Θυμίζουμε ότι με δημοσίευμά του στις 20/2/2024, ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυψε το πώς οι Αμερικανοί προγραμμάτιζαν τότε να καλύψουν τις ανάγκες τους σε καύσιμο στην Ελλάδα «για περίοδο ενός έτους ή έως τις 30/4/2025, με παραδόσεις έως τις 31/5/2025».

Οι παραδόσεις αφορούσαν τότε βάσεις και υποδομές που αξιοποιούν στη χώρα μας, με τα χέρια λυμένα μέσα από διαδικασίες όπως ο «Στρατηγικός Διάλογος» μεταξύ των κυβερνήσεων των δύο χωρών (ξεκίνησε το 2018 επί ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζεται επί ΝΔ), ενώ στην πορεία έγιναν και οι δύο «επικαιροποιήσεις» της Συμφωνίας για τις Βάσεις (MDCA).

Συγκεκριμένα αφορούσαν Σούδα, Στεφανοβίκειο και το στρατόπεδο «Τριανταφυλλίδη» στην Ξάνθη (όπου και το Πεδίο Βολής Αρμάτων Ξάνθης - ΠΒΑΞ) στο Πετροχώρι, το οποίο αξιοποιούν οι Αμερικανοί για κοινές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις.

Επιβεβαιώνοντας ότι αυτή η «συνεργασία» θα συνεχιστεί και με τη νέα διοίκηση - και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερο βάθος χρόνου - οι Αμερικανοί, σύμφωνα με νεότερα στοιχεία που δημοσιοποιούμε σήμερα, επανέρχονται, αναζητώντας προμήθειες σε καύσιμο με περίοδο παραδόσεων από την 1/5/2025 έως τουλάχιστον τις 30/4/2028.

Φωτογραφίες και σχέδιο από τούνελ των Αμερικανών στην Κρήτη

Θέλουν επίσης 219.000 γαλόνια σε τύπο καυσίμου JP-8 με βάση την κηροζίνη, με προφανή σκοπό να καλύψουν αναπτύξεις ελικοπτέρων που στέλνουν στην περιοχή για βολές και άλλες ασκήσεις στο προαναφερόμενο ΠΒΑΞ και όπου αλλού επιλέξουν οι Αμερικανοί να εξασκήσουν τις φονικές τους ικανότητες, σε συνεργασία με τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις.

Τέλος αναζητούν 120.000 γαλόνια ντίζελ για το ναυτικό σκέλος της βάσης τους στη Σούδα.

Από τα έγγραφά τους προκύπτουν και οι τεράστιες δυνατότητες της Σούδας για αποθήκευση καυσίμων σε υπόγειες δεξαμενές («below ground tanks»). Π.χ. αναφέρονται τουλάχιστον δύο τέτοιες, χωρητικότητας 10.000 γαλονιών η καθεμιά, στην περιοχή του αεροδρομίου, ενώ στο ναυτικό σκέλος της βάσης καταγράφονται τουλάχιστον 8, με χωρητικότητες που αγγίζουν μέχρι και τα 4.000 γαλόνια.

Ετσι κι αλλιώς η Σούδα είναι σκαμμένη από τη μια έως την άλλη άκρη, με άλλη μια βάση να λειτουργεί κάτω από αυτή που φαίνεται, για τις πολεμικές ανάγκες των ΑμερικανοΝΑΤΟικών. Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε πρόσφατα ο «Ριζοσπάστης», στην ευρύτερη περιοχή της Σούδας λειτουργούν διάσπαρτα τουλάχιστον 10 τούνελ από όπου μετακινούνται όπλα και πυρομαχικά.

Πρόκειται για τα: TUNNEL υπ' αριθμ. 4, χαρακτηρισμένο επισήμως ως «Ammunition Storage, Depot and Arsenal», εμβαδού 8.811 τετραγωνικών ποδών σε λειτουργία από την 01/01/61. Από την ίδια ημερομηνία είναι σε λειτουργία και τα αντίστοιχης χρήσης TUNNEL 5 εμβαδού 9.055 τ.π., TUNNEL 6 εμβαδού 9.914 τ.π., TUNNEL 7 εμβαδού 13.936 τ.π., TUNNEL 8 εμβαδού 12.448 τ.π., TUNNEL 9 εμβαδού 12.027 τ.π., TUNNEL 10 εμβαδού 14.847 τ.π., TUNNEL 11 εμβαδού 14.418 τ.π., TUNNEL 12 εμβαδού 15.108 τ.π. και ΤUNNEL 13 εμβαδού 14.416,97 τ.π. Μιλάμε επομένως για σχεδόν 125.000 τ.π., που ισοδυναμούν με σχεδόν 12.000 τετ. μέτρα αποθηκών σκαμμένων στη γη.

Από έγγραφο για τις παραδόσεις καυσίμου σε Ξάνθη (στρατόπεδο «Τριανταφυλλίδη») και Σούδα, όπου αποτυπώνονται υπόγειες εγκαταστάσεις των Αμερικανών

Είναι και τουλάχιστον άλλες δύο: Η YK-10 εμβαδού 11.162,5 τ.π. (περίπου 1.000 τ.μ.) και η YK-9, για την οποία μάλιστα οι Αμερικανοί σχεδιάζουν να «ρίξουν» το επόμενο διάστημα από 1 έως και 5 εκατομμύρια δολάρια για «Munitions Tunnel Improvements».

Κατά πληροφορίες, το έργο περιλαμβάνει επισκευές και αναβαθμίσεις στην υπάρχουσα σήραγγα, βασικά την κατασκευή μιας νέας «γλίστρας» φόρτωσης κι εκφόρτωσης, βελτιώνοντας τους χρόνους διεκπεραίωσης και φυσικά αναβαθμίζοντας τις δυνατότητες της βάσης στην υποστήριξη πολεμικών επιχειρήσεων στη Μέση Ανατολή και την Ανατ. Μεσόγειο.

Αλλωστε οι αποθήκες αυτές είναι σε διασύνδεση με τις προβλήτες όπου δένουν πλοία του ευρωατλαντικού άξονα. Π.χ. η αποθήκη YK-10 εξυπηρετεί τις προβλήτες «NATO West Fuel Pier K-10», «NATO East Fuel Pier K-12», αλλά και το περιλάλητο κρηπίδωμα «NATO Carrier Pier K-14», που χρησιμοποιείται για αεροπλανοφόρα, ελικοπτεροφόρα και μεγάλα πλοία ανεφοδιασμού για εκφόρτωση υλικών.

Η αποθήκη YK-9 είναι διασυνδεδεμένη με μια τέταρτη πλατφόρμα, την «K-9 Ammunition Pier». Βρίσκεται αριστερά των άλλων τριών, εντός της λεγόμενης «NATO Ordnance Area», ζώνης με εγκαταστάσεις όπου φυλάσσουν υλικό πολέμου (όπλα, πυρομαχικά κ.ά.).

Οι αποβάθρες των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στον Κόλπο της Σούδας. Από δυτικά προς ανατολικά οι K9, K14, K10 και Κ12

Οι λογιζόμενες ως «εθνικές» εγκαταστάσεις άρχισαν να κατασκευάζονται το 1952, ενώ οι εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ το 1955. Η κατασκευή του μεγαλύτερου μέρους των εγκαταστάσεων ολοκληρώθηκε το 1959 και η σχετική διακρατική συμφωνία (MOU) μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ υπογράφτηκε το 1961.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο διευθυντής της Διεύθυνσης Ναυτικών Οπλων, εκτός από τις κοινές αρμοδιότητες των διευθυντών Διευθύνσεων, έχει αρμοδιότητα και σε θέματα: Εξασφάλισης της συντήρησης των αποθηκευμένων πυρομαχικών και όπλων, καθώς επίσης της ασφαλούς αποθήκευσης, διαχείρισης και περιοδικού ελέγχου αυτών. Εξασφάλισης της ορθής διακίνησης και εφοδιασμού των πολεμικών πλοίων και ναυτικών υπηρεσιών του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς και των πολεμικών πλοίων άλλων κρατών, σύμφωνα με τις ισχύουσες διακρατικές συμφωνίες, με όπλα, πυρομαχικά και συναφές υλικό υποστήριξης. Επίσης, εξασφάλισης της φύλαξης, συντήρησης, λειτουργικότητας και ετοιμότητας των αποθηκών πυρομαχικών του ΝΑΤΟ.

Σε σχόλιο για το ενδεχόμενο σύναψης τουρκοσυριακού συμφώνου, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Η σύναψη ενός τουρκοσυριακού συμφώνου, η οποία ήδη έχει προαναγγελθεί, ως συνέχεια του απαράδεκτου τουρκολιβυκού, δεν θα έχει μόνο την υπογραφή της κυβέρνησης των τζιχαντιστών και της τουρκικής πλευράς που την στήριξε, θα έχει ουσιαστικά και την "υπογραφή" της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων κομμάτων, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που χαιρέτισαν την επέμβαση στη Συρία και την ανατροπή του Ασαντ. Αλλη μια απόδειξη ότι ο ρόλος του ΝΑΤΟικού σημαιοφόρου, που υπηρετεί με συνέπεια η κυβέρνηση της ΝΔ με τη σύμφωνη γνώμη και των άλλων αστικών κομμάτων, όχι μόνο δεν υπηρετεί αλλά στρέφεται εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου, αλλά και εναντίον των λαών της περιοχής».

• Στα Ελληνοτουρκικά, λίγες μέρες μετά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα και την υπογραφή της «Διακήρυξης Φιλίας και Καλής Γειτονίας των Αθηνών», τα «ήρεμα νερά» οδηγούσαν τον ελληνικό και τον τουρκικό λαό σε κάποιο «απάνεμο λιμάνι», «κοινής ευημερίας», ειρήνης και ασφάλειας, ενώ οι καλές ελληνοτουρκικές σχέσεις είχαν και «θετικό αποτύπωμα στο Κυπριακό». Περιττό να πούμε ότι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ «έσταζαν μέλι» και «αυτό ισχυροποιούσε τη χώρα».
• Στη Μέση Ανατολή το Ισραήλ ασκούσε το «δικαίωμά του στην αυτοάμυνα», η Ελλάδα του συμπαραστεκόταν «για λόγους υπεράσπισης του διεθνούς δικαίου» και «πάταξης της τρομοκρατίας», αλλά έκανε και προτάσεις «αυτοσυγκράτησης» και «αναλογικής απάντησης». Σε κάθε περίπτωση οι «πιέσεις των ΗΠΑ» και δευτερευόντως της ΕΕ θα έφερναν αργά ή γρήγορα ειρήνη και ανακωχή.
• Στην Ουκρανία, η κυβέρνηση στήριζε το καθεστώς Ζελένσκι «μέχρι την τελική νίκη», «αυτονόητα», αφού «από θέση αρχής υπερασπίζεται παντού την εδαφική ακεραιότητα κάθε χώρας» και «φανταστείτε τι θα γινόταν σε αντίστοιχη περίπτωση για την Ελλάδα».
• Οσο για την άμυνα της χώρας, ήταν «στο καλύτερό της σημείο» και «διασφαλισμένη από τις στρατηγικές συμμαχίες» με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ: Στα γαλλικά ναυπηγεία «Lorient» οι εργασίες ναυπήγησης των τριών φρεγατών Belharra προχωρούσαν γρήγορα, η συμφωνία για τα F-35 ψηνόταν, τα Rafale «έσκιζαν τους αιθέρες» στις παρελάσεις και «διασφάλιζαν το Αιγαίο».

Εναν ακριβώς χρόνο μετά, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, τα δεδομένα έχουν ως εξής:

• Κυβέρνηση και λοιποί, λίγες μόλις μέρες απ' όταν χαιρέτιζαν με πανηγυρικούς την «ανατροπή του δικτάτορα Ασαντ» και τη «νέα μέρα» που ξημερώνει στη Συρία, «τρέχουν και δεν φτάνουν» να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα για το τουρκοσυριακό σύμφωνο που ετοιμάζεται να διαγράψει «μονοκοντυλιά» την κυπριακή ΑΟΖ. Οσο για την ελληνική; Αυτή παζαρεύεται κάπου πίσω από τις κλειστές ΝΑΤΟικές πόρτες όπου ετοιμάζονται και οι επόμενες σχετικές συναντήσεις με την Τουρκία, αλλά και «διαγράφεται επί του πεδίου» από κινήσεις όπως αυτές με τη μη πόντιση του καλωδίου στην Κάρπαθο.
• Στη Μέση Ανατολή η περιοχή μοιάζει πιο κοντά από ποτέ στο χείλος γενικευμένου πολέμου. Το Ισραήλ, που έχει αφήσει πάνω από 50 χιλιάδες πτώματα Παλαιστινίων, βομβαρδίζει Λίβανο και Υεμένη, επεκτείνει την κατοχή του στη Συρία, λέει ότι «έρχεται η σειρά του Ιράν», με τις πλάτες των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Οσο για τα περί «δικαιώματος στην αυτοάμυνα», πήγαν προ πολλού περίπατο: Η κυβέρνηση στέλνει φρεγάτα στην Ερυθρά «επειδή είμαστε η πρώτη σε ναυτιλία χώρα» κι επειδή έπεσε η κίνηση στα λιμάνια, στηρίζει τις επεμβάσεις και επεκτείνει τη «στρατηγική συμμαχία» με το Ισραήλ, γιατί «πρέπει να έχουμε λόγο στην ανοικοδόμηση» πάνω στα ερείπια κι επειδή «θα γίνουμε κόμβος» Ενέργειας και εμπορευμάτων.
• Στην Ουκρανία, η κυβέρνηση συνεχίζει να ταΐζει με το «τσουβάλι» το καθεστώς Ζελένσκι, να στέλνει πολεμικά μέσα, αντιαεροπορικά, προσωπικό στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που κλιμακώνεται με απειλές και προετοιμασίες για άμεση στρατιωτική σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας και παγκόσμιο πόλεμο. Και την ίδια ώρα δηλώνει πως όλα αυτά γίνονται ώστε η Ουκρανία «να διαπραγματευτεί κάποια εκεχειρία από πλεονεκτική σκοπιά», αλλά και για να έχουν λόγο οι ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι «την επόμενη μέρα».
• Οσο για τους εξοπλισμούς; Αυτοί... ούτε φέτος έφτασαν «για τη θωράκιση της χώρας»: Εξ ου και κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ελ. Λύση ψήφισαν προ ημερών άλλα 7 δισ. πολεμικές δαπάνες, συζητάνε «χωρίς κόμπλεξ» για το τι σημαίνει το ενδεχόμενο να αυξηθούν στο 5% του ΑΕΠ οι ΝΑΤΟικές δαπάνες και για τις ευκαιρίες της «πολεμικής οικονομίας» που σφραγίζει η έκθεση Ντράγκι.

Οι μάσκες έχουν πέσει, οι ευρωατλαντικοί μύθοι έχουν καταρρεύσει, τα χαστούκια που δέχονται από τις καταιγιστικές εξελίξεις τα κόμματα του ευρωατλαντισμού «ζαλίζουν»...

Ξανά και ξανά επιβεβαιώνονται κρίσιμα για τον λαό συμπεράσματα:

• Οτι η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, ο ρόλος του «πρωτοπαλίκαρου» στα ευρωατλαντικά σχέδια, οι «στρατηγικές συμφωνίες» όχι μόνο δεν διασφαλίζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου και συνολικά την «ασφάλεια και ειρήνη», αλλά αντίθετα τους ρίχνουν «τροφή στα θηρία» των ανταγωνισμών αλλά και των «κολιγιών» των ιμπεριαλιστών. Γι' αυτό και την ίδια ακριβώς ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται στην «πρωτοπορία» των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στην περιοχή, την ώρα που αναβαθμίζονται σε όλη τη χώρα οι αμερικανοΝΑΤΟικές υποδομές, την ίδια ακριβώς ώρα προς χάρη της «ΝΑΤΟικής συνοχής» δρομολογούνται σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο οι επώδυνες «διευθετήσεις». Την ίδια ακριβώς ώρα που η Κύπρος αναδεικνύεται μέσα από τον «Στρατηγικό Διάλογο» με τις ΗΠΑ σε ΝΑΤΟικό προμαχώνα στην περιοχή, με νέες βάσεις, με ασκήσεις, με άρση του εμπάργκο όπλων στο νησί, την ίδια ακριβώς ώρα δρομολογούνται τα σχέδια de facto αναγνώρισης της τουρκικής κατοχής και «εξαφάνισης» της ΑΟΖ της.
• Τα κάθε φορά προσχήματα που επιστρατεύονται για τη συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και συνολικά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς καμία σχέση δεν έχουν με το πραγματικό περιεχόμενο της συμμετοχής αυτής, γι' αυτό και εγκαταλείπονται όσο εύκολα «παπαγαλίζονται». Και αυτό δεν είναι άλλο από τα συμφέροντα της αστικής τάξης, από το «μερτικό» που προσδοκά το κεφάλαιο από τον πόλεμο και τη «λεία» του, τις «ευκαιρίες» που βλέπει εκεί όπου οι λαοί βλέπουν αίμα και θάνατο: «Το πιο σημαντικό τρίπτυχο για τη ναυτιλία που οδηγεί στα κέρδη: Αναταραχή - αναταραχή - αναταραχή», όπως έλεγε και ένας από τους σημαντικότερους εφοπλιστές προ μηνών.
• Αυτά τα συμφέροντα βρίσκονται παντού στην πλευρά της Ιστορίας που βρίσκεται απέναντι στον λαό και στα δικά του συμφέροντα: «Οπως στο εσωτερικό έτσι και στο εξωτερικό», σύμφωνα με τα λόγια του πρωθυπουργού. Οπως μέσα έτσι κι έξω ο λαός καλείται σε θυσίες χωρίς τέλος, με την ακρίβεια, τους καθηλωμένους μισθούς και τις συντάξεις, τις ελλείψεις σε Υγεία, Παιδεία, υποδομές για να πληρώνει την πολεμική οικονομία, τους ανταγωνισμούς και τις κυρώσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα.
• Οι «διευθετήσεις», τα παζάρια, οι ιμπεριαλιστικές συμφωνίες και διαπραγματεύσεις δεν είναι το «αντίπαλο δέος», αλλά «το άλλο μισό» των πολεμικών αναμετρήσεων και των ανταγωνισμών. Οι «συμφωνίες του Αβραάμ» δώσανε τη θέση τους στα όπλα, η «πρωτόγνωρη συμφωνία» με σφραγίδα ΗΠΑ για τον καθορισμό ΑΟΖ Ισραήλ - Λιβάνου έγινε βόμβες, θάνατος και ξεριζωμένοι, οι «συμφωνίες της Αστάνα» και οι «ισορροπίες» της κατοχής στη Συρία έγιναν επέλαση των τζιχαντιστών, όπως οι σημερινές νέες «ισορροπίες» προαναγγέλλουν τα επόμενα επεισόδια εντάσεων και συγκρούσεων με θύματα τους λαούς. Τα «ήρεμα νερά» στα Ελληνοτουρκικά προετοιμάζουν τις επόμενες «φουρτούνες» στα «ΝΑΤΟικά νερά».
• Δεν υπάρχει «αλά καρτ» συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ: Οποιος όπως οι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ είναι με τα προσχήματα του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ, είναι με το μακέλεμα των λαών σε όλη την περιοχή. Οποιος όπως οι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ είναι με τα προσχήματα επέμβασης στη Συρία, όπως πιο πριν στη Λιβύη, έχει ήδη βάλει την υπογραφή του στα αποτελέσματά τους, όπως το τουρκολιβυκό και το τουρκοσυριακό σύμφωνο. Οποιος στηρίζει τις ΝΑΤΟικές δαπάνες, δίνει θετική ψήφο και στο «κόψιμο συντάξεων και κοινωνικών παροχών» που λέει ο Ρούτε για να βγαίνει ο πολεμικός λογαριασμός.

Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν πως δεν υπάρχει άλλος χρόνος για να χάσει ο λαός μας με αυταπάτες και ευρωατλαντικά παραμύθια εφησυχασμού, την ώρα που η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα τον βάζουν όλο και παραμέσα στο «στόμα του λύκου». Τώρα είναι ώρα να δυναμώσει η πάλη για να ξεκουμπιστούν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις που κάνουν τον λαό στόχο, για να γυρίσουν πίσω οι στρατιωτικοί που βρίσκονται εκτός συνόρων, να σταματήσει η συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Να μπει στο στόχαστρο ο πραγματικός αντίπαλος, το κεφάλαιο και η εξουσία του, οι συμμαχίες του, που όσο «ζουν και βασιλεύουν» θα φέρνουν στους λαούς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά. Για να ανοίξει ο δρόμος της πραγματικής ειρήνης και ευημερίας για τους λαούς, ο δρόμος του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Το επικίνδυνο ενδεχόμενο υπογραφής ενός τουρκοσυριακού συμφώνου για τις θαλάσσιες ζώνες, ως αποτέλεσμα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία, αναδεικνύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με Ερώτηση προς την ύπατη εκπρόσωπο Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ.

Οπως αναφέρουν οι ευρωβουλευτές του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος, «η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, σε μια ανεξάρτητη χώρα, από την Τουρκία και το Ισραήλ με τη στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, έχει οδηγήσει στην επικράτηση των τζιχαντιστών, την οποία χαιρέτισε η ΕΕ, όπως και η κυβέρνηση της ΝΔ στην Ελλάδα από κοινού με ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας τους "εγγυητές μιας δημοκρατικής μετάβασης".

Μεθοδεύονται έτσι η αλλαγή συνόρων και ο διαμελισμός της Συρίας, που μαζί με τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος - κατακτητή Ισραήλ, τις επιθέσεις του σε Λίβανο, Ιράν και Υεμένη υπαγορεύονται από τους επιθετικούς στόχους που έχει θέσει το Ισραήλ στο πλαίσιο σφοδρών ανταγωνισμών για τον έλεγχο των ενεργειακών κι εμπορικών διαδρομών οι οποίοι περνούν από τη Μέση Ανατολή. Αυτές οι εξελίξεις οδηγούν αναπόφευκτα και σε νέο κύμα ξεριζωμένων ανθρώπων.

Ως άμεση συνέπεια της επέμβασης στη Συρία προβάλλεται με δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης Ερντογάν το επικίνδυνο ενδεχόμενο της υπογραφής ενός τουρκοσυριακού συμφώνου για τις θαλάσσιες ζώνες, κατά τα πρότυπα του απαράδεκτου κι ανυπόστατου τουρκολιβυκού συμφώνου.

Πώς τοποθετείται η ύπατη εκπρόσωπος/αντιπρόεδρος της ΕΕ στο γεγονός ότι:

- Μετά την ευρωατλαντική επέμβαση στη Λιβύη, που και τότε στήριξε η ΕΕ και την οποία είχε εκμεταλλευτεί εξίσου η τουρκική κυβέρνηση, τώρα υποστηρίζει και την επέμβαση στη Συρία που οδηγεί σε αλλαγές συνόρων και στην επικίνδυνη μεθόδευση ενός αυθαίρετου τουρκοσυριακού συμφώνου που παραβιάζει κι αμφισβητεί κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτους - μέλους της ΕΕ, το οποίο δεν λαμβάνει καν υπόψη.

- Με την τοποθέτηση της ΕΕ που χαιρέτισε την επικράτηση των τζιχαντιστών και την επίσκεψη της προέδρου της Κομισιόν, φον ντερ Λάιεν στην Τουρκία, η ΕΕ έδωσε κάλυψη και νομιμοποίηση στην επέμβαση, στην εισβολή και αναθεώρηση του καθεστώτος των συνόρων της περιοχής από την πλευρά της Τουρκίας που έχει και τη στήριξη των ΗΠΑ».