Για να μην τον αδικούμε, ο πρωθυπουργός το γλέντησε. Σύμφωνα με την αυστριακή εφημερίδα «Kurier», στην οποία έδωσε συνέντευξη, έστρωσε «κόκκινο χαλί στους επενδυτές». «Το σημαντικότερο μέλημά μας, είπε, είναι να φροντίσουμε να υπάρξει ανάπτυξη, οικονομική ανάκαμψη και νέες θέσεις εργασίας και αυτό αποτελεί επίσης προτεραιότητα ολόκληρης της ΕE».

Για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για τις προτεραιότητες της κυβέρνησης, με το «καλημέρα» του νέου έτους ανακοίνωσε ότι όποιος πηγαίνει σε νοσοκομείο θα τα σκάει χοντρά, όποιος επιμένει ότι ο ηλεκτρισμός είναι πρόοδος θα πληρώνει επίσης της ψυχής του τον τάραχο, όσο για κείνους τους συνταξιούχους που περνούσαν ζωή χαρισάμενη με το ΕΚΑΣ, πάει κι αυτό κόπηκε.

Αλήθεια είναι, βέβαια, ότι κανείς δεν βρέθηκε απροειδοποίητος μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις. Το ΚΚΕ ξανά και ξανά έχει τονίσει ότι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης για την Ελληνική Προεδρία κινούνται στο γνωστό αντιλαϊκό πλαίσιο υπηρετώντας τη στρατηγική του κεφαλαίου, τις κατευθύνσεις που έχουν συναποφασίσει τα κράτη της ΕΕ τουλάχιστον εδώ και μια εικοσαετία.

Αλίμονο σ' όποιον αφήσει τον καινούργιο χρόνο να κυλήσει σαν «πεπρωμένο φυγείν αδύνατο». Το ΚΚΕ με μήνυμα της ΚΕ του για το 2014 απευθύνθηκε με αισιοδοξία στους εργαζομένους και τη νεολαία της χώρας μας και τους κάλεσε να κάνουν το 2014 έτος λαϊκής αγωνιστικής ανάτασης. Παρά τις δυσκολίες και τα τρομοκρατικά διλήμματα όσων θέλουν το λαό στη γωνία, σε ρόλο παθητικού παρατηρητή, το ΚΚΕ έχει κάνει καθαρό ότι θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για να γίνει ένα αποφασιστικό βήμα στην ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, στην οργάνωση της αντίστασης στους χώρους δουλειάς, στην ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους αγρότες και επαγγελματίες, τη νεολαία και τις γυναίκες. Να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής των εξελίξεων.

Στο μεταξύ, το σύστημα βρίσκεται σε διαδικασία αυτοκάθαρσης! Ο ένας μετά τον άλλον, διάφοροι καρφώνουν αλλήλους. Δεν πρόκειται για κρίση ειλικρίνειας, αλλά για ένα ανέξοδο παιχνίδι μέσα από το οποίο γίνεται ξεκαθάρισμα λογαριασμών στους κόλπους της αστικής τάξης. Διαδικασία που αξιοποιείται στην αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, στη θωράκιση αστικών θεσμών. Ετσι ρίχνει στον Καιάδα και μερικά δικά της παιδιά, κι εμφανίζει την όλη κατάσταση σαν πρόβλημα που προκύπτει από την ατομική ευθύνη αυτού ή του άλλου λαμόγιου, είτε είναι έμπορας όπλων είτε κάποιος φτωχοδιάβολος.

Με ανακοίνωσή του το ΚΚΕ απαίτησε την άμεση και μέχρι τέλους διαλεύκανση όλων των υποθέσεων διαφθοράς και των σκανδάλων που ήρθαν στη δημοσιότητα. Την ίδια στιγμή, έκανε καθαρό ότι θα σταθεί απέναντι σε κάθε προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού, αξιοποίησης των σκανδάλων για να συγκαλυφθεί το γεγονός ότι οι πραγματικές αιτίες των λαϊκών προβλημάτων βρίσκονται στην οικονομία και την πολιτική που υπηρετούν το καπιταλιστικό κέρδος. Το κυνήγι του κέρδους - τόνισε - στηρίζεται πάνω από όλα στους αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους, που κατοχυρώνουν την κλοπή του ιδρώτα των εργαζομένων και τη διαπλοκή του κράτους με τα μονοπώλια. Από εκεί απορρέουν και τα φαινόμενα διαφθοράς και εξαγοράς, το παράνομο χρήμα.

Ο ένας μετά τον άλλον, διάφοροι αξιωματούχοι του αστικού πολιτικού συστήματος - με τον πρωθυπουργό στην πρώτη γραμμή - επιχειρούν να ενισχύσουν τη θέση ότι πράγματι υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ κι ότι πιάνουν τόπο οι θυσίες του λαού. Αποκρύπτουν το γεγονός ότι το σύνολο της έως τώρα εφαρμοζόμενης πολιτικής είχε μόνο ένα στόχο, τη στήριξη του κεφαλαίου, και έτσι νομοτελειακά την επίθεση ενάντια στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Αυτό αναγγέλλουν και για τη συνέχεια καθώς έχει ήδη αποφασιστεί, και επικυρωθεί στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ότι από το 2014 θα ισχύουν μνημόνια διαρκείας για όλους τους λαούς. Ταυτόχρονα σε εθνικό επίπεδο, είναι ανάγκη των καπιταλιστών η προώθηση μιας σειράς αναδιαρθρώσεων που θα δώσουν ώθηση στην καπιταλιστική ανάκαμψη. Σ' αυτήν την ανάγκη υποτάσσουν την πολιτική τους τόσο οι σημερινοί κυβερνώντες όσο και οι επίδοξοι συνεχιστές τους και με βάση αυτή την ανάγκη εκφράζουν και τις όποιες διαφωνίες τους σε σχέση με το μείγμα διαχείρισης.

Ανάμεσα στα στοιχεία που επέλεξε ο πρωθυπουργός να παρουσιάσει ως απόδειξη ότι έρχεται η ανάπτυξη ήταν και η υπογραφή της συλλογικής σύμβασης των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Εντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης είχαν ήδη φροντίσει να περάσει πλατιά η θέση ότι πρόκειται για κοσμογονική σύμβαση. Τι συνέβη πράγματι και μόνο στο «Ριζοσπάστη» παρουσιάστηκε; Με κοινή τους ανακοίνωση, η Πανελλαδική Γραμματεία Επισιτισμού - Τουρισμού του ΠΑΜΕ και 31 επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία σε όλη την Ελλάδα, κατήγγειλαν τη Σύμβαση που υπέγραψε η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας με τους ξενοδόχους και αποκάλυψαν ότι: Η νέα σύμβαση προβλέπει να διατηρηθεί και το 2014 η μείωση 15% στους μισθούς που συμφώνησε το καλοκαίρι του 2012 η Ομοσπονδία με τους ξενοδόχους, ενώ επεκτείνει και τον απλήρωτο χρόνο δουλειάς, καθώς δίνει τη δυνατότητα επέκτασης του ωραρίου εργασίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων κατά 2 ώρες ημερησίως (στις 10), με διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Τζίφος το πανηγύρι.

Οι αυταπάτες ότι η «ανάπτυξη που έρχεται» θα ωφελήσει τους εργαζομένους συντηρούνται από όλο το φάσμα των κομμάτων αστικής διαχείρισης. Ομως η πραγματικότητα επιβεβαιώνει τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής: 25 ευρώ για την εισαγωγή των ασθενών στα κρατικά νοσοκομεία. Επιπλέον 1 ευρώ για κάθε συνταγή στην ήδη πανάκριβη φαρμακευτική περίθαλψη των ασθενών. Η κυβερνητική πολιτική ωμά διακηρύσσει ότι το δικαίωμα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από ένα όλο και ακριβότερο εμπόρευμα. Η εξαίρεση ορισμένων κατηγοριών ασθενών από τα νέα χαράτσια, που επικαλείται η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν αναιρεί την εμπορευματοποίηση της Υγείας, αλλά αντίθετα την επιβεβαιώνει. Ενας ακόμα λόγος που τονίζει ότι η ελπίδα για το λαό βρίσκεται στην ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, ικανής να εμποδίσει και να ανατρέψει την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων με προοπτική της πάλης τη λαϊκή εξουσία, με ανάπτυξη που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, όπου η αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μπορεί να γίνει καθολικά κατοχυρωμένο λαϊκό δικαίωμα.

Στην ίδια ρότα οι νέες υπέρογκες αυξήσεις που έρχονται στα τιμολόγια της ΔΕΗ απ' το Μάρτη για λαϊκά νοικοκυριά, αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ και μικροεπιχειρηματίες, οι οποίοι θα κληθούν για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο να καλύψουν το έλλειμμα του ειδικού λογαριασμού χρηματοδότησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Οι αυξήσεις, που για την οικιακή χρήση φτάνουν το 86%, ανακοινώθηκαν ήδη από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Ταυτόχρονα, εκεί που όλο και περισσότερα νοικοκυριά στηρίζονται πλέον στις συντάξεις των μεγαλύτερων ηλικιακά για να κρατήσουν όρθιο τον οικογενειακό προϋπολογισμό, η κυβέρνηση αποφάσισε ότι η κατώτερη σύνταξη πρέπει να μειωθεί ακόμα κι εκεί όπου οι άνθρωποι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα: Οπως για όλους τους συνταξιούχους κάτω των 65 χρόνων, έτσι και για όσους έχουν ποσοστό αναπηρίας κάτω από 80%, το ΕΚΑΣ - ένα ελάχιστο βοήθημα που δινόταν σε μια πολύ μικρή κατηγορία εξαιρετικά χαμηλοσυνταξιούχων - κόπηκε από 1/1/2014.

Απλή και καθαρή η κουβέντα του ΚΚΕ: Απέναντι στη σημερινή κατάσταση χρειάζεται να γιγαντωθεί μια δυναμική μαχητική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση, με ισχυρό το ΚΚΕ παντού, στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στην Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση, στο κίνημα, στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές και την ύπαιθρο. Για να ενισχυθεί η αντίσταση στα αντιλαϊκά μέτρα, να δυναμώσει η αλληλεγγύη, η διεκδίκηση μέτρων προστασίας και ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών, των ανέργων, όλων των ανθρώπων που υποφέρουν. Να αντιμετωπιστεί η φασιστική δημαγωγία και εγκληματική δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Για να ανοίξει ο δρόμος της ελπίδας και της προοπτικής, με το λαό στην εξουσία, προκειμένου να μπει οριστικό τέλος στα βάσανα που συσσωρεύουν στο λαό το καπιταλιστικό σύστημα, οι κρίσεις του, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις που διαχειρίζονται αυτόν τον αντιλαϊκό δρόμο.

Καλά τα «φώτα και οι φωτισμοί» που τραγουδάνε τα παιδιά μέρες που 'ναι, αλλά ακόμα καλύτερο εκείνο το «συν Αθηνά και χείρα κίνει».

Με βάση αυτήν την απόφαση, έχουμε ιεραρχήσει ότι το βάρος, οι πιο ζωντανές κομματικές δυνάμεις, δηλαδή η προτεραιότητα που πρέπει να διαπεράσει όλες μας τις ενέργειες, πρέπει να πέσει στις κλαδικές κομματικές Οργανώσεις, ώστε να βελτιώνεται και να καθοδηγείται άμεσα το πώς δουλεύουν οι κομμουνιστές «από μέσα», να μπορεί δηλαδή το Κόμμα να οργανώνει, να διαφωτίζει, να προπαγανδίζει τη στρατηγική του εκεί που πραγματοποιείται η παραγωγική διαδικασία, εκεί που παράγεται ο πλούτος, εκεί που η εκμετάλλευση γίνεται άμεσα αντιληπτή. Οφείλουμε, επιπλέον, να σημειώσουμε πως η πείρα του ΚΚΕ, αλλά και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος είναι υπερπολύτιμη, καταγράφει ότι και σε συνθήκες ανάτασης, ανεβασμένων διαθέσεων, αλλά και σε συνθήκες υποχώρησης, έβλαψε την πορεία, τον προσανατολισμό, την αποφασιστική στόχευση, η διάχυση των δυνάμεων με «εκλογικά» κριτήρια, ο κατατεμαχισμός με βάση όχι την ταξική ιδιότητα, αλλά το χώρο κατοικίας. Αντίθετα, οι μπολσεβίκοι κατάφεραν, την κρίσιμη στιγμή, να έχουν συγκεντρωμένες τις πιο αξιόμαχες δυνάμεις στα μεγάλα εργοστάσια των πιο σημαντικών πόλεων και αυτό ήταν ένα από τα καθοριστικά σημεία που έγειραν την πλάστιγγα υπέρ της επικράτησης της σοσιαλιστικής επανάστασης.

Και προκύπτει το ερώτημα: Τι κάνει η εδαφική ΚΟΒ; Στις εδαφικές ΚΟΒ συνεχίζει και συγκεντρώνεται σημαντικό κομμάτι του κομματικού δυναμικού. Ανεργοι, μισοάνεργοι, εργαζόμενοι σε μικρότερους χώρους, νέοι που τελείωσαν τις σπουδές τους, συνταξιούχοι, νοικοκυρές, αυτοαπασχολούμενοι, στελεχώνουν τις εδαφικές Οργανώσεις. Μάλιστα, μπορούμε να καταγράψουμε μια ορισμένη βελτίωση στην ηλικιακή σύνθεση αυτών των Οργανώσεων τα τελευταία χρόνια, καθώς, λόγω της ανεργίας, πολλά νεότερα κομματικά μέλη δεν εργάζονται κάπου σταθερά, από τα πράγματα δηλαδή δεν έχουν κατασταλάξει κάπου εργασιακά, άρα ανήκουν σε εδαφικές ΚΟΒ. Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η παραπάνω τάση θα συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια, άρα οφείλουμε να μελετήσουμε καλύτερα τον προσανατολισμό, τους στόχους και κυρίως τις μεθόδους δουλειάς που μπορεί να αξιοποιεί μια ΚΟΒ που είναι συγκροτημένη σε εδαφική βάση. Οπωσδήποτε, τα τελευταία χρόνια, έχουμε μια πιο συγκεκριμένη πείρα που πρέπει να τη γενικεύσουμε.

Ποιο είναι το κύριο ζήτημα, η καταρχήν προϋπόθεση για να προχωρήσουμε: Οτι οι στόχοι οικοδόμησης του Κόμματος και ανασύνταξης του εργατικού κινήματος είναι κοινοί και για τις κλαδικές και τις εδαφικές Οργανώσεις. Οτι όσον αφορά τον προσανατολισμό και την ιεράρχηση της δουλειάς, πρέπει να «πέσουν τα τείχη» μεταξύ κλάδου και εδάφους. Αυτό κυρίως για την εδαφική ΚΟΒ απαιτεί αναμφίβολα πιο στοχευμένη και επίμονη καθοδηγητική δουλειά, δημιουργικά μέτρα, για να αποφεύγεται η άγονη ροπή στο «χύμα», το «μπούγιο», η γενική δραστηριότητα του τύπου «να φανούμε στη γειτονιά» χωρίς κοινωνικοταξική πυξίδα, χωρίς τελικά να επικεντρώνουμε στο τι θα μείνει από αυτό που κάνουμε. Να φροντίσουμε, δηλαδή, με την καλύτερη καθοδήγηση να μη γίνεται σπατάλη δυνάμεων. Να μη μας παρασέρνει η αταξική προσέγγιση, αλλά να μπορούμε μέσα στους τόπους κατοικίας να δουλεύουμε με όρους μαζών (δηλαδή πλατιά), αλλά και στοχευμένα, καθώς σε κάθε γειτονιά κατοικούν εργάτες, άνεργοι, νέοι, συνταξιούχοι, φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι και αυτοί είναι η δική μας έγνοια. Σε περιοχές, μάλιστα, όπως αυτές της Δυτικής Αθήνας η πλειοψηφία που κατοικεί είναι εργατική - λαϊκή, άρα η δουλειά μας αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

Ποια στοιχεία θα μπορούσαμε να καταγράψουμε ως συμπύκνωση της πείρας που έχουμε καταφέρει να αποκτήσουμε: Μία εδαφική ΚΟΒ οφείλει να έχει πλήρη «ακτινογραφία» του χώρου ευθύνης της. Να ξέρει, καταρχήν, ποια εργοστάσια βρίσκονται στην περιοχή και σε ποιον κλάδο ανήκουν, πόσους εργάτες απασχολούν, τι συνθήκες επικρατούν εκεί. Η καταγραφή πρέπει να είναι ολοκληρωμένη: Αλλοι μεγάλοι εργασιακοί χώροι, νοσοκομεία, τράπεζες, ξενοδοχεία, σχολεία, εργάτες δήμου, σούπερ μάρκετ, εμπορικά. Παράλληλα: Τι πούλμαν ποιων εργοστασίων φεύγουν και από ποιο σημείο, σε ποιες στάσεις του μετρό, των λεωφορείων συγκεντρώνονται το πρωί εργάτες για να πάνε για δουλειά. Με βάση τα μητρώα των σωματείων από ποιους κλάδους, ποιους χώρους κατοικούν εργάτες στην περιοχή. Η εδαφική ΚΟΒ αναλαμβάνει ευθύνη παρέμβασης σε αυτούς τους χώρους και σε αυτούς τους εργάτες. Δεν λέει «είναι αλλουνού ευθύνη». Φροντίζει για την καλή συνεργασία με τις αντίστοιχες κλαδικές Οργανώσεις, κάτι που διασφαλίζει την κοινή στόχευση στην πράξη και όχι στα λόγια. Στους χώρους δουλειάς που παραμένουν μέσα στις πόλεις (παρά την υπαρκτή τάση να απομακρύνονται όλο και περισσότερο προς πιο «περιφερειακές» περιοχές), συγκροτεί ομάδες δουλειάς κατάλληλων συντρόφων που αναλαμβάνουν να παρεμβαίνουν στο εργοστάσιο, στο νοσοκομείο, στο σούπερ μάρκετ. Παρέμβαση με όλους τους τρόπους: Εξόρμηση, περιοδεία, σύσκεψη, καμπάνια εγγραφών στο σωματείο, ζωντανή προπαγάνδα με ταμπλό, εφημερίδες τοίχου, ντουντούκα. Ταυτόχρονα: Παρεμβαίνει και για ζητήματα πέρα από τα στενά «κλαδικά», δηλαδή για το γειτονικό παιδικό σταθμό που κλείνει και τα υπέρογκα τροφεία, το τοπικό Κέντρο Υγείας που συρρικνώνεται ή βάζει λουκέτο, τα μαθήματα αλληλεγγύης που κάνει η Λαϊκή Επιτροπή. Ολα, δηλαδή, που απασχολούν τον εργάτη, βεβαίως με μία αντικειμενική ιεράρχηση που δεν πρέπει να μας ξεφεύγει. Αν με τέτοιο πνεύμα οργανώσουμε τη δουλειά, αν δηλαδή έχουμε «όλο το γήπεδο» μπροστά μας, παύουν να ισχύουν και επιφυλάξεις που λένε πως «αυτή η δουλειά καλή είναι, αλλά δεν είναι τόσο μαζική». Τι πιο μαζικό από μια δουλειά που οργανωμένα και συστηματικά απευθύνεται σε εκατοντάδες εργάτες με πρόγραμμα μετρήσιμο και ελέγξιμο; Στη βιομηχανική ζώνη του Περιστερίου, για παράδειγμα, ή παραπλεύρως της Εθνικής Οδού, παρά το κλείσιμο δεκάδων εργοστασίων ή τη μεταφορά τους σε άλλες περιοχές, παραμένουν τελικά χιλιάδες εργάτες όλων των βιομηχανικών κλάδων που κάθε μέρα βγάζουν εκεί το ψωμί τους. Δεν είναι περίπου αυταπόδεικτο πως οι συγκεκριμένες εδαφικές Οργανώσεις πρέπει να συγκεντρώσουν σημαντικό κομμάτι της προσπάθειάς τους σε αυτόν το χώρο; Ταυτόχρονα, αν προσθέσουμε τους χιλιάδες εργάτες και άλλους μισθωτούς που εργάζονται στους υπόλοιπους κλάδους και χώρους δουλειάς, στην κυριολεξία δε φτάνουν οι υπάρχουσες δυνάμεις για να δουλέψουν. Εδώ όμως θα στρατεύσουμε όποια διαθέσιμη εφεδρεία: Οπαδούς του Κόμματος, την ΚΝΕ, παλιούς αγωνιστές που έχουν πείρα και μπορούν να βοηθήσουν. Οργανώνουμε τη δουλειά και θα προκύψουν και νέες δυνάμεις, δεν περιμένουμε δηλαδή να λυθούν όλα εξ αρχής. Γνωρίζουμε τελικά ότι και στη γειτονιά θα αλλάξει το κλίμα αν καταφέρουμε να δημιουργηθούν κομματικοί και ταξικοί πυρήνες στα εργοστάσια, στους άλλους χώρους. Θα επιδράσει αναμφίβολα θετικά και σε κάθε άλλη δραστηριότητα που αναπτύσσουμε σε τοπικό επίπεδο. Αυτός ο προσανατολισμός ήδη καταγράφει σημαντικά αποτελέσματα, δηλαδή στρατολογίες, εγγραφές σε συνδικάτα, επαφές κ.λπ. Την προσπάθεια αυτή χρειάζεται να την «προστατεύουμε», δηλαδή να την ενισχύσουμε συζητώντας τα αποτελέσματα, τα συμπεράσματα αλλά και τις δυσκολίες στις ΚΟΒ, στις κομματικές ομάδες. Ετσι γίνεται αντιληπτή η κατάσταση, οι απαιτήσεις, ορίζονται νέοι στόχοι, γίνονται διορθωτικές κινήσεις.

Επιπρόσθετα: Μια εδαφική Οργάνωση οργανώνει και άλλες δραστηριότητες. Οφείλει να πάρει πρωτοβουλίες πολιτικές, ιδεολογικές, μορφωτικές, πολιτιστικές στη λαϊκή γειτονιά για να επιδράσει και με αυτόν τον τρόπο στους εργαζόμενους της περιοχής. Εχει ιδιαίτερη μέριμνα σε μια τέτοια πρωτοβουλία πέρα από το ανοιχτό κάλεσμα, ποιοι, πόσοι εργάτες θα έρθουν, θα κάνουν ένα βήμα που πιθανόν ακόμη διστάζουν να το κάνουν στη δουλειά τους. Οργανώνει συσκέψεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, εκδηλώσεις, πολιτιστικά αφιερώματα, συνεστιάσεις και προσεγγίζει και έτσι εργάτες, συμβάλλει στη στερέωση των δεσμών του Κόμματος με αυτούς. Αναδεικνύει σημαντικά ιστορικά γεγονότα και επετείους που αφορούν την περιοχή ή και ευρύτερα και παίρνει πρωτοβουλίες με ειδική στόχευση στις νεότερες ηλικίες.

Ο προσανατολισμός αυτός, δηλαδή με όλα τα σφυριά να χτυπάμε τον ίδιο στόχο, μπορεί να έχει μια ακόμη σημαντική συμβολή όσον αφορά τις εδαφικές ΚΟΒ. Να βοηθήσει ώστε ιδίως νεότερα στελέχη να «ψηθούν» πιο άμεσα στην πιο ολοκληρωμένη κομματική δουλειά. Να «προσγειωθούν» στην πραγματικότητα των δυσκολιών αλλά και των δυνατοτήτων που γεννά η παρέμβαση στους χώρους δουλειάς. Να επικοινωνήσουν με εργάτες, να προσπαθήσουν να απαντήσουν οι ίδιοι σε ιδεολογήματα που θέτει η εργοδοσία, άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις. Αποτελεί, δηλαδή, μία πολύτιμη πείρα, που φυσικά δεν αντικαθιστά την άμεση πείρα του εργάτη κομμουνιστή που πουλώντας την εργατική του δύναμη στον καπιταλιστή ταυτόχρονα οργανώνει, συχνά κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες, τη δουλειά του. Ομως, κάθε οργανωτικό μέτρο που παίρνουμε στη σωστή κατεύθυνση είναι μία πολύτιμη συμβολή στην οικοδόμηση του Κόμματος και την ανασύνταξη του κινήματος. Εδώ θα επιμείνουμε, θα γίνουμε ακόμη πιο απαιτητικοί από τη δουλειά μας, τιμώντας έτσι με τον πιο έμπρακτο και χειροπιαστό τρόπο την συμπλήρωση των 95 χρόνων ζωής και δράσης του ηρωικού ΚΚΕ, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια, ώστε η επόμενη 5ετία να μας βρει σε πολύ καλύτερη κατάσταση στους χώρους δουλειάς, γενικότερα στην πολιτική και ιδεολογική επίδραση των κομμουνιστικών ιδεών μέσα στην πρωτοπόρα τάξη της κοινωνίας.

Πάνω από 80%, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, έχει πέσει μετά το 2009 η κατανάλωση του πετρελαίου θέρμανσης, διαδικασία που συνεχίζεται και το φετινό χειμώνα, ενώ παρά και τη συνεχιζόμενη ραγδαία υποχώρηση της λαϊκής κατανάλωσης το αστικό κράτος έχει απογειώσει τη συντελούμενη φοροληστεία μέσω του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης.

Συγκεκριμένα:

• Το έτος 2008 οι φορολογηθείσες ποσότητες πετρελαίου θέρμανσης διαμορφώθηκαν σε 3,6 εκατομμύρια χιλιόλιτρα. Για το χειμώνα του 2013 υποχώρησαν στις 868,4 χιλιάδες χιλιόλιτρα. Στην εν λόγω περίοδο η καταγραφόμενη πτώση της κατανάλωσης φτάνει στο 76,9%.
• Τα κρατικά έσοδα από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης από 76,1 εκατ. ευρώ το έτος 2008, εκτοξεύτηκαν για το 2013 στα 286,5 εκατ. ευρώ. Δηλαδή το ποσοστό της διόγκωσης (2008-2013) φτάνει σε 276,5%!

Στάχτη στα μάτια και απροκάλυπτος εμπαιγμός είναι το διαφημιζόμενο από τη συγκυβέρνηση «επίδομα», τα ψίχουλα του οποίου ουσιαστικά αφορούν στην «επιστροφή» ενός ελάχιστου μέρους από τις απανωτές ανατιμήσεις των Ειδικών Φόρων που επιβλήθηκαν στα τελευταία χρόνια κι αυτό για μια πολύ μικρή κατηγορία δικαιούχων. Υπενθυμίζεται ότι στο πλαίσιο του αρχικού μνημονίου και του εφαρμοστικού νόμου:

-- Κυβέρνηση και τρόικα είχαν απογειώσει τους φόρους από τα 21 ευρώ στο χιλιόλιτρο (χειμώνας 2010-2011) στα 60 ευρώ/χιλιόλιτρο (χειμώνας 2011-2012).

-- Στη συνέχεια (2012-2013), στο πλαίσιο της απόλυτης εξίσωσης των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης ανάμεσα στο πετρέλαιο θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης, ο φόρος απογειώθηκε στα 330 ευρώ στο χιλιόλιτρο.

-- Η φοροληστεία της λαϊκής οικογένειας έχει και συνέχεια με το ΦΠΑ (23%), ο οποίος προστίθεται πάνω στο άθροισμα της τιμής που επιβάλλει το κύκλωμα διύλισης - εμπορίας και στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, η απογείωση των φόρων κατανάλωσης μετά το 2009 οδήγησε στη διόγκωση της φοροαφαίμαξης κατά 380,5 ευρώ στο χιλιόλιτρο.

Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του εμπαιγμού γύρω από το παρεχόμενο «επίδομα», αρκεί ένα παράδειγμα: Για ολόκληρο το χειμώνα και εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις (εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια), για σπίτι 80 τ.μ. στην περιοχή της Αθήνας, το επίδομα αυτό θα μπορούσε να φτάσει μέχρι τα 218 ευρώ (για ολόκληρο το χειμώνα), όταν για να ζεσταθεί στοιχειωδώς ένα σπίτι απαιτεί ποσότητες πετρελαίου με πολλαπλάσιο κόστος. Απελπιστική διαμορφώνεται η κατάσταση και φέτος για τη θέρμανση σε σχολεία, νοσοκομεία, ιδρύματα, τα οποία χτυπιούνται και από τη διάλυση των προβλεπόμενων κονδυλίων του κρατικού προϋπολογισμού.

Ο εμπαιγμός απέναντι στο λαό κλιμακώνεται φέτος με την υπό διαμόρφωση ρύθμιση που αφορά στην «επιδότηση» του ηλεκτρικού ρεύματος των νοικοκυριών στις περιοχές και για τις ημέρες έξαρσης του φαινομένου της αιθαλομίχλης. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΙΟΒΕ, οι συνέπειες του μέτρου της εξίσωσης «συνδέονται με την περιβαλλοντική επιβάρυνση στα αστικά κέντρα, λόγω της εκτεταμένης χρήσης καυσόξυλων για τη θέρμανση των κατοικιών, που είναι ιδιαίτερα πιθανό να επιφέρει σημαντικό πρόσθετο κόστος στο σύστημα Υγείας», επίσης, με την «αύξηση της ενεργειακής ένδειας και την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης, καθώς υπολογίσιμο τμήμα των πολιτών δεν ήταν σε θέση να εξασφαλίσει το ελάχιστα απαιτούμενο επίπεδο θέρμανσης στην κατοικία του». Στο «διά ταύτα» αυτό που τους κόφτει είναι το «κόστος» στις δαπάνες ως αποτέλεσμα της επιδείνωσης των συνθηκών υγείας που διαμορφώνουν απέναντι στο λαϊκό πληθυσμό.

Το χτύπημα της φοροδιαφυγής ήταν το σαθρό πρόσχημα της συγκυβέρνησης για την εξίσωση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης ανάμεσα στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης, μέτρο με το οποίο απογείωσαν τη φοροληστεία. Στο απυρόβλητο άφησαν το «ναυτιλιακό πετρέλαιο» των εφοπλιστών, που ήταν και παραμένει παντελώς αφορολόγητο. Οπως ήταν απόλυτα αναμενόμενο, στο ναυτιλιακό πετρέλαιο επικεντρώνεται πλέον η φοροδιαφυγή. Σε αυτό το πλαίσιο, η απογείωση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης απέναντι στα λαϊκά νοικοκυριά αποδίδει περισσότερα κίνητρα και πολύ μεγαλύτερα κέρδη στους μεγαλοεπιχειρηματίες και άλλους επιτήδειους που σχετίζονται με το κύκλωμα διύλισης και εμπορίας.

Η πρόκληση και ο εμπαιγμός έχουν συνέχεια και με τα τιμολόγια της ΔΕΗ, τα οποία μέσα στην τελευταία πενταετία ανατιμήθηκαν σε ποσοστό 50%. Από την 1η Γενάρη του 2013 μπήκαν σε εφαρμογή οι τελευταίας κοπής ανατιμήσεις, οι οποίες σε μέσα επίπεδα, σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ) ξεπέρασαν το 18%. Νέες υπέρογκες αυξήσεις επέρχονται στα τιμολόγια της ΔΕΗ απ' το Μάρτη του 2014 για λαϊκά νοικοκυριά, αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ και μικροεπιχειρηματίες, οι οποίοι θα εξαναγκαστούν για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο να καλύψουν το έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού χρηματοδότησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Από το σύνολο του 1,5 δισ. ευρώ που απαιτεί ο λογαριασμός ΑΠΕ, το 1,3 δισ. ευρώ θα επιβαρύνει τα οικιακά τιμολόγια (κατά 694,59 εκατ. ευρώ) και τις υπόλοιπες χρήσεις χαμηλής τάσης, δηλαδή τα μικρομάγαζα (κατά 605,58 εκατ. ευρώ), ενώ οι βιομήχανοι και μεγαλοεπιχειρηματίες θα συνεισφέρουν συνολικά μόλις το ποσό των 14,99 εκατ. ευρώ. Σε αυτό το πλαίσιο είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι δρομολογείται και η δεύτερη και υπό «εκκρεμότητα» ανατίμηση στο οικιακό ρεύμα σε συνέχεια της αναδρομικής αύξησης που εφαρμόστηκε στις καταναλώσεις από την 1η Γενάρη πέρσι (2013).

Παράλληλα η δραματική αύξηση των νοικοκυριών που αφήνει χωρίς ρεύμα η αντιλαϊκή πολιτική επιβεβαιώνεται από τα επίσημα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο ΔΕΔΔΗΕ (Διαχειριστής Εθνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας). Σύμφωνα με αυτά μόνο φέτος έχουν γίνει ήδη 350.000 διακοπές ρεύματος, έναντι 300.000 που είχαν γίνει το 2012, ενώ παλιότερα στοιχεία της ΔΕΗ δείχνουν ότι το 2009 οι διακοπές ήταν λιγότερες από 200.000.

Σε ανακοίνωση για τα μέτρα της κυβέρνησης σχετικά με την αιθαλομίχλη, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει: «Η κυβέρνηση, με τα μέτρα που ανακοίνωσε σχετικά με το επικίνδυνο φαινόμενο της αιθαλομίχλης "ρίχνει στάχτη στα μάτια του λαού", όχι μόνο μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά. Ανασύροντας και πάλι τη γνωστή συνταγή, που αντί να λύνει το πρόβλημα επιδιώκει να περιορίσει τις συνέπειές του, νομιμοποιεί ουσιαστικά τη βλάβη που προκαλείται στην υγεία του λαού από την αιθαλομίχλη.

Με τα μέτρα αυτά ορίζεται υπερβολικά υψηλό όριο συγκέντρωσης μικροσωματιδίων για τη λήψη έκτακτων μέτρων. Δεν συνυπολογίζεται η επίπτωση άλλων ειδών ρύπων, που προκύπτουν κατά την καύση των στερεών καυσίμων σε ξυλόσομπες, σε ανοιχτά και σε ενεργειακά τζάκια, καθώς διατηρούνται τα υπάρχοντα όρια γι' αυτά.

Το βασικότερο, όμως, είναι ότι και αυτά τα μέτρα, που ανακοινώθηκαν, ελάχιστη επίδραση μπορούν να έχουν στο μετριασμό του φαινομένου, καθώς εξαντλούνται σε "απαγορεύσεις" τις οποίες ως επί το πλείστον φορτώνονται αυτοί που δεν έχουν καμία ευθύνη, ενώ δεν αντιμετωπίζουν την αιτία του προβλήματος.

Το μόνο αποτελεσματικό μέτρο άμεσης απόδοσης και ανακούφισης των λαϊκών νοικοκυριών είναι η κατάργηση, εδώ και τώρα, των αντιλαϊκών φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης, η δραστική μείωση στα τιμολόγια της ΔΕΗ, σε αντίθεση με την πολιτική της κυβέρνησης που εμπαίζει το λαό με τα ψίχουλα του κοινωνικού τιμολογίου και του επιδόματος θέρμανσης».

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οτι ο ΕΟΠΥΥ, που έως τώρα ήταν πάροχος και αγοραστής υπηρεσιών Υγείας, τώρα θα μετατραπεί κατ' αποκλειστικότητα σε αγοραστή απ' το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με κριτήριο -κατά την κυβέρνηση- «την ποιότητα και το κόστος» αυτών των υπηρεσιών. Ετσι, σύμφωνα με την κυβέρνηση, θα «συμμαζευτούν» τα οικονομικά του ΕΟΠΥΥ, αφού θα πετυχαίνει καλύτερες τιμές στην «αγορά», όντας ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός Οργανισμός.

Σε συνέντευξη Τύπου στις 13/11/2013, ο υπουργός Υγείας, Αδ. Γεωργιάδης, έλεγε χαρακτηριστικά: «Ολες οι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες, μέχρι τη δεκαετία του '80 είχαν και τους δύο ρόλους, του αγοραστή και του παρόχου. Στην πορεία, όλες έγιναν μόνο αγοραστές, γιατί κατάλαβαν ότι κοστίζει πολύ να συντηρούν δικές τους μονάδες παροχής. Αντιθέτως, μείωναν πολύ το κόστος τους, εάν ήταν μόνο αγοραστές (...)». Ισχυριζόταν μάλιστα (3/12/2013) ότι στόχος της μεταρρύθμισης είναι «να φτιάξουμε ένα ενιαίο δημόσιο καθολικού χαρακτήρα, ελευθέρας πρόσβασης πρωτοβάθμιο σύστημα Υγείας».

Σε ανακοίνωση για τα ζητήματα της Υγείας (20/12/2013), το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωνε, μεταξύ άλλων, για τη μεταρρύθμιση του ΕΟΠΥΥ: «Αυτό που οικοδομείται δεν αποτελεί "ενιαίο σύστημα" ΠΦΥ, αλλά ένα συνονθύλευμα "σημείων παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ", όπως τα ονομάζουν, που θα αποτελείται από τον κρατικό και τον ιδιωτικό τομέα, τους επιχειρηματικούς ομίλους στην Υγεία, τους αυτοαπασχολούμενους, τα ιατρεία των δήμων και τις ΜΚΟ.

Η νέα οργάνωση της ΠΦΥ αποτελεί βήμα ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και του ανταγωνισμού ανάμεσα στις μονάδες παροχής τέτοιων υπηρεσιών του κρατικού και του ιδιωτικού τομέα. Ενισχύονται οι "κανόνες της αγοράς" ανάμεσα στον ΕΟΠΥΥ, που θα αγοράζει υπηρεσίες από τις κρατικές και τις ιδιωτικές μονάδες ΠΦΥ που θα τις πωλούν».

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωνε ακόμα ότι το σχέδιο της κυβέρνησης για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας «εναρμονίζεται με το στόχο για τον περιορισμό των δημόσιων δωρεάν παροχών σε ένα ελάχιστο "βασικό πακέτο" για όλους τους ασφαλισμένους. Οι επιπλέον αναγκαίες υπηρεσίες Υγείας θα παρέχονται με πληρωμές από το λαό. Οι ανασφάλιστοι και οι οικογένειές τους προβλέπεται να έχουν ειδικό πακέτο υπηρεσιών ΠΦΥ για την αντιμετώπιση της εξαθλίωσης. Αυτό το περιεχόμενο έχει η λεγόμενη "καθολική πρόσβαση" του λαού στις υπηρεσίες ΠΦΥ.

Οι χαμηλότερες τιμές στην αγορά εργασιών από τις επιχειρήσεις ΠΦΥ - κρατικές και ιδιωτικές - δε σημαίνει παροχή περισσότερων υπηρεσιών προς τους ασθενείς. Ο στόχος δεν είναι "ο σεβασμός και η ορθολογική αξιοποίηση" των εισφορών των ασφαλισμένων, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αλλά η διαχείριση των παροχών ΠΦΥ με μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και των εργοδοτικών εισφορών».

Η μετατροπή του ΕΟΠΥΥ σε κατ' αποκλειστικότητα αγοραστή υπηρεσιών Υγείας, οδηγεί σε αναδιοργάνωση τις δομές ΠΦΥ και το προσωπικό τους. Πρόκειται για τα 330 πολυιατρεία του ΕΟΠΥΥ σε όλη τη χώρα, όπου απασχολούνται σήμερα 9.979 εργαζόμενοι, από τους οποίους 5.765 γιατροί, 2.841 υγειονομικοί και 1.373 διοικητικοί υπάλληλοι.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωνε στην ανακοίνωσή του: «Οι προτάσεις των επιστημονικών επιτροπών, για διατήρηση του ΕΟΠΥΥ ως ασφαλιστικού φορέα είτε "αγοραστή και παραγωγού - πωλητή υπηρεσιών Υγείας", είτε "μόνο αγοραστή υπηρεσιών", όπως τελικά αποφάσισε η κυβέρνηση, αποτελούν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η μέχρι τώρα διπλή ιδιότητα του ΕΟΠΥΥ δεν απέτρεψε την εφαρμογή του κανονισμού περικοπών σε ιατρικές εξετάσεις, θεραπείες, φάρμακα, υγειονομικό υλικό, επιδόματα και την αύξηση των πληρωμών των ασθενών σε κρατικό και ιδιωτικό τομέα. Τα ίδια αποτελέσματα υπήρξαν και στον ΟΠΑΔ ως ασφαλιστικό φορέα με αποκλειστική ιδιότητα του αγοραστή υπηρεσιών».

Σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης, για να γίνει ο ΕΟΠΥΥ κατ' αποκλειστικότητα αγοραστής υπηρεσιών Υγείας, πρέπει να απαλλαγεί από την ευθύνη της λειτουργίας των πολυιατρείων που διαθέτει και τη μισθοδοσία του προσωπικού τους. Τι θα γίνει όμως με αυτές τις δομές, τους γιατρούς, το υγειονομικό και διοικητικό τους προσωπικό;

Η «μεταρρύθμιση» της ΠΦΥ προβλέπει να περάσουν τα πολυιατρεία στην αρμοδιότητα των εφτά Υγειονομικών Περιφερειών (ΥΠΕ), οι οποίες έχουν την ευθύνη για τη λειτουργία των δομών του ΕΣΥ (νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και άλλες δημόσιες δομές) σε όλη τη χώρα. Μαζί με τις δομές ΠΦΥ του ΕΟΠΥΥ, στο ΕΣΥ θα περάσει και το προσωπικό τους. Γι' αυτό η κυβέρνηση βγάζει σε διαθεσιμότητα γιατρούς, υγειονομικούς και διοικητικούς υπαλλήλους, προκειμένου στη συνέχεια να τους τοποθετήσει στο ΕΣΥ.

Σύμφωνα με το πλαίσιο της μεταρρύθμισης, οι δομές του ΕΟΠΥΥ θα αξιολογηθούν από τις κατά τόπους Υγειονομικές Περιφέρειες και ανάλογα θα κριθεί αν θα συγχωνευτούν, πόσο προσωπικό θα απομείνει σε αυτές κ.ά. Τα κριτήρια, βέβαια, της αξιολόγησης δε θα είναι η κάλυψη των αυξημένων λαϊκών αναγκών, αλλά η συνολικότερη δημοσιονομική προσαρμογή που επιδιώκει η κυβέρνηση. Αρα, είναι βέβαιο ότι θα μειωθούν οι δημόσιες μονάδες και θα αφαιρεθούν ειδικότητες, όταν σήμερα υπάρχει ανάγκη για επέκταση των δομών ΠΦΥ και για στελέχωσή τους με όλες τις βασικές ειδικότητες.

Στην ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σημειωνόταν χαρακτηριστικά: «Το σχέδιο της κυβέρνησης για την ΠΦΥ είναι εναρμονισμένο με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και την Υγεία και από αυτήν τη σκοπιά δεν μπορεί να λύσει προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων τα υπαρκτά προβλήματα. Στο έδαφος αυτό ενοχοποιούνται από την κυβέρνηση και περικόπτονται οι δημόσιες παροχές Υγείας ως "σπατάλη" και "νοικοκύρεμα", καταργούνται κρατικές μονάδες στο όνομα της "ορθολογικής ανάπτυξης", εντείνεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων στην Υγεία. Αυτήν την ανάπτυξη υπηρετεί το καθεστώς της κινητικότητας και της διαθεσιμότητας των εργαζομένων».

Με τη μεταφορά του προσωπικού από τα πολυιατρεία στο ΕΣΥ, η κυβέρνηση καλείται να διευθετήσει και το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων των γιατρών του ΕΟΠΥΥ. Στον Οργανισμό, η συντριπτική πλειοψηφία των γιατρών απασχολούνται με συμβάσεις αορίστου χρόνου και ταυτόχρονα διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο, σε πολλές περιπτώσεις συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ. Βέβαια, μεταξύ των γιατρών του ΕΟΠΥΥ υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις και διαστρωμάτωση.

Αντίθετα, στο ΕΣΥ (Νοσοκομεία), οι γιατροί είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, εκτός από τους πανεπιστημιακούς και τους πρώην γιατρούς από τα νοσοκομεία του ΙΚΑ, που δικαιούνται από το νόμο να έχουν και ιδιωτικό ιατρείο. Μάλιστα, στο πλαίσιο της λειτουργίας του δημόσιου συστήματος Υγείας με επιχειρηματικά κριτήρια, το ίδιο το Νοσοκομείο προσφέρει τη δυνατότητα σε όλους τους γιατρούς να εξετάζουν επί πληρωμή στα λεγόμενα «απογευματινά ιατρεία» και ανάλογα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να θεσμοθετήσει τα «απογευματινά χειρουργεία».

Από τη μεταφορά των γιατρών του ΕΟΠΥΥ στο ΕΣΥ μέσω της «κινητικότητας», προκύπτει το ζήτημα της νέας εργασιακής τους σχέσης. Δηλαδή, αν θα είναι και αυτοί πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, όπως οι άλλοι νοσοκομειακοί γιατροί, ή αν θα έχουν το δικαίωμα να δουλεύουν στο ΕΣΥ και ταυτόχρονα να διατηρούν το ιατρείο τους, όπως γίνονταν έως τώρα.

Η κυβέρνηση νομοθέτησε ήδη την κατηγορία του Κλάδου Γιατρών ΠΕ στο ΕΣΥ, με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση, που σημαίνει ότι όσοι γιατροί μπουν στη «νέα ΠΦΥ», δε θα αμείβονται με βάση το μισθολόγιο του ΕΣΥ. Δημιουργείται, δηλαδή, μια ακόμα εργασιακή σχέση γιατρών μέσα στο ΕΣΥ. Οσοι γιατροί δεν μπουν στη «νέα ΠΦΥ» και διατηρήσουν τα ιδιωτικά ιατρεία τους, θα μπορούν να παραμείνουν ως ιδιώτες συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ. Ηδη η κυβέρνηση θεσμοθέτησε την αύξηση των επισκέψεων από 200 σε 400 το μήνα στα συμβεβλημένα ιδιωτικά ιατρεία.

Πάνω εκεί εξελίσσονται αυτό το διάστημα τα παζάρια ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα συνδικαλιστικά όργανα των γιατρών του ΕΟΠΥΥ. Με άλλα λόγια, ο «διάλογος» ανάμεσα στο υπουργείο Υγείας και τους γιατρούς έχει στόχο να καθορίσει επακριβώς τους όρους με τους οποίους οι τελευταίοι θα επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με το νέο σύστημα.

Η ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωνε για τη διέξοδο που έχει ανάγκη ο λαός: «Οι εξελίξεις στην Υγεία πριν απ' όλα αφορούν τους εργατοϋπαλλήλους και τη συμμαχία τους με τα λαϊκά στρώματα. Αυτή η κοινωνική συμμαχία και ο βαθμός της ισχυροποίησής της πρέπει να καθορίσει τις εξελίξεις στην Υγεία με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Με κριτήριο ότι οι υπηρεσίες Υγείας πρέπει να αποτελούν κατοχυρωμένο λαϊκό δικαίωμα και όχι εμπόρευμα ή φιλανθρωπία.

Το εργατικό κίνημα και η λαϊκή συμμαχία πρέπει να αντιπαραθέσουν και να διεκδικήσουν την πανελλαδική ανάπτυξη ενιαίου, αποκλειστικά κρατικού και απολύτως δωρεάν συστήματος ΠΦΥ, με βασικό προσανατολισμό την πρόληψη και με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.

Με κρατικά Κέντρα Υγείας και Περιφερειακά Ιατρεία, κοντά στους τόπους δουλειάς, κατοικίας, εκπαίδευσης, σε όλους τους δήμους και τις πόλεις, που θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες, υγιών και ασθενών, με τις πλήρως αναπτυγμένες και συνεργαζόμενες μεταξύ τους υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας, αποκατάστασης, υγείας και ασφάλειας της εργασίας και Δημόσιας Υγείας. Κέντρα Υγείας τα οποία μαζί με τα γενικά και ειδικά κρατικά νοσοκομεία και το κρατικό σύστημα της επείγουσας ιατρικής (ΕΚΑΒ) θα αποτελούν πραγματικά ενιαίο σύστημα.

Με πλήρη στελέχωση σε αριθμό γιατρών όλων των βασικών ειδικοτήτων και υγειονομικών όλων των κλάδων, με πλήρη και σύγχρονο εξοπλισμό, με 24ωρη λειτουργία, με πλήρη κρατική χρηματοδότηση, κατάργηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας, με σύγχρονες, πλήρεις και απολύτως δωρεάν παροχές υπηρεσιών σε όλους χωρίς περικοπές και εξαιρέσεις.

Με ανάπτυξη κρατικού φορέα έρευνας, παραγωγής, εισαγωγής και δωρεάν διάθεσης όλων των φαρμάκων από όλες τις κρατικές μονάδες Υγείας και το δίκτυο των κρατικών φαρμακείων.

Σε αυτό το σύστημα, που ανταποκρίνεται στις λαϊκές ανάγκες, δεν περισσεύει καμία μονάδα Υγείας του ΕΟΠΥΥ, Κέντρο Υγείας, Περιφερειακό Ιατρείο και κανένας εργαζόμενος. Ολες αυτές οι κρατικές μονάδες ΠΦΥ να αξιοποιηθούν, να αναπτυχθούν και να ενταχθούν στο ενιαίο δημόσιο σύστημα Υγείας καθώς και όλοι οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι όλων των κλάδων, με σχέση εργασίας πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

Η ισχυρή κοινωνική συμμαχία και η πάλη θα έχει αποτελέσματα και προοπτική όσο θα διαμορφώνει τους κοινωνικούς και πολιτικούς όρους για την κατάκτηση του άλλου δρόμου ανάπτυξης, με εργατική - λαϊκή εξουσία και οικονομία. Σε αυτήν την ανάπτυξη διασφαλίζεται η σχεδιασμένη και πλήρης αξιοποίηση όλων των υγειονομικών, της επιστημονικής έρευνας και των τεχνικών μέσων με καθολικό τρόπο».