Προετοιμάζοντας τη συμμετοχή τους στο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο, οι Οργανώσεις της ΚΝΕ ξετυλίγουν πολύμορφες δραστηριότητες και εκδηλώσεις.

Οι Κλαδικές και Εδαφικές Οργανώσεις της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ διοργανώνουν εκδήλωση με θέμα «Από την ΟΚΝΕ στην ΚΝΕ... Κάτω από την ίδια σημαία συνεχίζουμε», την Παρασκευή 16 Ιούνη, στις 8.30 π.μ., στο Γεντί Κουλέ. Η εκδήλωση περιλαμβάνει βιντεοπροβολή για την ΟΚΝΕ και συζήτηση με τον Σίμο Ιορδανίδη, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ. Στο χώρο θα λειτουργήσει βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής», όπου οι επισκέπτες μπορούν να προμηθευτούν την πρόσφατη επανέκδοση, που επιμελήθηκε το ΚΣ της ΚΝΕ, του βιβλίου «Οι αναμνήσεις από τη ζωή της ΟΝΕ», που γράφτηκε από την Αύρα Παρτσαλίδου το 1965, όσο ήταν κρατούμενη στις φυλακές Αβέρωφ.

Οι Μαθητικές Οργανώσεις Δυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ διοργανώνουν διήμερη κατασκήνωση, αφιερωμένη στην ΟΚΝΕ, στις 16, 17 και 18 Ιούνη, στην Πάτρα, στην πλαζ της Αγυιάς, με πλούσιες αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Σε αυτές περιλαμβάνεται και ιστορικός περίπατος στην πόλη της Πάτρας, που θα αναδείξει την Ιστορία της πόλης τις δεκαετίες δράσης της ΟΚΝΕ και μεγάλες προσωπικότητες αγωνιστών που έδρασαν στην περιοχή.

Οι Μαθητικές Οργανώσεις Βάσης Βύρωνα, Ζωγράφου και Καισαριανής της Τομεακής Οργάνωσης Ανατολικών της ΚΝΕ διοργανώνουν παιχνίδια μυστηρίου και ανακαλύψεων, την Κυριακή 18 Ιούνη, στις 7.30 μ.μ., στην Καισαριανή, στο Σκοπευτήριο (Πλάκες). Με θέμα «Από την ΟΚΝΕ στην ΚΝΕ», οι Οργανώσεις καλούν τους μαθητές σε ένα escape room να ξεκλειδώσουν τα κρυμμένα μυστικά στο μουσείο, να γνωρίσουν την Ιστορία της ΟΚΝΕ ως μαχητικού σχολείου διαπαιδαγώγησης νέων κομμουνιστών.

«Ελα μαζί μας στα Γιάννενα, στη μεγάλη συνάντηση χιλιάδων νέων απ' όλη την Ελλάδα:

• Για να στείλουμε μήνυμα ότι οι νέοι και οι λαοί των Βαλκανίων έχουμε μοναδικό συμφέρον να παλέψουμε για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα, ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, στις κυβερνήσεις και τις ενώσεις του, ΝΑΤΟ - ΕΕ, που γεννούν φτώχεια, πολέμους και εκμετάλλευση.
• Για να μάθουμε για τη θρυλική Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας, τη Νεολαία του ΚΚΕ από το 1922 έως το 1943, λίγα χιλιόμετρα από το Καλπάκι, στο οποίο εκατοντάδες κομμουνιστές φαντάροι υπέστησαν βασανιστήρια επειδή αντιπάλευαν το σύστημα της εκμετάλλευσης και των πολέμων.
• Για να συζητήσουμε για το τι χρειάζεται να κάνουμε για να αλλάξει η κατάσταση που ζούμε. Για να μάθεις από πρώτο χέρι τι προτείνουν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ και να βαδίσουμε μαζί το δρόμο της ανατροπής.

Η γειτονιά μας και ιδιαίτερα η περιοχή των Βαλκανίων φλέγονται από τους ανταγωνισμούς μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, καπιταλιστικών κρατών, ιμπεριαλιστικών ενώσεων, με την Ελλάδα να εμπλέκεται ενεργά. Το τελευταίο διάστημα οξύνονται πάλι οι αντιπαραθέσεις (σε ΠΓΔΜ, Αλβανία, Κοσσυφοπέδιο, Μαυροβούνιο, Σερβία κ.λπ.), με υπόβαθρο την καλλιέργεια των εθνικισμών και την παρέμβαση ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ - Ρωσία), που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την εδραίωση και την επέκταση των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων τους στην περιοχή, για τον έλεγχο των αγορών, των πηγών Ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς τους.

Η νεολαία και ο λαός στην Ελλάδα έχουμε κάθε λόγο να επαγρυπνούμε και να είμαστε σε ετοιμότητα, να δυναμώσουμε τον αγώνα ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας που γίνεται με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Τη στιγμή που τσακίζουν τα δικαιώματα της νεολαίας στη δουλειά, στη μόρφωση και τη ζωή, για παράδειγμα η ανεργία των νέων βρίσκεται στο 50%, δίνουν δισεκατομμύρια ευρώ για εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ, ξοδεύουν πάνω από το 2% του ΑΕΠ της χώρας κάθε χρόνο για αναβαθμίσεις, αγορές και μετατροπές τμημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων σε ΝΑΤΟικά σχήματα και σώματα.

Οι εκατοντάδες αντιΝΑΤΟικές κινητοποιήσεις, τα μπλόκα που στήνουν καθημερινά χιλιάδες διαδηλωτές, από τον Εβρο έως τη Σούδα και από τη Μυτιλήνη έως την Κοζάνη και τη Θεσσαλονίκη, οι δεκάδες εκδηλώσεις διεθνιστικής αλληλεγγύης προς τους γειτονικούς λαούς ήδη έχουν στείλει μήνυμα. Απέναντι σε αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις για τους λαούς, παίρνουμε τα μέτρα μας, δυναμώνουμε τον αγώνα για:

-- Την επιστροφή όλων των Ελλήνων στρατιωτικών από το εξωτερικό. Κανένας Ελληνας στρατιώτης έξω από τα σύνορα της χώρας.

-- Να κλείσουν όλες οι ΝΑΤΟικές βάσεις και υποδομές στη χώρα. Καμιά διευκόλυνση σε ΝΑΤΟικά στρατεύματα να χρησιμοποιούν τις ελληνικές θάλασσες, αέρα κι εδάφη για να βομβαρδίζουν άλλους λαούς ή να ασκούνται στα εγκληματικά τους σχέδια.

-- Να φύγουν τώρα το ΝΑΤΟ και η ΕΕ από το Αιγαίο.

-- Καμιά αλλαγή συνόρων.

Η τοποθεσία του 26ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ δεν είναι τυχαία. Λίγα χιλιόμετρα από το χώρο της κατασκήνωσης λειτούργησε από το 1924 έως το 1934 ο Πειθαρχικός Ουλαμός του Καλπακίου. Στο χωριό Καλπάκι στέλνονταν οι κομμουνιστές φαντάροι επειδή πάλευαν απέναντι στη φτώχεια και την πείνα, απέναντι στη φρίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου, απέναντι στον ίδιο εχθρό που έχουμε κι εμείς σήμερα: Το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα. Τα βασανιστήρια και τα καψώνια δεν μπόρεσαν να τους λυγίσουν. Αντίθετα, τους ατσάλωσαν κι έγραψαν λαμπρές σελίδες αντοχής, ηρωισμού και πίστης στα ιδανικά και τον αγώνα του Κόμματος μας, του ΚΚΕ.

Το Διήμερο, λοιπόν, είναι μια μεγάλη ευκαιρία να μάθουμε για την ηρωική πορεία της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ), της Νεολαίας του ΚΚΕ στα χρόνια 1922 - 1943. Για να μάθουμε και να τιμήσουμε τους ήρωες του λαού μας και την Ιστορία του τόπου μας, αυτή που δε μας μαθαίνουν στα σχολικά βιβλία και τα αμφιθέατρα των σχολών. Για να τιμήσουμε όλους όσοι πάλεψαν και στάθηκαν περήφανα για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Ραντεβού στα Γιάννενα στις 8 - 9 Ιούλη 2017, στο όμορφο πάρκο Πυρσινέλλα (Γιαννιώτικο Σαλόνι):

• Με συζητήσεις και εκδηλώσεις για τη ζωή για την οποία παλεύουμε και μεγάλη πολιτική συγκέντρωση με ομιλητή τον Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.
• Με επισκέψεις στο Καλπάκι και άλλα μέρη με μεγάλη ιστορική σημασία.
• Με πλούσιες αθλητικές δραστηριότητες, συναυλίες και γλέντια.

Ελα μαζί μας στο 26ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ.

Από την ΟΚΝΕ στην ΚΝΕ, πρωτοπόρα νεολαία του ΚΚΕ στην πάλη ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων και της φτώχειας».

• Αρθρο για το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την Ανώτατη Εκπαίδευση.
• Ανακοίνωση της ΚΝΕ για το 26ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της Οργάνωσης.
• Σκέψεις με αφορμή το θέμα της Εκθεσης στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.
• Νεολαιίστικες εκδηλώσεις και δραστηριότητες.

Ο Π. Μαρκομιχάλης

Την εκδήλωση άνοιξαν ερασιτεχνικά συγκροτήματα από το Δημόσιο ΙΕΚ Αγίου Δημητρίου και την ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ Καλαμακίου. Ακολούθησε ομιλία από τον Πέτρο Μαρκομιχάλη, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε: «Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ παλεύουμε καθημερινά να ριζώσουμε ακόμα παραπέρα στους χώρους της μαθητείας και της κατάρτισης, εκεί δηλαδή που χτυπάει καθημερινά η καρδιά της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης, γι' αυτό και έχουμε στόχο να πολλαπλασιάσουμε τις δυνάμεις μας σε αυτούς τους χώρους, να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί». Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε όλα εκείνα τα ιδεολογήματα που αναπαράγονται στις σχολές μαθητείας και κατάρτισης, τα οξυμένα προβλήματα που υπάρχουν και στην αντίληψη του ΚΚΕ για τις επαγγελματικές σχολές.

Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με μεγάλη hip hop συναυλία από τους Retro of Rebellion Connection, «Φρανκ», «Το Σφάλμα». Η συναυλία ολοκληρώθηκε με ερασιτεχνικό συγκρότημα από το ΙΕΚ Γλυφάδας, στους ήχους της έντεχνης και ροκ μουσικής.

Το νομοσχέδιο αυτό εντάσσεται σε μια σειρά θεσμικών μέτρων που αφορούν όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης και συμπεριλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ρυθμίσεις για τη διοίκηση των δημόσιων ιδρυμάτων Δευτεροβάθμιας και πλέον και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Ετσι, και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ ασχολείται - όχι τυχαία - κατά ένα μεγάλο μέρος του με τη διοίκηση και τα όργανα των πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Το ενδιαφέρον και της σημερινής συγκυβέρνησης, που παίρνει τη σκυτάλη από τον περίφημο νόμο - πλαίσιο της Διαμαντοπούλου, ο οποίος θεσμοθέτησε τα Συμβούλια Ιδρύματος, όσον αφορά στα όργανα διοίκησης των ΑΕΙ είναι μέρος της αστικής στρατηγικής για την εμπορευματοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Δεν είναι τυχαίο ότι στις εκτιμήσεις των επιτελείων για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αναφέρεται ότι πρέπει να δοθεί ιδιάζουσα σημασία στην επιλογή διευθυντών των γυμνασίων και λυκείων - εξ ου και οι αντίστοιχες θεσμικές πρωτοβουλίες. Αντίστοιχα, σε πολλές εξωτερικές αξιολογήσεις Τμημάτων ΑΕΙ, αλλά και στη φαρέτρα της αποκαλούμενης «εργαλειοθήκης» του ΟΟΣΑ, γίνονται ειδικές αναφορές στην ανάγκη πιο αποτελεσματικής διοίκησης και δομών της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, πάντα στο πλαίσιο των αστικών στοχεύσεων.

Ο στόχος των νέων οργάνων είναι η πιο στενή σύνδεση των ΑΕΙ με τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, την «παραγωγική ανασυγκρότηση», όπως αρέσκεται να την προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, και η εξειδίκευσή τους σε επίπεδο περιφέρειας. Αυτόν τον ρόλο μπορούν κάλλιστα να τον υπηρετήσουν και οι πρυτάνεις και τα πρυτανικά σχήματα, ενώ ουσιαστική θα είναι η συμβολή και των νέων ΑΣΑΑΕ, ως οργάνων ευέλικτων και άμεσα συνδεδεμένων με τις επιχειρήσεις στο συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο της περιφέρειας.

Αυτό που διαπιστώνεται χρόνια από τα αστικά επιτελεία και επιδιώχθηκε με τα διάφορα «σχέδια Αθηνά», ενώ η σημερινή συγκυβέρνηση έρχεται να κάνει ίσως την πιο βαθιά τομή, είναι η ανάγκη «συμμαζέματος» των διάσπαρτων ιδρυμάτων, Σχολών και Τμημάτων που η ίδια η πολιτική τους δημιούργησε το προηγούμενο διάστημα. Τον σχεδιασμό αυτό επιτάσσουν σήμερα τόσο δημοσιονομικές ανάγκες (ακόμα πιο δραστικός περιορισμός του κόστους λειτουργίας των ΑΕΙ), αλλά, κυρίως, η πιο καίρια στοίχιση των ΑΕΙ με την αγορά. Κι αυτό στην πράξη μεταφράζεται ως καλύτερη προσαρμογή του περιεχομένου σπουδών και των προσόντων των αποφοίτων σε αυτούς τους κλάδους (τους πυλώνες της παραγωγικής ανασυγκρότησης: Τουρισμός, Ενέργεια, πολιτισμός, τεχνολογίες) και σε αυτές τις δεξιότητες που απαιτεί το κεφάλαιο.

Θα αναρωτηθεί κανείς: Είναι άραγε κατακριτέο να συνδεθούν πιο οργανικά τα ΑΕΙ με τις δεξιότητες που απαιτεί η «αγορά», πόσο μάλλον να προσαρμοστούν οι διοικήσεις στον στόχο αυτό; Η απάντηση δίνεται από ταξική πάντα σκοπιά και από την πλευρά των εργαζομένων: Η προσαρμογή στις απαιτήσεις του κεφαλαίου γίνεται πάντα με γνώμονα την αύξηση της παραγωγικότητας των αποφοίτων - εργαζομένων, που θυσιάζεται στο βωμό της κερδοφορίας των αφεντικών. Καμιά σχέση δεν έχει ούτε με τις ανάγκες των εργαζομένων ούτε με τις ανάγκες της επιστήμης που σπουδάζουν. Από αυτήν τη σκοπιά, είναι ζήτημα σφοδρής ιδεολογικής αντιπαράθεσης το ζήτημα των δεξιοτήτων που απαιτεί σήμερα το κεφάλαιο από τους αποφοίτους, καθώς και των διοικήσεων, με όποια μορφή, που θα έρθουν να υλοποιήσουν και να ανοίξουν, μάλιστα, δρόμους για το κεφάλαιο προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ακόμα περισσότερο, έχει σημασία να ανοίξουμε την αντιπαράθεση με την επίφαση δημοκρατίας που έντεχνα «πλασάρει» η κυβέρνηση, επαναφέροντας τη ρύθμιση της συμμετοχής των φοιτητών και σπουδαστών στα διοικητικά όργανα των ΑΕΙ. Προφανώς, η συμμετοχή του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος είναι σημαντική από την πλευρά της αποκάλυψης των μέτρων που περνούν στις συνεδριάσεις των διοικητικών οργάνων, αλλά και της διατύπωσης και πάλης των διεκδικήσεων μέσα και έξω από τις αίθουσες συνεδριάσεων. Ομως, η συζήτηση αυτή σήμερα, καθόλου αθώα, συνοδεύεται από την προώθηση των επιδιώξεων για το νέο χαρακτήρα του φοιτητικού κινήματος, που θα είναι ουσιαστικά χειροκροτητής και μέτοχος στην εφαρμογή της αστικής πολιτικής. Προεξάρχοντα ρόλο παίζει σε αυτό η ΝΔ, μέσα από την παράταξή της στα ΑΕΙ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ και η ΠΑΣΠ αντίστοιχα. Στην ίδια κατεύθυνση συντελεί τελικά και ο ρόλος των ΕΑΑΚ, που, μέσα από την προπαγάνδιση του δήθεν «ακηδεμόνευτου φοιτητικού κινήματος», οδηγούν από άλλο δρόμο στον αποχρωματισμό και στην ενσωμάτωση των φοιτητών και των συλλόγων τους.

Η πιο σημαντική πτυχή του νομοσχεδίου αφορά στη συνέχιση και προώθηση περαιτέρω των μορφών και δομών της Διά Βίου Μάθησης εντός των ΑΕΙ. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η ίδρυση διετών προγραμμάτων σπουδών που, σε πρώτη φάση, θα αφορούν σε αποφοίτους ΕΠΑΛ. Επίσης, στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η ίδρυση των ΚΕΔΙΒΙΜ (Κέντρα Επιμόρφωσης και Διά Βίου Μάθησης), των δομών δηλαδή εκείνων που θα οργανώσουν και θα συστηματοποιήσουν κάθε είδους σεμινάρια και καταρτίσεις τα οποία θα πουλούν τα τριτοβάθμια ιδρύματα.

Εδώ ακριβώς αποδεικνύεται περίτρανα η συνέχεια του νόμου Διαμαντοπούλου, ο οποίος έδινε κι αυτός μεγάλο βάρος στην οργάνωση της Διά Βίου Μάθησης και στα προσόντα, θεσμοθετώντας μάλιστα διακριτές Σχολές Διά Βίου Μάθησης παράλληλα με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Αυτή η συνέχεια δεν είναι τυχαία. Προκύπτει από το γεγονός ότι ο ίδιος ο ΣΕΒ στη χώρα μας, οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και τα ευρωενωσιακά επιτελεία δίνουν μεγάλη βαρύτητα στην πιο γρήγορη και αποτελεσματική μετακίνηση και εναλλαγή ενός υψηλά ειδικευμένου δυναμικού σε τομείς με μεγάλα περιθώρια κερδοφορίας, σε τομείς στους οποίους μπορεί να στοιχηθεί η καπιταλιστική ανάκαμψη. Γι' αυτό άλλωστε και η κινητικότητα είναι κομβικός όρος στην επιχειρηματολογία και της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Επιπλέον, τα προγράμματα κατάρτισης, τα προγράμματα εξ αποστάσεως μάθησης (e-learning) και τα ξενόγλωσσα προγράμματα αποτελούν ήδη για τα ΑΕΙ μια τεράστια αγορά, από την οποία αποκομίζουν κέρδη και ενισχύουν τη σχέση πωλητή - πελάτη με τους φοιτητές. Αν λάβει κανείς υπόψη την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους εργασίας, με την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και την καταπάτηση κάθε έννοιας εργασιακού δικαιώματος, μπορεί να αντιληφθεί τι ακριβώς σηματοδοτεί αυτή η τεράστια αγορά εκπαιδευτικών προγραμμάτων κατάρτισης. Πέρα από φαινόμενα ακόμα και κερδοσκοπίας καθηγητών που τα οργανώνουν και τα πουλούν, ταυτόχρονα, διαμορφώνουν στρατιές αποφοίτων πολλών βαθμίδων, που ο καθένας διαπραγματεύεται ατομικά τους όρους εργασίας του με το αφεντικό, με γνώμονα πάντα τον ανταγωνιστικό, δηλαδή φτηνό και ευέλικτο εργαζόμενο.

Στην παραπάνω εικόνα πρέπει κανείς να δει ενταγμένη και τη ρύθμιση που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο σχετικά με την αναγνώριση των πτυχίων 5ετών σπουδών ως master. Πρόκειται, κατά βάση, για την ικανοποίηση ενός αιτήματος των πολυτεχνικών και γεωτεχνικών σχολών και των αντίστοιχων επιμελητηρίων (ΤΕΕ, ΓΕΩΤΕΕ), που, σε μια συντεχνιακή βάση, επιχειρεί να κατοχυρώσει τα πτυχία των αντίστοιχων σχολών απέναντι σε άλλα «ανταγωνιστικά» πτυχία από ΤΕΙ, κολέγια, ή πτυχία εξωτερικού. Σε αυτήν τη λογική, διαφημίζεται το «ισχυρό πτυχίο - ισοδύναμο με master» ως ασπίδα των αποφοίτων των πενταετών σπουδών απέναντι στην τεράστια ανεργία που μαστίζει τους αντίστοιχους κλάδους, στη δραματική πτώση της δραστηριότητας της οικοδομής, στην αποψίλωση των δημόσιων τεχνικών υπηρεσιών από γεωπόνους και γεωτεχνικούς κ.λπ.

Οι εξελίξεις άλλωστε που προκύπτουν στο επίπεδο του κάθε κλάδου επιδρούν άμεσα στη συζήτηση που έχει ανοίξει γύρω από τα προσόντα των αποφοίτων, τα επαγγελματικά δικαιώματα και την κατάταξη των πτυχίων σε μια κλίμακα προσόντων (εθνικό και ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων). Είναι χαρακτηριστικό το πρόσφατο παράδειγμα προκήρυξης του ΑΣΕΠ για γεωπόνους, όπου δε διευκρινιζόταν αν θα είναι πανεπιστημιακής ή τεχνολογικής κατεύθυνσης. Με αφορμή αυτό το περιστατικό, άνοιξε «ο ασκός του Αιόλου» για κάθε είδους συντεχνιακή αντιπαράθεση, όπου οι απόφοιτοι Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης ζητούσαν να αποκλειστούν οι απόφοιτοι Τεχνολογικής και αντίστροφα.

Αποδεικνύεται έτσι περίτρανα ότι στην κλίμακα των διαφόρων πτυχίων και αποφοίτων, κατάσταση που η ίδια η πολιτική τους έχει δημιουργήσει και ενισχύει, κανένας απόφοιτος τελικά δεν είναι διασφαλισμένος, παρά τις κορόνες και διακηρύξεις τους. Αντίθετα, ο απόφοιτος επιστήμονας είναι συνέχεια και πιο ευάλωτος στις απαιτήσεις των εργοδοτών, συνέχεια αναγκασμένος να αποδέχεται το κουτσούρεμα των εργασιακών και επαγγελματικών του δικαιωμάτων, για να γίνει πιο ανταγωνιστικός σε σχέση με τους απόφοιτους των «παρακάτω» βαθμίδων. Ετσι, είτε έχει πτυχίο master είτε πτυχίο Πανεπιστημιακής είτε Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, αυτό που «στην πιάτσα» μετράει είναι να έχει ο απόφοιτος προσόντα πάνω ακριβώς στο ειδικό που ζητά ο επιχειρηματίας στη δεδομένη φάση και να του τα πουλάει όσο πιο φτηνά γίνεται.

Αντίστοιχα, δεν είναι βέβαια τυχαίο που οι μεγάλες υποσχέσεις που δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα για επίλυση των προβλημάτων και επαγγελματικών δικαιωμάτων των ΤΕΙ, τελικά δεν προχώρησαν στο παρόν νομοσχέδιο. Το πρόβλημα της διάκρισης Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης δεν είναι στην πρόθεσή τους ούτε μπορεί να λυθεί στο πλαίσιο ενός εκμεταλλευτικού συστήματος. Αντίθετα, μέσα από τους απαράβατους κανόνες της αγοράς και τις νομοθετικές τελικά ρυθμίσεις όλο και περισσότερα ενδιάμεσα στάδια και πτυχία και κατηγορίες αποφοίτων θα προκύπτουν, διαμορφώνοντας ένα μεγάλο φάσμα από εργαζόμενους και διευρύνοντας τις επιλογές και την εκμετάλλευση των εργοδοτών. Αντί, λοιπόν, τα ΤΕΙ να γίνουν πανεπιστήμια, όπως με μισόλογα είχε κατά καιρούς διαρρεύσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, προστίθενται σήμερα και άλλα πτυχία και βαθμίδες προσόντων, πλήθος σεμιναρίων και πιστοποιητικών, δίπλα στα πτυχία πανεπιστημίων και ΤΕΙ, υποβαθμίζοντας για όλους και το αντίκρισμα του πτυχίου και το περιεχόμενο τελικά των σπουδών.

Και δίπλα σε αυτά, ανοίγει περαιτέρω η αγορά των μεταπτυχιακών προγραμμάτων, απελευθερώνονται περαιτέρω τα δίδακτρά τους, έτσι ώστε το αν ένας νέος θα παρακολουθήσει ένα 2ετές πρόγραμμα κατάρτισης ή αν θα φτάσει να αποκτήσει ένα μεταπτυχιακό τίτλο να είναι μια ξεκάθαρα ταξική επιλογή. Αλλωστε, οι υποτροφίες ή η προσφορά εργασίας από τον φοιτητή προς το ίδρυμα, έναντι του ακριβού αντιτίμου των μεταπτυχιακών, είναι μια σταγόνα στον ωκεανό και, τελικά, με τους όρους που τίθεται - πολύ κάτω από τα επίπεδα ακραίας φτώχειας -, αφορά παιδιά που δε θα καταφέρουν να φτάσουν καν στον κύκλο αυτό. Πρόκειται λοιπόν για κατάφωρη κοροϊδία!

Με βάση τα παραπάνω είναι σαφές ότι το ΚΚΕ και ΚΝΕ θα παλέψουν ενάντια στην ψήφιση και την εφαρμογή του νομοσχεδίου αυτού όποτε και αν έρθει στη Βουλή. Η απόρριψη αυτής της νέας νομοθετικής παρέμβασης της κυβέρνησης είναι αναγκαίο να συνδυαστεί με την αποκάλυψη των συνολικών αστικών σχεδιασμών που δρομολογούνται, όχι μόνο στο επίπεδο των κεντρικών θεσμικών πρωτοβουλιών, αλλά και στο επίπεδο της σχολής ή του τμήματος. Πάνω από όλα απαιτείται αποφασιστική αντιπαράθεση με τη λογική του «ανταγωνιστικού αποφοίτου», που σπρώχνει τους φοιτητές και σπουδαστές στο μύλο των ορέξεων των εργοδοτών. Στον αντίποδα αυτού, πρέπει να τεθεί ο απόφοιτος που έχει όλα τα δικαιώματα για πρόσβαση σε όλο το φάσμα της γνώσης του επιστημονικού του αντικειμένου, που συνδυάζει θεωρία και εφαρμογή μέσα στο ίδιο, ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο, που έχει κατοχυρωμένη την πρόσβαση στο επάγγελμα με αυτό το πτυχίο και μόνο. Που ζει όμως σε έναν κόσμο και μια οικονομία όπου υπάρχουν δουλειές για όλους, όπου έχει εκμηδενιστεί η ανεργία, όπου η δουλειά του είναι πραγματική προσφορά στην επιστήμη και στην υπηρέτηση των λαϊκών αναγκών.

Eurokinissi

Το πρόβλημα όμως συνίσταται στο ποια είναι αυτά τα επιχειρήματα και πόσο σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Τι διδάσκονται οι μαθητές και τι εξυπηρετεί αυτό που διδάσκονται.

Το είδαμε στις ΗΠΑ, όταν τις προηγούμενες δεκαετίες οι γιατροί που υποστήριζαν ότι το τσιγάρο σκοτώνει έχαναν τις δουλειές τους γιατί η έρευνα χρηματοδοτούνταν από τις καπνοβιομηχανίες, ενώ αυτοί που υποτάσσονταν σε αυτές ανέρχονταν και κυριαρχούσαν. Και βέβαια είναι αστείο να αναφέρουμε οτιδήποτε για ευθύνη των επιστημόνων τη στιγμή που το σημερινό αστικό κράτος έχει παραχωρήσει τη χρηματοδότηση ενός μεγάλου μέρους της επιστημονικής έρευνας σε ιδιωτικές εταιρείες.

Ενα άλλο παράδειγμα είναι το εξής: Αν η επιστημονική κοινότητα κατασκευάσει ένα ρομπότ το οποίο μπορεί να αντικαταστήσει τους μεταλλωρύχους, με αποτέλεσμα να μην κινδυνεύουν με ατυχήματα αλλά ούτε και να καταστρέφεται η υγεία τους, τι θα συμβεί; Στην καπιταλιστική κοινωνία απλά θα μείνουν όλοι οι μεταλλωρύχοι άνεργοι, γιατί η εταιρεία που διαχειρίζεται τα μεταλλεία θα τους πετάξει στο δρόμο καθώς δεν τους χρειάζεται πια έτσι ώστε να μεγιστοποιήσει το κέρδος της. Δηλαδή στην καπιταλιστική κοινωνία ο επιστήμονας δεν θα πρέπει να κατασκευάσει το ρομπότ του, αφήνοντας τους εργάτες να πεθαίνουν, γιατί τότε θα χάσουν τις δουλειές τους; Σε μια διαφορετική κοινωνία όμως, απλά η κοινωνία θα τους βρει άλλες δουλειές ,πολύ πιο υγιεινές και ασφαλείς. Για να το θέσουμε και πιο ωμά: Η χρήση της πυρηνικής ενέργειας σκότωσε δεκάδες χιλιάδες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, αλλά έσωσε με τη χρήση της στην ιατρική εκατομμύρια κόσμο με τα σπινθηρογραφήματα και τις άλλες εξετάσεις. Γιατί ο επιστήμονας θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στις δύο ομάδες ανθρώπων, ποιους θα σώσει ή ποιους θα σκοτώσει; Ο ηθικός επιστήμονας, όπως θέλει το θέμα, θα πρέπει να σώσει και τις δύο ομάδες. Αλλά με την υπάρχουσα εξουσία αυτό δεν γίνεται.

Και εδώ μπαίνει ένα άλλο αμείλικτο ερώτημα: Μπορεί αυτό να γίνει μέσα από τις δομές της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας; Ο μαθητής μαθαίνει ότι στη χώρα μας υπάρχει λαϊκή κυριαρχία, δηλαδή η εξουσία εκπορεύεται από τους πολίτες. Ταυτόχρονα όμως ζει σε μια κοινωνία όπου ό,τι και να ψηφίζει, σε δημοψηφίσματα ή εκλογές, δεν αλλάζει τίποτα στην επικρατούσα πολιτική και συνεπώς στις αποφάσεις της εξουσίας. Γιατί, πολύ απλά, την εξουσία την έχει η κυρίαρχη αστική τάξη και οι εκλογές είναι μια διαδικασία για να ξεγελαστεί ο λαός ότι δήθεν συμμετέχει. Αν λοιπόν κάποιος θέλει διαφορετική χρήση της επιστήμης, ουσιαστικά ζητά ανατροπή της εξουσίας της αστικής τάξης, και αυτό δεν γίνεται με μια απλή ψήφο. Θα πρέπει ο λαός να αγωνιστεί και να διεκδικήσει την καλύτερη εξουσία και την καλύτερη κοινωνία, και αυτό δεν είναι ευθύνη μόνο των επιστημόνων αλλά ευθύνη του καθένα μας, συμπεριλαμβανομένων και των επιστημόνων.

Αυτά όμως τα προφανή ερωτήματα και τα συμπεράσματα στα οποία οδηγούν είναι ευθύνη του αστικού σχολείου να τα κρατάει μακριά από τους μαθητές. Και γι' αυτό, το μάθημα της Εκθεσης ουσιαστικά χρησιμοποιείται για την αλλοτρίωση των νέων συνειδήσεων, μέσα από παράλογα ιδεολογήματα που προσπαθούν να εξαφανίσουν τα πραγματικά ερωτήματα.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει: Προβολή βίντεο με θέμα τις δράσεις του ΚΕΘΕΑ, χορούς από τα παιδικά χορευτικά τμήματα του Συλλόγου Γυναικών Αγ. Γεωργίου και του Συλλόγου Πελοποννησίων νομού Βοιωτίας, τραγούδια από τη χορωδία και την ορχήστρα του Πολιτιστικού Συλλόγου Μικρασιατών Λιβαδειάς και ροκ συναυλία από το νεανικό συγκρότημα Rusty Crew. Συνδιοργανωτές του φετινού φεστιβάλ είναι το ΚΕΘΕΑ «ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ», το Κέντρο Πρόληψης «Πρόταση Ζωής», η Ομάδα Γυναικών Λιβαδειάς της ΟΓΕ, η Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας, το Επιμελητήριο Βοιωτίας, η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας.