Κυριακή 1 Φλεβάρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δικομματική φαρσοκωμωδία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το έργο το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές στο παρελθόν. Οταν τα αστικά κόμματα, κερδίζουν τις εκλογές, ακολουθεί καταιγίδα αντιλαϊκών μέτρων, τα οποία στοιχίζονται πίσω από τις κατευθυντήριες γραμμές των ευρωπαϊκών συνθηκών, του Μάαστριχτ, της Λισαβόνας κλπ. Εφαρμόζουν δηλαδή τις στρατηγικές επιλογές των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που επιδιώκουν επώδυνες προσαρμογές της εργασίας στις ανάγκες αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Δεν εξετάζουμε εδώ, ότι οι πολιτικές αυτές, επειδή έχουν μέσα τους το σπέρμα της κρίσης, επιταχύνουν τα κρισιακά φαινόμενα, όλα όσα βλέπουμε να διαδραματίζονται σήμερα μπροστά στα μάτια μας.

Οταν πλησιάζουν, ή όταν σχεδιάζουν εκλογές, αρχίζουν τα κόλπα, μοιράζοντας υποσχέσεις και ταξίματα... του κατοστάρικου. Μια ματιά αν ρίξουμε στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, είναι αρκετή για να διαπιστώσουμε πόσο φτηνές και κοινότοπες είναι οι προεκλογικές τους εξαγγελίες (σύνταξη 150 χιλιάδες ο ένας, 151 χιλιάδες ο άλλος). Και η φαρσοκωμωδία καλά κρατεί... Οταν όμως έρχονται οι διάφορες εκθέσεις απ' έξω, είτε της ΕΕ, είτε του ΔΝΤ, ο κάθε κατεργάρης κάθεται στον πάγκο του. Οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, σαν εκφραστές των συμφερόντων των διεθνών μονοπωλιακών ομίλων, δεν έχουν καμία ανάγκη να ωραιοποιούν καταστάσεις και να συμμερίζονται τις ανησυχίες της εκλογικής επιβίωσης του κάθε κόμματος που θέλει με κάλπικες υποσχέσεις να εξαπατήσει τον κοσμάκη. Ετσι, στην πρόσφατη έκθεση αξιολόγησης η ΕΕ έθεσε τις προτεραιότητες που θα πρέπει να ακολουθήσει είτε η σημερινή είτε η αυριανή κυβέρνηση. Εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, οι Βρυξέλλες «υπενθυμίζουν», ότι πρέπει να γίνουν νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό, να ελαστικοποιηθεί πλήρως η αγορά εργασίας, να μειωθούν οι μισθοί, να περικοπούν δαπάνες, να ληφθούν νέα φορολογικά μέτρα. Και οι εργαζόμενοι, δεν πρέπει να έχουν καμία αυταπάτη. Στήνουν σήμερα εκλογικό σκηνικό, για να τους λιανίσουν αύριο...

Οσο κυνικά και αποκρουστικά ακούγονται όλα αυτά, είναι ωστόσο αληθινά. Ψεύτικες είναι οι υποσχέσεις του πεντοχίλιαρου που μοιράζει η σημερινή κυβέρνηση.

Κι άλλα λεφτά για τις τράπεζες

«Ενα δολάριο σήμερα στις τράπεζες είναι πιο χρήσιμο από ό,τι σε νοσοκομεία ή γέφυρες». Με το συνήθη ωμό και κυνικό τρόπο ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος - Καν ήρθε να βάλει «τέλος» στις ταλαντεύσεις για τη μορφή που πρέπει να προσλάβουν οι κρατικομονοπωλιακές ρυθμίσεις για την έξοδο από την κρίση. Η πρόταση του διεθνούς ιμπεριαλιστικού οργανισμού είναι σαφής: Πάνω απ' όλα όχι απλά η «σωτηρία», αλλά η ισχυρή κερδοφορία των τραπεζών, που θεωρεί προϋπόθεση «εκ των ων ουκ άνευ» για να ανακάμψει «η πραγματική οικονομία». Μάλιστα, ο σοσιαλιστής (προέρχεται από το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα) Στρος - Καν, έχει έτοιμη τη λύση: Το κράτος, δηλαδή οι φορολογούμενοι, θα αναλάβουν να πληρώσουν το κόστος για όλα τα επισφαλή και τοξικά δάνεια (διάβαζε θαλασσοδάνεια) των τραπεζών, συγκεντρώνοντάς τα όλα σε ένα δημόσιο οργανισμό... Βέβαια, αναγνώρισε ότι «η απόφαση να δώσεις περισσότερα κρατικά χρήματα στο τραπεζικό σύστημα για αναδιάρθρωση έχει πολιτικό κόστος», αλλά το θεωρεί πλέον μονόδρομο, με εξαίρεση κάποιες «προσωρινές κρατικοποιήσεις τραπεζών» στις πλέον ακραίες περιπτώσεις... Η ειρωνεία είναι ότι κάτι τέτοιες «αυθεντίες», τύπου Στρος - Καν χαμπάρι δεν είχαν πάρει για την επερχόμενη καπιταλιστική κρίση, ακριβώς γιατί ήταν αφοσιωμένοι στην «αποτελεσματική» εφαρμογή της πολιτικής που τη γεννούσε... Το ίδιο ακριβώς συνεχίζουν να κάνουν και τώρα. Να φορτώσουν εξ ολοκλήρου τα βάρη της κρίσης στους λαούς.

Μόνο θλίψη

Η 2 Φλεβάρη έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων. Αλλά τι να πει κανείς για τους ελληνικούς υγροτόπους, έτσι όπως τους έχει καταντήσει η πολιτική που ακολουθούν εδώ και δεκαετίες οι αλλεπάλληλες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ;

Ακόμη και οι δέκα μεγαλύτεροι υγρότοποι της χώρας, που καλύπτονται από το 1974 από τη διεθνή Συνθήκη Ραμσάρ, επί τρεις δεκαετίες παραμένουν απροστάτευτοι και βιώνουν την καθημερινή υποβάθμιση. Ακόμη και σ' αυτούς, όπως δείχνουν οι έρευνες παρατηρούνται εντονότατα προβλήματα, όπως αλλαγές στο υδρολογικό καθεστώς, αλλοίωση και υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων, απόρριψη στερεών και εκροή αστικών αποβλήτων, παράνομη και αυθαίρετη δόμηση, λαθροθηρία κ.ά. Αρκεί να αναφέρουμε δύο παραδείγματα:

  • Της Λίμνης Κορώνειας της οποίας το νερό που έχει απομείνει είναι μολυσμένο, ενώ εδώ και δεκαετίες εκκρεμούν τα οποιαδήποτε μέτρα προστασίας της, καθώς έχουν γίνει «μπαλάκι», μεταξύ κυβερνήσεων - Νομαρχίας και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
  • Της Λίμνης Βιστωνίδας που, αντί να προστατευτεί, έγινε αφορμή για να ξεσπάσει το τεράστιο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, με την εμπορευματοποίηση τεράστιων εκτάσεων δημόσιας γης που μετατράπηκαν σε «φιλέτα» κερδοσκοπίας!

Μόνο για θλίψη προσφέρεται τελικά αυτή η μέρα...

«Πράσινες» μπίζνες

«Νοικοκυρεμένες» δουλειές κάνουν εκεί στην «Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης» (ΕΤΑ).

Μετά τις υλοτομικές εργασίες για τον καθαρισμό των καμένων εκτάσεων στο πευκοδάσος του Καϊάφα, (όπου οι μπουλντόζες των συνεργείων έκαναν ακόμη μεγαλύτερη ζημιά), καλεί τώρα σε εθελοντική αναδάσωση.

Η εταιρεία δηλώνει ως στόχο «την αποκατάσταση του φυσικού οικοσυστήματος» σε μια έκταση 120 στρεμμάτων.

Προκειμένου οι ιδιώτες που θα εκμεταλλεύονται τις τουριστικές εγκαταστάσεις, οι οποίες προωθούνται από την ΕΤΑ στην περιοχή, να έχουν ένα ωραίο περιβάλλον για τις «πράσινες μπίζνες» τους. Για «ήπια τουριστική ανάπτυξη» κάνει λόγο η ΕΤΑ αναφερόμενη σε μια προστατευόμενη περιοχή, από την οποία υποτίθεται ότι δεν μπορεί να πειραχτεί ούτε φυλλαράκι...

Για άλλη μια φορά το περιβάλλον σε ρόλο «διακοσμητικό» και κερδοσκοπικό...

Η γνώση είναι δύναμη

Μικρός οδηγός για το μαρξιστικό - λενινιστικό και προοδευτικό βιβλίο

Για τους κομμουνιστές αυτό το σύνθημα ήταν και είναι πάντα στην πρώτη γραμμή, όχι μόνο ως σύνθημα, αλλά και οδηγός για δράση. Θέλουμε να κατακτάμε όλα τα κάστρα της γνώσης, να γνωρίζουμε τον κόσμο, γιατί θέλουμε να τον αλλάξουμε. Γιατί η απαίτηση της εποχής μας είναι ο σοσιαλισμός και ο αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού, ένας αγώνας που απαιτεί γνώση των νομοτελειών της εξέλιξης και αισιοδοξία που βασίζεται ακριβώς σ' αυτήν τη γνώση και τη σιγουριά πως «αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει». Ζούμε σε μια περίοδο έντασης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, με όπλα το σκοταδισμό, τη σύγχυση, την καλλιέργεια κάθε είδους ανορθολογισμού σε σχέση με τη φύση και την κοινωνία, την καλλιέργεια κάθε είδους πνευματικής νάρκωσης της ανθρώπινης σκέψης. Η επαφή και μελέτη του μαρξισμού - λενινισμού, αλλά και η προοδευτική λογοτεχνία, η ποίηση και η ιστορία της ταξικής πάλης αποτελούν σημαντικά εφόδια για κάθε νέο και ιδιαίτερα κάθε νέο κομμουνιστή για τη διαμόρφωση ισχυρής επαναστατικής προσωπικότητας. Σ' αυτήν την προσπάθεια συμβάλλει και η έκδοση αυτού του μικρού οδηγού μελέτης και επαφής με το μαρξιστικό - λενινιστικό, πολιτικό και προοδευτικό βιβλίο. Ο οδηγός εκδόθηκε από την Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Γρηγοριάδης Κώστας

Ως ήρωας του μουσουλμανικού κόσμου, θέλει να εμφανίζεται ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μετά την αποχώρησή του με... θόρυβο από τις συνομιλίες του Νταβός, ύστερα από λεκτική διαμάχη με τον Ισραηλινό Πρόεδρο Σιμόν Πέρες. Και αυτό γιατί αντέδρασε λέγοντας ότι το «Ισραήλ ξέρει να σκοτώνει παιδιά» όταν ο Σ. Πέρες μιλούσε περί «αυτοάμυνας» της χώρας του. Η Χαμάς έσπευσε να τον συγκρίνει με τον Μωάμεθ τον Πορθητή και στην Κωνσταντινούπολη να τον δεχτούν μετά βαΐων και κλάδων. Ωστόσο μόνο αθώα, δε φαίνεται να ήταν αυτή η κίνηση. Προφανώς και εντάσσεται στον νέο ρόλο που επιθυμεί να παίξει η Τουρκία στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για την «Ευρεία Μέση Ανατολή». Μήπως ως ο μουσουλμάνος διαμεσολαβητής στο πλευρό των ΗΠΑ;

Η άποψη αυτή μάλλον ενισχύεται καταρρίπτοντας τον «ηρωισμό» του Τούρκου πρωθυπουργού, από την τάχιστη επαναβεβαίωση των φιλικών σχέσεων Ερντογάν - Πέρες, την επόμενη μέρα και τη δήλωση ότι δεν τίθεται ζήτημα έντασης στις σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ, που συνεχίζουν τη στρατηγική συνεργασία τους σε οικονομικό και στρατιωτικό τομέα και σε καμία περίπτωση, δεν τίθεται θέμα αναστολής των συμβολαίων εκατομμυρίων, που αφορούν την παράδοση οπλικού εξοπλισμού στην Τουρκία από το Ισραήλ. Ο ρόλος του «χωροφύλακα» των ιμπεριαλιστών, μάλλον φαίνεται να ενδιαφέρει την αστική τάξη πολλών χωρών της περιοχής.


Α. Φ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ