Η συνάντηση έγινε, ενώ είχε τεθεί σε εφαρμογή η πρώτη τουρκική Νavtex, που δέσμευε την επίμαχη περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ. Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι η Τουρκία δημιουργεί τετελεσμένα με τη στρατιωτική παρουσία της στην περιοχή και ανακινεί ζήτημα συνολικότερων διευθετήσεων, που αφορούν την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και βέβαια το Κυπριακό. Εμείς απλά να σημειώσουμε το ρόλο της Ιταλίας, την οποία Ελλάδα και Κύπρος διαφημίζουν ως «πυλώνα» της περίφημης «συμμαχίας του Νότου», επιβεβαιώνοντας για μία ακόμη φορά ότι τέτοιες «συμμαχίες» έχουν κορόνα στο κεφάλι τους τα συμφέροντα των μονοπωλίων και σε καμία περίπτωση δεν εγγυώνται τα συμφέροντα και την ασφάλεια για το λαό.

Γράφαμε τις προάλλες για το «θεσμικό» ρόλο που αναγνωρίζεται στις φαρμακοβιομηχανίες σε ό,τι αφορά τη μετεκπαίδευση και την επαγγελματική εξέλιξη των γιατρών, αφού τα πανάκριβα επιστημονικά συνέδρια, που παρέχουν τα αναγκαία «πιστοποιητικά», σπονσοράρονται άμεσα και έμμεσα από πολυεθνικούς ομίλους του Φαρμάκου, με τη βούλα βέβαια του κράτους. Γράφαμε επίσης για το ελεύθερο που έχουν οι φαρμακοβιομηχανίες να μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία και να διαφημίζουν τα σκευάσματά τους στους γιατρούς, διαμορφώνοντας ένα ισχυρό υπόβαθρο για εξαγορά και διαπλοκή, πάνω στο εμπόρευμα Φάρμακο. Υπάρχει όμως και μια ακόμα πλευρά, που κάνει εξόφθαλμη την υποκρισία της κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων σε σχέση με τις φαρμακοβιομηχανίες, τις οποίες καταγγέλλουν για «αθέμιτες πρακτικές»: Το φαρμακευτικό λόμπι είναι από τα ισχυρότερα που δρουν στις Βρυξέλλες, με μεγάλη επιρροή στο Ευρωκοινοβούλιο, που προϋποθέτει βέβαια και το ανάλογο χρήμα. Θυμίζουμε ότι η δράση των λόμπι στην ΕΕ είναι θεσμοθετημένη. Ετσι, μόνο το 2015 είχαν καταγραφεί επίσημα πάνω από 100 «λομπίστες» από τον κλάδο του Φαρμάκου που εγγράφονταν στις λίστες του Ευρωκοινοβουλίου και οι 89 από αυτούς είχαν πλήρη δικαιώματα εισόδου. Πρόκειται για εκπροσώπους μεγάλων φαρμακευτικών ομίλων, που συμμετέχουν σε μια σειρά από επιτροπές και υπηρεσίες της ΕΕ ως «ειδήμονες» για να παρέχουν «τεχνογνωσία», ενώ στην πραγματικότητα προωθούν τα ιδιαίτερα συμφέροντα των εταιρειών τους. Αν επομένως αναρωτιέται κανείς για τις πραγματικές αιτίες των σκανδάλων, δεν υπάρχει λόγος να ψάξει πίσω από κουρτίνες και μέσα σε κλειστά συρτάρια. Αρκεί να κοιτάξει λίγο καλύτερα στην μπροστά αυλή αυτού του σάπιου συστήματος που ονομάζεται καπιταλισμός.

Τα επιτεύγματα της γαλλικής οικονομίας, υπό το φως των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων της τελευταίας τριετίας, εκθειάζει σε αρθρογραφία του επιφανής Γερμανός οικονομολόγος, ο οποίος σημειώνει με έμφαση ότι «στη διάρκεια της διετίας 2015 - 2016 η Γαλλία εφάρμοσε περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις από κάθε άλλη προηγμένη χώρα», σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ. Ξεχωριστή αναφορά γίνεται στην πρόσφατη αλλαγή της εργατικής και φορολογικής νομοθεσίας από την κυβέρνηση Μακρόν, «που δίνει πρόσθετα κίνητρα σε όσες επιχειρήσεις κάνουν προσλήψεις και επενδύσεις», αυξάνοντας τα περιθώρια της κερδοφορίας τους. Μοιραία, ο Γερμανός οικονομολόγος ανατρέχει στην περίοδο της διακυβέρνησης από τον σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ, για να θυμίσει ότι η αντεργατική «Ατζέντα 2010», που παρουσιάστηκε και τέθηκε σε εφαρμογή στη χώρα του από το 2004, συντέλεσε στην οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας. Το ίδιο προβλέπει ότι θα συμβεί τώρα και με τη Γαλλία, όταν αρχίσουν να ωριμάζουν οι «μεταρρυθμίσεις» Μακρόν. Θυμίζουμε ότι η «Ατζέντα 2010» προέβλεπε μέτρα που αύξαναν την «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, χτυπούσαν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και πριμοδοτούσαν τους επιχειρηματικούς ομίλους, δίνοντας ώθηση στην ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους. Με την ίδια συνταγή, ο Μακρόν προσπαθεί τώρα να τονώσει τη δοκιμαζόμενη οικονομία της Γαλλίας, επιβεβαιώνοντας ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν είναι μόνο ασύμβατη με τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και ανάγκες, αλλά προϋποθέτει και το τσάκισμά τους.

1847 Στον απόηχο της οικονομικής κρίσης του 1847 χιλιάδες εργάτες του Παρισιού εξεγείρονται. Επεμβαίνει ο στρατός και στήνονται οδοφράγματα. Ο βασιλιάς της Γαλλίας παραιτείται από το θρόνο του και καταφεύγει στην Αγγλία.

1848 Κυκλοφορεί το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος». Το πρώτο προγραμματικό κείμενο του επιστημονικού κομμουνισμού και το πρώτο Πρόγραμμα μιας διεθνούς κομμουνιστικής οργάνωσης, όπου για πρώτη φορά αναπτύχθηκαν συστηματικά και ολοκληρωμένα όλα τα συστατικά μέρη της θεωρίας του Μαρξ και του Ενγκελς.

1919 Οι επαναστατημένοι Γερμανοί εργάτες κηρύσσουν τη Σοβιετική Δημοκρατία στην πόλη του Αουγκσμπουργκ.

1920 Ιδρύεται το ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας, η βασική δύναμη κρούσης του γερμανικού ιμπεριαλισμού ενάντια στη Σοβιετική Ενωση και τους λαούς.

1931 Δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» γράμμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς προς την ΚΕ του ΚΚΕ, στο οποίο προτείνεται το σταμάτημα κάθε συζήτησης - διαπάλης μέσα στο Κόμμα, ωσότου εξετασθεί η ουσία των διαφωνιών και να μην παρθεί έως τότε κανένα καταστατικό μέτρο κατά των διαφωνούντων. Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει την Απόφαση της ΚΔ.

1943 Με την καθοδήγηση του ΕΑΜ Αθήνας κηρύσσεται απεργία των εργατών, υπαλλήλων, μαθητών και πραγματοποιείται μεγάλη διαδήλωση στην Αθήνα με συμμετοχή 100.000 λαού για την επιβίωση και τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης.

1965 Συνέρχεται η 8η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (24/2 - 1/3/1965). Η Ολομέλεια αυτή, αν και επέμεινε στο θέμα της ντε φάκτο νομιμοποίησης του ΚΚΕ, δεν πήρε ταυτόχρονα και τα απαραίτητα μέτρα για ένα τόσο σοβαρό εγχείρημα. Το κυριότερο ήταν ότι δεν αναθεώρησε την Απόφαση του 1958 για τη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων και δεν προχώρησε στη λήψη Απόφασης δημιουργίας μαζικών παράνομων Κομματικών Οργανώσεων.

2008 Ο Φιντέλ Κάστρο αποσύρεται από την ηγεσία της Κούβας, ύστερα από 50 περίπου χρόνια.

1890 Γεννιέται ο Βιατσεσλάβ Μόλοτοφ, ηγετικό στέλεχος του Κόμματος των Μπολσεβίκων.

1899 Πεθαίνει ο Πολ Τζούλιους Ρόιτερ, Γερμανός δημοσιογράφος, ανταποκριτής και μεταφραστής, που εγκαταστάθηκε στην Αγγλία (1851). Το 1850 ίδρυσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο που φέρει το όνομά του, ξεκινώντας μια ταχυδρομική υπηρεσία με περιστέρια, η οποία κάλυπτε την απόσταση Ααχεν - Λονδίνο.

1946 Στο θέατρο Αργυροπούλου συνέρχεται η πρώτη μετά τη Βάρκιζα Γενική Συνέλευση των αγωνιστών του ΕΛΑΣ, στην οποία παίρνουν μέρος 5.000 ΕΛΑΣίτες.

1948 Δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού και ΜΑΥ - ΜΑΔ επιτίθενται κατά του ΔΣΕ στη Μουργκάνα (επιχείρηση «Πέργαμος»). Παρότι οι επιτιθέμενοι υπερτερούσαν αριθμητικά 3 προς 1 (με ισχυρή υποστήριξη πυροβολικού και αεροπορίας) και παρά την αραιή διάταξη του ΔΣΕ, λόγω του εξαιρετικά μεγάλου μήκους του μετώπου, οι πρώτες γενικές έφοδοι απέτυχαν. Η συντριβή κατόπιν των κυβερνητικών δυνάμεων στο χωριό Πόβλα (4-5 Μάρτη), έπειτα από τολμηρή διείσδυση του τάγματος του Σπ. Σκεύη (δασκάλου από τον Λιά Μουργκάνας), σφράγισε την αποτυχία της επιχείρησης «Πέργαμος» συνολικά.

1954 Εχοντας ανατρέψει τον πρώτο Πρόεδρο της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας συνταγματάρχη Μοχάμετ Ναγκίμπ ο συνταγματάρχης Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ γίνεται πρωθυπουργός της Αιγύπτου. Η προσέγγισή του με τη Σοβιετική Ενωση και πολιτικές όπως η εθνικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ (που έως τότε βρισκόταν υπό βρετανικό έλεγχο) προκάλεσαν την ένοπλη επέμβαση της Βρετανίας, της Γαλλίας και του Ισραήλ (Κρίση Σουέζ 29/10 - 7/11/1956). Μεταξύ άλλων, ο Νάσερ διετέλεσε επικεφαλής του λεγόμενου «Κινήματος των Αδεσμεύτων» (1964 - 1970).

1956 Δεύτερη συνάντηση του Νίκου Ζαχαριάδη με τη Διεθνή Επιτροπή των 6 Κομμουνιστικών Κομμάτων που ανέλαβαν να παρέμβουν στο ΚΚΕ στη διάρκεια του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ.