Ο θάνατος του 46χρονου φιλάθλου του Εθνικού, που είχε τραυματιστεί σε σοβαρά επεισόδια πριν 15 μέρες στον αγώνα για τη Γ' Εθνική μεταξύ Ηροδότου και Εθνικού και νοσηλευόταν στην εντατική του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου, έφερε ξανά στην επιφάνεια με το χειρότερο τρόπο το θέμα της βίας στα γήπεδα και ό,τι υπάρχει πίσω από αυτό, τις αιτίες, τα κίνητρα, τις επιδιώξεις. Ας δούμε μερικές πλευρές σχετικές με τη σημερινή πραγματικότητα στα γήπεδα και τον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό.

Από τη δημιουργία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και την ένταση της εμπορευματοποίησης του αθλήματος που επιβάλλει το κυνήγι του κέρδους από αυτούς που κινούν τα νήματα στο χώρο (επιχειρηματίες, πολυεθνικές, παράγοντες), αποδεδειγμένα η βία στους αγωνιστικούς χώρους πήρε μεγάλες διαστάσεις. Και μπορεί οι αρμόδιοι τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διεθνές επίπεδο (UEFA, FIFA) να αποφεύγουν κάθε φορά να ασχοληθούν με την ουσία του φαινομένου κάνοντας λόγο για μεμονωμένα περιστατικά, όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Είναι η ίδια η πραγματικότητα που δείχνει ότι, ακόμα και σε περιπτώσεις που μπροστά στον κίνδυνο απαξίωσης του «προϊόντος» έχουν παρθεί κάποια μέτρα προκειμένου να εξαφανιστούν τα... κακώς κείμενα, η βία όχι μόνο δεν εξαφανίστηκε, αλλά απλά άλλαξε πεδίο δράσης. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί αυτή της Αγγλίας, όπου τα γήπεδα μπορεί, εξαιτίας των επενδύσεων που έγιναν να μοιάζουν με θέατρο, αλλά την ίδια στιγμή δρόμοι και σταθμοί του μετρό βάφονται με αίμα, πριν ή μετά από παιχνίδι. Σε αντίθεση με τη στάση των αρμοδίων του ποδοσφαίρου είτε στην Ελλάδα είτε σε διεθνές επίπεδο, σήμερα είναι ξεκάθαρο ότι θα ήταν τουλάχιστον αφελές μιλώντας κάποιος για τη βία στα γήπεδα να δει το φαινόμενο ξέχωρα απ' όλο το οικοδόμημα του σημερινού αθλητισμού ως κερδοφόρο προϊόν ή ξέχωρα από το ίδιο το κοινωνικοοικονομικό σύστημα μέσα στο οποίο υπάρχει και το ίδιο το εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο, ο αθλητισμός. Που έχει μετατραπεί σε πρόσφορο έδαφος - εξαιτίας του τεράστιου ενδιαφέροντος που υπάρχει για τα αθλητικά δρώμενα - για μια ανελέητη μάχη συμφερόντων, κυρίως μεταξύ πολυεθνικών, μέσω ενός άκρατου ανταγωνισμού για το μεγαλύτερο μερίδιο στην πίτα των κερδών.

Επιπλέον, όπως δείχνουν πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, ο επαγγελματικός αθλητισμός, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, αποτελεί και το μέσο προκειμένου να εξυπηρετηθούν συμφέροντα που δεν ταυτίζονται απόλυτα με τον ίδιο το χώρο, αλλά ξεπερνούν τα όρια και σχετίζονται με φαινόμενα όπως η χειραγώγηση συνειδήσεων, η χρησιμοποίηση της «οπαδικής μάζας» για συγκεκριμένους λόγους στη στήριξη επιχειρηματικών συμφερόντων. Αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα και από την εικόνα που επικρατεί σήμερα στις τάξεις των λεγόμενων οργανωμένων οπαδών. Τόσο στη χώρα μας όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η άνοδος του φασισμού, των ακροδεξιών και εθνικιστικών μορφωμάτων και πλέον ο ρατσισμός βρίσκει μεγάλη απήχηση στις εξέδρες των οπαδών. Και που βέβαια οι πυρήνες αυτών των οπαδών, αυτοί που κάνουν κουμάντο, έχουν άμεση σχέση με τους επιχειρηματίες - ιδιοκτήτες των ομάδων ή ακόμα και με τμήματα του αστικού κράτους. Το παράδειγμα της ελληνικής «γαλάζιας στρατιάς», που με το πρόσχημα του συνδέσμου οπαδών της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου αποτέλεσε την... προβιά της Χρυσής Αυγής για να εισχωρήσει στους χώρους των οπαδών, αποκαλύπτει μια πολύ επικίνδυνη πλευρά. Και βέβαια η δημιουργία τους δεν αποσκοπεί μόνο στην προβολή των ιδεών τους. Αντίθετα, σε αρκετές περιπτώσεις όλες αυτές οι «ομάδες φιλάθλων» μετατρέπουν τα γήπεδα σε χώρο εκπαίδευσής τους προκειμένου μελλοντικά να παίξουν τον... προβοκατόρικο ρόλο τους για άλλες πιο... χρήσιμες δουλειές στο ίδιο το σύστημα. Οπως η τρομοκράτηση με σκοπό το τσάκισμα του λαϊκού κινήματος, η συκοφάντηση των λαϊκών διαδηλώσεων με σκοπό την εξίσωσή τους με την οπαδική βία ή την εγκληματικότητα.

Το ΚΚΕ είχε καταγγείλει στο παρελθόν την προβοκατόρικη δράση τέτοιων ομάδων εναντίον των λαϊκών διαδηλώσεων, όπως τη μέρα που έγιναν τα επεισόδια που οδήγησαν στους θανάτους στην τράπεζα ΜΑΡΦΙΝ ή στη δολοφονική επίθεση ενάντια στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ τον Οκτώβρη του 2011, που είχε ως αποτέλεσμα ένα νεκρό. Παράλληλα, δεν είναι λίγες οι φορές που τα επεισόδια στα γήπεδα είτε προκαλούνται είτε αξιοποιούνται για την εφαρμογή ή τη δοκιμή κατασταλτικών σεναρίων και σχεδιασμών που αργά ή γρήγορα γενικεύονται ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Σήμερα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίσης, είναι εμφανές ότι γίνεται πιο έντονη προσπάθεια τα λαϊκά στρώματα να σπρώχνονται στην τυφλή εκτόνωση της εξέδρας, μακριά από την οργανωμένη πάλη, με το... σάπιο οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου να προσφέρει την ευκαιρία. Γι' αυτό, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, χρειάζεται η επαγρύπνηση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.