Σάββατο 8 Φλεβάρη 2014 - 1η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εξω η Χρυσή Αυγή απ' τα σχολεία και τις γειτονιές!

Πριν από λίγες μέρες, τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής τόλμησαν να ξανακάνουν εμφάνιση στις γειτονιές του Πειραιά. Αυτοί οι αρουραίοι, που ξετρύπωσαν από τους υπονόμους της Ιστορίας, έφτασαν σε σημείο να βεβηλώσουν με τα σιχαμερά συνθήματά τους και την παρουσία τους, το σημείο που οι ίδιοι δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα.

Θέλουν συγχωροχάρτι, όμως τη δράση της Χρυσής Αυγής η νεολαία τη γνωρίζει πολύ καλά πλέον...

Είναι ορκισμένοι εχθροί του λαού και του εργατικού κινήματος. Γι' αυτό δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα και επιτέθηκαν σε στελέχη του συνδικάτου Μετάλλου, αγωνιστές της Ζώνης που συγκρούονται καθημερινά με τα αφεντικά. Είναι αυτοί που στηρίζουν τη συγκρότηση διασπαστικού σωματείου στη Ζώνης, για να ρίξουν τα μεροκάματα και τα μέτρα ασφαλείας των εργατών.

Είναι ορκισμένα σκυλιά των εφοπλιστών και των αφεντικών. Γι' αυτό έχουν κάνει 148 προτάσεις ή ερωτήσεις στη Βουλή για τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Μέσα σε αυτές είναι και η πρόταση να δουλεύουν Ελληνες ναυτεργάτες στα πλοία με μισθούς και δικαιώματα... Μπαγκλαντές, να γίνουν φοροελαφρύνσεις στους εφοπλιστές κ.λπ. Στήνουν δουλεμπορικά γραφεία με 18 ευρώ μεροκάματο.

Τη «μαγκιά» και τον «τσαμπουκά τα άφησαν έξω από την πόρτα του εισαγγελέα, όπου ο Μιχαλολιάκος και οι υπόλοιποι φασίστες, έκαναν τους «παρεξηγημένους», πως διαστρεβλώθηκαν οι δηλώσεις τους για τα τάγματα εφόδου, πως τα βιβλία του Χίτλερ στα σπίτια τους ήταν απλά «νεανικά αναγνώσματα»... κ.λπ.

Εξω οι δολοφόνοι χρυσαυγίτες - τσιράκια των εφοπλιστών, από τις γειτονιές και τα σχολεία!

Οι οπαδοί των Ες Ες και των κουκουλοφόρων δοσίλογων της κατοχής να μην έχουν να σταθούν στις γειτονιές του Πειραιά, που ο λαός μας έγραψε ηρωικές σελίδες ενάντια στους ναζί και τους ντόπιους συνεργάτες τους - τους προγόνους των χρυσαυγιτών, τη δεκαετία του '40. Σε αυτήν την κατεύθυνση τα σωματεία, οι Λαϊκές Επιτροπές και τα μαθητικά συμβούλια από τα σχολεία του Πειραιά οργανώνουν αντιφασιστική συναυλία με θέμα: «Τσάκισε το φασισμό και το σύστημα που τον θρέφει», σήμερα, στην Αμφιάλη, στις 6.30 μ.μ., στο τριγωνάκι Π. Τσαλδάρη (πλ. Ζαρντέν).

Η νεολαία, σήμερα, έχει καθήκον να οργανωθεί και να παλέψει για τη ζωή και το μέλλον που της αξίζει. Τα όνειρά μας, οι αγωνίες μας και οι ελπίδες μας δε χωρούν στην ΕΕ και τον καπιταλισμό που έχει σαπίσει, φέρνει κρίσεις, πολέμους, φτώχεια, ανεργία και φασισμό. Η δύναμή μας είναι ο συλλογικός αγώνας για να αντιπαλέψουμε τα αφεντικά και το σύστημά τους, τα μέτρα και τους νόμους τους, που μας τσακίζουν τη ζωή και τα δικαιώματα. Για να το γκρεμίσουμε και να χτίσουμε μια κοινωνία που οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι που παράγουν τον πλούτο θα τον καρπώνονται, και όχι μια χούφτα παράσιτα καπιταλιστών. Σε αυτόν τον αγώνα θα τσακιστεί από το λαό και η Χρυσή Αυγή και κάθε άλλο μαντρόσκυλο του συστήματος. Η νεολαία έχει, λοιπόν, καθήκον τώρα να δυναμώσει αυτήν την προοπτική, να μπει στον αγώνα και να αξιοποιήσει την ψήφο της σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, δυναμώνοντας το ΚΚΕ.

Το επόμενο διάστημα, θα ακολουθήσουν και άλλες ενέργειες και πρωτοβουλίες από το οργανωμένο κίνημα ώστε τα φασιστοειδή να μην έχουν να σταθούν πουθενά, να απομονωθούν από τη νεολαία και το λαό και να ξανατρυπώσουν στους υπονόμους από όπου βγήκαν...


Μ. Ρ.

Ο ερευνητικός «Ορίζοντας 2020»

Εδώ και ένα μήνα έχουν ξεκινήσει οι αγωνίες, οι διαπραγματεύσεις, οι ημερίδες ενημέρωσης, κίνηση πολύ στα Πανεπιστήμια, στα Ερευνητικά Ινστιτούτα, στα τμήματα έρευνας/ ανάπτυξης των επιχειρήσεων, των εταιρειών - συμβούλων συγγραφής ερευνητικών προτάσεων (από τα ανερχόμενα... επαγγέλματα!!).

Αναβρασμός στους νέους ερευνητές (υποψήφιους διδάκτορες, μεταδιδάκτορες των διαφόρων βαθμίδων, άνεργους ερευνητές), αλλά και στους καθηγητές - «πάτερ-φαμίλιας». Το αγγλιστί brain storming συνδυάζεται με παλιότερες «φιλίες - γνωριμίες», με διαδρομικές συναντήσεις, με υποσχέσεις και αλισβερίσια, με τελικό σκοπό και έπαθλο ένα κομμάτι της πίτας.

Δηλαδή, ύστερα από μία, αλλά συνήθως περισσότερες, ασκήσεις συγγραφής ερευνητικών προτάσεων από ομάδες ερευνητών από αρκετές ευρωπαϊκές (και όχι μόνον) χώρες, με επικεφαλής τώρα πια κάποια επιχείρηση, ξεκινά ο «μαραθώνιος» της αξιολόγησής τους σε διάφορα επίπεδα, γίνονται διαπραγματεύσεις, υπόγειες διαδρομές κ.λπ., και τελικά ένα ποσοστό από αυτήν την κοσμογονία έκθεσης μιας τεράστιας συλλογικής δεξαμενής γνώσεων, ιδεών κ.λπ. θα ανταμειφθεί με την έγκριση - χρηματοδότηση της πρότασης/προτάσεων, γύρω στο 10%. Η απογοήτευση, η γκρίνια και τα πικρόχολα σχόλια θα κυριαρχήσουν στη μεγάλη πλειοψηφία των εμπλεκομένων.

Ο λεγόμενος «Ορίζοντας 2020», είναι το 8ο «πρόγραμμα - πλαίσιο» της Ευρωπαϊκής Eνωσης, 7ετούς διάρκειας (2014 - 2020) και προϋπολογισμού περίπου 10 δισ. ευρώ/έτος. Τα πρώτα έξι προγράμματα - πλαίσια της ΕΕ ήταν 5ετή (από το 1984 έως το 2006, με κάποιες χρονικές επικαλύψεις, προϋπολογισμού κατά μέσον όρο 2 - 2,5 δισ. ευρώ/έτος). Ομως, για να πάψει ο οποιοσδήποτε συνειρμός με τα περίφημα... σοσιαλιστικά πεντάχρονα πλάνα αποφασίστηκε το 7ο πρόγραμμα να είναι 7ετές (προϋπολογισμού περίπου 7 δισ. ευρώ/έτος) και το 8ο να τερματίζει χρονικά σε στρογγυλό νούμερο (και παλιότερα υπήρχαν στόχοι για 2010 κ.λπ.).

Σε αυτήν τη σύντομη αναφορά δε θα αναλύσουμε, ούτε θα αξιολογήσουμε πού πήγαν τα χρήματα αυτά, ποιος «κέρδισε», ποιος έχασε, ποια ήταν τα επιτεύγματα κ.λπ., πολύ σημαντική άσκηση σίγουρα. Το κύριο χαρακτηριστικό, όμως, κατά την εξέλιξη των προγραμμάτων αυτών έχει σημασία να αναφερθεί. Οτι, δηλαδή, ενώ τα αρχικά προγράμματα - πλαίσια ήταν κυρίως συμπράξεις μεταξύ ακαδημαϊκών και ερευνητικών μονάδων, με ενδεχόμενο ενδιαφέρον από κάποια επιχείρηση να εκδηλώνεται υπό μορφή συνοδευτικής επιστολής, τώρα πια, ξεκάθαρα, οι ακαδημαϊκές και ερευνητικές μονάδες των συμπράξεων, κατά κανόνα, αποδέχονται και συμμετέχουν με κάποια επιχείρηση ως «επικεφαλής». Υπάρχει και ένα υποπρόγραμμα που απευθύνεται κυρίως σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Δυο ακόμα χαρακτηριστικά παραδείγματα που εμφανίζονται στην «πρώτη ανάγνωση» των κειμένων του οραματικού «Ορίζοντα» είναι τα ακόλουθα.

1. Σε συνεργατικά προγράμματα που θα χρηματοδοτηθούν, μετά από τη σχετική διαδικασία στην οποία αναφερθήκαμε πιο πάνω, όπου θα υπάρχει συμμετοχή ακαδημαϊκών μονάδων και φαρμακοβιομηχανιών (στο π.χ. 50% - 50%), όλη η ίδια συμμετοχή της βιομηχανίας (που παλιότερα ήταν σε χρήμα) τώρα μπορεί να είναι σε είδος!!! Και ο νοών νοείτω!

2. Σε αυτό το πρόγραμμα - πλαίσιο προβλέπεται η υποστήριξη διδακτορικών προγραμμάτων, κυρίως συνεργασίας (απαραίτητη βλέπετε η... κινητικότητα, κατά το νους υγιής εν σώματι υγιεί), όπως υπήρχε αυτή η πρόβλεψη και στο προηγούμενο 7ο πρόγραμμα, αλλά προστίθεται και ένα ακόμα «εργαλείο» (κατά την κοινοτική ορολογία): Κοινά διδακτορικά προγράμματα μεταξύ ακαδημαϊκών μονάδων και... επιχειρήσεων! Μάλιστα, και να υπάρχει κάποιο ακαδημαϊκό ίδρυμα, που σέβεται τον τίτλο του (δυστυχώς υπάρχουν ελάχιστα) και συνεπώς είναι εναντίον της ισοπέδωσης τύπου Bologna, για διδακτορικά δηλαδή «παραδοτέα» μέσα σε 3 χρόνια (δηλαδή διδακτορικά κατά παραγγελία, λες και προδικάζεται το αποτέλεσμα της όποιας ερευνητικής προσπάθειας), εξαναγκάζεται, αν θέλει να επιτύχει κάποια χρηματοδότηση, στην εποχή αυτή των ισχνών αγελάδων διαρκείας, να ιδρύσει τέτοια 3ετή διδακτορικά!

Στην ανθρώπινη Ιστορία η έρευνα, το ψάξιμο και η διερεύνηση των φυσικών και κοινωνικών φαινομένων, οι ανακαλύψεις, η δημιουργική απασχόληση, είναι «αγαθά» που παρ' όλη την αντίδραση που συνάντησαν, εξακολουθούν να βρίσκονται ψηλά στις προσδοκίες των νέων, των γονιών, των σκεπτόμενων ανθρώπων γενικότερα. Η σχετική ενασχόληση απαιτεί κόπο και εργασία, αλλά τα αποτελέσματά της τροφοδοτούν με ανείπωτη χαρά και ικανοποίηση όλη την ερευνητική ομάδα από κοινού, αλλά και τον καθέναν εργάτη της έρευνας ξεχωριστά, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του.

Αυτή η ερευνητική προσπάθεια υπονομεύεται συστηματικά από όλα τα προγράμματα - πλαίσια, πέραν από διακηρύξεις και προθέσεις. Σε καθετί βάζουν μια ταμπέλα με τη χρηματική ένδειξη της «αξίας» του. Ολα γίνονται προϊόν. Το κύριο λειτουργικό υπόβαθρο διεξαγωγής της έρευνας είναι ο ανηλεής ανταγωνισμός, και όχι η συνεργασία. Ας σκεφτεί ο καθένας, από τον εργάτη - ερευνητή, έως τον εργάτη - αγρότη πώς θα ήταν η ζωή τους και οι σχέσεις μεταξύ μας αν στη θέση του ανταγωνισμού ερχόταν η συνεργασία.

Για να γυρίσει όμως ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή, και έχουμε αργήσει!


Γιάννης ΜΙΣΙΡΛΗΣ
Καθηγητής Παν. Πατρών



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ