Το 2ο μέρος του ιστορικού αφιερώματος στην Παλαιστίνη θα δημοσιευθεί το επόμενο Σαββατοκύριακο, 18 - 19 Νοέμβρη

Τώρα είναι ανάγκη να δυναμώσει ακόμα περισσότερο ο αγώνας ενάντια στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού, να βρεθεί στο στόχαστρο η εμπλοκή της χώρας μας στο έγκλημα, με ευθύνη της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων που στέκονται στο πλευρό του θύτη, του κράτους του Ισραήλ.

Γιατί όμως οι λαοί έχουν κάθε λόγο να αναμετρηθούν με την κυβέρνηση, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που «βάζουν πλάτη» στο έγκλημα;

Δεν είναι μόνο ζήτημα ανθρωπισμού, δεν είναι μόνο η οργή και αγανάκτηση για τους χιλιάδες νεκρούς.

Είναι ζήτημα αλληλεγγύης, είναι ζήτημα αντίδρασης στη σφαγή που διεξάγεται. Είναι αλληλεγγύη και στον λαό του Ισραήλ που μαζικά αντιδρά στην πολιτική της κυβέρνησής του.

Ταυτόχρονα είναι και συνειδητοποίηση ότι ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ενάντια τελικά στον καπιταλισμό, είναι κοινός, είναι διεθνής. Γιατί η στήριξη του Παλαιστινιακού λαού και του αγώνα του ενάντια στην κατοχή είναι αγώνας ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ με τη συμμετοχή του Ισραήλ και άλλων δυνάμεων στην περιοχή σε βάρος των λαών. Ο αγώνας σε κάθε χώρα απαιτεί τη στήριξη των εργατικών - λαϊκών κινημάτων σε όλο τον κόσμο, γιατί εξάλλου δεν υπάρχουν «διεθνείς σωτήρες».

Και τώρα, καλούνται να πληρώσουν και επιπτώσεις από το άλλο πολεμικό μέτωπο, με τον νέο γύρο αύξησης τιμών στην Ενέργεια, νέες δαπάνες για τη στήριξη του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ.

Ομως, ακριβώς λόγω της εμπλοκής στον πόλεμο και της συνενοχής της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων στο έγκλημα του Ισραήλ, η χώρα μας γίνεται αντικειμενικά στόχος αντιποίνων και «συμμετρικών» ή «ασύμμετρων» απειλών.

Η χώρα μετατρέπεται σε πολεμικό ορμητήριο για τη θηριωδία στην Παλαιστίνη, η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα στηρίζουν τη στρατηγική συμμαχία και το κράτος του Ισραήλ: Αυτά είναι που φέρνουν τον λαό και τη χώρα πιο κοντά στον πόλεμο και τις επιπτώσεις του, και όχι ο εργατικός - λαϊκός αγώνας ενάντια στο μακελειό.

Σε αντίθεση λοιπόν με όσα υποστηρίζουν η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της αμερικάνικης και ισραηλινής πρεσβείας, η συμπόρευση με το Ισραήλ και η αναγνώριση του περιβόητου «δικαιώματος στην αυτοάμυνα», κάθε άλλο παρά εγγυώνται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας και τα σύνορα. Κάθε άλλο παρά εμπόδιο μπαίνουν στις τουρκικές αμφισβητήσεις, στην κατοχή της Κύπρου κ.λπ. Αντίθετα, η εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανοίγει τον ασκό του Αιόλου: Από τη Μέση Ανατολή, τη Μεσόγειο και το Αιγαίο, μέχρι τα Βαλκάνια και την Ουκρανία, οι ανταγωνισμοί φέρνουν όλους τους λαούς μπροστά στον πολεμικό όλεθρο. Ποιος λοιπόν μπορεί να αισθάνεται «σιγουριά», «σταθερότητα» και «ασφάλεια» από τον ρόλο προμαχώνα που αναλαμβάνει η κυβέρνηση για λογαριασμό του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή;

Η «σιγουριά» για κάθε λαό βρίσκεται στον αγώνα του μαζί με τους άλλους λαούς, στην ανάπτυξη της αλληλεγγύης, στην κοινή προσπάθειά τους να βάλουν εμπόδια στις κυβερνήσεις τους, στις πολεμικές μηχανές τους, στην πάλη για να ξηλωθεί κάθε υποδομή και εγκατάσταση που σπέρνει τον θάνατο για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτών που καταδικάζουν τον λαό στην ακρίβεια, στη δουλειά χωρίς δικαιώματα και χωρίς ωράριο. Για λογαριασμό τους οι κυβερνήσεις φέρνουν νέα αντιλαϊκά μέτρα φοροληστείας, για λογαριασμό των ίδιων εμπορευματοποιούνται μια σειρά από κρίσιμες λαϊκές ανάγκες σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια. Για λογαριασμό των συμφερόντων των λίγων, και στο όνομα των δικών τους προτεραιοτήτων, ο λαός μένει απροστάτευτος απέναντι σε φυσικές - «αφύσικες» καταστροφές.

Για λογαριασμό τους ο λαός δεν ζει με βάση τις ανάγκες του και τις δυνατότητες της εποχής αλλά αγκομαχά κάθε μέρα, ώστε να θωρακίζεται το κέρδος των καπιταλιστών.

Κι αυτός είναι ένας ακόμα πολύ σοβαρός λόγος για να σταθεί ο λαός ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή.

Γιατί αυτή είναι άλλη μια σημαντική πλευρά του αγώνα, για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για αξιοπρεπή μισθό και εισόδημα, για καθολικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, για τις σύγχρονες ανάγκες του.

Γιατί για να γίνουν πράξη αυτές οι ανάγκες, για να βγουν δηλαδή «κερδισμένοι» ο λαός και τα παιδιά του πρέπει να χάσει το κεφάλαιο, πρέπει να δεχθεί πλήγμα η βάρβαρη πολιτική που το στηρίζει τόσο μέσα όσο και έξω από τα σύνορα.

Σχέδια μεγαλύτερης εμπλοκής στον πόλεμο κατά του Παλαιστινιακού λαού, με φερετζέ «ανθρωπισμού», απεργάζεται η κυβέρνηση, όπως φάνηκε στη Διάσκεψη για τη Γάζα, την Πέμπτη στη Γαλλία, εμφανιζόμενη εκεί ως «αξιόπιστος μεσολαβητής στην περιοχή».

Συγκεκριμένα, ενώ έχει διαρρεύσει ισραηλινό σχέδιο για βίαιο εκτοπισμό των 2,5 εκατομμυρίων Παλαιστινίων από τη Γάζα προς χώρες όπως η Ελλάδα, ο Κυρ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι Ελλάδα και Κύπρος είναι έτοιμες «να συμβάλουμε σε κάθε προσπάθεια για την αντιμετώπιση της δυστυχίας των ανθρώπων», με αποστολές αεροπορικώς ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά ταυτόχρονα συμβάλλοντας και «στην ιδέα ενός θαλάσσιου διαδρόμου» για «παροχή αυξημένης ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, που μόνο ένα πλοίο μπορεί να μεταφέρει», αρκεί «να προσδιοριστεί μια κατάλληλη ζώνη αποβίβασης στη νότια Γάζα, να δημιουργηθούν οι απαραίτητες λιμενικές υποδομές και, φυσικά, να διασφαλιστεί η ασφάλεια της διαδρομής». Οπου «ασφάλεια της διαδρομής» είναι η ακόμα πιο ενεργή ανάμειξη, στο πλευρό του Ισραήλ, των αεροναυτικών δυνάμεων που έφεραν στην περιοχή οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί, και όπου η ελληνική κυβέρνηση συνεισφέρει ήδη με μέσα, υποδομές, υποστήριξη.

«Εάν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις», είπε ο Μητσοτάκης, «η Ελλάδα θα είναι έτοιμη να παράσχει ακτοπλοϊκά μέσα για να συνδράμει σε αυτό το σχέδιο». Επιβεβαίωσε, δηλαδή, στοιχεία που έχει αποκαλύψει ήδη ο «Ριζοσπάστης», συγκεκριμένα ότι ετοιμάζονται τουλάχιστον 6 επιβατηγά πλοία για δρομολόγια στη ζώνη του θανάτου.

Ενδεικτικά, στο μεταξύ, για την «ουρά» των «ανθρωπιστικών σχεδίων» των ιμπεριαλιστών είναι κι όσα είπε στον Μητσοτάκη στη συνάντησή τους ο ομόλογός του της Παλαιστινιακής Αρχής, Mohammad Ibrahim Shtayyeh, ο οποίος, διόλου τυχαία, του τόνισε μεν ότι «πρέπει να σπάσουμε το εμπάργκο» και «να μπορέσουμε να περιθάλψουμε τους τραυματίες», επέμεινε, ωστόσο, με έκδηλη την ανησυχία για τις πραγματικές στοχεύσεις, ότι «το πιο σημαντικό είναι πως ό,τι κι αν κάνουμε, δεν θα το κάνουμε ή δεν θα χρησιμοποιηθεί ως τρόπος για να φύγουν οι άνθρωποι. Αυτό είναι κάτι που θέλουμε να αποφύγουμε τελείως, διότι γνωρίζουμε ποιες είναι οι προθέσεις του Ισραήλ. Η πρόθεση των Ισραηλινών είναι να διώξουν όσο το δυνατόν περισσότερους Παλαιστίνιους».

Το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να μετάσχει τελικά σε απομάκρυνση πληθυσμού, με τη μια ή την άλλη πρόφαση, διαφάνηκε ως προοπτική και από τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Π. Μαρινάκη, την Πέμπτη, στην ενημέρωση των δημοσιογράφων, ο οποίος μεταξύ άλλων απέφυγε να επιβεβαιώσει πόσοι πρόσφυγες από την Παλαιστίνη έχουν μετακινηθεί ήδη στη χώρα, σε περιοχές όπως η Ρόδος.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση συνεχίζει να λερώνει τα χέρια της και επί του πεδίου με τη συμβολή στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού, με τις υποδομές των ΑμερικανοΝΑΤΟικών σε όλη τη χώρα να έχουν «φρακάρει», τρεις φρεγάτες να βρίσκονται σε ΝΑΤΟικές αποστολές στη Μεσόγειο και τον υπουργό Αμυνας, την Πέμπτη, από τη Σαουδική Αραβία να προαναγγέλλει την επέκταση της παρουσίας της ελληνικής πυροβολαρχίας που επιχειρεί εκεί, «στο μάτι του κυκλώνα» των ανταγωνισμών.

Στη σκιά της σφαγής που αντιμετωπίζουν οι Παλαιστίνιοι της Γάζας και της έντασης της κατοχικής βίας στη Δυτική Οχθη, αναπτύσσεται διπλωματική κινητικότητα προς διάφορες κατευθύνσεις, από όλες τις δυνάμεις που εμπλέκονται στους ανταγωνισμούς της ευρύτερης περιοχής.

Μετά το μπαράζ επαφών που πραγματοποίησε μέχρι την περασμένη Δευτέρα ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Αντ. Μπλίνκεν, σε Ισραήλ, Δυτική Οχθη, Ιορδανία, Ιράκ, Κύπρο και Τουρκία, διπλωματική πρωτοβουλία ανέλαβε ο Γάλλος Πρόεδρος Εμ. Μακρόν, οργανώνοντας την Πέμπτη διεθνή διάσκεψη για τη Γάζα, στο Παρίσι, με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, δεκάδων ακόμα χωρών (μεταξύ τους της Ελλάδας και της Κύπρου), του Παλαιστίνιου πρωθυπουργού και διεθνών ΜΚΟ.

Πίσω από τα «ανθρωπιστικά» κροκοδείλια δάκρυα και τα γενικόλογα ευχολόγια που χαρακτήρισαν τη Σύνοδο, κρύβονταν πολυποίκιλα σχέδια κατά των Παλαιστινίων, όπως αυτό του βίαιου ξεριζωμού τους και της μεταφοράς τους σε άλλες χώρες, αλλά και γενικότερα για τους ανταγωνισμούς στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Χαρακτηριστικά, δεκάδες αξιωματούχοι κυρίως από ευρωπαϊκές χώρες το ένα λεπτό καμώνονταν πως νοιάζονταν για τους Παλαιστίνιους αμάχους και το επόμενο «επιβεβαίωναν» το λεγόμενο «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα».

Ο Γάλλος Πρόεδρος απηύθυνε εκκλήσεις για «ανθρωπιστική παύση» των βομβαρδισμών «πάρα πολύ γρήγορα», ζητώντας σε επόμενη φάση «εκεχειρία». Ο ίδιος που πριν μερικές μέρες δήλωνε την ετοιμότητα της Γαλλίας να διευρύνει τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και κατά της Χαμάς, ανέφερε ότι είναι «απολύτως απαραίτητο» να προστατευτούν οι άμαχοι στη Λωρίδα της Γάζας...

Οι διαβουλεύσεις στο περιθώριο της συνόδου φάνηκαν να επικεντρώνονται μεταξύ άλλων στο ζήτημα των «θαλάσσιων ανθρωπιστικών διαδρόμων», με τις κυβερνήσεις σε Κύπρο και Ελλάδα να σιγοντάρουν τις προσπάθειες για το άνοιγμά τους, ώστε να διεκδικήσουν μελλοντικά ανταλλάγματα για λογαριασμό της αστικής τάξης.

Στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας οι εξελίξεις στο Παλαιστινιακό απασχόλησαν τρεις περιφερειακές συναντήσεις. Η μία έγινε την Παρασκευή και αφορούσε τη Σύνοδο Κορυφής Σαουδικής Αραβίας και Αφρικανικών χωρών. Για το Σάββατο έχει προγραμματιστεί εκτάκτως σύνοδος του Αραβικού Συνδέσμου και την Κυριακή η σύγκληση του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (με τη συμμετοχή και του Ιρανού Προέδρου Ε. Ραϊσί).

Την Παρασκευή κατά την έναρξη της σαουδαραβο-αφρικανικής συνόδου, ο Σαουδάραβας πρωθυπουργός και πρίγκιπας διάδοχος του θρόνου, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, ζήτησε τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα. «Καταδικάζουμε τη στρατιωτική επίθεση που αντιμετωπίζει η Λωρίδα της Γάζας και τη στοχοποίηση αμάχων και τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από τις ισραηλινές κατοχικές αρχές. Τονίζουμε την ανάγκη να σταματήσει αυτός ο πόλεμος και ο βίαιος εκτοπισμός Παλαιστινίων».

Την ίδια μέρα οι ΥΠΕΞ του Αραβικού Συνδέσμου προετοιμάζοντας την έκτακτη σύνοδο αναφέρθηκαν στην ανάγκη να ληφθούν αποφάσεις «που θα οδηγήσουν σε άμεση παύση» των ισραηλινών επιθέσεων στη Γάζα. Ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών κάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να εκδώσει απόφαση (σύμφωνα με ρεπορτάζ της αραβικής εφημερίδας «Αawsat») με σκοπό «την άμεση παύση όλων των στρατιωτικών επιχειρήσεων, παρέχοντας προστασία στους αμάχους, απελευθερώνοντας αιχμαλώτους και ομήρους, σταματώντας τον αναγκαστικό εκτοπισμό Παλαιστινίων».

Παράλληλα συνεχίζονται και οι προειδοποιήσεις για διάχυση του πολέμου.

Την Παρασκευή, ο Ιρανός ΥΠΕΞ Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Καταριανό ομόλογό του, Μοχάμεντ μπεν Αμπντελραχμάν Αλ-Θάνι, προειδοποίησε ότι η επέκταση του πολέμου που διεξάγεται στη Γάζα ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς είναι «πλέον αναπόφευκτη».

«Εξαιτίας της αυξανόμενης έντασης του πολέμου πάνω στους άμαχους κατοίκους της Γάζας, η επέκταση του πεδίου του πολέμου έχει πλέον καταστεί αναπόφευκτη», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν συναντήθηκε την Πέμπτη στο Ουζμπεκιστάν, στο περιθώριο της συνόδου του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας με τον Ιρανό ομόλογό του, Ε. Ραϊσί, διαμηνύοντας πως η Τουρκία είναι έτοιμη να αναλάβει ρόλο «εγγυήτριας» δύναμης, για την επίλυση της κρίσης μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων.

Μέρος στους σχεδιασμούς για την «επόμενη μέρα» πήρε την Παρασκευή και ο Λιβανέζος πρωθυπουργός Ν. Μικάτι, προτείνοντας (σύμφωνα με ρεπορτάζ του American Foreign Policy που τον επικρότησε) ένα «ειρηνευτικό» σχέδιο τριών σημείων. Στο πρώτο βήμα, προτείνει πενθήμερη εκεχειρία στη διάρκεια της οποίας η Χαμάς θα ελευθερώσει κάποιους από τους Ισραηλινούς ομήρους με αντάλλαγμα το άνοιγμα του μεθοριακού περάσματος Ισραήλ - Γάζας για ανθρωπιστική βοήθεια. Σε δεύτερο βήμα προτείνεται έναρξη διαπραγματεύσεων για ανταλλαγή αιχμαλώτων και κρατουμένων μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων και σε τρίτο στάδιο η πραγματοποίηση διεθνούς Συνόδου Κορυφής για λύση δύο κρατών στο Παλαιστινιακό. Ο Μικάτι, μιλώντας στη συνέχεια και στο βρετανικό περιοδικό «The Economist», υποστήριξε πως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ θα κατέθεταν τα όπλα τους εάν υπήρχε διεθνής συμφωνία για «συνολική ειρήνη» στο Παλαιστινιακό.

Τέλος, την Παρασκευή, ο Ρώσος πρεσβευτής στο Ισραήλ, Αν. Βίκτοροφ, πρότεινε συνάντηση σε επίπεδο υπουργών για το Παλαιστινιακό με τη συμμετοχή εκπροσώπων από τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Τη Δευτέρα προηγήθηκε ρωσική έκκληση για τερματισμό του βομβαρδισμού της Γάζας και επανάληψη των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος ενός ευρύτερου πολέμου και η αύξηση της «τρομοκρατικής δραστηριότητας». Παράλληλα, μες στη βδομάδα καταγράφηκαν μια σειρά αντεγκλήσεις μεταξύ Μόσχας και Τελ Αβίβ, μεταξύ άλλων για τις τοποθετήσεις τους στον ΟΗΕ κ.ά.

Οι επιθέσεις του ισραηλινού στρατού και των Εβραίων εποίκων σε βάρος των Παλαιστινίων της κατεχόμενης Δυτικής Οχθης κλιμακώνονται μέρα με τη μέρα.

Από τις 7 Οκτώβρη έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 175 Παλαιστίνιοι, ενώ την ίδια περίοδο πάνω από 2.500 Παλαιστίνιοι έχουν συλληφθεί.

Την Πέμπτη, σημειώθηκε η πιο αιματηρή επίθεση των τελευταίων ημερών, με εισβολή του κατοχικού στρατού σε προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν, με τη χρήση μαχητικού αεροπλάνου και πυρά ελεύθερων σκοπευτών. Από την επίθεση και τις συγκρούσεις που ακολούθησαν, σκοτώθηκαν τουλάχιστον 14 Παλαιστίνιοι και τραυματίστηκαν άλλοι 20.

Προηγήθηκαν όλη τη βδομάδα εισβολές του στρατού σε σπίτια Παλαιστίνιων μικρών και μεγαλύτερων πόλεων με αποτέλεσμα πλήθος συλλήψεων.

Ανάμεσά τους είναι από την περασμένη Κυριακή και η 22χρονη Παλαιστίνια αγωνίστρια Αχεντ Ταμίμι, σύμβολο του παλαιστινιακού αγώνα από μικρό παιδί, η οποία συνελήφθη ξανά με προκλητικές κατηγορίες περί «υποστήριξης της τρομοκρατίας».

Παράλληλα με το μπαράζ εισβολών, συλλήψεων και διώξεων, οι Παλαιστίνιοι της Δυτικής Οχθης έρχονται αντιμέτωποι και με το «εμπάργκο» των εποίκων στους χιλιάδες Παλαιστίνιους εργάτες που δούλευαν σε αυτούς. Οι εργάτες αυτοί έχουν να δουλέψουν πάνω από έναν μήνα, με αποτέλεσμα τα εισοδήματά τους να έχουν μηδενιστεί.

Την Παρασκευή ανακοίνωση του Αναπτυξιακού Σχεδίου του ΟΗΕ (UN Development Project) και της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής του ΟΗΕ (UN Economic and Social Commission) ανέφερε πως μέσα σε έναν μήνα το ΑΕΠ στα κατεχόμενα και αποκλεισμένα παλαιστινιακά εδάφη μειώθηκε κατά 4%.

Copyright 2023 The Associated

Κάθε μέρα ο τραγικός απολογισμός των νεκρών και των τραυματιών από την επίθεση του Ισραήλ ανεβαίνει κατά εκατοντάδες θύματα: Την Παρασκευή οι σκοτωμένοι Παλαιστίνιοι ξεπέρασαν τους 11.080, εκ των οποίων τα 4.500 ήταν παιδιά.

Οι τραυματίες είναι πάνω από 27.500, ενώ οι εκτοπισμένοι άμαχοι ξεπερνούν το 1,5 εκατ. άτομα, από τους 2,3 εκατομμύρια κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας.

Αξιωματούχοι του ΟΗΕ εκτιμούν πως έχουν ισοπεδωθεί πλήρως ή έχουν υποστεί μεγάλες υλικές ζημιές οι κατοικίες ενός στους δύο κατοίκους του παλαιστινιακού θύλακα.

Τραγική κατάσταση διαμορφώνει και ο απάνθρωπος ισραηλινός αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας, προκαλώντας τεράστιες ελλείψεις σε τρόφιμα, πόσιμο νερό, φάρμακα, καύσιμα απαραίτητα για την παραγωγή Ενέργειας κ.ά.

Copyright 2023 The Associated

Μεταξύ άλλων, εξαπολύει διαρκώς επιθέσεις και σε μεγάλα νοσοκομεία της πόλης της Γάζας, σε μία προσπάθεια να αναγκάσει τους δεκάδες χιλιάδες αμάχους που έχουν καταφύγει σε αυτά να ξεριζωθούν και να τραβήξουν για τον νότο, στο πλαίσιο σχεδιασμών για την «επόμενη μέρα», που θέλουν εκατομμύρια Παλαιστίνιους να εκτοπίζονται και τη βόρεια Γάζα να μετατρέπεται σε «νεκρή ζώνη».

Από το βράδυ της Πέμπτης, οπότε ανακοινώθηκαν οι υποτιθέμενες «τετράωρες παύσεις» σε «συγκεκριμένα σημεία της βόρειας Γάζας» για τη μαζική απομάκρυνση αμάχων από τον βορρά προς τον νότο, έως το μεσημέρι της Παρασκευής, οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις χτύπησαν ταυτόχρονα πέντε μεγάλα νοσοκομεία της πόλης της Γάζας (Αλ Σίφα, Ινδονησιακό νοσοκομείο, Νοσοκομείο Αλ Κουντς, Αλ Ραντίσι και παιδιατρικό νοσοκομείο αλ Νασρ) σκοτώνοντας δεκάδες ανθρώπους (ανάμεσά τους παιδιά) και τραυματίζοντας σοβαρά και ακρωτηριάζοντας άλλους.

Καταγγέλλεται μάλιστα ότι στον περίβολο νοσοκομείων ρίχθηκαν ακόμη και αμερικανικοί πύραυλοι αέρος - εδάφους Hellfire RX9, που φέρουν λεπίδες με σκοπό τον ακρωτηριασμό και τον θάνατο των στόχων τους... Δεν έλειψε ούτε αυτήν τη φορά η απαγορευμένη χρήση σε κατοικημένες περιοχές βομβών λευκού φωσφόρου, που προκαλούν τρομακτικά εγκαύματα, φρικτούς πόνους και θάνατο.

Η δε Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος ανακοίνωσε ότι τουλάχιστον ένας Παλαιστίνιος σκοτώθηκε και άλλοι 20 τραυματίστηκαν όταν περισσότεροι παιδιά - ότι Ισραηλινοί ελεύθεροι σκοπευτές άνοιξαν πυρ εναντίον του νοσοκομείου Αλ Κουντς στην πόλη της Γάζας.

Στο στόχαστρο βρίσκονται ακόμα και τα ασθενοφόρα...

Ο εκπρόσωπος του παλαιστινιακού υπουργείου Υγείας στη Γάζα, Ασραφ αλ Κίντρα, ζήτησε από αξιωματούχους του ΟΗΕ την Παρασκευή να πάνε στα νοσοκομεία αλ Ραντίσι και αλ Νασρ για να προστατεύσουν τους αμάχους που βάλλονται από τον ισραηλινό στρατό με πρόσχημα υπόγεια «διοικητήρια» της Χαμάς. Ο Κίντρα τόνισε πως ειδικά στο παιδιατρικό νοσοκομείο Αλ Νασρ ο ισραηλινός στρατός εμπόδιζε συστηματικά την Παρασκευή τα ασθενοφόρα να πλησιάσουν για να μεταφέρουν εκεί τραυματισμένα παιδιά...

Το απόγευμα της Παρασκευής, η απειλή για μακελειό σε νοσοκομεία της Γάζας έγινε ακόμη μεγαλύτερη, καθώς σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας στη Γάζα ισραηλινά τανκς περικύκλωσαν τέσσερα νοσοκομεία: Το παιδιατρικό Αλ Ραντίσι, το Αλ Νασρ, το κυβερνητικό νοσοκομείο και το Νοσοκομείο Ψυχικής Υγείας.

Η δε κυβέρνηση των ΗΠΑ, την ίδια ώρα που αναμασά προκλητικά κάτι μισόλογα περί «ελαχιστοποίησης των απωλειών σε αμάχους» - υπό την πίεση και της αυξανόμενης αντίθεσης των λαών όλου του κόσμου στη σφαγή στη Γάζα - στέλνει κι άλλα όπλα στο ήδη πάνοπλο κράτος - δολοφόνο.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Wall Street Journal», η κυβέρνηση Μπάιντεν εξασφάλισε εξοπλιστικό πρόγραμμα ύψους 320 εκατ. δολαρίων για το Ισραήλ, διαθέτοντας «έξυπνες βόμβες» τύπου SPICE (Smart, Precise Impact, Cost-Effective). Οι βόμβες αυτές θα χρησιμοποιούνται από μαχητικά για «αεροπορικά πλήγματα χειρουργικής ακρίβειας», όπως αναφέρεται, και κατασκευάζονται από τη θυγατρική της ισραηλινής «Rafael Advanced Defence Systems» στις ΗΠΑ, την εταιρεία «Rafael USA».

Το δε διαδικτυακό «The Intercept», αναφερόμενο στις αποστολές όπλων από τις ΗΠΑ στο Ισραήλ, επεσήμανε στις 7 Νοέμβρη ότι υπάρχει ένα «πέπλο μυστικότητας», αναντίστοιχο με τις ανακοινώσεις για τα όπλα που στέλνονται στην Ουκρανία.

Σημειώνεται ότι ήδη στις 23 Οκτώβρη ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Ασφαλείας στον Λευκό Οίκο, Τζον Κίρμπι, είχε ομολογήσει ότι η αμερικανική «βοήθεια ασφαλείας γίνεται σχεδόν σε καθημερινή βάση».

Παράλληλα, στο ρεπορτάζ αναφέρονται οι δηλώσεις Αμερικανού στρατηγού - που θέλησε να τηρηθεί η ανωνυμία του - ότι οι ΗΠΑ δίνουν και όπλα που χρησιμοποιούνται σε αστικά περιβάλλοντα και οδηγούν σε πλήγματα σε βάρος αμάχων, γι' αυτό και η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν επιθυμεί τη δημοσιοποίησή τους.

Ολα αυτά ενώ διάφορα επιτελεία προετοιμάζουν το έδαφος για ακόμη περισσότερα τρομοκρατικά ισραηλινά χτυπήματα σε βάρος αμάχων: Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις που έκανε προ ημερών ο Ισραηλινός απόστρατος υποστράτηγος Γιόρα Αϊλαντ, ο οποίος με αφορμή την επίσκεψη του διευθυντή της CIA, Γουίλιαμ Μπερνς, στο Ισραήλ, εξέφρασε την ελπίδα πως οι ΗΠΑ θα υποστήριζαν μια επιχείρηση του ισραηλινού στρατού μέσα σε μεγάλα νοσοκομεία της Γάζας, ακόμη και εάν στοίχιζε τη ζωή σε χιλιάδες αμάχους...

Την προηγούμενη Κυριακή εξάλλου ο Ισραηλινός υπουργός Ιερουσαλήμ και Κληρονομιάς, Αμιχάι Ελιγιάχου, έριξε στο τραπέζι «πρόταση» ακόμη και για... ρίψη πυρηνικής βόμβας στη Γάζα, η οποία αποδοκιμάστηκε επισήμως από τον Νετανιάχου.

Ρωσία και Ιράν, ωστόσο, έσπευσαν να ζητήσουν από τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) να στείλει επιθεωρητές πυρηνικών όπλων στο Ισραήλ για να κάνουν έρευνες (το Ισραήλ επισήμως δεν παραδέχεται ότι διαθέτει πυρηνικά όπλα, αν και υπολογίζεται ότι έχει δεκάδες πυρηνικές κεφαλές).

Σε κάθε περίπτωση, καθώς η σφαγή στη Γάζα πλέον δεν κρύβεται, «ανησυχία» για το υψηλό κόστος του πολέμου σε ζωές αμάχων εξέφρασε την Παρασκευή ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Αντ. Μπλίνκεν από το Νέο Δελχί, δηλώνοντας πως όσο πιο πολύ διαρκούν οι επιθέσεις, τόσο πιο πιθανό είναι να αυξηθούν περαιτέρω οι αντιδράσεις κατά Ισραήλ και ΗΠΑ.

Με φόντο τους δολοφονικούς ισραηλινούς βομβαρδισμούς και τα αποτρόπαια εγκλήματα όπως οι επανειλημμένοι ισοπεδωτικοί βομβαρδισμοί με τεράστιες βόμβες σε προσφυγικούς καταυλισμούς, όπως της Τζαμπαλίγια, ο Υπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Φόλκερ Τουρκ, ζήτησε την διενέργεια έρευνας για τη «χρήση εκρηκτικών όπλων υψηλής επίδρασης», επισημαίνοντας πως προκαλούν «αδιάκριτα πλήγματα και καταστροφές» σε αμάχους και υποδομές που χρησιμοποιούν πολίτες.

Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου στο Αμμάν της Ιορδανίας, ο Τουρκ ζήτησε επίσης από την ισραηλινή κυβέρνηση να σταματήσει το πογκρόμ διώξεων, τρομοκρατίας, κακοποιητικής βίας, ταπεινώσεων και άλλων βίαιων ενεργειών κατά των Παλαιστινίων της Δυτικής Οχθης από τον ισραηλινό στρατό και εποίκους.

Στις αρχές της βδομάδας, ο γγ του ΟΗΕ, Αντ. Γκουτέρες, είχε αποδοκιμάσει τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στη Γάζα, επισημαίνοντας πως σε αυτούς υπάρχει «σαφώς κάτι λάθος» λόγω του υψηλού αριθμού νεκρών αμάχων.

Στο μεταξύ, συνεχίζεται καθημερινά το ρεύμα αναγκαστικού εκτοπισμού δεκάδων χιλιάδων αμάχων από το βόρειο τμήμα της Γάζας προς τον νότο.

Υπό την απειλή των ισραηλινών τελεσιγράφων, των δολοφονικών βομβαρδισμών και της χερσαίας επίθεσης των κατοχικών δυνάμεων, από την προηγούμενη Κυριακή έως το βράδυ της Πέμπτης απομακρύνθηκαν από τη βόρεια Γάζα 120.000 άμαχοι, κρατώντας στα χέρια λευκές σημαίες και περπατώντας πεζή μέσω κεντρικής λεωφόρου, αντικρίζοντας και στις δύο πλευρές της δεκάδες πτώματα από μάχες ή από αεροπορικές επιδρομές.

Αυτός ο βίαιος εκτοπισμός «κουμπώνει» με τα σχέδια Ισραήλ - ΗΠΑ για μετατροπή τουλάχιστον της βόρειας Γάζας σε «νεκρή», «αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη».

Σε αυτούς τους σχεδιασμούς εντάσσονται και προτάσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων (μεταξύ των οποίων και από Αθήνα και Λευκωσία στο πλαίσιο της κυπριακής πρωτοβουλίας «Amalthea Initiative») που πρωτοστατούν στο άνοιγμα «θαλάσσιων ανθρωπιστικών διαδρόμων», με στόχο όχι μόνο τη χρήση τους για «ανθρωπιστικούς λόγους» αλλά και για πιθανές εκτοπίσεις Παλαιστινίων σε άλλες χώρες, καθώς και για στρατιωτικές επιχειρήσεις στην πιθανή περίπτωση επέκτασης της σύγκρουσης στην ευρύτερη περιοχή.

Η πιθανότητα μεγάλης διάρκειας της ισραηλινής στρατιωτικής επίθεσης στη Γάζα προκαλεί «προειδοποιήσεις» από την αμερικανική ηγεσία, όπως από τον νέο αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, Τσαρλς Κ. Μπράουν, που προειδοποίησε την Πέμπτη πως σε περίπτωση που κρατήσει σε βάθος χρόνου η επίθεση του Ισραήλ και πολλαπλασιάζονται περαιτέρω οι ήδη υψηλοί αριθμοί Παλαιστινίων αμάχων που πέφτουν νεκροί ή τραυματίζονται, τόσο θα αυξάνονται οι πιθανότητες επέκτασης της σύγκρουσης αλλά και αύξησης των Παλαιστινίων που θα θελήσουν να ενταχθούν στη Χαμάς.

Ο στρατηγός Μπράουν δεν τάχθηκε κατηγορηματικά υπέρ μιας σύντομης εκστρατείας, ωστόσο προειδοποίησε πως οι στρατιωτικές επιχειρήσεις μπορεί να παραταθούν για περισσότερο από το αναμενόμενο.

Οι επισημάνσεις του στρατηγού Μπράουν «συμπληρώνουν» εκείνες που έκανε την Τρίτη ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπ. Νετανιάχου, όταν είπε πως το ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών «δουλεύει όλα τα διπλωματικά κανάλια» προκειμένου να δώσει στον ισραηλινό στρατό το διεθνές «περιθώριο χρόνου» για να συνεχίσει τη στρατιωτική εκστρατεία στη Λωρίδα της Γάζας.

Τα παραπάνω συνδυάζονται και με τις εκτιμήσεις του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ, Εχούντ Μπάρακ, στο «Politico», πως στο Ισραήλ απομένουν «λίγες μόλις βδομάδες» για να εξαλείψει τη Χαμάς, καθώς η κοινή γνώμη - κυρίως στις ΗΠΑ - στρέφεται γρήγορα εναντίον του λόγω των επιθέσεων στη Γάζα.

Ο Μπάρακ υποστήριξε πως, μετά τη στρατιωτική επιχείρηση, τον έλεγχο της Γάζας θα μπορούσε να αναλάβει πολυεθνική δύναμη αραβικών κρατών, ώστε να προλειάνει το έδαφος στην αλλαγή φρουράς και την επιστροφή της Παλαιστινιακής Αρχής του Μ. Αμπάς.

Υπέρ της ανάληψης της ευθύνης της Γάζας από μια «αναζωογονημένη Παλαιστινιακή Αρχή» τοποθετήθηκε δημόσια και ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Αντ. Μπλίνκεν - παραπέμποντας προφανώς στην «καμουφλαρισμένη» εκδοχή της κατοχής που έχει επιβάλει στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη το Ισραήλ, με τη στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Δημοσίευμα της εφημερίδας «New York Times» ανέφερε στο μεταξύ πως η Παλαιστινιακή Αρχή είναι ανοικτή στο ενδεχόμενο να αναλάβει μετά τον πόλεμο τη διοίκηση της Λωρίδας της Γάζας υπό προϋποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της «δέσμευσης της κυβέρνησης των ΗΠΑ για μία συνολική πολιτική απόφαση που θα συμπεριλαμβάνει τη Λωρίδα της Γάζας, τη Δυτική Οχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ».

Ακόμα σκληρότερη ισραηλινή κατοχή στη Λωρίδα της Γάζας προαναγγέλλει από την πλευρά του ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπ. Νετανιάχου.

Την προηγούμενη Δευτέρα, μιλώντας στο ABC News είχε δηλώσει πως μετά το τέλος του πολέμου το Ισραήλ θα αναλάβει επ' αόριστον συνολικά την «ευθύνη της ασφάλειας» στον παλαιστινιακό θύλακα.

Την Παρασκευή, σε δηλώσεις του μετά από συνάντηση με δημάρχους πόλεων του νότιου Ισραήλ, ο Νετανιάχου επανέλαβε πως ο ισραηλινός στρατός θα διατηρήσει τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας και μετά τον πόλεμο, ενώ απέρριψε το ενδεχόμενο να αναπτυχθεί εκεί μία «διεθνής δύναμη». Οι δήμαρχοι από τη μεριά τους είπαν πως θέλουν μία «διαφορετική κατάσταση ασφαλείας μετά το τέλος του πολέμου» και τον κάλεσαν να μην συναινέσει σε εκεχειρία προτού «σκοτωθεί και ο τελευταίος τρομοκράτης στη Γάζα».

Στο μεσοδιάστημα και με φόντο αντιδράσεις και από την Ουάσιγκτον για την ανοιχτή παραδοχή των σχεδίων παραπέρα σκλήρυνσης της κατοχής, ο Νετανιάχου μιλώντας την Πέμπτη στο αμερικανικό δίκτυο «Fox News» ισχυρίστηκε πως ο σκοπός του δεν είναι ούτε να «κυβερνήσει», ούτε «να κυριεύσει», ούτε να επιβάλει νέα «κατοχή» στη Λωρίδα της Γάζας.

Εσπευσε βέβαια να περιγράψει ουσιαστικά την παραπέρα σκλήρυνση της κατοχής, μιλώντας για «αποστρατιωτικοποίηση» και «αποριζοσπαστικοποίηση» της Γάζας.

Στο μεταξύ, συνεχίζονται σκληρά παζάρια για την απελευθέρωση ομήρων από τη Χαμάς, με μεσολαβητή το Κατάρ και σε δεύτερο πλάνο την Αίγυπτο και τις ΗΠΑ. Η Χαμάς ζητά την ανταλλαγή τους με Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους στις ισραηλινές φυλακές.

Την Παρασκευή το σαουδαραβικό δίκτυο «Αλ Αραμπίγια» μετέδωσε πως επιτεύχθηκε «συναίνεση» για την απελευθέρωση Παλαιστίνιων γυναικών και παιδιών που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές με αντάλλαγμα την απελευθέρωση 100 γυναικών και ενός παιδιού που κρατούνται από τη Χαμάς.

Την Πέμπτη προηγήθηκε στο Κατάρ συνάντηση του επικεφαλής της CIA Γουίλιαμ Μπερνς, του Καταριανού πρωθυπουργού σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Αμπτνουλραχμάν αλ-Θάνι και του διευθυντή της ισραηλινής Mossad Νταβίντ Μπάρνεα, μεταξύ άλλων και για το θέμα των 242 ομήρων που κρατούνται στη Λωρίδα της Γάζας.

Καθώς συνεχίζεται η σφαγή στη Λωρίδα της Γάζας από τον ισραηλινό στρατό πυκνώνουν καθημερινά και οι συγκρούσεις στη μεθόριο Ισραήλ - Λιβάνου αλλά και οι επιθετικές ενέργειες διαφόρων σιιτικών πολιτοφυλακών και οργανώσεων φιλικών στο Ιράν κατά αμερικανικών στρατευμάτων κατοχής σε Συρία και Ιράκ.

Την Παρασκευή, η Χεζμπολάχ ανακοίνωσε ότι σκοτώθηκαν από ισραηλινά πυρά 7 μαχητές της οργάνωσης, αποφεύγοντας να διευκρινίσει τις ακριβείς συνθήκες ή την τοποθεσία στην οποία καταγράφηκαν τα θύματα. Μετά και από αυτήν την εξέλιξη, ο συνολικός απολογισμός των μελών της Χεζμπολάχ που έχουν σκοτωθεί από την αρχή των συγκρούσεων στα σύνορα Ισραήλ - Λιβάνου πριν από έναν και πλέον μήνα ανέρχεται σε τουλάχιστον 68.

Την Πέμπτη, για δεύτερη φορά μέσα σε ένα 15ήμερο, ο αμερικανικός στρατός έπληξε από αέρος «εγκατάσταση αποθήκευσης όπλων» στη Συρία, που σχετίζεται (σύμφωνα με το Πεντάγωνο) με το Ιράν, σε αντίποινα για τις επιθέσεις εναντίον Αμερικανών στρατιωτών σε βάσεις τους σε Συρία και Ιράκ. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε την ίδια μέρα ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, Λόιντ Οστιν, ανέφερε ότι οι επιθέσεις αυτές έγιναν δήθεν «σε νόμιμη άμυνα» για πλήγμα εναντίον εγκατάστασης στην ανατολική Συρία, την οποία τα αμερικανικά στρατεύματα έχουν καταλάβει σε αντίθεση με τη θέληση της συριακής κυβέρνησης. Με περισσό θράσος ο Οστιν προειδοποίησε ότι εάν οι επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών στρατευμάτων συνεχιστούν, οι ΗΠΑ είναι «καθ' όλα έτοιμες να αναλάβουν περαιτέρω αναγκαία μέτρα» για να τα «προστατεύσουν».

Μερικές ώρες πριν από τη συγκεκριμένη επίθεση των ΗΠΑ, οι Υεμενίτες Χούθι κατέρριψαν αμερικανικό drone καθώς πετούσε στα ανοιχτά της χώρας τους και στη συνέχεια εξαπέλυσαν άλλη μια επίθεση προς τη μεριά της ισραηλινής πόλης Εϊλάτ, στην Ερυθρά Θάλασσα.

-- Στις 6.30 μ.μ. στον 7ο όροφο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, με ομιλητή τον Κώστα Ιωσηφίδη, Γραμματέα της Τομεακής Οργάνωσης Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας.

-- Στις 7 μ.μ. η Τομεακή Επιτροπή Ζακύνθου στο Δημοτικό Θέατρο. Θα μιλήσει ο Διονύσης Αρβανιτάκης, μέλος της ΚΕ.

-- Στις 7 μ.μ. η Τομεακή Οργάνωση Καρδίτσας στην αίθουσα της ΤΕΔΚ. Θα μιλήσει η Μαρία Γαβαλά, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ και Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας.

-- Στις 6.30 μ.μ. στην πλατεία Εργατικών Κατοικιών Ταραμπούρα (Μιλήτου 2) στην Πάτρα, με ομιλητή τον Νίκο Καραθανασόπουλο, μέλος της ΚΕ και βουλευτή του Κόμματος.

Κυριακή 12/11

-- Στις 11 π.μ. η ΤΕ Λιβαδειάς στην αίθουσα του Εμπορικού Συλλόγου (Στρ. Ιωάννου 24). Θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ.

-- Στις 11 π.μ. η ΤΟ Μεταποίησης Αττικής στο Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας. Θα μιλήσει ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.

-- Στις 6 μ.μ. οι ΚΟ ΛΑΡΚΟ και Λάρυμνας - Μαρτίνου - Μαλεσίνας καλούν σε σύσκεψη με θέμα «Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή - οι εξελίξεις στη ΛΑΡΚΟ», στην καφετέρια «Status» στη Λάρυμνα. Θα μιλήσει ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ.

-- Στις 11.30 π.μ. στη Θεσσαλονίκη, στον μπαροκαφενέ «Τζάνγκο» (Φιλίππου 16), με ομιλήτρια την Στέλλα Καινουργιάκη, Γραμματέα της ΤΟ Εμπορίου - Επισιτισμού.

-- Στις 12 μ. στο Στέκι Πολιτισμού της ΚΝΕ στη Θεσσαλονίκη (Βελισσαρίου 5, περιοχή Ευζώνων), με ομιλήτρια την Θεοδώρα Καραθάνου, μέλος του Τομεακού Γραφείου Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας.

-- Στις 6.30 μ.μ. στα γραφεία του ΚΚΕ στη Σταυρούπολη (Τριποτάμου 11, 5ος όροφος), με ομιλητή τον Θανάση Χρηστίδη, μέλος της ΚΕ.

-- Στις 6.30 μ.μ. στο δημαρχείο Πυλαίας, με ομιλητή τον Αριστείδη Θάνο, Γραμματέα της ΤΟ Ανατολικής Θεσσαλονίκης.

-- Στις 7 μ.μ., η ΤΕ Ικαρίας-Φούρνων στον Εύδηλο. Θα μιλήσει ο Βαγγέλης Μαρούπας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Δευτέρα 13/11

-- Στις 7 μ.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο Τούμπας, με ομιλητή τον Θανάση Σγούρο, Γραμματέα της ΤΟ Δήμου Θεσσαλονίκης. Θα παρέμβει ο Νίκος Ζώκας, πρόεδρος της ΕΔΥΕΘ.

-- Στις 6 μ.μ. στο cafe bar «Stretto» στο Κιλκίς, με ομιλητή τον Γρηγόρη Κλιγκόπουλο, μέλος της ΚΕ.

-- Στις 6.30 μ.μ. στο ΚΑΠΗ της Αγυιάς (Νίκου Καζαντζάκη 21) στην Πάτρα, με ομιλητή τον Ν. Καραθανασόπουλο.

Τετάρτη 15/11

-- Στις 7 μ.μ. στο Κέντρο Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης» στη Σταυρούπολη. Θα μιλήσει ο Γρ. Κλιγκόπουλος και θα ακολουθήσει παρέμβαση από τον Δημήτρη Μαβίδη - Πέσιτς, δημοσιογράφο του «Ριζοσπάστη», για «τα fake news του πολέμου».

Δεκάδες φορείς και σωματεία σε όλη την Κρήτη συμμετέχουν στην παγκρήτια κινητοποίηση για την Παλαιστίνη την Κυριακή 12 Νοέμβρη, στις 12 μ. στην πλατεία Δημοτική Αγοράς των Χανίων, και στην πορεία στην αμερικανική βάση της Σούδας, μετά από πρωτοβουλία των Επιτροπών Ειρήνης του νησιού.

Οι συγκεντρώσεις αλληλεγγύης συνεχίζονται και σε άλλες πόλεις: Το Σάββατο 11 Νοέμβρη στις Σέρρες, στις 11 π.μ., συναυλία αλληλεγγύης στην πλατεία Ελευθερίας. Την Κυριακή 12 Νοέμβρη, στις Συκιές Θεσσαλονίκης, στις 6.30 μ.μ. συναυλία αλληλεγγύης στο Πάρκο Ρήγα Φεραίου από τους Συλλόγους Γονέων Νεάπολης - Συκεών, την ΕΔΥΕΘ και τον Σύλλογο Δημοκρατικών Γυναικών Νεάπολης - Συκεών. Επίσης, στα Γιάννενα, στις 12 μ. συναυλία στο θεατράκι στη Σκάλα από το Εργατικό Κέντρο, μαζί με το Σωματείο Μουσικών Ιωαννίνων και τοπικά συγκροτήματα.

Οι λαοί έχουν τη δύναμη να στηρίξουν έμπρακτα τον Παλαιστινιακό λαό, να εμποδίσουν τη σφαγή του από το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ.

Αυτό αποδεικνύεται από τις πολύμορφες και ευρηματικές κινητοποιήσεις που είναι σε εξέλιξη σε όλο τον κόσμο, με σωματεία να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να σταματήσουν την πολεμική μηχανή.

Μπλοκάροντας τις πύλες πολεμικών βιομηχανιών, εμποδίζοντας τη φόρτωση όπλων, πυρομαχικών και άλλων παρόμοιων φορτίων σε βαπόρια και αεροπλάνα που εξοπλίζουν τους φονιάδες του Παλαιστινιακού λαού, διαδηλώνοντας σε στρατιωτικές βάσεις οι οποίες αποτελούν στηρίγματα της γενοκτονίας που είναι σε εξέλιξη, και απαιτώντας από τις κυβερνήσεις να τις κλείσουν.

Από αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς. Κάθε κλάδος εργαζομένων μπορεί να βρει τρόπους που στον έναν ή στον άλλον βαθμό θα δίνουν το μήνυμα ότι οι Παλαιστίνιοι δεν είναι μόνοι τους, ότι τα κράτη και οι συμμαχίες τους έχουν αντίπαλο στον οργανωμένο λαό.

Τέτοιες πράξεις αλληλεγγύης δίνουν κουράγιο στον Παλαιστινιακό λαό για να συνεχίσει τον δίκαιο αγώνα του. Ταυτόχρονα δείχνουν στην πράξη τη δύναμη που μπορεί να έχει η οργανωμένη συλλογική δράση μέσα από τα σωματεία, που μπορεί να τα βάλει ακόμα και με τους πιο ισχυρούς αντιπάλους.

Τα ναυτεργατικά σωματεία, λοιπόν, εδώ και καιρό έχουν θέσει ερωτήματα σχετικά με την αποστολή ελληνικών επιβατηγών πλοίων στην περιοχή, και έχουν ξεκαθαρίσει ότι οι ναυτεργάτες δεν δέχονται να γίνουν κομμάτι των πολεμικών σχεδιασμών, τους οποίους πληρώνουν με αίμα και ξεριζωμό οι λαοί.

Υπενθυμίζεται ότι ναυτεργάτες - μέλη πληρωμάτων - με τους οποίους έχει συνομιλήσει ο «Ριζοσπάστης» αρνήθηκαν την πρόταση που τους έγινε να συμμετάσχουν στην αποστολή, μετά την ένταξη σε αυτή του πλοίου όπου εργάζονται.

Ενας απ' αυτούς, μηχανοδηγός Β', μας μετέφερε ότι τους ενημέρωσαν πως θα γίνουν κάποια δρομολόγια από Κύπρο για Ισραήλ, χωρίς να λένε κάτι πιο συγκεκριμένα, παρά μόνο ότι θα τους συνοδεύουν αμερικανικά πλοία! «Εγώ αρνήθηκα να συμμετάσχω», τόνισε, «διότι πρόκειται για συμμετοχή στο έγκλημα στη Γάζα, πρόκειται για αιματοβαμμένα σχέδια που ξέρουμε ότι πολλές φορές ντύνονται με "ανθρωπιστικούς μανδύες". Επίσης, είναι ακόμα ένα βήμα εμπλοκής της χώρας, μεγαλώνοντας τους κινδύνους για τον λαό μας». Ανάλογη κατάσταση αντιμετώπισε ένας ακόμα ναυτεργάτης, που επίσης αρνήθηκε να πάει «διότι δεν έχουμε καμιά δουλειά σε εμπόλεμη ζώνη και στα διάφορα σχέδιά τους».

Αεροδρόμιο «Ελ.Βενιζέλος»: Σωματεία πραγματοποιούν παρέμβαση στις αναχωρήσεις, στέλνοντας διεθνές μήνυμα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, με θερμή ανταπόκριση σε εργαζόμενους κι επιβάτες

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδας - Ιταλίας - Τουρκίας, που την περασμένη βδομάδα δήλωσαν την απόφασή τους να σταματήσουν και να εμποδίσουν κάθε φόρτωση και εκφόρτωση όπλων, πολεμικού υλικού ή οποιουδήποτε άλλου μέσου που θα τροφοδοτούσε τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού. Απευθύνουν και κοινό κάλεσμα σε σωματεία λιμενεργατών, εργαζομένων στα καράβια, αεροδρόμια, τρένα και συνολικά στις Μεταφορές της Ευρώπης, για να στηρίξουν την πρωτοβουλία και να καλέσουν σε κοινές δράσεις τους εργαζόμενους όλων των κλάδων.

Το κάλεσμα υπογράφουν από την Ιταλία η USB Μεταφορών, από την Ελλάδα η ΕΝΕΔΕΠ (Σωματείο Εργαζομένων στην COSCO Πειραιά), και τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, από την Τουρκία το Συνδικάτο Nakliyat Is.

Τα συνδικάτα τονίζουν ότι «δεν μπορούμε να ανεχτούμε να μετατραπούν τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τα πλοία και τα τρένα της Ευρώπης σε κέντρα εμπορίας θανάτου. Για τον λόγο αυτό δεν μπορούμε να ανεχτούμε εργασίες φόρτωσης και εκφόρτωσης πλοίων, αεροπλάνων, κ.τ.λ. που μεταφέρουν οπλισμό στη σύγκρουση ή που παρέχουν υλικοτεχνικές υπηρεσίες σε αυτήν, συμβάλλουν στην τροφοδοσία ενός συστήματος που σφαγιάζει καθημερινά χιλιάδες αθώους ανθρώπους, ιδιαίτερα γυναίκες και παιδιά».

Και ξεκαθαρίζουν: «Θα είμαστε στην πρώτη σειρά σε κάθε διαδήλωση που θα διεκδικήσει την άμεση παύση της σφαγής στη Γάζα. Να απαιτήσουμε από τις κυβερνήσεις των χωρών να σταματήσουν τη μεταφορά οπλισμού από τα λιμάνια μας και κάθε υποστήριξη στο χέρι που δολοφονεί τον λαό της Παλαιστίνης. Για ειρήνη με λευτεριά στην Παλαιστίνη».

Η Ελλάδα, άλλωστε, με ευθύνη της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, πρωταγωνιστεί στη στήριξη του Ισραήλ, που μακελεύει τον Παλαιστινιακό λαό, τόσο παρέχοντας «γην και ύδωρ» με υποδομές και βάσεις όσο και με μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, εργοστάσια κ.λπ. που εξάγουν υλικό για τις Ενοπλες Δυνάμεις του Ισραήλ.

Τη συγκέντρωση οργάνωσε το ΠΑΜΕ, καταγγέλλοντας την αποστολή υλικού στο Ισραήλ και απαιτώντας να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας μας στο μακελειό, να σταματήσει η σφαγή του Παλαιστινιακού λαού.

Οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν το γεγονός ότι η Ελλάδα γίνεται εκτός από τεράστια βάση - ορμητήριο πολέμου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, μια βιομηχανία πολέμου που εξοπλίζει το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ. Και με την αγωνιστική παρέμβαση στο εργοστάσιο που παράγει και στέλνει «πακέτα θανάτου» στη Γάζα, ανέδειξαν ότι «η εργατική τάξη η ίδια μπορεί να σταματήσει κάθε τέτοιου είδους κτηνωδία. Εμείς είμαστε αυτοί που παράγουμε μέχρι και τον πολεμικό τους εξοπλισμό».

Τακόμα, στις ανατολικές ΗΠΑ: Διαμαρτυρία κατά της αποστολής όπλων στο Ισραήλ

Στη Γένοβα της Ιταλίας, την Παρασκευή, λιμενεργάτες προχώρησαν σε συγκέντρωση στον χώρο του λιμανιού για να μπλοκάρουν τη μεταφορά όπλων στο κράτος - δολοφόνο. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν μαζικά μέλη του κλαδικού Συνδικάτου USB, ενώ έγινε και πορεία από την πύλη του λιμανιού του Σαν Μπενίνιο προς τα κεντρικά γραφεία της ισραηλινής ναυτιλιακής εταιρείας ZIM.

Αντίστοιχη κινητοποίηση έγινε μες στη βδομάδα και στη μακρινή Αυστραλία, όπου συνδικάτα εμπόδισαν τη φόρτωση ισραηλινού πλοίου και στο λιμάνι της Μελβούρνης.

Αλλά και στις ΗΠΑ, στο Οκλαντ της Καλιφόρνια (δυτικές ακτές), διαδηλωτές επίσης προσπάθησαν να εμποδίσουν τον απόπλου πολεμικού πλοίου που θα μετέφερε οπλισμό στο Ισραήλ. Αντίστοιχη κινητοποίηση έγινε και στην (επίσης στα δυτικά) πολιτεία της Ουάσιγκτον, στο λιμάνι της Τακόμα, για να παρεμποδιστεί η αναχώρηση του πολεμικού πλοίου «Cape Orlando», που επρόκειτο κι αυτό να μεταφέρει όπλα στο Ισραήλ.

Συμβολική κατάληψη του Αγάλματος της Ελευθερίας, στη Νέα Υόρκη

Στο Λονδίνο, διαδηλωτές «κλειδώθηκαν» μεταξύ τους έξω από τα γραφεία της γαλλικής βιομηχανίας όπλων «Thales», η οποία συνεργάζεται με την εταιρεία όπλων «Elbit», έναν από τους μεγαλύτερους προμηθευτές όπλων του Ισραήλ...

Αναψαν φωτοβολίδες και έριξαν κόκκινη μπογιά στα γραφεία της εταιρείας, συμβολίζοντας το αίμα χιλιάδων αθώων που χύνεται άδικα, ενώ και με συνθήματα κατήγγειλαν ότι «η "Thales" βγάζει κέρδη από το αίμα της Γάζας!». Οι οργανωτές της διαμαρτυρίας σημείωναν ότι η βρετανική πτέρυγα της «Thales» εξοπλίζει και απευθείας το Ισραήλ, καταγγέλλοντας ότι ο αριθμός των θυμάτων που «οφείλεται σε τέτοιου είδους drones» είναι «ανυπολόγιστος»...

Ενώ στο Κεντ (νοτιοανατολική Βρετανία), διαδηλωτές με πανό που έγραφε «Εργάτες για μια Ελεύθερη Παλαιστίνη» απέκλεισαν εργοστάσιο της «BAE Systems», που φτιάχνει ανταλλακτικά για «F-35».

Κι ενώ το έγκλημα στη Γάζα κλιμακώνεται μαζί με την επιχείρηση συγκάλυψής του, στο «στόχαστρο» των διαδηλώσεων μπαίνουν ολοένα και περισσότερο κυβερνήσεις, κόμματα και συνδικαλιστικές ηγεσίες που στηρίζουν το Ισραήλ πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά.

Στις ΗΠΑ συνδικαλιστές οργάνωσαν μεταξύ άλλων και διαμαρτυρία μπροστά από τα γραφεία της συμβιβασμένης εργατικής συνομοσπονδίας AFLCIO, για τη σιωπή της για τη σφαγή στη Γάζα. Απαίτησαν «Κόψτε τις οικονομικές σχέσεις με το Ισραήλ» και έστειλαν μήνυμα ότι οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκονται με την Παλαιστίνη.

Αποκλεισμός εργοστασίου της «Boeing» (Μιζούρι ΗΠΑ), που στέλνει χιλιάδες βόμβες στο Ισραήλ...

Ξεχωριστά ήταν ακόμα μια φορά τα πλάνα που έφταναν από τις ΗΠΑ, μεταξύ άλλων από τη Νέα Υόρκη (ανατολικές ΗΠΑ, στις ακτές του Ατλαντικού), όπου εκατοντάδες Αμερικανοεβραίοι κατέλαβαν συμβολικά το Αγαλμα της Ελευθερίας, διαμηνύοντας με συνθήματα, πανό, μπλούζες: «Οι Εβραίοι απαιτούν κατάπαυση του πυρός τώρα!» και «Οχι στο όνομά μας!», «Ολος ο κόσμος βλέπει!» και «Οι Παλαιστίνιοι πρέπει να είναι ελεύθεροι!», μπροστά στο παγκοσμίως γνωστό σύμβολο της αμερικανικής μεγαλούπολης.

Στη Νέα Υόρκη την Πέμπτη έγινε και κινητοποίηση στα κεντρικά γραφεία της «Black Rock» (ενός από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες του Ισραήλ), κατά τη διάρκεια της οποίας διαβάστηκαν τα ονόματα των πάνω από 10.000 νεκρών από τις βόμβες που αγοράστηκαν και με τις «επενδύσεις» του συγκεκριμένου αμερικανικού μονοπωλίου.

Στην Ουάσιγκτον, έγινε νέα συγκέντρωση έξω από το Καπιτώλιο, με υπαλλήλους στο Κογκρέσο να τηρούν ενός λεπτού σιγή και να καταθέτουν λουλούδια προς τιμήν των θυμάτων του πολέμου. «Δεν αισθανόμαστε πλέον άνετα να σιωπούμε (...) τα περισσότερα μέλη του Κογκρέσου δεν ακούν τους ανθρώπους που εκπροσωπούν» έλεγαν οι συμμετέχοντες.

Μελβούρνη Αυστραλίας: Συγκέντρωση κατά της φόρτωσης πλοίου για το Ισραήλ

Στις ΗΠΑ, έγινε συγκέντρωση στα γραφεία των «New York Times», όπου πλήθος ανθρώπων διαμαρτυρήθηκαν για τον τρόπο που τα μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ καλύπτουν τη σφαγή στη Γάζα και απαίτησαν άμεση κατάπαυση του πυρός. Μάλιστα, στηλιτεύοντας την κάλυψη που ουσιαστικά προσφέρουν τα ΜΜΕ στο έγκλημα, κυκλοφόρησαν ειδικό τεύχος της εφημερίδας με τίτλο «New York Crimes», όπου περιλαμβάνονταν τα ονόματα των 10.000 και πλέον νεκρών, ανάμεσά τους και πολλών δημοσιογράφων.

Οι διαδηλωτές ξεκίνησαν να διαβάζουν τα ονόματα των δολοφονημένων από το Ισραήλ από τους μικρότερους σε ηλικία, αλλά μετά από 30 ολόκληρα λεπτά έφτασαν μόλις στα τρίχρονα παιδιά. Η αστυνομία έσπευσε να τους απομακρύνει για ...αποκατάσταση της δημόσιας τάξης. Αντίστοιχη διαμαρτυρία έγινε στις αρχές της βδομάδας και στο Λονδίνο, έξω από τα γραφεία του BBC.

Αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ βρέθηκε την Παρασκευή στη Λιλ της Γαλλίας και στο Εργατικό Κέντρο Νορντ, εκφράζοντας έμπρακτη αλληλεγγύη με τα συνδικάτα της Γαλλίας ενάντια στις διώξεις και την καταστολή. Η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ συναντήθηκε με την ηγεσία του Εργατικού Κέντρου και τον γενικό του γραμματέα Jean-Paul Delescaut, ο οποίος είχε συλληφθεί για την αντιιμπεριαλιστική, φιλειρηνική δράση του συνδικάτου ενάντια στη σφαγή στη Γάζα.

Νέα Υόρκη, στα γραφεία της «Black Rock»: «Κλείστε όσους κερδοσκοπούν από τη γενοκτονία των Παλαιστινίων»

«Αυτό το εργοστάσιο εξοπλίζει γενοκτονία!» (φωτ. από τον αποκλεισμό της «BAE Systems», στη Βρετανία)

Λιμενεργάτες στη Γένοβα: «Τα λιμάνια δεν θα γίνουν κέντρα εμπορίας θανάτου!»

Από την επίσκεψη αντιπροσωπείας του ΠΑΜΕ στη Λιλ

Η συνάντηση οργανώθηκε με πρωτοβουλία της συζύγου του Παλαιστίνιου πρέσβη. Συμμετείχαν γυναίκες από την πολύπαθη Γάζα, που εδώ και πάνω από έναν μήνα δέχεται το σφυροκόπημα του Ισραήλ και μετρά χιλιάδες νεκρούς, αλλά και από πόλεις της Δυτικής Οχθης, όπως η Βηθλεέμ και η Ιερουσαλήμ.

Οι δύο οργανώσεις εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στον παλαιστινιακό λαό, ενώ άκουσαν με μεγάλο ενδιαφέρον τις μαρτυρίες των γυναικών, τόσο για το μακελειό που βρίσκεται σε εξέλιξη όσο και για τις επιπτώσεις της ισραηλινής κατοχής στην καθημερινή τους ζωή σε καιρό «ειρήνης».

Ξεχωριστή ήταν η παρουσία της Μόνα, γυναίκας από τη Γάζα. Με δάκρυα στα μάτια μίλησε για τα βάσανα του λαού της, απάντησε σε πλήθος από ερωτήματα, δέχτηκε τη θερμή αλληλεγγύη των γυναικών, που την αγκάλιασαν και στο τέλος της τραγούδησαν τον αμανέ που μιλά για τον πόνο των ξεριζωμένων: «Δεν έχω σπίτι πίσω για να 'ρθω, ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ»...

Η Μόνα ζει στη Γάζα και εργάζεται σε ένα από τα ελάχιστα σχολεία της περιοχής για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ταξίδεψε στην Ελλάδα για να δει την κόρη της, που ζει στη χώρα μας και γέννησε πρόσφατα, η οποία ήταν επίσης παρούσα στη συνάντηση μαζί με το νεογέννητο μωρό της. Ενώ βρισκόταν στη χώρα μας ξεκίνησαν οι ισραηλινές πολεμικές επιχειρήσεις που ισοπεδώνουν τα σπίτια και τις ζωές του λαού της.

Πλέον ο δρόμος της επιστροφής έχει κλείσει και είναι άγνωστο αν και πότε θα ανοίξει. Η σκέψη και η καρδιά της είναι στην οικογένεια που έχει αφήσει πίσω, στο βόρειο κομμάτι της Γάζας, στη μητέρα, στα παιδιά, στα εγγόνια της. «Τα εγγόνια μου κλαίνε, μου λένε "φοβόμαστε", όμως εγώ δεν μπορώ να επιστρέψω», ανέφερε. «Δεν ξέρω ποια θα είναι η ζωή μου από δω και πέρα», συμπλήρωσε με αγωνία.

Τα νέα που μαθαίνει, κόντρα στις μεγάλες δυσκολίες που υπάρχουν στην επικοινωνία, είναι πολύ δυσάρεστα: Το σπίτι τους έχει βομβαρδιστεί, η μητέρα της έχει μείνει χωρίς τα φάρμακα που χρειάζεται, η επέλαση του ισραηλινού στρατού συνεχίζεται. «Πουθενά στη Λωρίδα της Γάζας δεν υπάρχει ασφάλεια, ούτε στο νότιο τμήμα της», επεσήμαναν οι Παλαιστίνιες. «Οταν βομβαρδίζεται ο βορράς, το καταλαβαίνουν και στον νότο», πρόσθεσαν, εξηγώντας ότι πρόκειται για μια πολύ περιορισμένη έκταση γης. Μόλις το προηγούμενο βράδυ είχαν πληροφορηθεί για τον θάνατο γνωστών τους στο νότιο τμήμα της Γάζας.

Εκτός από την οικογένειά της, η Μόνα σκέφτεται και τους μαθητές της, παιδιά 7 έως 14 ετών. «Τους ψάχνω, αλλά είναι πολύ δύσκολο να μάθω νέα τους. Ελπίζω να ζουν ακόμα», λέει. Τα παιδιά, όπως λένε οι γυναίκες, είναι τα μεγάλα θύματα: Χιλιάδες έχουν σκοτωθεί, ακόμα περισσότερα έχουν τραυματιστεί, συνεχώς μεγαλώνει ο αριθμός αυτών που μένουν ορφανά μετά τον θάνατο των γονιών τους.

Στη Γάζα δεν υπάρχει «ούτε φαγητό, ούτε νοσοκομείο, ούτε ζωή», διαπιστώνει η Μόνα και μιλά για την ανάγκη να καταδικαστεί το έγκλημα που βρίσκεται σε εξέλιξη. Ο λαός της Παλαιστίνης «αγαπά τη ζωή και θέλει να ζήσει», όμως βρίσκεται κλεισμένος σε μια «φυλακή».

Οι γυναίκες της Παλαιστίνης εξηγούν ότι ο πόλεμος σε βάρος του λαού τους δεν ξεκίνησε με την πρόσφατη επίθεση, ότι η ισραηλινή κατοχή και οι εποικισμοί δημιουργούν έναν κλοιό που σφίγγει γύρω από κάθε πλευρά της καθημερινότητάς τους. «Απαγορεύεται να μιλήσεις, να ταξιδέψεις, να μετακινηθείς από τη μία πόλη στην άλλη. Είναι μια φυλακή», λένε για τις συνθήκες που επικρατούν όχι μόνο στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά και στη Δυτική Οχθη.

Η Μόνα χρειάστηκε να προσπαθήσει για μήνες να πάρει άδεια από το Ισραήλ για να ταξιδέψει στη χώρα μας και να δει την κόρη της. Τρεις φορές έλαβε αρνητική απάντηση, ενώ τελικά της επετράπη να ταξιδέψει μέσω Ιορδανίας με μια βαλίτσα που δεν έπρεπε να υπερβαίνει το βάρος των τριών κιλών.«Και τότε δεν υπήρχε πόλεμος. Φανταστείτε τώρα», σχολιάζει.

Στη Γάζα εδώ και 16 χρόνια δεν υπάρχει καμία ελευθερία στις μετακινήσεις, ενώ τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα στη Δυτική Οχθη: Οι κάτοικοι δεν μπορούν να μετακινηθούν από τη μία πόλη στην άλλη χωρίς άδεια από το κράτος του Ισραήλ. Ακόμα κι αν εξασφαλίσουν την άδεια αυτή, θα πρέπει να περάσουν αλλεπάλληλους ελέγχους στα ισραηλινά check-points.

Σε παλαιστινιακές περιοχές απαγορεύεται να μετακινούνται με αυτοκίνητα και η διέλευση επιτρέπεται μόνο σε ισραηλινά οχήματα. Το αποτέλεσμα είναι οικογένειες να χωρίζονται και συγγενείς να μην μπορούν να επισκεφτούν ο ένας τον άλλον, αν και τους χωρίζουν μόλις λίγα χιλιόμετρα. Οι εποικισμοί ξεκινούν με δέκα σπίτια και μέσα σε λίγους μήνες γίνονται ολόκληρες πόλεις, μετατρέποντας τη γη των Παλαιστινίων σε κατεχόμενο από το Ισραήλ έδαφος.

Η συζήτηση επεκτάθηκε αναπόφευκτα και στο κύμα της χυδαίας προπαγάνδας που εμφανίζει τον λαό τους ως «τρομοκράτη», στα fake news που δίνουν και παίρνουν κατηγορώντας την πάλη του για απίστευτης βαρβαρότητας εγκλήματα. Παλαιστίνιες που ζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά τους στην Ελλάδα μίλησαν για τον φόβο που αισθάνθηκαν για τα παιδιά τους τις πρώτες ώρες μετά την 7η Οκτώβρη.

«Πώς θα πάει το παιδί μου στο σχολείο όταν παντού στις ειδήσεις λένε ότι οι Παλαιστίνιοι αποκεφάλισαν μωρά; Πώς θα το αντιμετωπίσουν οι συμμαθητές του και οι εκπαιδευτικοί;». Η σκέψη αυτή κυριάρχησε στο μυαλό τους και τις «πάγωσε». Ωστόσο, η αντιμετώπιση που είχαν τα παιδιά τους όταν βρέθηκαν στα σχολεία και στις τάξεις τους διέλυσε τον φόβο τους. Γιατί εκεί βρήκαν τους συμμαθητές τους να υψώνουν το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη».

«Η σκέψη μας είναι με τον λαό, με τις γυναίκες, με τα παιδιά της Παλαιστίνης. Είμαστε στο πλευρό τους με τα δικά μας όπλα: Με την αλληλεγγύη, την ενημέρωση του ελληνικού λαού, ιδιαίτερα των γυναικών, για την ισραηλινή κατοχή, τη συλλογική μας δράση», διαβεβαίωσαν η ΟΓΕ και η ΕΕΔΔΑ. «Θα συνεχίσουμε μέχρι τη νίκη του παλαιστινιακού λαού. Ο αγώνας του είναι δίκαιος και θα είμαστε στο πλευρό του», τόνισαν.

«Κανένας μηχανισμός προπαγάνδας που στήνεται από το Ισραήλ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, από κυβερνήσεις, κόμματα και ΜΜΕ, δεν μπορεί να κρύψει τα διαχρονικά ισραηλινά εγκλήματα της ισραηλινής μηχανής που δολοφονεί, φυλακίζει, βασανίζει τους Παλαιστίνιους μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Δεν ανεχόμαστε να καταγγέλλουν τον Παλαιστινιακό λαό ως "τρομοκράτη", γιατί παλεύει για να ζήσει ελεύθερος ενάντια στην ισραηλινή κατοχή», τονίζει.

Στην ανακοίνωσή της αναφέρει: «Δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια σ' αυτούς που γεννούν, τρέφουν και διαιωνίζουν αυτή τη βαρβαρότητα. Παλεύουμε ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΕΕ και των συμμάχων τους, που διαχρονικά οπλίζουν και στηρίζουν τα ισραηλινά εγκλήματα κατά των Παλαιστινίων.

Αποκαλύπτουμε τον βρώμικο ρόλο των ελληνικών κυβερνήσεων που ρίχνουν νερό στο μύλο της ισραηλινής κατοχής στην Παλαιστίνη, αναβαθμίζοντας πολύπλευρα τη συνεργασία με το ισραηλινό κράτος - δολοφόνο, ενώ αρνούνται να υλοποιήσουν την ομόφωνη απόφαση της Ελληνικής Βουλής του 2015 για αναγνώριση ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους.

Συνεχίζουμε ανυποχώρητα στο πλευρό του λαού και των γυναικών της Παλαιστίνης και στον αγώνα μέχρι να τερματιστεί η ισραηλινή κατοχή και οι εποικισμοί, μέχρι να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στα σπίτια τους, μέχρι να ελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές, μέχρι τη νίκη για Παλαιστίνη ανεξάρτητη στα όρια του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ και τον λαό κυρίαρχο στον τόπο του».

«Παρόμοιες καταγγελίες γίνονται αυτές τις μέρες από χρήστες των social media στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, που λογοκρίνονται από τις αντίστοιχες πλατφόρμες γιατί στηρίζουν τον αγώνα του λαού της Παλαιστίνης. Χαρακτηριστικά, η εταιρεία ανέφερε στην αιτιολόγησή της ότι "παραβιάζει τους κανόνες σχετικά με τη δημοσίευση πολυμέσων που αναπαριστούν αδικαιολόγητη αιματοχυσία".

Φαίνεται πως η συγκεκριμένη εταιρεία δεν έχει πρόβλημα με αυτούς που διεξάγουν αυτήν την αδικαιολόγητη αιματοχυσία, που οδηγούν στην εξόντωση και τη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού, ο οποίος εδώ και δεκαετίες ζει τον απάνθρωπο αποκλεισμό από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ και μια ζωή - κόλαση, γεμάτη στερήσεις, με τραγικές ελλείψεις σε στοιχειώδη αγαθά (νερό, τρόφιμα, φάρμακα, ηλεκτρικό ρεύμα κ.ά.). Δεν είδαμε να "κλειδώνονται" οι επίσημοι λογαριασμοί του Μπ. Νετανιάχου και της αντιδραστικής κυβέρνησης του Ισραήλ, του Τζο Μπάιντεν και των δολοφόνων των ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι ενοχλεί η δράση της ΚΝΕ για την αποκάλυψη και καταδίκη των εγκλημάτων που διεξάγονται σε βάρος των λαών. Η φωνή αυτή δεν φιμώνεται, γιατί τα μέλη της ΚΝΕ τη μεταφέρουν σε κάθε χώρο νεολαίας, με τη μαζική διακίνηση του "Οδηγητή" παντού. Θα ακουστεί ακόμα πιο δυνατά τις επόμενες μέρες, στον τριήμερο αγωνιστικό εορτασμό του Πολυτεχνείου και στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία την Παρασκευή 17 Νοέμβρη».

Eurokinissi

Ο νεαρός Παλαιστίνιος είχε ανέβει σε στύλο φωτισμού κρατώντας την ελληνική και την παλαιστινιακή σημαία, και αυτό ήταν αρκετό για την αστυνομία, κατόπιν εντολών της κυβέρνησης, να τον προσαγάγει με βάση το άρθρο 141 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο αναφέρει: «Οποιος με πρόθεσή του και με οποιεσδήποτε ενέργειες εκθέτει το ελληνικό κράτος ή σύμμαχό του ή κατοίκους τους σε κίνδυνο αντιποίνων ή εκθέτει σε κίνδυνο διατάραξης τις φιλικές σχέσεις του ελληνικού κράτους ή συμμάχου του με ξένο κράτος, τιμωρείται με φυλάκιση τριών μηνών μέχρι τριών ετών. Αν τα αντίποινα επήλθαν πραγματικά εξαιτίας των ενεργειών του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών».

Δηλαδή, προσήχθη για διατάραξη των σχέσεων της Ελλάδας με το Ισραήλ, την ώρα που αυτό προχωρά σε γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, επειδή ύψωσε τη σημαία ενός αναγνωρισμένου από τον ΟΗΕ κράτους, το οποίο μάλιστα έχει αναγνωριστεί ομόφωνα και από την ελληνική Βουλή, παρά τη διαχρονική άρνηση των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ να εφαρμόσουν την απόφαση!

Η σύλληψή του προκάλεσε την άμεση αντίδραση του ΚΚΕ, που την κατήγγειλε και απαίτησε την άμεση απελευθέρωσή του, ενώ άμεσα εκδηλώθηκε και ένα κύμα αλληλεγγύης από δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις και φορείς του λαϊκού κινήματος.

Από αντιπολεμικές κινητοποιήσεις στο Ισραήλ

Θυμίζουμε ότι η «Επιτροπή Δεοντολογίας» του ισραηλινού Κοινοβουλίου (Κνέσετ) αποφάσισε να απαγορεύσει στον βουλευτή του «Δημοκρατικού Μετώπου για την Ειρήνη και την Ισότητα» (Hadash) και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Ισραήλ, Ofer Cassif, να συμμετέχει στις συνεδριάσεις της Ολομέλειας και των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών για 45 μέρες λόγω της δημόσιας τοποθέτησής του υπέρ του άμεσου τερματισμού του πολέμου στην Παλαιστίνη, όπως άλλωστε διατρανώνουν και εκατομμύρια άνθρωποι σε διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε όλη την υφήλιο.

Σε μια περαιτέρω κλιμάκωση, η ισραηλινή αστυνομία προσήγαγε τον πρώην βουλευτή Mohammad Barakeh, στέλεχος του ΚΚ Ισραήλ και πρόεδρο της Ανώτατης Επιτροπής Παρακολούθησης των Ζητημάτων των Αράβων Πολιτών του Ισραήλ, καθώς και άλλα μέλη της Επιτροπής για τη συμμετοχή τους σε ειρηνική διαμαρτυρία στη Ναζαρέτ.

Μετά από αρκετές ώρες κράτησης και ανάκρισης, ο μεν πρόεδρος της Επιτροπής αφέθηκε ελεύθερος χωρίς περιορισμούς, ενώ τα άλλα μέλη της Επιτροπής που συνελήφθησαν στη διαδήλωση αφέθηκαν ελεύθερα με περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης πρόσβασης στη Ναζαρέτ για 14 μέρες.

Η προσαγωγή τους προστίθεται στις οργανωμένες επιθέσεις και απειλές από φασιστικές οργανώσεις σε νυν και πρώην βουλευτές που αντιτίθενται στην πολιτική της κυβέρνησης Νετανιάχου. Τέτοιου είδους κυρώσεις και απειλές σε βάρος εκλεγμένων αποτελούν ευθεία φίμωση του δικαιώματος των βουλευτών να ασκούν έλεγχο στην αντιδραστική κυβερνητική πολιτική και στις αποφάσεις του Κοινοβουλίου.

Οι πράξεις αυτές αποτελούν μέρος ενός άθλιου «κυνηγιού μαγισσών» σε βάρος τμημάτων της ισραηλινής κοινωνίας, Αράβων και Εβραίων, που καταγγέλλουν την ισραηλινή κατοχή παλαιστινιακών εδαφών και απαιτούν άμεσο τερματισμό της σφαγής του Παλαιστινιακού λαού.

Με βάση τα παραπάνω ο ευρωβουλευτής του Κόμματος υπέβαλε τα εξής ερωτήματα:

«Πώς τοποθετείται ο ύπατος εκπρόσωπος/αντιπρόεδρος της ΕΕ Ζ. Μπορέλ:

- Στην απαράδεκτη πολιτική δίωξη σε βάρος του βουλευτή Ofer Cassif επειδή εναντιώθηκε στη συνεχιζόμενη αιματοχυσία του Ισραήλ εις βάρος των Παλαιστινίων και ζήτησε άμεσο τερματισμό του πολέμου.

- Στο "κυνήγι μαγισσών" που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση του Ισραήλ εναντίον Αράβων και Εβραίων πολιτών που ζητούν τον άμεσο τερματισμό του πολέμου».

Στο Ισραήλ, η κλιμάκωση της βάρβαρης κρατικής καταστολής κατά των αγωνιστών του ισραηλινού λαού και της παλαιστινιακής μειονότητας περιλαμβάνει την ποινική δίωξη πολιτών που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στη Γάζα, δίωξη σε όσους δηλώνουν την παλαιστινιακή τους καταγωγή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς και συνοπτικές διαδικασίες στους επιχειρησιακούς κανονισμούς της αστυνομίας, που πλέον προβλέπουν πυροβολισμούς με πραγματικά πυρά κατά άοπλων πολιτών και διαδηλώσεων.

Η ισραηλινή αστυνομία έδωσε εντολές για απαγόρευση όλων των διαδηλώσεων που απαιτούν τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα και της κατοχής, εντολές οι οποίες επικυρώθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ στις 8 Νοέμβρη.

Την ίδια ώρα, η αστυνομία επιτέθηκε σε διαδηλώσεις που έγιναν σε Τελ Αβίβ και Ιερουσαλήμ ενάντια στις διώξεις. Οπως καταγγέλλει το ΚΚ Ισραήλ, συνελήφθησαν πάνω από 30 διαδηλωτές, ορισμένοι εκ των οποίων τραυματίστηκαν από την αστυνομική επίθεση.

Αλλά και στη Ναζαρέτ, εκατοντάδες μέλη και υποστηρικτές του ΚΚ Ισραήλ πραγματοποίησαν συγκέντρωση την Παρασκευή για να διαμαρτυρηθούν κατά της κλιμάκωσης της καταστολής και να απαιτήσουν τον τερματισμό του πολέμου.

«Είμαστε πρόθυμοι να υπερασπιστούμε τις πεποιθήσεις μας και αυτό θα μας κοστίσει», τόνισε στην ομιλία του ο Mohammad Barakeh, που είχε μόλις αφεθεί ελεύθερος. «Δεν είναι η πρώτη φορά. Η στάση μας πάντα συνδύαζε διεθνισμό και πατριωτισμό, και αυτή είναι η ανθρώπινη και πολιτική στάση που προστατεύει τους λαούς και τερματίζει τους πολέμους. Ο Παλαιστινιακός λαός θα αναστηθεί από τις στάχτες και θα απολαύσει τα δικαιώματά του».

Ο ΓΓ του ΚΚ Ισραήλ, Adel Amer, επισήμανε: «Ο τρόπος να σταθούμε απέναντι στον φασισμό είναι μαζί, Αραβες και Εβραίοι (...) Πρέπει να συνεχίσουμε να απαιτούμε το τέλος του πολέμου!».

Αναδεικνύοντας την τεράστια σημασία της διεθνιστικής αλληλεγγύης, υπογράμμισε: «Οταν μοιραστήκαμε τη σύλληψη του συντρόφου Barakeh με τους συντρόφους μας στα αδελφικά κόμματα, ανέλαβαν αμέσως δράση, καταγγέλλοντας και αμφισβητώντας αυτήν τη δίωξη, έθεσαν το θέμα και απαίτησαν απάντηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - λάβαμε επίσης πολλά μηνύματα αλληλεγγύης. Σας το λέω αυτό για να επιβεβαιώσει την αλληλεγγύη και την υποστήριξη από τους συντρόφους μας σε πολλά μέρη, δεν περνάμε μόνοι μας αυτόν τον μακρύ αγώνα».

Τη γενικευμένη λογοκρισία στο διαδίκτυο προωθεί η κυβέρνηση, στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ και σε μία καθόλου τυχαία χρονική συγκυρία, με το νομοσχέδιο για την ενσωμάτωση ευρωπαϊκής Οδηγίας «σχετικά με την πρόληψη της διάδοσης του τρομοκρατικού περιεχομένου στο διαδίκτυο». Η συζήτηση ξεκίνησε την περασμένη Παρασκευή.

Η βουλευτής του ΚΚΕ Μαρία Κομνηνάκα, μιλώντας στη συνεδρίαση της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής, κατήγγειλε τη σπουδή της κυβέρνησης να περάσει το σχέδιο νόμου και σημείωσε ότι ενισχύει την καταστολή και τη φίμωση της ελευθερίας έκφρασης, αξιοποιώντας την - πολλαπλά χρήσιμη για την ΕΕ - έννοια «λάστιχο» της τρομοκρατίας.

«Αξιοποιείται προκειμένου να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα του κράτους να φιμώσει κάθε φωνή που δεν συμβιβάζεται με τη φρίκη του πολέμου και καταδικάζει τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, με τη στήριξη των συμμάχων του ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ», σημείωσε, ενώ κατήγγειλε και τη σύλληψη του 22χρονου Παλαιστίνιου.

Επανέλαβε ότι στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ, η έννοια «τρομοκρατία» είναι μία ομπρέλα όπου τσουβαλιάζονται διάφορες δράσεις και παίρνονται προληπτικά μέτρα για τον ριζοσπαστισμό, ενώ οι λαϊκές διαδηλώσεις αναφέρονται ως ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους.

Τόνισε ότι στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, λαμβάνονται μέτρα σε βάρος του λαϊκού - εργατικού κινήματος, ενώ στο ένα τρίτο των χωρών της ΕΕ διώκονται οι κομμουνιστές και τα κομμουνιστικά σύμβολα.

Με την ενσωμάτωση της συγκεκριμένης Οδηγίας θα αναβαθμιστούν οι μηχανισμοί ελέγχου του διαδικτύου, θα ληφθούν νέα μέτρα εποπτείας και τελικά περιορισμού του περιεχομένου διαφόρων αναρτήσεων, τόνισε και έφερε ως παράδειγμα το Facebook, που απέκλεισε διαφημίσεις σε μήνυμα φορέα στην Ηλιούπολη για τη διεξαγωγή συναυλίας υπέρ του Παλαιστινιακού λαού και για τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου καθώς και τον αποκλεισμό τραγουδιών με ταξικό περιεχόμενο.

Εικόνα 3

Στις 5 Νοέμβρη, ο ισραηλινός στρατός παρουσίασε «στοιχεία» για να αποδείξει πως το Νοσοκομείο «Sheikh Hamad» στη Λωρίδα της Γάζας «φιλοξενεί» στα θεμέλιά του ακόμα μια στρατιωτική βάση της Χαμάς, και ως εκ τούτου αποτελεί «νόμιμο» στρατιωτικό στόχο. Το νοσοκομείο, το οποίο ειδικεύεται στη φυσικοθεραπεία και την παροχή προσθετικών άκρων, είχε υποστεί ζημιές στις 16/10, ύστερα από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές, ενώ είχε βρεθεί στο στόχαστρο του ισραηλινού στρατού και το 2021.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ισραηλινού στρατού παρουσίασε δορυφορικές εικόνες, στις οποίες διακρίνονται καταπακτές (εικόνα 1), που οδηγούν δήθεν στο δίκτυο των τούνελ της Χαμάς. Ωστόσο, έρευνα του «Al Jazeera» εντόπισε δημοσιευμένες φωτογραφίες από τις εργασίες κατασκευής του νοσοκομείου, στις οποίες καταγράφεται η καταπακτή μαζί με έναν σωλήνα εξισορρόπησης πίεσης υπόγειας δεξαμενής νερού (εικόνα 2).

Εικόνα 1

Αντίστοιχες «αποκαλύψεις» έκανε και προηγουμένως ο ισραηλινός στρατός, για το «περιβόητο» Νοσοκομείο al-Shifa, το οποίο παρουσιάζει ως την κύρια στρατιωτική βάση της Χαμάς, με τις «συμπαγείς αποδείξεις» να μην είναι τίποτα περισσότερο από μια 3D απεικόνιση που έφτιαξαν οι ίδιοι.

Τις κατηγορίες σχολίασε σε αμερικανικό μέσο ο Νορβηγός γιατρός Mads Gilbert, ο οποίος εργάστηκε για 16 χρόνια στο Νοσοκομείο al-Shifa, το μεγαλύτερο ιατρικό συγκρότημα στη Λωρίδα της Γάζας. Σχολιάζοντας τους ισχυρισμούς του Ισραήλ ότι η εγκατάσταση λειτουργεί ως το κύριο αρχηγείο της Χαμάς, ο Gilbert είπε ότι σε όλη τη θητεία του στο al-Shifa, δεν είχε καμία ένδειξη ότι λειτουργούσε «στρατιωτικό κέντρο διοίκησης».

Κατηγορώντας το Ισραήλ ότι απέτυχε να παρουσιάσει αποδείξεις για κάτι τέτοιο, παρότι διαθέτει «εξελιγμένο σύστημα πληροφοριών», ρώτησε: «Αν (το Ισραήλ) είναι τόσο σίγουρο για αυτό το κέντρο διοίκησης, για το οποίο μιλούν εδώ και 16 χρόνια, πού είναι η απόδειξη; Θα ζητήσω από τον Πρόεδρο Νετανιάχου να θέσει επί τάπητος τις αποδείξεις, ότι υπάρχει ένα κέντρο ελέγχου και διοίκησης της παλαιστινιακής αντίστασης στο νοσοκομείο Shifa».

Εικόνα 2

Τι έγινε πραγματικά στις 7 Οκτώβρη; Τα στοιχεία που προκύπτουν πλέον με καταιγιστικούς ρυθμούς, επιβεβαιώνουν τις πρώτες μαρτυρίες ότι έγιναν μάχες σώμα με σώμα ανάμεσα σε στρατιωτικές μονάδες Ισραηλινών και Παλαιστινίων και ότι πολλά από τα θύματα που παρουσίασε τις επόμενες μέρες η ισραηλινή προπαγάνδα, προέρχονται από φίλια πυρά.

Μέχρι τώρα ξέρουμε ότι η πρώτη δύναμη αντίδρασης της ισραηλινής αεροπορίας το πρωί της 7ης Οκτώβρη απαρτιζόταν από ελικόπτερα «Απάτσι». Πιλότοι ελικοπτέρων ανέφεραν σε ισραηλινά ΜΜΕ ότι έφτασαν στο πεδίο της μάχης χωρίς πληροφορίες και χωρίς τη δυνατότητα να διακρίνουν μεταξύ των μαχητών της Χαμάς και των Ισραηλινών αμάχων.

Δημοσίευμα του ισραηλινού δικτύου «Ynet» αναφέρεται στην εμπλοκή της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας για την εξουδετέρωση των Παλαιστινίων μαχητών. Από τα στοιχεία που παρουσιάζονται, προκύπτει μια χαοτική κατάσταση, όπου οι πιλότοι των ισραηλινών ελικοπτέρων δεν μπορούσαν να διακρίνουν ποιος είναι Παλαιστίνιος και ποιος όχι, με αποτέλεσμα να πυροβολούν και να βομβαρδίζουν αδιακρίτως ό,τι κινούνταν μπροστά τους.²

Σύμφωνα με το «Ynet», που δημοσιεύει και σχετικό βίντεο, τα πρώτα ελικόπτερα «Απάτσι» έφτασαν στα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας περίπου μία ώρα μετά την έναρξη της εισβολής των Παλαιστινίων από το στρατόπεδο Ramat David στον βορρά.

«Οι πιλότοι συνειδητοποίησαν ότι υπήρχε τεράστια δυσκολία» να διακρίνουν «ποιος ήταν τρομοκράτης και ποιος ήταν στρατιώτης ή πολίτης», αναφέρεται στο δημοσίευμα, το οποίο προσθέτει ότι «ο ρυθμός των πυρών εναντίον των χιλιάδων τρομοκρατών ήταν στην αρχή τρομερός» και μόνο μετά από κάποιο σημείο οι πιλότοι ...«άρχισαν να επιλέγουν προσεκτικά τους στόχους».

Το «Ynet» γράφει πως οι Παλαιστίνιοι μαχητές είχαν εντολή να περπατούν αργά εντός των κατοχικών οικισμών και των στρατιωτικών φυλακίων και σε καμία περίπτωση να μην τρέξουν, για να κάνουν τους πιλότους να πιστεύουν ότι πρόκειται για Ισραηλινούς. Μάλιστα, αυτή η τακτική «εξαπάτησης» λειτούργησε για μεγάλο χρονικό διάστημα, «μέχρι που οι πιλότοι των "Απάτσι" συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να παρακάμψουν όλους τους περιορισμούς» και μάλιστα «με δική τους πρωτοβουλία, χωρίς άδεια», κλειδώνοντας αδιακρίτως τα σκοπευτικά τους σε ανθρώπους, οχήματα, υποδομές.

Στην εικόνα 3 καταγράφεται ένα καρέ από το βίντεο που παρουσιάζει το δίκτυο «Ynet», με ένα «Απάτσι» να στοχεύει ομάδα ανθρώπων με αδιευκρίνιστα χαρακτηριστικά, πριν τα πυρά τους εξολοθρεύσουν.

Ακόμα πιο αποκαλυπτικά για το χάος που επικράτησε, είναι όσα αναφέρει στη συνέχεια το δημοσίευμα: «Η εναέρια δραστηριότητα την πρώτη μέρα δεν ήταν οργανωμένη, αλλά ακόμη και στους ουρανούς οι πιλότοι αυτοσχεδίασαν λύσεις στην περίπλοκη και άνευ προηγουμένου κατάσταση: Ενα μεγάλο μέρος της κατεύθυνσης των πυρών και της λήψης στόχων από τις δυνάμεις που μάχονται στο πεδίο έφτασε στους πιλότους μέσω τηλεφωνικών κλήσεων ή αποστολής φωτογραφιών στο WhatsApp»...

Το ισραηλινό δημοσίευμα επιβεβαιώνει ακόμα και μαρτυρίες για επίθεση του ισραηλινού στρατού σε δικό του φυλάκιο, αλλά και τις επιθέσεις μέσα στα κιμπούτς, στα οποία υπήρχαν όμηροι, όπως έχει αναδείξει και ο «Ριζοσπάστης» σε προηγούμενα δημοσιεύματα. Για παράδειγμα, ένας πιλότος παραδέχεται πως «στο πλαίσιο της άρσης των περιορισμών πυροβόλησε σε απόσταση μόλις 20 μέτρων από τα σπίτια ενός από τα κιμπούτς».

Μόνο τέτοια πυρά μπορούν άλλωστε να δικαιολογήσουν την εικόνα ολικής καταστροφής που είχαν σπίτια σε κιμπούτς. Καταστροφή που δεν θα μπορούσε να επέλθει από τον ελαφρύ οπλισμό που αξιοποίησαν οι ένοπλες παλαιστινιακές ομάδες την 7η Οκτωβρίου.

Μαρτυρίες όπως οι παραπάνω επαναφέρουν και μέσα στο Ισραήλ ερωτήματα για τη λεγόμενη «Οδηγία Αννίβας» (Hannibal Directive), για την οποία είχε ανακοινωθεί παύση εφαρμογής από το 2014. Σύμφωνα με αυτό το δόγμα, ο ισραηλινός στρατός είχε το ελεύθερο να αποτρέψει τη σύλληψη Ισραηλινών ομήρων ακόμη και με κόστος τον θάνατο αμάχων ή και των ίδιων των συλληφθέντων!

Επί της ουσίας η οδηγία αυτή έδινε στις ισραηλινές δυνάμεις έναν μεγάλο βαθμό ευελιξίας για να αναλάβουν γρήγορες και επιθετικές αποφάσεις για την ανάκτηση των αιχμαλώτων στρατιωτών, ακόμα κι αν διακινδυνεύσει η ζωή των ίδιων των στρατιωτών ή και αμάχων.

Πηγές:

1: https://www.aljazeera.com/news/2023/11/8/investigation-disproves-israel-claim-of-hamas-tunnel-under-gaza-hospital

2: https://www.ynet.co.il/news/article/b111niukzt

Κανένα αστικό Μέσο δεν έχει μεταδώσει μέχρι σήμερα ότι οι Ισραηλινοί σκότωσαν πολλούς κατοίκους των κιμπούτς στις 7 Οκτώβρη

Στα αστικά ΜΜΕ γραμμή στην ενημέρωση δίνουν οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες τους με τα διευθυντικά στελέχη, σε απόλυτη ταύτιση με διάφορα ιμπεριαλιστικά προπαγανδιστικά επιτελεία, τις κυβερνήσεις, ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα, όπως και με ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ. Είναι απολογητές του πολέμου και των δολοφονιών, των εγκλημάτων κατά του Παλαιστινιακού λαού, που αγωνίζεται στη γη του για να αποκτήσει πατρίδα, τα εδάφη της οποίας βρίσκονται υπό την κατοχή του Ισραήλ εδώ και 75 χρόνια.

Είναι τέτοια και τόση η αδίστακτη αποστροφή τους στον απελευθερωτικό αγώνα των Παλαιστινίων, που για να πείσουν τους λαούς να αποδεχτούν τον πόλεμο, κατασκευάζουν ειδήσεις, εικόνες, βίντεο, με τεράστια ψεύδη. Ο «Ριζοσπάστης» έχει κατ' επανάληψη συμβάλει τα μέγιστα στην αποκάλυψή τους.

«Βρήκαμε διαμελισμένα πτώματα μωρών», έλεγε στην ΕΡΤ ο Ισραηλινός στρατιώτης, αλλά η διάψευση της «είδησης» δεν προβλήθηκε ποτέ από την κρατική τηλεόραση

Επίσης, μετά τις συνεχιζόμενες αποκαλύψεις του «Ριζοσπάστη», και άλλα ΜΜΕ στην Ελλάδα μίλησαν για ψευδείς ειδήσεις.

Για παράδειγμα, η ιστοσελίδα «INFO-WAR» (16/10/2023) ανέφερε τη μαρτυρία μιας Ισραηλινής επιζήσασας των επιθέσεων της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, της Ποράτ, η οποία αποκάλυψε μιλώντας σε ΜΜΕ της χώρας της ότι στο κιμπούτς Μπεέρι «δεν μας κακοποίησαν. Μας φέρθηκαν πολύ ανθρώπινα, κανείς δεν μας φέρθηκε βίαια» και ότι οι Ισραηλινοί όμηροι σκοτώθηκαν από την ισραηλινή μονάδα αντιτρομοκρατίας YAMAM.

Στο «newsbeast.gr» (12/10/2023) διαβάζουμε: «Ο πόλεμος των fake news στον πόλεμο Ισραήλ - Χαμάς. Ενα από τα πρώτα θύματα μιας σύγκρουσης είναι η αλήθεια και οι κολοσσοί των social media (Χ, Facebook, Instagram, TikTok κ.ά.) δεν ενδιαφέρονται, εάν δεν είναι εντελώς συνένοχοι.

Ο εκπρόσωπος των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων, ταγματάρχης Ντόρον Σπίλμαν, είπε για τα "40 μωρά που δολοφονήθηκαν" από τη Χαμάς στο κιμπούτς Κφαρ Αζά: "Αυτή τη συγκεκριμένη πληροφορία δεν μπορώ να την επιβεβαιώσω". Η Ντίνα Σάντεκ, ερευνήτρια στη Μέση Ανατολή στο DFRLab του Ατλαντικού Συμβουλίου, μίλησε για "πλημμυρίδα των ψεμάτων και του μίσους για την κρίση Ισραήλ - Γάζας"».

Η αποκρουστική μέθοδος ενημέρωσης με κατασκευασμένες ειδήσεις από τα αστικά ΜΜΕ και τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία σε αυτόν τον πόλεμο έχει πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας και κατευθύνεται από το κράτος του Ισραήλ και τους ιμπεριαλιστές συμμάχους του. Βεβαίως, ανάλογη αλλά σε μικρότερο βαθμό ήταν και η ενημέρωση για τον πόλεμο στην Ουκρανία, στην οποία έχουν εγκατασταθεί ευρωατλαντικά επιτελεία προπαγάνδας, ενώ έχουν απαγορευτεί τα ρωσικά ΜΜΕ.

Αναφερόμαστε σε αυτά ως την πιο επικίνδυνη πολιτική κατευθυνόμενης ενημέρωσης.

Το 2018 έγινε για ένα Σαββατοκύριακο στις Βρυξέλλες, σε ιμπεριαλιστικό επιτελείο, ένα σεμινάριο δημοσιογράφων με τίτλο «Τα μέσα ενημέρωσης σε περιόδους κρίσης και η διαχείρισή της». Σε μικρογραφία το είδαμε στην Ελλάδα στην περίοδο της πανδημίας του COVID-19, όπου η ενημέρωση ήταν κατ' αποκλειστικότητα υπόθεση της Πολιτικής Προστασίας! Ηταν και ο κ. Τσιόδρας βεβαίως, αλλά την ενημέρωση κατηύθυνε ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας. Καθόλου τυχαίο.

Τότε, κάθε υποτιθέμενη ελευθερία των δημοσιογράφων να κάνουν ρεπορτάζ ήταν ανύπαρκτη. Βεβαίως - θα αντιτείνουν οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι της διαχείρισης της πανδημίας - απαιτείται προσοχή, ώστε να μην διασπείρεται πανικός κ.λπ. Είναι ένα ενδεχόμενο, αλλά όταν η Πολιτική Προστασία που σχετίζεται με διάφορα ευρωατλαντικά επιτελεία, αναδεικνύεται στον υπ' αριθμό ένα μηχανισμό ενημέρωσης για ιατρικά θέματα, τα περί «αντικειμενικής» και «πλουραλιστικής» ενημέρωσης, που προβάλλονται σαν γαρνιτούρα και σάλτσα για την απόσπαση εμπιστοσύνης στην αστική προπαγάνδα, πάνε ακόμη και αυτά περίπατο.

Η προσπάθειά τους είναι - όσο μπορεί - η αστική ενημέρωση να είναι κατευθυνόμενη και παίρνουν μέτρα γι' αυτό. Ορισμένα παραδείγματα:

1. Πολλά υπουργεία και άλλα κρατικά επιτελεία έχουν καταργήσει τη δυνατότητα των δημοσιογράφων να κάνουν οι ίδιοι επιτόπιο ρεπορτάζ. Εχουν οργανώσει δικό τους μηχανισμό από δημοσιογράφους και φωτογράφους και δίνουν το ίδιο υλικό (δελτία Τύπου, φωτογραφίες) σε όλα τα ΜΜΕ.

2. Ενας από τους νόμους της ΝΔ για τα ΜΜΕ (νόμος Λιβάνιου) ποινικοποιεί «τον βίαιο λόγο». Μπορούν για παράδειγμα να θεωρούνται βίαιος λόγος και διώκονται με τον τρομονόμο: Ενα νομοσχέδιο που χαρακτηρίζεται «αιτία πολέμου» από τα συνδικάτα γιατί τσακίζει εργασιακά δικαιώματα κατακτημένα με αίμα, ή κατονομάζει τους καπιταλιστές ως «ταξικό αντίπαλο». Τα συνθήματα μιας αντιιμπεριαλιστικής αντιπολεμικής κινητοποίησης, όπως τώρα ενάντια στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Τα συνθήματα ενάντια στην κρατική καταστολή, ή το σύνθημα «πάλη για την ανατροπή», που προβάλλονται από ΜΜΕ. Αλλά και τραγούδια επαναστατικά, ιστορικά ντοκιμαντέρ κ.λπ. Ετσι θεσμοθετήθηκε ουσιαστικά η «αυτολογοκρισία». Το ίδιο και με το ζήτημα της «υποκίνησης σε βία», που θα λειτουργεί ως μέσο τρομοκράτησης για ποινική δίωξη. Παρόμοια κατάσταση δημιουργεί και το άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα.

3. Στις 4/4/2022 δημοσιεύεται στην Ελλάδα έκθεση του Media Freedom Rapid Response (MFRR) με τίτλο: «Ελεγχος του μηνύματος: Προκλήσεις για το ανεξάρτητο ρεπορτάζ στην Ελλάδα». Η έρευνά του υλοποιήθηκε μαζί με τους «Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα» τον Δεκέμβριο του 2021 και «καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι προκλήσεις για την ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης και την ασφάλεια των δημοσιογράφων είναι συστημικές στη χώρα. Αν και τα προβλήματα δεν είναι μοναδικά, η έντασή τους είναι εξαιρετικά προβληματική και τη διαφοροποιούν από τις περισσότερες άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ.

Το αποτέλεσμα της έρευνας είναι ότι οι ειδήσεις που είναι άβολες ή μη κολακευτικές για την κυβέρνηση, οι ειδήσεις που περιλαμβάνουν αναφορές για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν αναφέρονται σε πολλά μέσα. Αυτό δημιουργεί σημαντικό εμπόδιο για την πρόσβαση του κοινού στην πληροφόρηση και, κατά συνέπεια, τη συμμετοχή του στη δημοκρατική διαδικασία».

Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Οι δημοσιογράφοι αντιμετωπίζουν εμπόδια, όπως αυθαίρετη σύλληψη και κράτηση, περιορισμό πρόσβασης σε εστίες μετανάστευσης, παρακολούθηση και παρενόχληση. Το ρεπορτάζ για τις διαμαρτυρίες είναι ένας άλλος ιδιαίτερα προβληματικός τομέας της δημοσιογραφικής πρακτικής στην Ελλάδα. Οι δημοσιογράφοι αντιμετωπίζουν επιθετικότητα και παρενόχληση από τις αρχές επιβολής του νόμου. Η αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βέρα Γιούροβα δήλωσε ότι "η Ελλάδα ανήκει στις χώρες της ΕΕ που θεωρούνται προβληματικές ως προς την ελευθερία του Τύπου"».

4. Η χρηματοδοτούμενη από το Facebook και άλλες «διεθνείς πηγές» (ακόμα και από το Ευρωκοινοβούλιο έχει χρηματοδοτηθεί, όπως έχει πει η ίδια) εμφανιζόμενη ως Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «EllinikaHoaxes», «κατεβάζει» άρθρα από τη συγκεκριμένη πλατφόρμα, συκοφαντώντας τα ως «ψεύδη που συνιστούν παραπληροφόρηση», επειδή για παράδειγμα αναφέρονται στις αμερικανοΝΑΤΟικές πολεμικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο, ή γιατί αποκαλύπτουν τη δράση των ναζιστών. Πρόσφατα επίσης, το Facebook έκοψε διαφήμιση συναυλιών Πολιτιστικού Οργανισμού για το Πολυτεχνείο και την Παλαιστίνη με πρόσχημα ότι «επηρεάζει την κοινή γνώμη»!

5. «Κόβουν» τοποθετήσεις που δεν συμβαδίζουν με τους στόχους του συστήματος χαρακτηρίζοντάς τες «παραπληροφόρηση» ή ακόμα και ότι «υποκινούν βία». Οπως το YouTube που κατέβασε από την πλατφόρμα παρέμβαση μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στον τηλεοπτικό σταθμό «Mega», στις 24/2/2022, την πρώτη μέρα της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Το βίντεο ήταν αναρτημένο στο κανάλι του «902.gr» στο YouTube.

6. Ο «κώδικας δεοντολογίας» του ΕΣΡ κάνει λόγο «για εκτίμηση των δημοσιογράφων ως προς την επιλογή των άξιων μεταδόσεως ζητημάτων». Ακόμη ότι «δεν απαιτείται αυστηρώς μαθηματική κατανομή του χρόνου προβολής των κομμάτων βάσει της κοινοβουλευτικής τους δύναμης». Οι επιχειρηματικοί όμιλοι - ιδιοκτήτες των ΜΜΕ είναι όμως αυτοί που επιβάλλουν το τι και πώς θα προβάλλεται και έτσι γίνονται κριτές των πάντων! Το «κριτήριο» των δημοσιογράφων είναι φερετζές, αφού παρεμβαίνουν οι εργοδότες τους μέσω των διευθυντικών στελεχών.

7. Η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει κρατική «επιτροπή δεοντολογίας και ηθικής». Πάνε να συγκαλύψουν τον ολισθηρό αντιδραστικό κατήφορο της ταξικής υπέρ του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού μονόπλευρης προπαγάνδας με την προβιά της δήθεν ελεύθερης και πολυφωνικής ενημέρωσης. Ουσιαστικά είναι κρατική επιτροπή λογοκρισίας.

Οι πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ και της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» στην ΕΣΗΕΑ για την αποκάλυψη αυτής της πραγματικότητας στην κατασκευασμένη αστική ενημέρωση χρειάζεται να γίνουν υπόθεση όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ. Να οργανωθεί συλλογική εναντίωση στην ιδιοκτησία και στα διευθυντικά στελέχη σε καθένα ΜΜΕ και σε όλα μαζί, στην κυβέρνηση, στο αστικό πολιτικό σύστημα, στους ευρωατλαντικούς συμμάχους τους.

Να ταχτούν με τον λαό στον κοινό αγώνα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, απεμπλοκής της Ελλάδας από τον πόλεμο, αντιστεκόμενοι στον εξαναγκασμό να ενημερώνουν στηρίζοντας τα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια και προβάλλοντας τον Παλαιστινιακό λαό ως εχθρό επειδή αγωνίζεται να αποκτήσει πατρίδα. Το ζήτημα της κατευθυνόμενης ενημέρωσης με κατασκευασμένες ειδήσεις, εικόνες και βίντεο να γίνει - γίνεται ήδη, αλλά χρειάζεται καθολικά και αποφασιστικά - υπόθεση της εργατικής - λαϊκής πάλης, των εργατικών συνδικάτων και άλλων λαϊκών οργανώσεων, όπως και της αντιιμπεριαλιστικής, αντιπολεμικής πάλης.

Αλλωστε το τσάκισμα των fake news είναι υπόθεση της ταξικής πάλης ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου μέχρι την ανατροπή της. Και βέβαια, να διαβάζουμε, να μελετάμε «Ριζοσπάστη» και «902.gr», που αποκαλύπτουν την αστική προπαγάνδα και τους σκοπούς της και προβάλλουν την πραγματική αλήθεια στην εργατική τάξη, στον λαό.

Τα κιμπούτς παρουσιάζονται περίπου ως γραφικές και φιλήσυχες αγροτικές κοινότητες, όπου οι Παλαιστίνιοι εισέβαλαν βίαια και εκτέλεσαν εν ψυχρώ πολλούς από τους κατοίκους τους. Τα Μέσα Ενημέρωσης στάθηκαν ιδιαίτερα σ' αυτές τις επιθέσεις και για πολύ καιρό απέκρυπταν κρίσιμα στοιχεία, ενώ κατασκεύαζαν και διοχέτευαν άλλα.

Για παράδειγμα, εικόνες με πτώματα και κατεστραμμένα σπίτια σε κιμπούτς είδαμε πολλές μέρες μετά τις 7 Οκτώβρη κι ενώ ο ισραηλινός στρατός είχε όλο τον χρόνο να φτιάξει το αφήγημά του.

Λίγο αργότερα αποκαλυπτόταν ότι στα κιμπούτς δόθηκαν μάχες με ένοπλους Ισραηλινούς - κατοίκους των κοινοτήτων και με στρατιώτες που κατέφτασαν από γειτονικά στρατόπεδα. Μάθαμε ότι στο ένα από τα δύο κιμπούτς που έγιναν παρανάλωμα του πυρός είχαν εγκλωβιστεί Παλαιστίνιοι μαχητές μαζί με ομήρους και προκειμένου να απαλλαγούν απ' αυτούς, οι ισραηλινές Ενοπλες Δυνάμεις τούς εκτέλεσαν εν ψυχρώ με βλήματα από τανκ και ελικόπτερα.

Χάρτης που δείχνει τα κιμπούτς γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας

Εν ολίγοις, η ισραηλινή - ευρωατλαντική προπαγάνδα ποντάρει πολλά και στην άγνοια για το πώς διαρθρώνονται το κράτος και η κοινωνία στο Ισραήλ, με αποτέλεσμα εύκολα να γίνονται πιστευτά τα κατασκευασμένα ψέματα που διοχετεύουν, στην προσπάθεια να συκοφαντήσουν τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού για πατρίδα, να δικαιολογήσουν την κατοχή και τα εγκλήματά της, που κλιμακώνονται σε όλη την παλαιστινιακή γη. Μια τέτοια πλευρά είναι και τα κιμπούτς, για τα οποία ακολουθούν ορισμένες βασικές πληροφορίες.

Τι είναι λοιπόν τα κιμπούτς; Το πρώτο κιμπούτς (λέξη που προέρχεται από την εβραϊκή λέξη για τη «συγκέντρωση») συστάθηκε το 1910. Σύμφωνα με την πιο στερεοτυπική εικόνα, τα κιμπούτς είχαν ταυτιστεί με τις ιδέες της συλλογικής ιδιοκτησίας και λειτουργίας, κάτι σαν ιδεαλιστικές «κομμούνες», χτισμένες γύρω από τη γεωργία. Η πραγματικότητα όμως είναι πιο περίπλοκη.

Για παράδειγμα, το κιμπούτς Re'im, το οποίο έγινε ιδιαίτερα γνωστό τις τελευταίες μέρες, καθώς εκεί σκοτώθηκαν πολλοί Ισραηλινοί, ιδρύθηκε το 1949 από απόστρατα μέλη της Palmach, επίλεκτης δύναμης της Haganah. Η Haganah λειτούργησε ως η μεγαλύτερη παραστρατιωτική οργάνωση την περίοδο 1920 - 1948 και αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά του μετέπειτα ισραηλινού στρατού.

Οι κάτοικοι των κιμπούτς ήταν συχνά οπλισμένοι και κάποιοι πολέμησαν ενάντια στις βίαιες εξεγέρσεις των Παλαιστινίων που αντετίθεντο στην επέκταση των εβραϊκών οικισμών.

Κατά τη διάρκεια του 1ου Αραβοϊσραηλινού πολέμου (ή «Πολέμου της Ανεξαρτησίας», όπως τον αποκαλεί το Ισραήλ), ορισμένες τέτοιες κοινότητες ανέλαβαν ενεργό ρόλο στις μάχες. Το 1948, για παράδειγμα, μέλη του κιμπούτς Degania, μαζί με άλλες στρατιωτικές δυνάμεις, κατάφεραν να σταματήσουν έξω από την κοινότητα την προέλαση του συριακού στρατού στην Κοιλάδα του Ιορδάνη.

Ο αιγυπτιακός στρατός καθυστέρησε και δοκιμάστηκε σε σκληρές μάχες στα κιμπούτς Nirim, Nitzanim, Be'erot Yitzhak, Yad Mordechi, Negba και άλλα. Τα κιμπούτς αποτέλεσαν ορμητήρια επιδρομών και επιθέσεων προς τα αραβικά στρατεύματα και συνέβαλαν στους ελιγμούς των τακτικών δυνάμεων¹.

Η εδαφική τους κατανομή δεν είναι τυχαία. Συχνά συναντιούνται σε ευαίσθητες και ευάλωτες τοποθεσίες και χρησιμεύουν ως αποικιακά σύνορα. Ειδικά στην έντονα στρατιωτικοποιημένη περιοχή γύρω από τη Γάζα, μια προσεκτική ματιά στον χάρτη δείχνει ότι κοντά στο τείχος όλες οι κατοικημένες περιοχές είναι κιμπούτς. Δεν υπάρχει δηλαδή κανένα τυπικό χωριό, πέρα από την πόλη Sderot.

Τα «μάχιμα» χαρακτηριστικά των κιμπούτς και του πληθυσμού τους διατηρήθηκαν και εξελίχθηκαν τις επόμενες δεκαετίες, όπως καταδεικνύεται, για παράδειγμα, από τον αριθμό των μελών τους που συμμετέχουν στις ισραηλινές Ενοπλες Δυνάμεις. Το 1982, όταν η Βηρυτός, τα παλαιστινιακά στρατόπεδα προσφύγων και τόσες άλλες τοποθεσίες στον Λίβανο καταστρέφονταν ανελέητα από το Ισραήλ, τα μέλη των κιμπούτς αποτελούσαν το 25% των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας και το 30% του σώματος των αξιωματικών του στρατού².

Σήμερα, περίπου το 3% των Ισραηλινών, ή 125.000 άνθρωποι, ζουν σε πάνω από 250 κιμπούτς σε όλο το Ισραήλ. Διαφέρουν ως προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, την τοποθεσία, την απασχόληση, τον πληθυσμό και τον βαθμό ιδιωτικοποίησης. Τα εργοστάσια και τα αγροκτήματα στα κιμπούτς αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% της βιομηχανικής παραγωγής του Ισραήλ και τα μέλη των κοινοτήτων αποτελούν το 15% των μελών του Κοινοβουλίου του Ισραήλ, της Κνέσετ³.

Οι κάτοικοι των κιμπούτς στις περιοχές που συνορεύουν με τη Λωρίδα της Γάζας απολαμβάνουν από το 2022 φορολογικές ελαφρύνσεις. Δεν μπορεί ο καθένας να εγκατασταθεί ελεύθερα σε αυτά, χρειάζεται πρώτα να γίνει δεκτός ως μέλος. Οι καλά φρουρούμενες πύλες των κιμπούτς δεν ανοίγουν ελεύθερα, καθώς ακόμα και οι επισκέπτες γίνονται δεκτοί μόνο στο πλαίσιο οργανωμένων εκδρομών κ.λπ.

Τα κιμπούτς ακόμα και σήμερα χρησιμεύουν ως οργανωτική, υλικοτεχνική και εκπαιδευτική υποδομή για την ενσωμάτωση εθελοντών στον ισραηλινό στρατό, ακόμα και ως σημείο εκπαίδευσης, εξοπλισμού και κινητοποίησης. Σε καθένα από αυτά υπάρχει μια εκπαιδευμένη ομάδα ασφάλειας, με διακριτή οργανωτική δομή, που διατηρεί ανοιχτά κανάλια επικοινωνίας με τον ισραηλινό στρατό, έτοιμη να αναλάβει στρατιωτική δράση ανά πάσα στιγμή σε πιθανότητα επίθεσης.

Στα κιμπούτς, πέρα από φράχτες, περιμετρικούς συναγερμούς και καταφύγια, υπάρχουν και αποθήκες στρατιωτικού οπλισμού και εξοπλισμού και άλλες υποδομές. Το κιμπούτς Nirim, για παράδειγμα, διαθέτει σκοπευτήριο. Στα δύο χιλιόμετρα από τη Γάζα υπάρχει το κιμπούτς Nir Am. Επικεφαλής της ομάδας ασφάλειας είναι η 26χρονη Inbal Lieberman, η οποία, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, διένειμε τα διαθέσιμα όπλα της κοινότητας σε 12 άτομα πριν φτάσουν εκεί μαχητές της Χαμάς⁴.

Ενα από αυτά τα άτομα ήταν ο 46χρονος Adam, πρώην μέλος των Ειδικών Δυνάμεων του στρατού του Ισραήλ, ο οποίος κατά τη συνέντευξή του στο ΒΒC δεν αποκάλυψε το πρόσωπο και το επίθετό του. Ανέφερε, ωστόσο, πως τουλάχιστον 3 από τους «πολίτες» της ομάδας ασφάλειας του κιμπούτς ήταν και αυτοί πρώην μέλη των Ειδικών Δυνάμεων⁵.

Τα όπλα που υπάρχουν στις αποθήκες των κιμπούτς είναι στρατιωτικού τύπου. Το κιμπούτς Be'ri, για παράδειγμα, διαθέτει, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Menachem Klemenson, αποθήκη με στρατιωτικά τυφέκια Μ-16, πυρομαχικά και αλεξίσφαιρα⁶.Μιλάμε δηλαδή για οργανωμένες στρατιωτικές μονάδες μέσα στις κοινότητες.

Μάλιστα, σύμφωνα με έγγραφο που φέρεται να περιέχει οδηγίες για τις ομάδες μαχητών της Χαμάς το οποίο βρέθηκε στα χέρια του στρατού του Ισραήλ, στις επιθέσεις στα κιμπούτς αναμενόταν να εντοπιστούν στρατιώτες. Το έγγραφο, που εξετάστηκε από το CNN, περιλαμβάνει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τους φρουρούς και την ασφάλεια του κιμπούτς. Σύμφωνα με τις οδηγίες, μια ομάδα μαχητών έπρεπε να σπάσει τον φράχτη της κοινότητας, ενώ άλλοι διατάχθηκαν να «συλλάβουν στρατιώτες και πολίτες και να κρατήσουν ομήρους» για διαπραγματεύσεις.

«Ηξεραν τα πάντα», σχολίασε ο Yarden Reskin, μέλος της ομάδας ασφάλειας του κιμπούτς Mefalsim. «Ηξεραν πού είναι οι πύλες, ήξεραν πού είναι οι γεννήτριες, ήξεραν πού είναι το οπλοστάσιο, ήξεραν βασικά πόσοι από εμάς είμαστε στην ομάδα ασφαλείας. Είχαν πολύ, πολύ καλές πληροφορίες»⁷.

Παραπομπές

1. Druck, Dotan. 2023. «The Rise, Fall and Rebirth of Territorial Defense». Scandinavian Journal of Military Studies 6 (1): 69-85. https://doi.org/10.31374/sjms.173

2. Shahak, Israel. «Israeli Society and the Kibbutzim.» Arab Studies Quarterly 7, (1985): 15-23. http://www.jstor.org/stable/41857766.

3. https://inews.co.uk/news/world/what-is-kibbutz-how-israeli-communities-targeted-hamas-kfar-aza-2679473

4. https://voz.us/heroes-of-israel-armed-members-of-several-kibbutzim-managed-to-fight-off-terrorists/?lang=en

5. https://www.bbc.com/news/world-middle-east-67089113

6. https://www.reuters.com/investigates/special-report/israel-palestinians-kibbutz-attack/

7. https://edition.cnn.com/2023/10/18/middleeast/hamas-documents-invs/index.html

Χάρτης που δείχνει τον εκτοπισμό, ουσιαστικά, των Παλαιστινίων

Η μεθόδευση που στηρίζουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ, στο όνομα της «λύσης των δύο κρατών», ουσιαστικά νομιμοποιεί ως δεδομένη τη φριχτή πραγματικότητα που έχει διαμορφώσει η πολύχρονη ισραηλινή κατοχή, με την κλοπή της παλαιστινιακής γης και τους όλο και επεκτεινόμενους εποικισμούς.

Πρόγευση για μια τέτοια μεθόδευση έδωσε πριν τρία χρόνια το σχέδιο της κυβέρνησης των ΗΠΑ, τότε με Πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ, που ονομάστηκε «συμφωνία του αιώνα» για τη δήθεν επίλυση του Παλαιστινιακού. Ο γαμπρός του πρώην Προέδρου, Τζάρεντ Κούσνερ, που εμφανίστηκε ως ο βασικός αρχιτέκτονας του σχεδίου, και άλλοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ το παρουσίασαν ως μια πρόταση «για σύνδεση ορισμένων εδαφών (σ.σ. περικυκλωμένων από εβραϊκούς εποικισμούς, αληθινές πόλεις - κράτη) μεταξύ της Λωρίδας της Γάζας και της Δυτικής Οχθης με τούνελ, γέφυρες και αερογέφυρες»!

Το δήθεν «ειρηνευτικό» σχέδιο του Τραμπ για τη Μέση Ανατολή πρότεινε τότε ένα «αποστρατιωτικοποιημένο» παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα όχι την Ανατολική Ιερουσαλήμ, αλλά ένα απομακρυσμένο προάστιό της, το Αμπού Ντις, αφού προηγουμένως η Παλαιστινιακή Αρχή απέρριπτε μετά βδελυγμίας την «τρομοκρατία» (δηλαδή την ένοπλη πάλη για εθνική απελευθέρωση...). Δίνοντας στη δημοσιότητα κάποιους χάρτες, φαινόταν ότι το παλαιστινιακό κράτος θα διπλασίαζε τάχα το μέγεθος των εδαφών που θα έχει υπό τον υποτιθέμενο έλεγχό του.

Το υποτιθέμενο «ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος», που περιγράφεται στο σχέδιο αυτό, αποτελούσε ουσιαστικά το «περιτύλιγμα» μιας κρατικής οντότητας που θα περιβάλλεται από περιοχές προσαρτημένες στο Ισραήλ, δεν θα διαθέτει δικές της στρατιωτικές δυνάμεις, θα απαγορεύεται να συνάπτει συμφωνίες ή να συμμετέχει σε πολυμερείς οργανισμούς, δεν θα ελέγχει τον εναέριο χώρο της ή τα χωρικά της ύδατα και, τέλος, θα υπόκειται σε μια σειρά άλλων περιορισμών. Θα εξασφάλιζε επίσης στο Ισραήλ τη δυνατότητα άσκησης βέτο ακόμα και στο ποιοι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες θα μπορούν να εισέλθουν σε αυτό το παλαιστινιακό «κράτος», ενώ θα νομιμοποιούσε πλήρως όλους τους εβραϊκούς εποικισμούς, τάχα γιατί το σχέδιο βασιζόταν στην αρχή ότι «οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να μετακινηθούν για να επιτευχθεί ειρήνη». Το αντάλλαγμα; Το Ισραήλ δεν θα προχωρούσε σε νέους εποικισμούς για τέσσερα χρόνια (χωρίς τίποτε να εξασφαλίζει ότι δεν θα το έκανε μετά την τετραετία).

Επίσης, υποτίθεται ότι το Ισραήλ θα έπρεπε να πάρει μέτρα για να διασφαλίσει την πρόσβαση των Μουσουλμάνων στο τέμενος Αλ Ακσά στην Ιερουσαλήμ και να σεβαστεί τον ρόλο της Ιορδανίας στους Αγίους Τόπους, κάτι που στην πράξη παραβιάζεται καθημερινά τα τελευταία χρόνια, σε βάρος Μουσουλμάνων και Χριστιανών...

Το σχέδιο των ΗΠΑ μπορεί να μην αποδείχθηκε η «συμφωνία του αιώνα», ωστόσο έδειξε την επιδίωξή του: Την εξομάλυνση των σχέσεων του Ισραήλ με αραβικές ή μουσουλμανικές χώρες, μεταθέτοντας την ευθύνη για τη μη επίλυση του Παλαιστινιακού στην Παλαιστινιακή Αρχή, που δεν συναίνεσε στο εκτρωματικό σχέδιο για ένα (μη) κράτος - «σουρωτήρι». Ετσι φτάσαμε το φθινόπωρο του 2020 στις πρώτες «Συμφωνίες του Αβραάμ» του Ισραήλ με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μαρόκο.

Με βάση όλα αυτά, σήμερα, τρία χρόνια μετά, και ενώ κλιμακώνεται η σφαγή των Παλαιστινίων, όχι μόνο δεν προχωρά μια δίκαιη λύση για το Παλαιστινιακό αλλά διευρύνονται η κατοχή και οι εισβολές του ισραηλινού στρατού, όχι μόνο στη Γάζα αλλά και στις μεγαλύτερες πόλεις της κατεχόμενης Δυτικής Οχθης - Ναμπλούς, Τζενίν, Τουλκαρέμ κ.ά. - με ξεκάθαρο στόχο τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων.

Την τραγική σημερινή κατάσταση προετοίμασαν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εδώ και δεκαετίες και, παρ' όλα τα κατά καιρούς κροκοδείλια δάκρυα όταν η σφαγή των Παλαιστινίων «βγάζει μάτι», «κρατάνε ζεστή» την πλάτη του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ.

Ηδη μετά τις Συμφωνίες του Οσλο στις αρχές της δεκαετίας του '90, την ίδρυση της Παλαιστινιακής Αρχής και την οριοθέτηση τριών ζωνών στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη (Α, Β, C, με την τελευταία να τελεί υπό την απόλυτη δικαιοδοσία του στρατού κατοχής), στις οποίες οι παλαιστινιακές δυνάμεις ασφαλείας θα είχαν υποτίθεται διαβαθμισμένη ισχύ και αρμοδιότητες, κουτσουρευόταν το δικαίωμα σε μια βιώσιμη πατρίδα. Το κράτος - δολοφόνος καταπατά συστηματικά ακόμα κι αυτές τις συμβιβαστικές Συμφωνίες του Οσλο, εμποδίζοντας στη συνέχεια - ειδικά (αλλά όχι μόνο) επί των κυβερνήσεων Νετανιάχου - εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία κάθε ουσιαστική ειρηνευτική, διπλωματική διαπραγμάτευση.

Και πάλι, η παρεμπόδιση κάθε διαπραγμάτευσης γίνεται με τη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, αλλά και του λεγόμενου «Κουαρτέτου για τη Μέση Ανατολή» (ΗΠΑ, Ρωσία, ΕΕ και ΟΗΕ) και άλλων διεθνών και περιφερειακών δυνάμεων, σε βάρος των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού, περιφρονώντας ουσιαστικά τις αποφάσεις του ΟΗΕ και κάθε έννοια του λεγόμενου «Διεθνούς Δικαίου», που εφαρμόζεται επιλεκτικά, στη βάση γεωπολιτικών επιδιώξεων.

Η υποκριτική αναφορά των ΗΠΑ στην ανάγκη ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους «την επόμενη μέρα» του πολέμου στη Γάζα δεν προϊδεάζει ούτε στο ελάχιστο για δίκαιη λύση. Αυτό φαίνεται, ιδίως τις τελευταίες μέρες, και από τη συναίνεση των ΗΠΑ στην επιδίωξη του Ισραήλ να αναλάβει την «ασφάλεια» (δηλαδή τον πλήρη και ουσιαστικό έλεγχο) της Λωρίδας της Γάζας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην παλαιστινιακή ΑΟΖ. Η «μεταβατική» περίοδος μιας νέας κατοχής του θύλακα από το Ισραήλ, με πιθανούς «τοποτηρητές» αραβικές ή ευρωπαϊκές χώρες ή την Τουρκία, προϊδεάζει και για το είδος της «λύσης» που σχεδιάζουν να επιβάλουν σε βάρος του πολύπαθου παλαιστινιακού λαού.

Για το είδος της «ανεξάρτητης και βιώσιμης Παλαιστίνης» που μαγειρεύουν διάφορα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, μας λένε πολλά και οι αναφορές Αμερικανών και Ευρωπαίων αξιωματούχων ότι π.χ. η Χαμάς «δεν θα πρέπει ποτέ ξανά» να διοικήσει τη Γάζα, απαγορεύοντας εκ προοιμίου στον παλαιστινιακό λαό να εκλέξει αυτούς που θα τον διοικήσουν, ενώ υποτίθεται ότι ομνύουν στις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας κ.λπ.

Οταν λοιπόν αναφέρονται στη λύση «δύο κρατών», είναι μέγα ζήτημα τι και ποια εδάφη επιφυλάσσουν για τη μελλοντική Παλαιστίνη, πίσω από αυτήν τη φράση - παγίδα. Κάποιοι σχετικά αισιόδοξοι αναλυτές (π.χ. ο Chris McGreal στον «Guardian», σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 6/11 με τίτλο «The two state solution could do with a rebrand») υποθέτουν ότι ένα μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος θα μπορούσε να αρχίσει - ή να περιοριστεί - μόλις στο 22% της ιστορικής Παλαιστίνης (η οποία αποτελούσε βρετανική αποικία μετά το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μέχρι την απόφαση του ΟΗΕ στις 29 Νοέμβρη 1947 για τη διχοτόμησή της, με 33 ψήφους υπέρ, 13 κατά και 10 αποχές, κάτι που οδήγησε στην ίδρυση του Ισραήλ). Ακόμα κι αυτό, λένε, «θα ήταν μια τεράστια βελτίωση» στις δεκαετίες κατοχής και ισραηλινής κυριαρχίας, γιατί θα έδινε για πρώτη φορά «μια πραγματική παλαιστινιακή κυβέρνηση». Τι είδους «πραγματική» κυβέρνηση όμως είναι αυτή, που θα καλούνταν να διοικήσει ένα σύνολο διάσπαρτων και ασύνδετων εδαφικά περιοχών σε Λωρίδα της Γάζας και Δυτική Οχθη, που στον χάρτη θα έμοιαζαν πιο πολύ με ...ελβετικό τυρί παρά με πραγματική χώρα;

Associated Press

Τρομοκρατία δεν είναι η αντίσταση στην κατοχή

Κατήγγειλε την κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, εθνικιστές) για τη στήριξη στο Ισραήλ, στο όνομα δήθεν των «εθνικών συμφερόντων». Απαίτησε την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή, να γυρίσουν στη χώρα οι ελληνικές φρεγάτες από τις ΝΑΤΟικές αποστολές, να κλείσουν οι βάσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, να υλοποιηθεί η απόφαση της ελληνικής Βουλής για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα πριν αυτά της 4ης Ιούνη του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ.

Επιπλέον το ΚΚΕ φρόντισε, με τη μετάφραση του άρθρου του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ - το οποίο αφορούσε τόσο την ουσία του ζητήματος όσο και ευρύτερες πλευρές της σύγκρουσης - σε πολλές γλώσσες (Αγγλικά, Αλβανικά, Αραβικά, Βουλγαρικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά, Ρωσικά, Τουρκικά), να ενημερώσει τα ΚΚ, τους κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο, για τις θέσεις του.

Ενα ερώτημα που έρχεται από διάφορες πλευρές, άλλοτε καλόβουλα και άλλοτε από αστούς πολιτικούς και δημοσιογράφους, κακόβουλα, είναι «γιατί το ΚΚΕ στις τοποθετήσεις του για το ζήτημα δεν καταδικάζει την τρομοκρατία;».

Το ΚΚΕ γνωρίζει πολύ καλά ότι εδώ και αρκετές δεκαετίες το ζήτημα της λεγόμενης «τρομοκρατίας» αξιοποιείται από αστικές τάξεις και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και τη δικαιολόγηση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων. Η «τρομοκρατία» έχει γίνει μια έννοια - «λάστιχο». Ετσι, σε όλες τις χώρες της ΕΕ και στη χώρα μας προωθούνται οι λεγόμενοι «τρομονόμοι», που στοχοποιούν τους αγώνες των εργατών, των αγροτών, της νεολαίας. Σε μια μαζική κινητοποίηση, μια κατάληψη ενός εργασιακού ή δημόσιου χώρου, ενός δρόμου, μπορεί να χαρακτηριστεί «τρομοκρατική ενέργεια» και να αξιοποιηθεί η ανάλογη νομοθετική πρόβλεψη, με διώξεις σε βάρος αγωνιζόμενων εργατών, αγροτών, μαθητών.

Από το μεγάλο συλλαλητήριο στις 5 Νοέμβρη στην Αθήνα

Επιπλέον, η αστική προπαγάνδα βάζει στο «μίξερ» της προπαγάνδας της οργανώσεις όπως η «Αλ Κάιντα» και οι Ταλιμπάν, που τις έφτιαξαν, στήριξαν και εξόπλισαν για τους σκοπούς τους οι ιμπεριαλιστές, πριν χάσουν τον έλεγχο, επίσης δυνάμεις όπως η Χαμάς, που αναδείχθηκε 1η στις εκλογές του 2006 στη Λωρίδα της Γάζας, πράγμα που αποδεικνύει ότι αυτή η αστική δύναμη, για διάφορους λόγους που σχετίζονται με την ίδια τη βία της ισραηλινής κατοχής και τις αδυναμίες της δράσης άλλων πολιτικών δυνάμεων στη Λωρίδα της Γάζας, έχει στηριχθεί από λαϊκές δυνάμεις που παλεύουν για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.

Το ΚΚΕ έχει αντίθετες ιδεολογικές, πολιτικές, φιλοσοφικές αντιλήψεις σε σχέση με αυτήν την πολιτικοστρατιωτική οργάνωση, ωστόσο δεν θα επιτρέψει ποτέ να περάσει στις λαϊκές συνειδήσεις ότι ο μαζικός βομβαρδισμός της Γάζας και οι δολοφονίες χιλιάδων μικρών παιδιών γίνονται δήθεν για την εξάλειψη της Χαμάς και να δικαιολογηθεί η πολύχρονη κατοχή, την ώρα που το ένα μετά το άλλο τα στοιχεία δείχνουν ότι στόχος του Ισραήλ είναι η ακύρωση της λύσης των δύο κρατών, η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και της γεωγραφικής θέσης της Λωρίδας της Γάζας, η γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης και ο εκτοπισμός στην έρημο όσων δεν βρουν τον θάνατο από την ισραηλινή σφαγή.

Από το συνεχιζόμενο έγκλημα στη Γάζα

Υπολογίζουμε και κάτι ακόμα: Η πολύχρονη ισραηλινή κατοχή, η καταπίεση, το απαρτχάιντ πράγματι μπορεί να οδηγήσουν σε μεγάλη οργή, αντίποινα και ακρότητες. Ο ίδιος ο πόλεμος, που διεξάγεται εδώ και 7 δεκαετίες σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης, είναι μια φρικαλεότητα, μέσα στην οποία έχουν δολοφονηθεί και βασανιστεί εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι, και το κρίσιμο ζήτημα είναι οι εργαζόμενοι να εστιάζουν στις αιτίες και στον χαρακτήρα του πολέμου, στις τραγικές συνέπειες της πολύχρονης ισραηλινής κατοχής, στη σφαγή κατά του Παλαιστινιακού λαού, που παλεύει και έχει δικαίωμα να παλέψει για την απελευθέρωσή του με όλα τα μέσα.

Το ΚΚΕ, εκφράζοντας την πλήρη αλληλεγγύη του και στήριξη στον λαό της Παλαιστίνης, στην αναγκαιότητα να έχει το δικό του κράτος και να είναι νοικοκύρης στον τόπο του, σημείωσε ταυτόχρονα ότι θύμα της πολιτικής του αστικού κράτους του Ισραήλ και της αντιδραστικής κυβέρνησης Νετανιάχου είναι και ο ίδιος ο ισραηλινός λαός.

Από τις διαμαρτυρίες αγωνιστών στο Ισραήλ που ζητάνε κατάπαυση πυρός

Οι δυνάμεις αυτές αρνούνται να δουν ότι η βασική αιτία όλων όσα βιώνουν οι λαοί είναι το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα στο σημερινό του στάδιο, το μονοπωλιακό, όταν πια ανάμεσα στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις εντείνεται η διαπάλη, που διεξάγεται και με κάθε μέσο, για την εκμετάλλευση όχι μόνο των εργαζομένων των χωρών τους αλλά και άλλων χωρών, η διαπάλη για πρώτες ύλες, για δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων, για γεωπολιτικά στηρίγματα και μερίδια των αγορών.

Ετσι, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εκείνη η καπιταλιστική δύναμη που βγήκε κερδισμένη και ενισχυμένη, οι ΗΠΑ, επέλεξε να έχει ένα ισχυρό γεωπολιτικό στήριγμα στην περιοχή, έναν «χωροφύλακα» και «τοποτηρητή» που θα μπορεί να συνδιαλέγεται και με τη βία, εάν χρειαστεί, με τις άλλες αστικές τάξεις των χωρών που διαμορφώθηκαν μετά την πτώση της αποικιοκρατίας, κάτω και από τη συμβολή της Νίκης της Σοβιετικής Ενωσης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο κατά του φασισμού, που - ας μη μας διαφεύγει - είναι «σάρκα από τη σάρκα του καπιταλισμού».

Η ύπαρξη του ισραηλινού κράτους είναι σήμερα μια πραγματικότητα. Η σφαγή των Εβραίων από τους ναζί και ο αντισημιτισμός που προωθούσαν οι αστικές τάξεις σε πολλές καπιταλιστικές χώρες πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οδήγησαν στην αποδοχή, από την ΕΣΣΔ και το παγκόσμιο εργατικό κίνημα, της συγκρότησης του κράτους του Ισραήλ δίπλα σε ένα κράτος της Παλαιστίνης.

Την απόφαση αυτή προκλητικά καταπάτησε το αστικό κράτος του Ισραήλ, η αστική τάξη του οποίου καταπατά εδώ και δεκαετίες κάθε δικαίωμα του λαού της Παλαιστίνης, αρπάζοντας το μεγάλο μέρος των παλαιστινιακών εδαφών. Στην αστική τάξη του Ισραήλ και στο κράτος της, οι ΗΠΑ και από κοντά και η ΕΕ βρήκαν εκείνον τον «σύμμαχο» που χρειάζονταν και που τους έδινε το δικαίωμα της επιδιαιτησίας με τις άλλες αστικές τάξεις της περιοχής, που κι αυτές επιδίωκαν την αναβάθμιση της θέσης τους. Και αυτό το γεωπολιτικό «γαϊτανάκι», που παίζεται με ακόμα πιο άσχημο τρόπο μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, έχει ως θύμα του έναν ολόκληρο λαό, τον λαό της Παλαιστίνης, που όλα αυτά τα χρόνια τού υπόσχονταν μια πατρίδα αλλά το όνειρό του μένει ανεκπλήρωτο.

Το ΚΚΕ σέβεται τα δικαιώματα και την πάλη κάθε λαού, και στις τοποθετήσεις του τονίζει μεταξύ άλλων ότι το «μάρμαρο» το πληρώνει και ο λαός του Ισραήλ, που είναι κι αυτός θύμα των πολιτικών που ακολουθούν η αστική τάξη του Ισραήλ και το κράτος της.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους τους αγωνιστές στο Ισραήλ, πρώτα απ' όλα στο ΚΚ Ισραήλ, στους κομμουνιστές του Ισραήλ, Εβραίους και Αραβες, που παλεύουν αυτήν την ώρα μέσα στο «στόμα του λύκου» και υψώνουν φωνή αντίστασης στη βαρβαρότητα κατά του λαού της Παλαιστίνης. Οι 21 βουλευτές του ΚΚΕ και οι 2 ευρωβουλευτές του συνυπέγραψαν κείμενο αλληλεγγύης προς τον βουλευτή Οφερ Κασίφ, που διώκεται από τις ισραηλινές αρχές για τη στάση του ενάντια στην κατοχή.

Εκφράζονται επίσης ερωτήματα για τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του λαού της Παλαιστίνης, εάν μπορεί σε συνθήκες ιμπεριαλισμού να υπάρχει τέτοιος αγώνας και μάλιστα όταν λέμε πως η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό. Κάποιοι ασκούν κριτική στο ΚΚΕ, λέγοντας ότι ενώ σε όλες τις άλλες περιπτώσεις μιλά για την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού, στη συγκεκριμένη περίπτωση εστιάζει μόνο στο δικαίωμα της συγκρότησης παλαιστινιακού κράτους.

Συνοπτικά εδώ θέλουμε να σημειώσουμε τα εξής: Σήμερα σε όλο τον κόσμο κυριαρχούν τα μονοπώλια, είμαστε στο μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού, αυτό που ο Λένιν προσδιόρισε ως ιμπεριαλισμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν μπορούν να ξεσπάσουν εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες ενάντια στην ξενική κατοχή. Από την πλευρά των Παλαιστινίων διεξάγεται ένας δίκαιος εθνικοαπελευθερωτικός πόλεμος, ένας πόλεμος ενάντια στην κατοχή, με στόχο να αποκτήσουν το δικαίωμα στη δική τους πατρίδα. Δεν μπορεί να υπάρξει δεύτερη κουβέντα και σκέψη σε αυτό. Από την πλευρά του Ισραήλ και των συμμάχων του (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ) είναι ένας άδικος ιμπεριαλιστικός πόλεμος, που στοχεύει στη διαιώνιση της κατοχής και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους στην περιοχή.

Στην εποχή του ιμπεριαλισμού το ΚΚΕ ηγήθηκε σε έναν τέτοιο αγώνα, συγκροτώντας το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ), τον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (ΕΛΑΣ), τις άλλες αντιστασιακές οργανώσεις ενάντια στην ξένη (γερμανική, ιταλική και βουλγαρική) φασιστική κατοχή την περίοδο 1941 - 1944. Το ΚΚΕ ήταν ο νους, ο οργανωτής και ο αιμοδότης αυτής της μεγάλης αντιστασιακής εποποιίας και είμαστε περήφανοι για το Κόμμα μας, που πρωτοστάτησε σε αυτόν τον αγώνα, και η όποια κριτική ασκούμε αφορά την ιδεολογικοπολιτική ανετοιμότητα του Κόμματός μας να συνδέσει αυτόν τον μεγάλο αγώνα με την υπόθεση της εργατικής εξουσίας.

Ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος για όλο τον κόσμο, για κάθε καπιταλιστική χώρα, αλλά μέσα στις συνθήκες στις οποίες διεξάγεται ο εργατικός - λαϊκός αγώνας σε κάθε χώρα αναδεικνύονται σημαντικοί «κρίκοι» που μπορούν να δώσουν ώθηση στην ταξική πάλη. Είναι καθοριστικό ζήτημα για το Κομμουνιστικό Κόμμα, για το εργατικό κίνημα, για την προετοιμασία, συσπείρωση και κινητοποίηση εργατικών - λαϊκών δυνάμεων, να παίρνει υπόψη αυτούς τους κρίκους στην πάλη για τον σοσιαλισμό. Και στην Παλαιστίνη σήμερα ο βασικός «κρίκος» είναι η αποτίναξη της ξενικής ισραηλινής κατοχής, η συγκρότηση του παλαιστινιακού κράτους.

Συνεπώς, είναι υπόθεση της εργατικής τάξης της Παλαιστίνης και της πρωτοπορίας της, του ΚΚ, να διαμορφώσει μια τέτοια γραμμή που θα συνδέσει αυτόν τον «κρίκο» με την υπόθεση της πάλης για την κοινωνική απελευθέρωση, την εργατική εξουσία, την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Δική μας υπόθεση, των εργαζομένων και της νεολαίας στις άλλες χώρες, είναι να στηρίξουμε αυτήν την πάλη και να βρεθούμε τώρα στο πλευρό του στη σύγκρουση με τις δυνάμεις κατοχής.

Με δεδομένο ότι ο πόλεμος στην Παλαιστίνη αντικειμενικά διαπλέκεται με τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ από τη μια και από την άλλη Ρωσία, Κίνα, Ιράν κ.λπ.) στην περιοχή και διεθνώς προκύπτουν δύο διαφορετικές, εξίσου όμως λανθασμένες αντιλήψεις από τα παραπάνω:

α) Μία που ισχυρίζεται ότι διαμορφώνεται ένας «αντιιμπεριαλιστικός άξονας» (Ιράν - Ρωσία - Κίνα), που πρέπει να τον στηρίξουμε απέναντι στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και στους συμμάχους τους.

β) Μια δεύτερη, λιγότερο διαδομένη προς το παρόν αλλά το ίδιο λανθασμένη αντίληψη, που λέει ότι δεν μπορούμε να στηρίξουμε την πάλη του λαού της Παλαιστίνης για απελευθέρωση, γιατί είναι μέρος της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης.

Οι δύο αυτές προσεγγίσεις ξεκινούν από τη σωστή διαπίστωση ότι διαμορφώνονται μπλοκ αντιπαρατιθέμενων δυνάμεων, και από τη μια έχουμε το ιμπεριαλιστικό μπλοκ των δυνάμεων του ευρωατλαντισμού, ενώ είναι εμφανής και η διαμόρφωση του ευρασιατικού μπλοκ (Ρωσίας - Κίνας - Ιράν κ.ά.), που η πρώτη άποψη στρεβλά το εμφανίζει ως δήθεν «αντιιμπεριαλιστικό άξονα».

Στην πράξη, έτσι, παραιτείται από την ταξική προσέγγιση, αντιμετωπίζοντας τον ιμπεριαλισμό ως επιθετική πολιτική των ΗΠΑ και των συμμάχων τους και αγνοώντας ότι και στην Κίνα και στη Ρωσία κουμάντο κάνουν τα μονοπώλια, ότι οι αστικές τάξεις και αυτών των χωρών επιδιώκουν την προώθηση των δικών τους σχεδιασμών.

Η υποστήριξη Ρωσίας, Κίνας, Ιράν προς τους Παλαιστίνιους δεν γίνεται επειδή είναι με το «δίκιο των λαών», αλλά επειδή θέλουν να εμποδίσουν τα αμερικανικά σχέδια στην περιοχή, να τους δυσκολέψουν, να τους πλήξουν. Αρα, κανέναν «αντιιμπεριαλιστικό άξονα» δεν συγκροτούν αυτές οι δυνάμεις, για τα δικά τους συμφέροντα, τα δικά τους μονοπώλια δουλεύουν, και γι' αυτό ούτε συνεπείς τελικά μπορεί να είναι στην υποστήριξη του αγώνα των Παλαιστινίων. Είναι άλλο ζήτημα ότι καλά κάνουν οι Παλαιστίνιοι, όπως και κάθε εθνικοαπελευθερωτικό ή ακόμα και επαναστατικό κίνημα, να επιδιώκουν να αξιοποιήσουν αυτές τις αντιθέσεις στον αγώνα τους ενάντια στην ισραηλινή κατοχή.

Η δεύτερη προσέγγιση, ενώ σωστά προσεγγίζει την ταξική ουσία των ιμπεριαλιστικών μπλοκ που αναμετρούνται, κάνει το μεγάλο λάθος να «πετά το μωρό μαζί με τα νερά», να απορρίπτει τη δίκαιη πάλη του λαού της Παλαιστίνης, στο όνομα του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ομως, όπως έχει αποδειχθεί και ιστορικά, σε συνθήκες διεθνούς ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης, ακόμα και πολέμου, δεν αποκλείεται η εκδήλωση και δίκαιων εθνικοαπελευθερωτικών πολέμων. Σ' αυτά τα ζητήματα αναφέρθηκε διεξοδικά ο Λένιν στις συνθήκες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, απαντώντας στις αντίστοιχες λανθασμένες θέσεις της Λούξεμπουργκ.

Σήμερα, που πράγματι υπάρχει το ενδεχόμενο γενίκευσης της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, ακόμα και της σύνδεσης με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ή «ανοίγματος» νέων μετώπων, ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της σύγκρουσης, των βασικών δυνάμεων που αναμετρούνται για τις δικές τους γεωπολιτικές επιδιώξεις, όχι μόνο δεν πρέπει να οδηγήσει σε παραίτηση από τη στήριξη του λαού της Παλαιστίνης, αλλά επιβάλλεται ο δίκαιος αυτός αγώνας να στηριχθεί περισσότερο.

Το ΚΚΕ, τόσο στην περίπτωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία όσο και στην περίπτωση της Παλαιστίνης, είναι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, γιατί είναι με τους λαούς και παλεύει ενάντια στους ιμπεριαλιστές, στα μονοπώλια, στον καπιταλισμό, που αιματοκυλούν τους λαούς.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ), συμπληρώνοντας το 2024 τα 75 χρόνια ζωής και δράσης στο πλευρό των φτωχών και των καταπιεσμένων, ταυτίστηκε με τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων πάντοτε και χωρίς εκπτώσεις.

Οπως δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΠΣΕ, Θανάσης Παφίλης,«τώρα να δυναμώσει ο αγώνας κατά του εγκλήματος που διαπράττει το κράτος του Ισραήλ, να αποσυρθεί ο ισραηλινός στρατός από τα εδάφη της Γάζας και να προμηθευτεί ο λαός της Παλαιστίνης με τρόφιμα, νερό, καύσιμα και ιατρικά εφόδια, να τερματιστεί η πολύχρονη κατοχή σε όλα τα παλαιστινιακά εδάφη και να ανακηρυχτεί ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος εντός των συνόρων πριν από την 4η Ιουνίου 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Απαιτούμε την απελευθέρωση όλων των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων από τις ισραηλινές φυλακές και το δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστινίων προσφύγων σύμφωνα με το ψήφισμα 194 του ΟΗΕ. Κλιμακώνουμε τις κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο. Βροντοφωνάζουμε "Λευτεριά στην Παλαιστίνη"».

Το ΠΣΕ στηρίζει την αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού απέναντι στην επί δεκαετίες συνεχιζόμενη ισραηλινή κατοχή, που πνίγει έναν ταλαιπωρημένο και βασανισμένο λαό, ο οποίος διεκδικεί την ελευθερία του και το δικαίωμα στη δική του πατρίδα.

Μπορεί η «τριχοτόμηση» των Παλαιστινιακών Εδαφών (Λωρίδα της Γάζας, Δυτική Οχθη και Ανατολική Ιερουσαλήμ) να δημιουργεί διαφορετικού επιπέδου εντάσεις και επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή του πολύπαθου Παλαιστινιακού λαού, ωστόσο είναι γενικευμένη η βαρβαρότητα του ισραηλινού κατοχικού κράτους με όλους τους μηχανισμούς του σε όλα τα εδάφη, πόλεις και χωριά, αλλά και απέναντι στους Παλαιστίνιους που συνεχίζουν να ζουν στις εστίες τους και μετά το 1948 στο ίδιο το Ισραήλ ως δεύτερης και τρίτης κατηγορίας πολίτες του.

Μεγάλη διαδήλωση στην Πορτογαλία

Από την πρώτη στιγμή το ΠΣΕ τοποθετήθηκε με σαφήνεια και με βάση τις διαχρονικές του θέσεις για τις εξελίξεις στις 7 Οκτώβρη, σημειώνοντας ότι αυτές δεν ήρθαν ξαφνικά, ούτε πραγματοποιήθηκαν σε «κενό χρόνου», αλλά εκφράζουν τη συσσωρευμένη οργή από την αφαίρεση στοιχειωδών δικαιωμάτων και αναγκών, την καταπίεση ενός λαού, ιδιαίτερα στην παλαιστινιακή Λωρίδα της Γάζας, μια ανοιχτή φυλακή όπου στοιβάζονται 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι.

Το αναφαίρετο δικαίωμα της αντίστασης στην κατοχή και στον κατακτητή δεν μπορεί να θολωθεί από τη συντονισμένη εκστρατεία της κυβέρνησης του Ισραήλ και των υποστηρικτών του από τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ενωση και των συμμάχων τους στα διεθνή ΜΜΕ.

Το ΠΣΕ και τα μέλη του δεν είναι οι «πολεμοχαρείς» που επιχαίρουν για τον θάνατο αμάχων. Αντίθετα συντάχτηκε με τις απόψεις και εκτιμήσεις των συνεπών φιλειρηνικών δυνάμεων μέσα στο Ισραήλ, όπως της Επιτροπής Ειρήνης και Αλληλεγγύης του Ισραήλ (PSCI) και του Μετώπου για την Ειρήνη και την Ισότητα (Hadash), που καταγγέλλουν τις κυβερνήσεις του Ισραήλ και ιδιαίτερα τη σημερινή κυβέρνηση της χώρας ως υπαίτιους για τη σημερινή κλιμάκωση, αλλά και τη συνεχιζόμενη κατοχή των Παλαιστινιακών Εδαφών ως τη βαθύτερη και βασική αιτία για τον σημερινό ξεσηκωμό του Παλαιστινιακού λαού.

Διαμαρτυρία στον Καναδά

Οι εξελίξεις τις τελευταίες βδομάδες, οι θηριωδίες του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας με πάνω από 10.000 άμαχους νεκρούς, αλλά και στα άλλα εδάφη της Παλαιστίνης, όπου επικρατεί η ανοιχτή τρομοκρατία του ισραηλινού στρατού και των πάνοπλων εποίκων από τους δεκάδες παράνομους εποικισμούς της Δυτικής Οχθης, επιβεβαιώνει τις θέσεις του ΠΣΕ, τις οποίες στηρίζουν πλήρως τα μέλη του με τη δράση τους σε πολλές δεκάδες χώρες.

Ο συντονιστής της Παλαιστινιακής Επιτροπής Ειρήνης και Αλληλεγγύης (PCPS) και μέλος της Γραμματείας του ΠΣΕ, Ακελ Τακάζ, σε δηλώσεις του το τελευταίο διάστημα τόνισε χαρακτηριστικά:

«Ο Παλαιστινιακός λαός ζει μια τεράστια αδικία σε βάρος του αναφαίρετου δικαιώματός του για ελεύθερη πατρίδα και δικό του κράτος εδώ και 75 χρόνια. Ο λαός μας ποτέ δεν βρέθηκε επιτιθέμενος σε καμιά φάση της σύγχρονης ιστορίας μας, υπήρξε πάντοτε αμυνόμενος και θύμα μιας βάρβαρης κατοχής και των σχεδίων των ιμπεριαλιστών στην ευρύτερη περιοχή.

Η κατάφωρη διαστρέβλωση και παραποίηση της αλήθειας από το Ισραήλ πάει χέρι - χέρι με την υποκρισία της "διεθνούς κοινότητας", των πανίσχυρων ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και ΕΕ και των ΜΜΕ τους που μιλούν για το δικαίωμα στην "αυτοάμυνα του Ισραήλ". Ενός κράτους που επιτίθεται με τα πιο σύγχρονα και βαριά οπλικά συστήματα σε έναν ουσιαστικά άοπλο λαό, ενός κράτους που τελικά εχθρεύεται και τον ίδιο τον λαό του.

Ο λαός μας και οι φιλειρηνικές δυνάμεις της Παλαιστίνης χαιρετίζουν τις πρωτοφανείς και μεγαλειώδεις διαδηλώσεις αλληλεγγύης υπέρ της Παλαιστίνης ανά τον κόσμο, οι οποίες μας δίνουν δύναμη και μας πεισμώνουν στον δίκαιο αγώνα μας για τερματισμό της κατοχής και για το δικό μας ανεξάρτητο κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, όπως αυτά προβλέπονται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ».

Το τελευταίο διάστημα και ενώ εντείνεται η συνεχιζόμενη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού από την πολεμική μηχανή του Ισραήλ στη Γάζα, οι πολύμορφες πρωτοβουλίες, εκδηλώσεις, διαδηλώσεις υπέρ του Παλαιστινιακού λαού σε όλες τις γωνιές του κόσμου έζησαν πρωτόγνωρη μαζικότητα.

Οργανώσεις του λαϊκού κινήματος, εργατικά συνδικάτα και στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι Επιτροπές Ειρήνης που συσπειρώνονται στο ΠΣΕ, πρωτοστατούν σε μαζικές κινητοποιήσεις καταδίκης του κράτους - δολοφόνου του Ισραήλ με κοινό παρονομαστή το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» και την έκφραση αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο λαό της.

Κοινό γνώρισμα σχεδόν όλων των κινητοποιήσεων είναι ο μαζικός χαρακτήρας και ο κατά πολύ μεγαλύτερος όγκος συμμετοχής κόσμου σε σχέση με άλλες αντίστοιχες εκδηλώσεις. Οι ανακοινώσεις του ΠΣΕ, που κυκλοφόρησαν και αναρτήθηκαν σε 6 γλώσσες, αξιοποιήθηκαν όλο αυτό το διάστημα.

Παρά την αποσιώπηση αυτών των εκδηλώσεων από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης σε κάθε χώρα και διεθνώς, η παγκόσμια καταδίκη του μοναδικού υπεύθυνου γα το δράμα του Παλαιστινιακού λαού δεν μπορεί να κρυφτεί. Οι εικόνες από όλη την Ευρώπη, τη Σκανδιναβία, τη Δυτική και Ανατολική Ευρώπη, τις μαζικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Τουρκία και την Κύπρο, τις εντυπωσιακές διαδηλώσεις σε Λονδίνο, Μαδρίτη και Ρώμη έχουν όλες ένα στοιχείο κοινό: Την παλλαϊκή κατακραυγή και καταδίκη της ισραηλινής θηριωδίας, την απαίτηση για άμεση εκεχειρία και προστασία των αμάχων, τον τερματισμό της δολοφονίας των Παλαιστινίων και της κατοχής.

Ανάλογες τεράστιες διαδηλώσεις αλληλεγγύης με τον λαό της Παλαιστίνης πραγματοποιούνται το ίδιο διάστημα σε δεκάδες χώρες στην Ασία, στην Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Στην Ινδία ογκώδεις κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν σε δεκάδες πόλεις με πρωτοπόρα δράση της Πανινδικής Οργάνωσης Ειρήνης και Αλληλεγγύης (AIPSO), αντίστοιχες δράσεις αναπτύχθηκαν στη Σρι Λάνκα από την Οργάνωση Ειρήνης και Αλληλεγγύης (PASOS) και στο Μπαγκλαντές από το Συμβούλιο Ειρήνης της χώρας (BPC), ενώ στο Πακιστάν (PPSC) και τις Φιλιππίνες (PhPSC) οι οργανώσεις του ΠΣΕ πήραν πρωτοβουλία για πλατιές επιτροπές φορέων για το ίδιο ζήτημα.

Αυτονόητα μεγάλες και μαζικές υπήρξαν και συνεχίζονται οι εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Το τμήμα Μέσης Ανατολής του ΠΣΕ σε δική του ανακοίνωση (στα Αραβικά) από την πρώτη στιγμή καλούσε τα μέλη του ΠΣΕ σε Λίβανο, Αίγυπτο, Ιορδανία, Συρία, Μπαχρέιν, Κουβέιτ, Τυνησία, Ισραήλ, εκφράζοντας την αμέριστη αλληλεγγύη στον αδερφό Παλαιστινιακό λαό, σε μαζική δράση για την καταδίκη της σφαγής στη Γάζα και τον τερματισμό της κατοχής των αραβικών εδαφών από το Ισραήλ στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο και τη Συρία και τη δημιουργία και αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους με βάση τις θέσεις του ΠΣΕ.

Εντυπωσιακές σε όγκο και παλμό υπήρξαν και οι συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις στις ΗΠΑ και τον Καναδά, όπου ξεχωρίζει με τον ιδιαίτερο συμβολισμό της αυτή της Ουάσιγκτον μπροστά στον Λευκό Οίκο αλλά και στους δρόμους της Νέας Υόρκης και άλλων μεγάλων πόλεων των ΗΠΑ.

Το Συμβούλιο Ειρήνης των ΗΠΑ (USPC) στη δική του ανακοίνωση υπογραμμίζει τη βαριά ευθύνη των αμερικανικών κυβερνήσεων και την πλήρη στήριξή τους στο Ισραήλ, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσε όλα αυτά τα χρόνια να εγκληματεί ανενόχλητα σε βάρος λαών και ιδιαίτερα του Παλαιστινιακού.

Στις χώρες της Λατινικής Αμερικής η αλληλεγγύη διαχρονικά με τον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού εκφράστηκε με ιδιαίτερα μαζικές κινητοποιήσεις, στις οποίες πρωτοστάτησαν τα μέλη του ΠΣΕ, σε Βραζιλία, Βενεζουέλα, Χιλή, Αργεντινή, στο Νησί Μπαρμπάντος αλλά και στο Νησί της Επανάστασης, την Κούβα, όπου λαός, φορείς και κυβέρνηση κατήγγειλαν τη γενοκτονία σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης από το Ισραήλ. Στην Κολομβία και τη Βολιβία οι λαϊκές διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις συνέβαλαν στις αποφάσεις των κυβερνήσεων για διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ.

Στην αφρικανική ήπειρο ξεχωρίζει η δράση του κινήματος στη Νότια Αφρική, όπου στην ανακοίνωση της Νοτιοαφρικανικής Πρωτοβουλίας Ειρήνης (SAPI) υπενθυμίζεται η δήλωση του ιστορικού ηγέτη της χώρας Νέλσον Μαντέλα, πως «η δική μας ελευθερία θα είναι πάντα ελλιπής, όσο δεν θα έχει επιτευχθεί η ελευθερία της Παλαιστίνης».