Περιλαμβάνει μετακινήσεις πάνοπλων τμημάτων της λυκοσυμμαχίας προς την Ανατολική Ευρώπη, μέσω και του λιμένα Αλεξανδρούπολης, για άλλη μια πρόβα πολέμου με τις κάννες στραμμένες στη Ρωσία.

Διόλου τυχαία, η STDT25 προβάλλεται από το ΝΑΤΟ ως η κύρια άσκησή του για το 2025 («the principal NATO exercise for 2025») και «η πρώτη μεγάλης κλίμακας άσκηση ανάπτυξης της Συμμαχικής Δύναμης Αντίδρασης (Allied Reaction Force - ARF) που θα πραγματοποιηθεί σε διάφορες γεωγραφικές τοποθεσίες εντός της περιοχής ευθύνης του SACEUR» (ο ανώτατος διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη - στον ΝΑΤΟικό καταμερισμό είναι πάντα Αμερικανός στρατηγός).

Η ARF είναι διακλαδική δύναμη του ΝΑΤΟ, σε «υψηλή ετοιμότητα», δηλαδή έτοιμη να αναλάβει δράση με το που θα πάρει εντολή. Ηρθε ως απότοκο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους της Λιθουανίας, το 2023, οπότε καταλήχθηκε το Σχέδιο για την Αποτροπή και Αμυνα του Ευρωατλαντικού Χώρου (DDA), εστιάζοντας στην αντιμετώπιση των «δύο κύριων απειλών», όπως έλεγαν, από τη Ρωσία και «τρομοκρατικές ομάδες» στην παρούσα φάση, κι ενώ παράλληλα «τρέχουν» σχέδια και ετοιμασίες και κατά της Κίνας.

Σε αυτό το πλαίσιο και σύμφωνα πάντα με τα σχετικά κείμενα, «η ARF διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο ως μέρος του Νέου Μοντέλου Δυνάμεων του ΝΑΤΟ, το οποίο υποστηρίζει την έννοια του DDA». «Αυτή η καινοτόμος προσέγγιση περιλαμβάνει την ανάπτυξη δυνάμεων πολλαπλών πεδίων από όλη τη Συμμαχία, επιτρέποντας ταχύτερους χρόνους απόκρισης από ό,τι ήταν προηγουμένως εφικτό». Ταυτοχρόνως, «η ARF είναι ικανή να εκτελέσει ένα πλήρες φάσμα αποστολών». Το NRDC-ITA με έδρα κοντά στο Μιλάνο (το ιταλικό «NATO Rapid Deployable Corps», στρατηγείο δυνάμεων ταχείας ανάπτυξης της λυκοσυμμαχίας, αντίστοιχο με το ελληνικό NRDC-GR με έδρα τη Θεσσαλονίκη) φιλοξενεί από την 1/7/2024 το αρχηγείο της ARF και χρησιμεύσει ως «μεταβατική δομή» της έως ότου δημιουργηθούν μόνιμες δικές της δομές.

Η ARF έχει ήδη δείξει τα δόντια της επί του πεδίου, έστω σε περιορισμένο βαθμό, καθώς στις 30/9/2024 για πρώτη φορά απόσπασμά της αναπτύχθηκε στα Δυτικά Βαλκάνια για «εκπαίδευση» και παροχή «υποστήριξης» στη ΝΑΤΟ KFOR στο Κοσσυφοπέδιο. Στις επιχειρήσεις της ΑRF, πέραν των δυνάμεων του NRDC-ITA, εμπλέκονται και δυνάμεις από άλλες χώρες - μέλη της λυκοσυμμαχίας, όπως η 1η Μεραρχία του Ηνωμένου Βασιλείου, η βρετανική 102η Ταξιαρχία Υποστήριξης Επιχειρήσεων, η ισπανική Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων, η Διοίκηση των Ιταλικών Ναυτικών Δυνάμεων, το Κέντρο Επιχειρήσεων Κυβερνοχώρου του NATO κ.ά.

Σε αυτές τις βάσεις, η STDT25 σχεδιάστηκε από τη Διακλαδική Διοίκηση του ΝΑΤΟ στη Νάπολη (Joint Forces Command Naples - JFC Naples), SACEUR και NRDC-ITA θα έχουν τον πρώτο λόγο στη διεξαγωγή της, ενώ περίπου 10.000 στρατιώτες και 1.500 στρατιωτικά οχήματα «συγκλίνουν» προς Βουλγαρία, Ελλάδα και Ρουμανία με κινήσεις από Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Σλοβενία, Τουρκία και Βρετανία.

Χαρακτηριστικό είναι κι ένα δημοσίευμα της «UK Defence Journal», με τίτλο «Χιλιάδες Βρετανοί στρατιώτες αναπτύσσονται για να αποτρέψουν τη Ρωσία», το οποίο υπολογίζει ότι πάνω από 2.600 στελέχη και 730 οχήματα των βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων θα αναπτυχθούν στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο της άσκησης.

Στην άσκηση θα λάβουν μέρος και περισσότερα από 20 αεροσκάφη (συμπεριλαμβανομένων μαχητικών «Eurofighter», F-16, HARRIER και μεταγωγικών - ιπτάμενων τάνκερ A400) συν 17 πλοία, συμπεριλαμβανομένων πλοίων αμφίβιων επιχειρήσεων (συνήθως παρουσιάζονται ως «ελαφριά αεροπλανοφόρα» / «ελικοπτεροφόρα»).

Π.χ. κατά αρμόδιες πηγές, στη «Μedia Day» που ετοιμάζουν στις 13/2 στη Νέα Αγχίαλο κοντά στον Βόλο (οι ΝΑΤΟικοί θέλουν να δώσουν μεγάλη δημοσιότητα στην άσκηση, εξ ου και την ίδια μέρα στήνουν αντίστοιχη φιέστα στη Βουλγαρία, και λίγες μέρες αργότερα στις 19/2 στη Ρουμανία, στέλνοντας «μηνύματα» προς άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα), σχεδιάζεται να εκτελεστεί αποβατικό σενάριο με συμμετοχή πεζοναυτών από Ελλάδα και άλλες ΝΑΤΟικές χώρες, και ανάπτυξη στον Παγασητικό του γιγαντιαίου πλοίου των Ισπανών «Juan Carlos Ι». Μπορεί να «σηκώσει» είτε 30 ελικόπτερα είτε 10 - 12 Harrier ή F-35 και 10 - 12 ελικόπτερα.

Σύμφωνα εξάλλου με ενημερωτικό του NRDC-ITA, έχουν γίνει ήδη κινήσεις «logistic» για τις ανάγκες της STDT25, προωθώντας μέσα, όπλα και στελέχη του ΝΑΤΟ προς Βουλγαρία και Ρουμανία μέσω Αλεξανδρούπολης.

Οπως σημειώνει το NRDC-ITA, πρόκειται για την «πρώτη μεγάλης κλίμακας ανάπτυξη της ARF από την ίδρυσή της πέρυσι», ενώ «αποσκοπεί στη δοκιμή των ικανοτήτων και των διαδικασιών ανάπτυξης, καθώς και της διαλειτουργικότητας μεταξύ των συνεισφερόντων στρατευμάτων και των χωρών υποδοχής».

Προσθέτει ότι «η άσκηση καταδεικνύει την ικανότητα του ΝΑΤΟ να αναπτύσσει γρήγορα δυνάμεις από την Ευρώπη για να ενισχύσει την άμυνα της ανατολικής πλευράς της. Αυτή η ενίσχυση θα προκύψει κατά τη διάρκεια ενός σεναρίου προσομοίωσης αναδυόμενης σύγκρουσης με έναν σχεδόν ομότιμο αντίπαλο ("near-peer adversary"), δείχνοντας την ικανότητα της ARF να διεξάγει και να υποστηρίζει περίπλοκες επιχειρήσεις κατά μήκος χιλιάδων χιλιομέτρων και σε οποιαδήποτε συνθήκη».

Διευκρινίζει ότι θα διεξαχθούν κάθε είδους ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις, όπως αμφίβιες επιχειρήσεις, επιχειρήσεις αεροπορικής ισχύος με πραγματικά πυρά, ελιγμοί σε όλα τα πεδία επιχειρήσεων.

Προσθέτει ότι στο νέο Μοντέλο Δυνάμεων του ΝΑΤΟ (NATO Force Model - NFM) «που στοχεύει να καταστήσει τη Συμμαχία ισχυρότερη και ικανή για αποτροπή, εάν χρειαστεί, και άμυνα έναντι οποιουδήποτε πιθανού αντιπάλου, η ARF έχει σχεδιαστεί ειδικά για να συμπληρώσει τα Περιφερειακά Σχέδια (Regional Plans) του ΝΑΤΟ που συμφωνήθηκαν από όλους τους Συμμάχους στη Σύνοδο Κορυφής του Βίλνιους το 2023», καταλήγει.

Σε ένα πραγματικό ορμητήριο πολέμου των ΑμερικανοΝΑΤΟικών έχει μετατραπεί από τον βορρά έως τον νότο ολόκληρη η χώρα, με βαριές τις ευθύνες της κυβέρνησης ΝΔ και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων.

Πλάι στις ΝΑΤΟικές υποδομές που ενισχύονται σε όλη τη χώρα με βάση την κατάπτυστη Συμφωνία για τις βάσεις, παίζοντας κρίσιμο ρόλο σε όλα τα μέτωπα του πολέμου, πλάι στην αποστολή στρατευμάτων σε αποστολές και ΝΑΤΟικές συνεκπαιδεύσεις χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα, πλάι στον εξοπλισμό της αντιδραστικής κυβέρνησης Ζελένσκι, στον ανεφοδιασμό των Ισραηλινών από ελληνικά αγκυροβόλια, τις υπόλοιπες «συνεισφορές» στα δολοφονικά ευρωατλαντικά σχέδια, ολόκληρη η χώρα έχει μετατραπεί και σε «πεδίο βολής» και ασκήσεων, επί της ουσίας πρόβες πολέμου με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Και σε αυτό το πεδίο η μια κυβέρνηση χτίζει πάνω στα «έργα και τις ημέρες» της προηγούμενης, με τη συνεχή «αναβάθμισή» της στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό που βάζει τον λαό μας και όλους τους λαούς της περιοχής ακόμα παραμέσα στο «στόχαστρο» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Ορισμένες από τις πιο χαρακτηριστικές αυτές ασκήσεις που φιλοξένησε η Ελλάδα πέρυσι καταγράφουμε παρακάτω.

Με τη Μέση Ανατολή να «βράζει» από τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και τους βομβαρδισμούς του Ισραήλ σε Υεμένη, Λίβανο, Ιράν, οι ΝΑΤΟικοί κάνουν επίδειξη δύναμης και στήριξης του κράτους - δολοφόνου από την άσκηση «Neptune Strike 24» που πραγματοποιείται σε όλο το Αιγαίο και στην Κρήτη.

Για τον σκοπό αυτό στη Σούδα δένουν το θηριώδες αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ «Dwight D. Eisenhower», μετά από σχεδόν τέσσερις μήνες παραμονής στην Ερυθρά Θάλασσα, καθώς και το γαλλικό «Charles de Gaulle». Τα δύο αεροπλανοφόρα, μαζί και τα «Cavour» (Ιταλία), «Juan Carlos I» (Ισπανία) και «Anadolu» (Τουρκία), συν οι ομάδες κρούσης τους, συμμετέχουν στη ΝΑΤΟική άσκηση που για δύο βδομάδες ξεδιπλώνει κάθε είδους πολεμικά σενάρια, ενώ ολοκληρώνεται με αποβατική ενέργεια από αέρος στο Μάλεμε Χανίων, με τη συμμετοχή Ελλήνων και Ισπανών πεζοναυτών οι οποίοι επιχειρούν από την ομάδα κρούσης του «Juan Carlos». Ολα με στόχο «τη συνεκπαίδευση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην κρίσιμη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου». Η άσκηση άλλωστε διεξάγεται με ευθύνη της Διοίκησης του ΝΑΤΟ «STRIKFORNATO» (Naval Striking and Support Forces NATO), η οποία έχει έδρα την Πορτογαλία, ενώ οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις λαμβάνουν μέρος με φρεγάτα, αρματαγωγό και υποβρύχιο του Πολεμικού Ναυτικού, μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας και προσωπικό από τη Διοίκηση Ειδικού Πολέμου, συγκεκριμένα δύναμη πεζοναυτών και SOF (Special Operations Forces - Επίλεκτες Ομάδες Συνεργασίας) σε σενάρια κατάδειξης στόχων JTAC (Joint Terminal Attack Controllers) από Μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων.

Eurokinissi

Νέα... βάθη στον πάτο πιάνει η εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια: Την ώρα που το Ισραήλ κλιμακώνει τη γενοκτονία σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού, προκαλώντας οργή και αποτροπιασμό στους λαούς όλου του κόσμου, η κυβέρνηση, υλοποιώντας κατά γράμμα τον ευρωΝΑΤΟικό σχεδιασμό, συνεχίζει τη στρατιωτική συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο, την οποία υπηρέτησαν όλα ανεξαιρέτως τα αστικά κόμματα και μορφώματα.

Συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 27 Μάη, λίγες μόλις ώρες μετά τη σφαγή στη Ράφα, ξεκινάει - στα μουλωχτά - συνεκπαίδευση όπου η ελληνική Πολεμική Αεροπορία συμμετείχε με 56 αεροσκάφη F-16, ενώ από πλευράς ισραηλινής IAF συμμετείχαν 2 ιπτάμενα τάνκερ, σε μεγάλης κλίμακας άσκηση εναέριου ανεφοδιασμού νότια της Κρήτης. Πρόκειται, όπως επιβεβαιώνεται και από τις εξελίξεις στη συνέχεια, για την προετοιμασία του κράτους - δολοφόνου προκειμένου να πραγματοποιεί χτυπήματα πολύ μακριά από τις βάσεις του, από την Υεμένη έως το Ιράν, συνεχίζοντας το δολοφονικό του έργο.

Το ΓΕΑ μάλιστα παρουσιάζει ξετσίπωτα την πραγματοποίηση της επιχείρησης ως συμβολή «στην επαύξηση του επιπέδου της επιχειρησιακής ετοιμότητας, της μαχητικής ικανότητας, της ανταλλαγής τεχνογνωσίας και στην αναβάθμιση της στρατιωτικής συνέργειας των δύο χωρών». Τη «μαχητική ικανότητα» των Ισραηλινών να βομβαρδίζουν αμάχους και παιδιά!

Την ώρα που στα Βαλκάνια οι ανταγωνισμοί «βράζουν», για 5 μέρες - από τις 16 έως τις 20 Ιούνη - η ευρύτερη περιοχή της Κέρκυρας γίνεται «πεδίο βολής» για την άσκηση των χωρών της Αδριατικής με την επωνυμία «ADRION 2024», «με έμφαση στην αντιμετώπιση των προκλήσεων ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή της Αδριατικής και του Ιονίου Πελάγους», όπως λένε, «φωτογραφίζοντας» τις κινήσεις της Ρωσίας στην περιοχή.

Η άσκηση αποτελεί την κύρια δραστηριότητα της «Αδριατικής - Ιόνιας Πρωτοβουλίας» (Adriatic-Ionian Initiative - ADRION), ένα από τα πολλά αμερικανοΝΑΤΟικής κοπής σχήματα που στήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων για να τα αποσπάσουν από την επιρροή της Μόσχας και άλλων. Συμμετέχουν πολεμικά πλοία από Ελλάδα, Ιταλία, Κροατία και Αλβανία, ενώ με προσωπικό συμμετέχουν Σλοβενία και Μαυροβούνιο. Ως «φιλοξενούν έθνος» («host nation») η Ελλάδα συμμετέχει στην άσκηση με δύο πλοία του Πολεμικού Ναυτικού: Την πυραυλάκατο «Υποπλοίαρχος Κρυσταλλίδης» και το πλοίο γενικής υποστήριξης «Προμηθεύς» (το μεγαλύτερο πλοίο του Στόλου).

Μια γιγαντιαία άσκηση ειδικών επιχειρήσεων πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Σεπτέμβρη: Ηταν η «Ωρίων 24», που ως διεθνής άσκηση Ειδικών Δυνάμεων - Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων (ΕΔ - ΔΕΕ), πέραν της συμμετοχής των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (συμμετείχαν περί τα 1.000 στελέχη σε δραστηριότητες σε όλο τον ελλαδικό χώρο), συγκέντρωσε εδώ και τμήματα από ΗΠΑ, Αυστρία, Βουλγαρία, Κύπρο, Αίγυπτο, Ιταλία, Γαλλία, Πολωνία, Ρουμανία, Βόρεια Μακεδονία (συνολικά περί τα 120 στελέχη), συν την Κροατία με καθεστώς παρατηρητή.

Στο διάστημα 2 - 12/9 ασκήθηκαν πάνω στην εκτέλεση σεναρίων που μυρίζουν επεμβάσεις, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τη διείσδυση σε εχθρική περιοχή με άλμα ελεύθερης πτώσης, την εκκαθάριση εχθρικής ακτής, την καθοδήγηση πυρών αεροπορίας και πυροβολικού και την καθοδήγηση των πυρών σε αποστολές Εγγύς Αεροπορικής Υποστήριξης (Close Air Support - CAS). Στην τελική της φάση στην Πάχη Μεγάρων έγινε «επίδειξη επιχειρησιακών δυνατοτήτων» υπό τα βλέμματα πρεσβευτών και ακολούθων Αμυνας, με αντικείμενα όπως η «παροχή εικόνας από drone/HERON στο παρατηρητήριο», η «εκτέλεση μη Συναινετικής Νηοψίας» (συμμετείχε και η Μονάδα Υποβρύχιων Αποστόλων του Λιμενικού, σε άλλη μια απόδειξη παραπέρα στρατιωτικοποίησης του Σώματος), η «σύλληψη Στόχου Υψηλής Αξίας», η «υποβρύχια διείσδυση για εξασφάλιση μικρονησίδας», η «αμφίβια ενέργεια εναντίον στόχου επί μικρονησίδας» κ.ά.

«Ορόσημο εμπλοκής» τη χρονιά που πέρασε αποτέλεσε Σεπτέμβρη και Οκτώβρη η φιλοξενία της μεγαλύτερης ΝΑΤΟικής άσκησης που είχε έως τότε διοργανωθεί στη χώρα, της «RAMSTEIN FLAG 24», στο διάστημα 30/9 - 11/10, με επίκεντρο την 117 Πτέρυγα Μάχης στην Ανδραβίδα.

Επρόκειτο για μια γιγαντιαία πρόβα γενικευμένου πολέμου με τα μεγέθη να «ζαλίζουν»: Συμμετείχαν 12 χώρες, με διαφόρους τύπους αεροσκαφών (μαχητικά, μεταγωγικά, ιπτάμενα τάνκερ, ιπτάμενα ραντάρ), συγκεκριμένα οι Γαλλία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ισπανία, Ιταλία, Καναδάς, Ουγγαρία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία και Σουηδία καθώς και κεντρικά το ΝΑΤΟ με ιπτάμενα ραντάρ, συμπληρώνοντας συνολικά περισσότερες από 1.100 εξόδους στο FIR Αθηνών. Υπολογίζεται ότι έλαβαν μέρος περισσότερα από 140 αεροσκάφη και 1.500 άτομα προσωπικό.

Επίσης, συμμετείχαν δυνάμεις του Στρατού Ξηράς, του Πολεμικού Ναυτικού και της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου, οι οποίες συνέδραμαν «στη δημιουργία και εκτέλεση πολύπλοκων και ρεαλιστικών σεναρίων», ενώ στη διάρκεια της άσκησης εκτελέστηκαν όλα τα είδη των αεροπορικών αποστολών και μάλιστα «υπό έναν έντονο ρυθμό μάχης, ημέρα και νύχτα, καλύπτοντας το σύνολο των σύγχρονων αεροπορικών επιχειρήσεων σε σειρά πολύπλοκων σεναρίων υψηλού ρεαλισμού», όπως λένε στο ΓΕΑ.

Με πρωταγωνιστή το Γ' Σώμα Στρατού, χαρακτηρισμένο στον ευρωατλαντικό καταμερισμό Στρατηγείο Ταχείας Ανάπτυξης Δυνάμεων του ΝΑΤΟ (NATO Rapid Deployable Corps - Greece, NRDC-GR), υλοποιείται, με επίκεντρο την Ασσηρο Θεσσαλονίκης, η ετήσια εκπαιδευτική δραστηριότητά του «GORDIAN KNOT».

Μέσα από αυτήν, το Στρατηγείο, στο πλαίσιο «πιθανών επιχειρήσεων» του άρθρου 5 της λυκοσυμμαχίας (περί «συλλογικής αντίδρασης» σε επίθεση εναντίον «συμμαχικού εδάφους»), τεστάρει τις επιχειρησιακές του δυνατότητες σε ρόλο Σώματος Στρατού (War Fighting Corps - WFC).

Στην άσκηση συμμετείχε - πέραν του προσωπικού που ήδη υπηρετεί στο Στρατηγείο από διάφορες χώρες του ΝΑΤΟ - προσωπικό δομών του ΝΑΤΟ από Ισπανία, Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Ρουμανία, Πολωνία και Β. Μακεδονία.

Σημειωτέον, το NRDC-GR από τις 18/12/21 βρίσκεται σε κατάσταση «Πλήρους Επιχειρησιακής Ικανότητας», ως Χερσαία Τμηματική Διοίκηση Πολλαπλών Σωμάτων Στρατού (Multi Corps Land Component Command - MC LCC), «δυνάμενο πλέον να αναλάβει τη διοίκηση έως 5 Χερσαίων Σχηματισμών επιπέδου Σώματος Στρατού (ΣΣ)». Σύμφωνα και με τον ορισμό του ΝΑΤΟ, τα NRDC είναι «Αρχηγεία Υψηλής Ετοιμότητας που μπορούν να αναπτυχθούν ταχέως για να οδηγήσουν στρατεύματα του ΝΑΤΟ σε αποστολές εντός ή εκτός της επικράτειας των κρατών - μελών του», με ό,τι αυτό σημαίνει για τον λαό μας σε συνθήκες όξυνσης της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης.

Το εύρος αποστολής τους πιάνει από τη «διαχείριση καταστροφών», την «ανθρωπιστική βοήθεια» και την «υποστήριξη της ειρήνης» μέχρι την «αντιτρομοκρατία» και τον «πόλεμο υψηλής έντασης» (high-intensity war fighting). Σήμερα υπάρχουν 9 NRDC, το καθένα ικανό να διοικήσει έως 60.000 στρατιώτες.

«Τζακ ποτ» εμπλοκής κάνει η κυβέρνηση τον περασμένο Νοέμβρη. Τις ίδιες περίπου μέρες με την άσκηση «Gardian Knot» στη Θεσσαλονίκη, στην Ξάνθη πραγματοποιείται η διακρατική άσκηση «OLYMPIC COOPERATION 24» μεταξύ τμημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων Ελλάδας, Αλβανίας, Αρμενίας, Αυστρίας, Βουλγαρίας, Γαλλίας, Γεωργίας, Ιορδανίας και Κύπρου.

Δεν περνά απαρατήρητο ότι προσκλήθηκαν τμήματα χωρών που ο ευρωατλαντικός άξονας θέλει να δέσει στο άρμα του, κόντρα στην επιρροή και διείσδυση άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, με την ντόπια αστική τάξη να προσφέρεται να παίξει τέτοιο ρόλο ...ζευγολάτη στον εσωτερικό, αμερικανοΝΑΤΟικό καταμερισμό. Ούτε περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι στην άσκηση συμμετείχαν τμήματα της επίλεκτης 7ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων (7e Brigade Blindee).

Μάλιστα, ακολούθησαν υπογραφή «κοινής επιστολής προθέσεων» μεταξύ της ελληνικής XXV Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας και της γαλλικής αλλά και «επίσκεψη» του διοικητή της ελληνικής ταξιαρχίας στην έδρα της γαλλικής με σκοπό την «παρακολούθηση της εκπαίδευσης στο Κέντρο Εκπαίδευσης Επιχειρήσεων εντός Αστικού Περιβάλλοντος, Μονάδας της 7ης Γαλλικής ΤΘΤ», πατώντας πάνω στην ελληνογαλλική Συμφωνία του 2021 για την εγκαθίδρυση «Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης για τη Συνεργασία στην Αμυνα και την Ασφάλεια».

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, στο Πεδίο Βολής Ασκού/Προφήτη κοντά στον Λαγκαδά γίνεται η τελική φάση της «GOLDEN SWORD 2024», όπου οι συμμετέχοντες εξασκούνται σε σενάρια «επιθετικών επιχειρήσεων τακτικού επιπέδου, καθώς και σε Επιχειρήσεις Ειδικών Δυνάμεων σε βάθος, με χρήση αλεξιπτωτιστών».

Εκτός από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, συμμετείχαν επίσης Αερομεταφερόμενη Ομάδα του Στρατού της Βουλγαρίας, Ομάδα Ειδικών Δυνάμεων του Στρατού της Γαλλίας, καθώς και παρατηρητές από τη Βουλγαρία, τη Γαλλία και τη Ρουμανία.

Copyright 2017 The Associated

Η στρατηγικής σημασίας Διώρυγα του Παναμά ενώνει τον Ειρηνικό με τον Ατλαντικό Ωκεανό

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η χώρα αυτή το 1821 ανακήρυξε την ανεξαρτησία της από την Ισπανία και βρέθηκε στη σύνθεση της «Μεγάλης Κολομβίας», για να κηρύξει το 1903 την ανεξαρτησία της και από αυτήν, έχοντας την πολιτικο-στρατιωτική στήριξη των ΗΠΑ και της Γαλλίας.

Οι ΗΠΑ από το 1904 μέχρι το 1914, ξοδεύοντας 400 εκατομμύρια δολάρια και αξιοποιώντας 70.000 εργάτες, κατασκεύασαν τη Διώρυγα του Παναμά, σε εδάφη που νωρίτερα τα «παζάρευαν» με τις αρχές της Κολομβίας. Τη Διώρυγα είχαν ξεκινήσει να κατασκευάζουν οι Γάλλοι από το 1879 μέχρι το 1889, αλλά το έργο είχε μείνει ημιτελές.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, πάνω από 20 χιλιάδες εργάτες πέθαναν κατά τη διάνοιξη της Διώρυγας, τον έλεγχο της οποίας απέκτησαν οι ΗΠΑ.

Ο λαός του Παναμά με διαδηλώσεις και εξεγέρσεις στα 1927, 1947, 1959 και 1964 απαιτούσε να σταματήσει ο αμερικανικός έλεγχος της Διώρυγας και οι ΗΠΑ είχαν δεσμευτεί το 1977 ότι αυτό θα γίνει στα τέλη του 1989. Τελικά η παράδοση του ελέγχου της Διώρυγας από τις ΗΠΑ στον Παναμά έγινε στα τέλη του 1999.

Είναι μέχρι και σήμερα φανερή η στρατηγική σημασία της Διώρυγας του Παναμά, μέσω της οποίας διεξάγεται το θαλάσσιο εμπόριο μεταξύ Ατλαντικού και Ειρηνικού Ωκεανού.

Πρόκειται για μια τεχνητή πλωτή οδό που χρησιμοποιεί μια σειρά δεξαμενές για πάνω από 82 χιλιόμετρα, ενώνοντας τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό και εξοικονομώντας δεκάδες χιλιάδες ναυτικά μίλια πλεύσης για τα εμπορικά πλοία, πρόκειται δηλαδή για έργο πολύ μεγάλης σημασίας για το παγκόσμιο εμπόριο.¹

Επιπλέον, είναι και καθοριστικής στρατιωτικής σημασίας για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν υπογράψει με τον Παναμά τη λεγόμενη «Μόνιμη Συνθήκη Ουδετερότητας», χωρίς χρόνο λήξης, που δίνει στις ΗΠΑ το δικαίωμα να προβαίνουν στις «απαιτούμενες ενέργειες» ώστε να διασφαλίζουν ότι η Διώρυγα παραμένει «ανοιχτή και ασφαλής». Μια συμφωνία δηλαδή που «στρώνει το χαλί» για τις μελλοντικές επεμβάσεις των ΗΠΑ στη Διώρυγα.

Ετσι, οι απειλές που εξαπέλυσε τις προηγούμενες μέρες ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ, για ενδεχόμενη νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση στον Παναμά για τον έλεγχο της Διώρυγας, κάθε άλλο παρά πρωτοφανείς είναι.

Τον Δεκέμβρη του 1989 η κυβέρνηση των ΗΠΑ υπό τον Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο προχώρησε σε ένοπλη επέμβαση στον Παναμά, για να συλλάβει τον ντε φάκτο δικτάτορα, στρατηγό Μανουέλ Νοριέγκα, και να εξασφαλίσει τα συμφέροντά της στη Διώρυγα. Ο ίδιος ο Νοριέγκα υπήρξε από το 1983 στενός σύμμαχος των ΗΠΑ και πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες στην κυβέρνηση Ρέιγκαν στην προσπάθεια να ανατρέψει το τότε ένοπλο κίνημα των Σαντινίστας στη Νικαράγουα, ενισχύοντας τις δολοφονικές παραστρατιωτικές ομάδες των Κόντρας. Στην πορεία ωστόσο οι ΗΠΑ απέσυραν τη στήριξή τους στον Νοριέγκα, αθέτησαν προηγούμενη διμερή συμφωνία² που προέβλεπε να παραδώσουν την τεχνική διοίκηση της Διώρυγας στην κυβέρνηση του Παναμά μέχρι τις 31 Δεκέμβρη 1989 και προχώρησαν στην επέμβαση για την ανατροπή του, αξιοποιώντας ως πρόσχημα κατηγορίες περί διακίνησης ναρκωτικών.

Σημείο καμπής των νεότερων εξελίξεων ήταν το 2017, όταν η κυβέρνηση του Παναμά διέρρηξε τις διπλωματικές της σχέσεις με την Ταϊβάν και αποκατέστησε τις διπλωματικές, οικονομικές και εμπορικές σχέσεις της με την καπιταλιστική Κίνα.

Εκτοτε η Κίνα έχει επεκτείνει σημαντικά τις επενδυτικές δραστηριότητές της στον Παναμά, που εκτιμάται ότι ανήλθαν σε 5 δισ. δολάρια μέχρι το 2023. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η Κίνα προσπαθεί να μετατρέψει τον Παναμά σε έναν σημαντικό κόμβο εμπορίου και logistics, με ευρύτερη επίδραση στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής, αλλά και να ενισχύσει την επιρροή της στην ίδια τη Διώρυγα.

Πάνω από 40 κινεζικά μονοπώλια στους κλάδους των logistics, τραπεζών, τηλεπικοινωνιών, μεταφορών, κατασκευών κ.λπ. δρουν στον Παναμά, ιδιαίτερα στη Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου Colon (στην πλευρά του Ατλαντικού), που είναι η μεγαλύτερη στην αμερικανική ήπειρο και δεύτερη στον κόσμο σε όγκο και αξία εμπορευμάτων που διακινεί.

Αντίστοιχα, η γνωστή από την παρουσία της στην Ελλάδα κινεζική COSCO, ένας από τους μεγαλύτερους ναυτιλιακούς ομίλους παγκοσμίως, έχει επενδύσει σε λιμενικές εγκαταστάσεις και υποδομές γύρω από τη Διώρυγα.

Η μεγαλύτερη επένδυση στη χώρα αυτήν τη στιγμή, ύψους 2 δισ. δολαρίων, είναι η κατασκευή γέφυρας πάνω από τη Διώρυγα, από την κοινοπραξία που αποτελείται από την «China Communications Construction Company» και την «China Harbor Engineering Company», έργο που θα ολοκληρωθεί το 2028.

Ισως ακόμα σημαντικότερο είναι το γεγονός ότι το κινεζικό μονοπώλιο «Hutchison Port Holdings»³διαχειρίζεται τα δύο λιμάνια στις εισόδους - εξόδους της Διώρυγας, το Cristobal στην πλευρά της Καραϊβικής και το Balboa στην πλευρά του Ειρηνικού, που αξιοποιούνται ως αιχμές των ΗΠΑ για να προβάλλουν ζητήματα ασφαλείας του Πολεμικού Ναυτικού τους.

Τη ραγδαία αυτή επέκταση των οικονομικών αλλά και πολιτικών - διπλωματικών σχέσεων του Παναμά με την Κίνα έχουν εξυπηρετήσει οι κυβερνήσεις και του δεξιού - εθνικιστικού κόμματος PP, που τις εγκαινίασε, και του σοσιαλδημοκρατικού PRD που ακολούθησε, και του σημερινού δεξιού - φιλελεύθερου RM.

Ο Πρόεδρος του Παναμά, Χοσέ Ραούλ Μολίνα, διέψευσε τις δηλώσεις του Τραμπ ότι η Διώρυγα φυλάσσεται από Κινέζους στρατιώτες και τόνισε σε υψηλούς τόνους ότι η κυριαρχία του Παναμά στη Διώρυγα είναι αδιαπραγμάτευτη.

Γεγονός ωστόσο παραμένει ότι αποτέλεσε στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης, για την προώθηση της δικής της κερδοφορίας, η μετατροπή της χώρας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων και logistics, που οδήγησε στον εναγκαλισμό με τα κινεζικά συμφέροντα, παρότι υπάρχουν τμήματα της αστικής τάξης που εναντιώνονται σε αυτήν την κατεύθυνση και προσανατολίζονται στις ΗΠΑ. Στοιχείο αυτής της διαπάλης ήταν η ακύρωση έργου κατασκευής μεγάλου τέρμιναλ (λιμανιού) για κοντέινερ από την κινεζική εταιρεία PCCP το 2022.

Αλλωστε οι ΗΠΑ παραμένουν ο μεγαλύτερος πελάτης της Διώρυγας (η Κίνα είναι ο 2ος), τα έσοδα της οποίας αντιστοιχούν στο 24% των κρατικών εσόδων (7,7% του ΑΕΠ).

Σε μια προσπάθεια μάλλον «ασκήσεων ισορροπίας», ο Πρόεδρος του Παναμά προέβη σε επιθετικές δηλώσεις ενάντια στον Ν. Μαδούρο με αφορμή την ορκωμοσία του τελευταίου στις 10 Γενάρη, δείχνοντας στοιχεία ευθυγράμμισης με την πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή.

Τίποτα από τα παραπάνω βέβαια δεν έχει να κάνει με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, συνολικά του λαού του Παναμά, ο οποίος επιβιώνει μεταξύ ακραίας και σχετικής εξαθλίωσης, όπως και οι άλλοι λαοί της περιοχής.

Ο Παναμάς από το 2000, που ανέλαβε τη διαχείριση της Διώρυγας, έχει επταπλασιάσει (!) το ΑΕΠ του, από 12,3 δισ. δολάρια σε 83,3 δισ. το 2023, πετυχαίνοντας υψηλότατους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης. Πρόκειται δηλαδή για έναν «χορό» εκατοντάδων δισ., τα οποία καταλήγουν στις τσέπες της ντόπιας αστικής τάξης και των ξένων μονοπωλίων, που από κοινού εκμεταλλεύονται την εργατική τάξη, στην οποία - στην καλύτερη - πέφτουν ορισμένα ψίχουλα από το τεράστιο φαγοπότι.

Χαρακτηριστικά, το 2024 ο βασικός μηνιαίος μισθός των εργαζομένων ήταν 436 δολάρια, ενώ το βασικό κόστος διατροφής ανά νοικοκυριό (χωρίς κόστος στέγασης, Ενέργειας κ.ά.) ανέρχεται σε 334 δολάρια, την ώρα που η ακραία φτώχεια μαστίζει το 22% του πληθυσμού.

Οι εξελίξεις γύρω από τη Διώρυγα του Παναμά διαπλέκονται και με τις ευρύτερες περιφερειακές εξελίξεις.

Μέχρι να μπορέσει η Κίνα να βρει «πάτημα» στον Παναμά, προωθούσε το εναλλακτικό σχέδιο της κατασκευής αντίστοιχης Διώρυγας στη Νικαράγουα, σε συνεργασία με την κυβέρνηση Ορτέγκα, με την οποία διατηρεί διευρυμένες πολιτικές - οικονομικές σχέσεις.

Αυτό το σχέδιο, που προβλέπει την κατασκευή ενός τεράστιου έργου, έμεινε στα χαρτιά για χρόνια, όμως τώρα ανακινείται εκ νέου, στο φως των τελευταίων εξελίξεων, τουλάχιστον σε επίπεδο διακηρύξεων. Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση της Νικαράγουας προσπαθεί να αναβαθμίσει τον ρόλο της στην περιοχή, αναπτύσσοντας στρατηγικές σχέσεις με την Κίνα και τη Ρωσία, ενώ προβάλλει και το ενδεχόμενο εγκατάστασης στρατιωτικών τους βάσεων στο έδαφός της.

Το δεδομένο είναι ότι ο Παναμάς και ολόκληρη η περιοχή τραβιέται στη δίνη των σφοδρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της αντιπαράθεσης ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Κίνα, για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Είναι εξελίξεις που μόνο νέα δεινά και κινδύνους προμηνύουν για τους λαούς.

Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι ο στόχος των αστικών τάξεων για μετατροπή της κάθε χώρας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων, Ενέργειας κ.ο.κ. πάει χέρι χέρι με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, που στρέφονται ενάντια στους λαούς, και το συμπέρασμα αυτό αφορά και τη χώρα μας, με τις αντίστοιχες επιδιώξεις της αστικής τάξης και των κυβερνήσεων να έχει η Ελλάδα τέτοιο ρόλο στην ευρύτερη περιοχή.

Σε αυτές τις συνθήκες, η άνοδος της αυτοτελούς εργατικής - λαϊκής παρέμβασης, ο συντονισμός της πάλης των λαών μπορεί να αποκρούσει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, να αξιοποιήσει την όποια ρωγμή και αστάθεια στο σύστημα για να βάλει εμπόδια στην κυρίαρχη πολιτική των αστικών κυβερνήσεων, να αποσπάσει κατακτήσεις και να αλλάξει τον συσχετισμό δυνάμεων υπέρ των λαών, οδηγώντας μέχρι την ανατροπή του καπιταλισμού.

Παραπομπές:

1. Από τη Διώρυγα του Παναμά διέρχεται το 6% του παγκόσμιου εμπορίου και το 57% του εμπορίου μεταξύ των ΗΠΑ και συνολικά της Ασίας.

2. Συμφωνία Τζίμι Κάρτερ - Ομάρ Τορίχος, του 1977, για τη σταδιακή μετάβαση του επιχειρησιακού και οικονομικού ελέγχου της Διώρυγας.

3. Μέλος του ευρύτερου ομίλου μονοπωλίων «CK Hutchison Group», με παρουσία σε 50 χώρες, τα οποία ανήκουν στον Κινέζο Li Ka-shing, Νο 33 στη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο.