Ο ΣΥΝ διένειμε ανακοίνωση του Γαλλικού ΚΚ για την κατάσταση στην Ελλάδα. Αντιγράφουμε: «Τα διαδοχικά προγράμματα λιτότητας, που επιβάλλονται στον ελληνικό λαό από την κυβέρνηση Παπανδρέου και την τρόικα ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΕ, καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους (...) Η Ευρώπη τώρα βρίσκεται μπροστά σε μια θεμελιώδη επιλογή για το μέλλον της: Είτε θα επικαλεστεί την αρχή της αλληλεγγύης, είτε θα θυσιάσει την Ελλάδα στο βωμό της οικονομίας. Η ίδια η ιδέα της ένωσης, με την ευγενέστερη έννοια της λέξης, κινδυνεύει σήμερα (...) Στηρίζουμε τη δημιουργία, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πλατιών μετώπων αγώνα εναντίον της λιτότητας και υπέρ εναλλακτικών προτάσεων με στόχο την επανοικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε κοινωνικά και δημοκρατικά θεμέλια».
Για ποιο πράγμα αγωνιά περισσότερο ο ευρωοπορτουνισμός; Για την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι λαοί των χωρών μελών της ΕΕ ή για τη μακροημέρευση της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας; Η απάντηση είναι γνωστή. Επιβεβαιωμένη απ' τα έργα και τις ημέρες τους. Και αποδεικνύει πως είναι κροκοδείλια τα δάκρυά τους για τους λαούς όταν ταυτόχρονα υπερασπίζονται πως η ζωή τους δεν μπορεί παρά να είναι συνδεδεμένη με την ευρωένωση των μονοπωλίων, να πηγαίνει δηλαδή απ' το κακό στο χειρότερο. Ο πολιτικός «βίος» του γαλλικού ΚΚ - το οποίο συμμετείχε και στην κυβέρνηση Ζοσπέν, που στο εσωτερικό βομβάρδιζε το λαό με μέτρα σφαγιασμού των δικαιωμάτων του και στο εξωτερικό βομβάρδιζε με βόμβες το λαό της Γιουγκοσλαβίας - και των αδελφών του κομμάτων σε άλλες χώρες μέλη της ΕΕ, είναι η καλύτερη απόδειξη του επιζήμιου για το λαό και το κίνημα ρόλο του οπορτουνισμού.
Στα γνωστά του λημέρια της προβοκάτσιας επιστρέφει συχνά - πυκνά ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης. Σε συνέντευξή του στον ρ/σ του ΑΝΤ1 ανέφερε: «Πιστεύω ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί. Χρειαζόταν μια οικουμενική κυβέρνηση. Πιστεύω, ότι αν βρίσκαμε ένα άλλο πρόσωπο για πρωθυπουργό, ίσως σαν αυτόν τον οποίο πρότεινα, τον κ. Κωστή Στεφανόπουλο, ή κάποιον άλλον, επειδή κάτω από την ομπρέλα του μπορεί να είμαστε όλοι (...) ένα πολύ μεγάλο πρόσωπο όπως ο Ζολώτας. Τότε, οι κ. Παπανδρέου, Μητσοτάκης και Φλωράκης του έκαναν "παιχνίδια" κάτω από τα πόδια του, όπως αυτό με τη συμφωνία της SIEMENS».
Τι γραμμάτια εξοφλεί ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. και επανέρχεται διαρκώς σε προβοκάτσιες και άθλιες συκοφαντίες σε βάρος του ΚΚΕ; Χωρίς, μάλιστα, να πτοείται απ' το γεγονός ότι μία προς μία οι απόπειρές του έχουν «σπάσει τα μούτρα τους». Γιατί όσο κι αν δεν αρέσει στον ίδιο και στο σύστημα που εκπροσωπεί στα πάλλευκα μάρμαρα του ΚΚΕ κακιά σκουριά δεν πιάνει. Ούτε το αγγίζει η λάσπη των καθ' έξιν λασπολόγων. Βάλτε το καλά στο μυαλό σας: Ο λαός γνωρίζει καλά ποιος είναι ποιος και ακόμα καλύτερα ότι το ΚΚΕ δεν έπαιξε ποτέ στα «παιχνίδια» που τόσο αρέσουν στην πλουτοκρατία και στους πολιτικούς της εκπροσώπους.
Από το βράδυ της Πέμπτης και όλη μέρα χτες η δημόσια τηλεόραση της ΝΕΤ, με τους «μαραθώνιους ενημέρωσης» και τις μακρόσυρτες εκπομπές, «κάλυψε» όλες τις εξελίξεις, από το «ναυάγιο της συγκυβέρνησης με τη ΝΔ», το ...σίριαλ της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ως τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης με όλες τις ...φυλές του ΠΑΣΟΚ. Βομβαρδισμός με αναλύσεις επί αναλύσεων, ειδικά από τους τέσσερις συντάκτες που καλύπτουν το κυβερνητικό κόμμα, ιδιαίτερα λίγο πριν και μετά την ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης. Και τι δεν έλεγαν: Οτι τώρα θα γίνει «ένα νέο ξεκίνημα για τη σωτηρία της Ελλάδας», ότι «θα εισακουστούν τα αιτήματα των διαμαρτυρόμενων πολιτών», ότι θα «επανακινήσει η οικονομία» και το «διά ταύτα» ότι «ο λαός πρέπει να ησυχάσει και να αφήσει την κυβέρνηση με τα άξια στελέχη της, το νέο "τσάρο" (υπουργό Οικονομικών Ε. Βενιζέλο), να διαπραγματευτούν ό,τι το καλύτερο για την πατρίδα σε μια δύσκολη περίοδο όπου οι δανειστές πιέζουν».
Στόχος όλων αυτών, μαζί με τα άλλα αστικά ΜΜΕ, να «φυτέψουν» στο μυαλό των εργαζομένων, τον καθησυχασμό, την επανάπαυση και τις αυταπάτες ότι δήθεν κάτι μπορεί να αλλάξει με την αναπαλαιωμένη εκδοχή της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Ομως, καμία αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει. Πρόκειται να κλιμακώσει τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική με νέα φρικτά μέτρα, για να φτηνύνει η εργατική δύναμη, να χτυπηθούν δικαιώματα και να ωφεληθεί η πλουτοκρατία, για να βγει με μικρότερες απώλειες από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση. Ο λαός πρέπει να κλείσει τα αυτιά στους «μέντορες δημοσιογράφους» της υποταγής και του δήθεν ρεαλισμού. Η μοναδική διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα από την κρίση βρίσκεται στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ταξικής πάλης, του απεγκλωβισμού από τα αδιέξοδα των αστών (που παρουσιάζονται από τους «λειτουργούς της ενημέρωσης» και ως δικά τους) και στη συμπόρευση με το ΚΚΕ μέσα από τους αγώνες και τις εκλογές, ώστε να διεκδικήσουν όλο τον πλούτο που παράγουν και να ανοίξουν το δρόμο για να απαλλαγούν μια για πάντα από τα παράσιτα, τους καπιταλιστές και την ...ενημέρωσή τους.
Πρακτικά
Η 3η Συνδιάσκεψη πραγματοποιήθηκε στη Ρουμανία, τον Οκτώβρη του 1950. Μετά την ήττα του ΔΣΕ (Αύγουστος 1949), το ΚΚΕ υποχώρησε στις σοσιαλιστικές χώρες, όπου συγκεντρώθηκε ο κύριος όγκος των κομματικών δυνάμεων που συγκρούστηκαν με την εγχώρια αστική τάξη και τον αγγλοαμερικανικό ιμπεριαλισμό. Εντός της Ελλάδας, κομματικά μέλη παρέμεναν στις ανταρτοομάδες, στις φυλακές και τις εξορίες, ενώ λιγοστά ήταν τα μέλη στις μισοδιαλυμένες παράνομες κομματικές οργανώσεις, χωρίς ενιαία καθοδήγηση, ενώ επιχειρήθηκε μια πρώτη προσπάθεια αποκατάστασής της με την παράνομη αποστολή στην Ελλάδα του Ν. Μπελογιάννη (Ιούνης 1950).
Η 3η Συνδιάσκεψη αποτελεί το σημαντικότερο σώμα του Κόμματος μετά το 7ο Συνέδριό του (1945). Η σημασία της έγκειται στο γεγονός ότι είναι το κομματικό σώμα που επιχειρεί την πολιτική προσαρμογή του Κόμματος στη νέα φάση του συσχετισμού δυνάμεων, μετά την οργανωμένη υποχώρηση του ΔΣΕ (τέλος Αυγούστου 1949) και την έξοδο των δυνάμεών του από την Ελλάδα. Είναι η φάση ανασύνταξης των κομματικών δυνάμεων στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης φροντίδας χιλιάδων αναπήρων και παιδιών, ανασύνταξης των παράνομων δυνάμεών του στην Ελλάδα, προσδιορισμού των καθηκόντων του στις νέες συνθήκες συσχετισμού δυνάμεων, ενσωματώνοντας συμπεράσματα από την ηρωική δράση, αλλά και από τις αδυναμίες και τα λάθη του.
Ετσι, στην 3η Συνδιάσκεψη επιχειρήθηκε μια συνολική εκτίμηση της δράσης του στη δεκαετία του 1940, κατά την οποία το Κόμμα ηγήθηκε δύο ένοπλων αγώνων, του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ (1941-1944) και του ΔΣΕ (1946-1949). Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις: «Σύγχρονη Εποχή».
Τότε, η σοβιετική εξουσία, διαισθανόμενη ότι επίκειται η χιτλερική επίθεση, επεδίωξε να προφυλαχθεί από ανθρώπους που ζούσαν σε παραμεθόριες περιοχές και θεωρούσε ότι μπορεί να περάσουν με το μέρος των ναζί και για το λόγο αυτό τους μετέφερε στο εσωτερικό της χώρας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι σημερινές αρχές της Μολδαβίας επιδεικνύουν το αντικομμουνιστικό τους μένος. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια έχουν προχωρήσει ακόμη και στη βράβευση εκείνων που συνεργάστηκαν με τους ναζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Πρόκειται για νέο «επεισόδιο» στην εντεινόμενη αντικομμουνιστική εκστρατεία, που έχει στόχο την παραχάραξη της Ιστορίας και το ξαναγράψιμό της, όπως την επιδιώκουν οι κυρίαρχες αντιδραστικές δυνάμεις με στόχο να αμαυρώσουν τη σοσιαλιστική περίοδο διακυβέρνησης και οι νέες γενιές να μη μάθουν και να μη διδαχτούν από την προηγούμενη ιστορική εμπειρία και, κυρίως, να μην κάνουν ούτε σκέψη για τη νέα σοσιαλιστική προοπτική, που φοβούνται οι αστοί, ιδιαίτερα τώρα που η βαθιά κρίση δείχνει τα αδιέξοδα και τα όρια του καπιταλισμού.