Συμμετείχαμε στην απεργία στις 9 του Απρίλη και συνεχίζουμε με τη συμμετοχή μας στην απεργία της Πρωτομαγιάς. Δεν θα γίνουμε είλωτες και σκλάβοι. Με τα χέρια μας παράγουμε τον πλούτο, με τα αλυσοπρίονα, με τα ζώα μας, με τα μηχανήματά μας παράγουμε τον πλούτο και δεν έχουμε ανάγκη τις εταιρείες. Γι' αυτό είμαστε σήμερα παρόντες εδώ στη σύσκεψη, για να δηλώσουμε ότι δεν κάνουμε πίσω, δεν σκύβουμε το κεφάλι, θα είμαστε μπροστά, δεν σταματάμε παρόλο που έχουμε τεράστιες δυσκολίες. Αυτός ο νόμος δεν θα περάσει. Τις εταιρείες αυτές θα τις πετάξουμε στη θάλασσα. Με αγώνα θα νικήσουμε».

Η Κωνσταντίνα Πλιακούρα, απολυμένη από την «Kenotom», μέλος του Σωματείου Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ), δήλωσε: «Σήμερα εδώ γίνεται μια πολύ σημαντική συζήτηση για το πώς προχωράνε οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς τους, μέσα από τα σωματεία τους, συλλογικά για τις διεκδικήσεις τους.

Είμαι πρόσφατα απολυμένη από την εταιρεία στην οποία δούλευα, γιατί κάναμε μια συντονισμένη προσπάθεια με τους συναδέλφους μου να οργανωθούμε μέσα στα πλαίσια της εταιρείας, για να διεκδικήσουμε συλλογικά να μην προχωρήσει η εταιρεία σε απολύσεις. Για να μας πληρώνουν τις υπερωρίες, οι συνθήκες εργασίας να είναι αυτές που πρέπει να είναι για κάθε εργαζόμενο. Αυτή την προσπάθεια και την οργάνωσή μας τη φοβήθηκε η εταιρεία. Λίγο πριν ανακοινώσει την απόλυση άλλων 10 εργαζομένων συναδέλφων μου, προχώρησε στην απόλυσή μου.

Σήμερα είμαστε εδώ. Γιατί η απάντηση σε όλη αυτή την επίθεση που δεχόμαστε είναι η συλλογική διεκδίκηση. Είναι η απάντηση μέσα από τα σωματεία μας. Μέσα από τα κλαδικά σωματεία. Μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία. Μέσα από τα σωματεία που είναι στον δρόμο. Που είναι στην απεργία εκεί μαζί με τους εργαζόμενους. Για να διεκδικούν μαζί όσα τους αναλογούν. Μέσα από τα σωματεία σε αγώνες όπως για τα Τέμπη. Αγώνες για μια καλύτερη ζωή με αξιοπρέπεια, με όλα όσα αρμόζουν σε έναν νέο, σε μια νέα, σε κάθε εργαζόμενο, συλλογικά για να βγούμε ένα βήμα μπροστά, για να γινόμαστε κάθε μέρα περισσότεροι στον δρόμο και στις συζητήσεις και στους χώρους εργασίας, παντού».

Με αφετηρία την πλατεία Παναγοπούλου, οι συγκεντρωμένοι πορεύτηκαν σε μια διαδρομή με αναφορά σε ιστορικά και άλλα γεγονότα που συνδέονται με αγωνιστικές στιγμές των καπνεργατών, ιδιαίτερα το 1926 και το 1929, καταλήγοντας στο μνημείο που έχει στήσει η Τομεακή Επιτροπή Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ για το καπνεργατικό κίνημα, στην οδό Αθανάσιου Διάκου, στα γραφεία της Κομματικής Οργάνωσης του Αγίου Κωνσταντίνου.

Την ξενάγηση πραγματοποίησε ο Βασίλης Θεοδωρόπουλος, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ, ο οποίος αναφέρθηκε σε μια σειρά γεγονότα που σημάδεψαν το καπνεργατικό κίνημα τα χρόνια ανάμεσα στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.

Στάθηκε μεταξύ άλλων στις δολοφονίες της εγκύου Βασιλικής Γεωργατζέλη και του Θεμιστοκλή Καρανικόλα από το αστικό κράτος, στις μεγάλες απεργίες του Αυγούστου του 1926, γεγονότα που σημειώθηκαν στο Πάρκο Αγρινίου. Επίσης αναφέρθηκε στα γεγονότα της οδού Σουλίου του 1929, κατά τις κινητοποιήσεις των καπνεργατών εκείνης της χρονιάς, αλλά και στη συμβολή του Κώστα Χατζόπουλου για τη μετάφραση έργων των Μαρξ και Ενγκελς, που βοήθησε, όπως και η συνολική δράση του, στην ανάπτυξη του κινήματος.

Αναφορά έγινε επίσης στον ρόλο του ΚΚΕ, στην ανάπτυξη και δράση της Κομματικής Οργάνωσης Αγρινίου εκείνες τις περιόδους, με μπροστάρηδες τον Γραμματέα της, Δημήτρη Κατσικιώτη, και άλλα στελέχη του Κόμματος, όπως και στην ανάγκη σήμερα το ΚΚΕ να είναι δυνατό, ριζωμένο σε κάθε χώρο δουλειάς, κατοικίας, όπου ζει και δρα συνολικά η εργατική τάξη, ο λαός, η νεολαία.

Τέλος έγινε κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στην απεργία της Πρωτομαγιάς, με τη συζήτηση να ανοίγει στους χώρους δουλειάς με τους εργαζόμενους και συνολικά τον λαό, όπως και στη συγκέντρωση που θα γίνει στο Αγρίνιο.