Μιλώντας προχτές στην Ισπανία, σε ακροατήριο οικονομολόγων, ο Αλ. Τσίπρας είπε, μεταξύ άλλων: «Σήμερα περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη από μια νέα αφήγηση για την Ευρώπη. Χρειαζόμαστε ένα νέο οραματικό περίγραμμα που θα εμπνέει και θα κινητοποιεί (...) Να εμπνεύσουμε τους πολίτες και να κινητοποιήσουμε τους λαούς και τους εργαζόμενους στην Ευρώπη σ' ένα ριζοσπαστικό σχέδιο αλλαγής κατεύθυνσης στις πολιτικές που ασκούνται και εισαγωγής νέων θεσμών που θα διευρύνουν το πεδίο της δημόσιας παρέμβασης. Σ' ένα σχέδιο για το δημοκρατικό μετασχηματισμό των θεσμών και των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με την ενεργό συμμετοχή των πολιτών, των εθνικών Κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου». Καθώς η ΕΕ ξεθωριάζει στα μάτια των λαών, χρειάζονται πράγματι απεγνωσμένα να σκαρφιστούν επιχειρήματα ικανά να την υπερασπιστούν και να τη διασώσουν σαν ένωση των μονοπωλίων. Γι' αυτό καταφεύγουν στην κοροϊδία ότι είναι δυνατόν και οι πολιτικές να αλλάξουν και οι θεσμοί της ΕΕ, σαν αυτά όλα να προκύπτουν απ' τους δοκιμαστικούς σωλήνες των κομματικών εργαστηρίων και όχι απ' τις ανάγκες των μονοπωλίων που εξουσιάζουν, τα οποία «συμπτωματικώς» και «τυχαίως» απουσιάζουν παντελώς απ' την αφήγηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ομοϊδεατών του στα κράτη - μέλη της ΕΕ. Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι με μια άλλη διαχείριση και με ανανέωση των θεσμών της ΕΕ, αυτή μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Και σ' αυτό το όραμα προσπαθεί να σύρει το λαό, καλώντας τον να γίνει ουρά της αστικής τάξης, με την ψευδαίσθηση ότι αυτός θα καθορίζει τις αποφάσεις, αν αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ή αν δημιουργηθούν νέοι αστικοί θεσμοί. Η κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ για την ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας για την ΕΕ στο σύστημα περισσεύει. Η αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία είναι η διέξοδος για το λαό και όχι η αναστήλωσή της, για να κερνάνε και να πίνουν τα μονοπώλια σε ανάπτυξη και κρίση.
Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνει η κυβέρνηση στα εγκαίνια του Εθελοντικού Πυροσβεστικού Σταθμού που έγιναν το απόγευμα της Παρασκευής στο Πεταλίδι της Καλαμάτας.
Η «επισημότητα» αυτή προστίθεται στις κατά καιρούς δηλώσεις του Ν. Δένδια για ξεχωριστές ευθύνες της Τοπικής Διοίκησης και του εθελοντισμού για την πυρόσβεση. Μάλιστα, το μοντέλο της πυρόσβεσης τα επόμενα χρόνια, το είχε προαναγγείλει από το βήμα της Βουλής τονίζοντας πως έχουν δημιουργηθεί 11 εθελοντικοί σταθμοί και πως «θα πάω τις επόμενες μέρες να εγκαινιάσω έναν συγκεκριμένα ως δείγμα προς την κοινωνία του πώς θα είναι η αντίληψη για την πυρόσβεση στα χρόνια που έρχονται».
Ο υπουργός προανήγγειλε το πώς θα είναι η πυρόσβεση, αφού τα μεθοδικά βήματα για την αποσάθρωση και την υποβάθμιση της Πυροσβεστικής (τεράστια οργανικά κενά, περικοπές κονδυλίων, γερασμένα οχήματα και αεροπλάνα, έλλειψη Ενιαίου Φορέα Δασοπροστασίας, υπερεργασία, απουσία υγιεινής και ασφάλειας) γίνονται εδώ και χρόνια. Σύντομα, αναφέρουν οι ίδιοι οι πυροσβέστες, οι πολίτες θα καλούνται να πληρώνουν πανάκριβα - που ήδη έχουν πληρώσει μέσω φορολογίας - τις παροχές του Σώματος. Και η πυροπροστασία των δασών, αλλά και η πυρόσβεση δε θα μπορούν να αποτρέπουν τις καταστροφές...
Το παράδειγμα του Ερνεστ Τέλμαν και η ηρωική δράση των Γερμανών κομμουνιστών φέρνει σε επαφή τον σημερινό αναγνώστη με την «καθημερινότητα» της πάλης εκείνης της περιόδου, που παρά τις ιστορικές διαφορές αναδεικνύει και στο σήμερα τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του κομμουνιστή, την πίστη στην υπόθεση της εργατικής τάξης και την αφοσίωση στην πάλη για την εξουσία της. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».
Αυτά τα «δώρα» στους κεφαλαιοκράτες πάνε χέρι-χέρι με την πολιτική του «νόμου και της τάξης» και την καταστολή του λαού. Την Πέμπτη και Παρασκευή, η κυβέρνηση της Τουρκίας προχώρησε στη βάρβαρη καταστολή όσων αντιτίθενται στην «ανάπλαση» στην πλατεία «Ταξίμ». Περισσότεροι από 100 άνθρωποι τραυματίστηκαν, εκ των οποίων μία γυναίκα ήταν σε ιδιαίτερα κρίσιμη κατάσταση, ενώ η πλατεία «Ταξίμ» πνίγηκε για ακόμα μία φορά στα χημικά. Αυτή η κυβέρνηση που προωθεί την καπιταλιστική ανάπτυξη τσακίζοντας το λαό είναι «στρατηγικός εταίρος» των ιμπεριαλιστών στους σχεδιασμούς στη Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή, εκπροσωπώντας την ανερχόμενη τουρκική αστική τάξη.