Τελευταίο κρούσμα η ομιλία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Σ. Κοντονή, στη Βουλή, ο οποίος απαντώντας στον Μ. Βορίδη, δήλωσε τα εξής:

«Διερωτώμεθα αν σε αυτήν εδώ την αίθουσα ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ή ο Γεώργιος Ράλλης ή ο Παναγής Παπαληγούρας, πώς θα αντιδρούσαν σε αυτό το κήρυγμα μίσους και μισαλλοδοξίας. Επειδή, όμως, αυτοί οι μεγάλοι πολιτικοί δεν είναι στη ζωή, εμείς περιμένουμε να ακούσουμε γι' αυτό που εχθές ο κ. Βορίδης ξεστόμισε για τους καλούς και κακούς Ελληνες μια δήλωση από τον κ. Μητσοτάκη ή από τον κ. Καραμανλή».

Η ΕΡΕ στην αρχή, η ΝΔ στη συνέχεια δεν ήταν πάντα κόμματα του κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας; Και τα κόμματα της δεξιάς και τα κόμματα του κέντρου αλλά και οι συγκεκριμένοι πολιτικοί, που επικαλείται ο Κοντονής, δεν έχουν συνδεθεί με αντιλαϊκά μέτρα, με αυταρχισμό, αντικομουνισμό και καταστολή, ιδιαίτερα τις δεκαετίες του '50 και του '60 αλλά και μετά;

Είναι άλλο πράγμα ότι το καπιταλιστικό σύστημα στηρίζει πάντα εκείνους τους αστούς πολιτικούς που μπορούν τη δεδομένη στιγμή καλύτερα να υπηρετήσουν τις ανάγκες του. Αλλοτε στηρίζει πιο μετριοπαθείς πολιτικούς και άλλοτε έχει ανάγκη από αστούς πολιτικούς, πιο επιθετικούς, απέναντι στο λαό και τους αγώνες του, ανάλογα με τι το συμφέρει κάθε φορά για να ενσωματώνει και να χειραγωγεί εργατικές - λαϊκές δυνάμεις.

Ενα πράγμα δεν αλλάζει: Η εχθρότητα απέναντι στην ταξική, λαϊκή πάλη, που υπηρέτησαν με συνέπεια όλοι αυτοί οι -κατά τον Κοντονή- «μεγάλοι πολιτικοί».

Το θέμα είναι ότι οι λαϊκοί αγωνιστές, οι προοδευτικοί άνθρωποι, οι ριζοσπάστες και αριστεροί να εγκαταλείψουν και να γυρίσουν την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ και τον τυχοδιωκτισμό του.

Ο κ. Σταθάκης δεν είναι ένα τυχαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ένας εκ των βασικών συντελεστών του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Τώρα, μάλιστα, όλα αυτά έρχονται να κουμπώσουν και με την προαναγγελία της μείωσης ακόμα και αυτών των παροχών κατά 50%, αφού, όπως είπε και ο Αλ. Τσίπρας, σε μια «τυχαία συνάντηση» με μια γυναίκα, του είπε (η γυναίκα) ότι και τα μισά να κάνει από αυτά που υποσχέθηκε ευχαριστημένη θα είναι! Και ας σκεφτούμε, αν όλα αυτά τα λέει ως αντιπολίτευση, τι θα κάνει ως κυβέρνηση...

Θα εξακολουθούν να υφίστανται στις πλάτες τους όλους τους εφαρμοστικούς νόμους που καταργούν ωράριο, συμβάσεις, συνταξιοδοτικά, ασφαλιστικά δικαιώματα, καθώς και τα μέτρα που στραγγαλίζουν τους αυτοαπασχολούμενους.

Ολα τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά θα εξακολουθούν να έχουν τη θηλιά των χρεών στο λαιμό τους. Αλλωστε, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το συγκεκριμένο θέμα στόχο δεν έχει την ανακούφιση του λαού αλλά την αποτελεσματικότερη είσπραξη χρεών από τις τράπεζες και τις εφορίες.

Καμία εμπιστοσύνη, καμία ταλάντευση απέναντί του.

Ισχυρό ΚΚΕ για να ορθώσει ανάστημα ο λαός, να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις για τα συμφέροντά του.

«Εάν υπάρχουν στην ηγεσία της αριστεράς και ειδικά στον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά πρόσωπα που συνδιαλέγονται, μυστικά ή όχι, με το εφοπλιστικό κεφάλαιο και επιδιώκουν έναν "ιστορικό συμβιβασμό μαζί τους, προκειμένου να συνεχισθεί η ασύδοτη επιχειρηματική δράση τους ή να επιτευχθεί μια συμφωνία μαζί τους χωρίς να θίγονται τα συνταγματικά κατοχυρωμένα σκανδαλώδη και προκλητικά προνόμιά τους (απασχόληση - φορολογία κ.λπ.) θα αντιμετωπίσουν την καθολική κατακραυγή του συνόλου της κοινωνίας, του εργατικού κινήματος και του Ναυτεργατικού κόσμου της χώρας μας. Ο δρόμος και η πορεία που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ πιστεύουμε ότι πρέπει να δείξει και να διδάξει και τον πλέον αφελή παράγοντα της αριστεράς ότι ο δρόμος του συμβιβασμού, της ενσωμάτωσης και τελικά της επικυριαρχίας του κεφαλαίου είναι δρόμος ολισθηρός, επικίνδυνος και θα οδηγήσει με απόλυτη βεβαιότητα αργά ή γρήγορα στη σύγκρουση και τη ρήξη με τους εργαζόμενους, το λαό και την κοινωνία. Οσοι φλερτάρουν και ερωτοτροπούν με τέτοιες ιδέες και απόψεις θα βρεθούν μπροστά σε πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις».

Τα τυχόν εσωτερικά τους προβλήματα δε μας ενδιαφέρουν. Μας ενδιαφέρει όμως το «ξέπλυμα» που επιχειρεί.

Τι δεν αναφέρει:

Ο πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ όταν μιλούν για διαπραγματεύσεις αναφέρονται σε ορισμένους μόνο ναυτεργάτες με συγκροτημένα δικαιώματα κι αφήνουν απέξω τη μεγάλη μάζα των ναυτεργατών. Γι' αυτό στις ανακοινώσεις του σωματείου τους καθώς και σε ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή γράφουν για τροποποίηση του όρου 8 των εγκριτικών πράξεων νηολόγησης και όχι για κατάργησή του. Αφήνουν, δηλαδή, τους εφοπλιστές να αλωνίζουν πάνω στα εργατικά δικαιώματα του συνόλου των ναυτεργατών. Αυτό δεν το κάνουν με μυστικές συναντήσεις ορισμένοι, το κάνουν όλοι μαζί φόρα παρτίδα μέρα μεσημέρι.

Η «προειδοποίησή» του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι άσφαιρα πυρά, που μπορούν να έχουν διάφορους στόχους ως προς τη νομή της κυβερνητικής εξουσίας, αλλά δεν μπορεί να ξεπλύνει κανέναν που έχει καταχωρηθεί στη συνείδηση των ναυτεργατών σαν υπηρέτης των εφοπλιστικών συμφερόντων.

Πολύ περισσότερο, που ταυτόχρονα, ενώ καλλιεργεί συγχύσεις και αυταπάτες στο συνδικαλιστικό κίνημα, εχθρεύεται την ανάπτυξη αγώνων, καταγγέλλει στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά ως εκπρόσωπος της ΑΠ, μαζί με ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, το ΠΑΜΕ και την πρότασή του για συμμετοχή στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη, ενώ ο Γραμματέας της ΠΕΝΕΝ συμφώνησε μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ΕΕ της ΠΝΟ, στην πρόταση των σωματείων ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ για συμμετοχή των ναυτεργατών στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο.

«Μειώθηκαν οι πωλήσεις, αυξήθηκαν τα κέρδη στα σούπερ μάρκετ το 2013». Είναι τίτλος σε ρεπορτάζ στο «Βήμα», 6/10/2014. Τι αναφέρει; Οτι η μείωση του κύκλου εργασιών το 2013 χαρακτηρίζει για δεύτερη χρονιά τη συνολική εικόνα του κλάδου των σούπερ μάρκετ, όπως διαμορφώνεται με βάση τους ισολογισμούς του δείγματος της έκδοσης «Πανόραμα των Ελληνικών Σούπερ Μάρκετ 2014» (Οκτώβριος 2014). Την ίδια περίοδο, τα καθαρά κέρδη προ φόρων σημείωσαν αύξηση σε ποσοστό 4,8%, όπου εξετάζονται αναλυτικά οι ισολογισμοί 61 επιχειρήσεων σούπερ μάρκετ, που αντιπροσωπεύουν το σύνολο σχεδόν των εταιρειών του κλάδου που δημοσιεύουν ισολογισμό.

Τα στοιχεία των ισολογισμών δείχνουν μία σαφώς καλύτερη αλλά και πάλι πτωτική εικόνα των πωλήσεων. Η μείωση του κύκλου εργασιών στο σύνολο των εξεταζόμενων επιχειρήσεων ανήλθε σε 1,96% (143 εκατ. ευρώ), φτάνοντας τα 7,16 δισ. ευρώ. Μείωση των πωλήσεων είχαν όλες οι επιχειρήσεις.

Η μείωση των πωλήσεων, σύμφωνα με την επεξεργασία των στοιχείων, οφείλεται σε συνδυασμό παραγόντων, μείωση συνολικά της ζήτησης, επιλογή από τους καταναλωτές φθηνότερων προϊόντων, αλλαγές καταναλωτικών συνηθειών κλπ. Ολα αυτά οφείλονται στις τραγικές συνέπειες που βιώνουν οι εργαζόμενοι από τη μετακύλιση των συνεπειών της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στις πλάτες τους και σε όφελος του κεφαλαίου. Δηλαδή στις αναδιαρθρώσεις μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης, με δραστική μείωση μισθών, συντάξεων και ένταση της ευελιξίας στην εργασία (μερική απασχόληση, μειωμένα ωράρια, εκ περιτροπής εργασία, κλπ.), στις δραστικές περικοπές στην παροχή από το κράτος υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας, επιβαρύνοντας έτσι τα λαϊκά στρώματα, στην τεράστια φοροληστεία κλπ. Οφείλονται, επίσης, στη μεγάλη φτώχεια, στις απολύσεις και την τεράστια ανεργία.

«Οι δείκτες κερδοφορίας των επιχειρήσεων του κλάδου», σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Βήματος», «εμφανίζουν θετική εικόνα και σε πολλές περιπτώσεις βελτιωμένη σε σχέση με το 2012, η ρευστότητα παραμένει σταθερή σε σχετικά επαρκή επίπεδα».

Προκύπτει εύλογα ένα ερώτημα. Είναι δυνατό με λιγότερο τζίρο να έχουν αύξηση της κερδοφορίας; Είναι δυνατό και δεν είναι η πρώτη φορά. Οι τρόποι για να αυξηθούν τα κέρδη είναι πολλοί και αυτό μπορεί να γίνεται και με μειωμένο τζίρο. Μπορεί δηλαδή και σε περιόδους οικονομικής κρίσης να υπάρχουν επιχειρηματικοί όμιλοι με κερδοφορία και μάλιστα μεγάλη. Ο κλάδος των τροφίμων είναι ένας απ' αυτούς, όπως και ο κλάδος των σούπερ μάρκετ.

Πιο πάνω αναφερθήκαμε ενδεικτικά σε καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που μειώνουν την τιμή της εργατικής δύναμης. Μ' αυτές αντισταθμίζεται η χασούρα σε κέρδη από τη μείωση του τζίρου και το αντιστάθμισμα μπορεί να φτάσει και σε αύξησή τους. Ταυτόχρονα, στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης οι μεγαλοεπιχειρηματίες παίρνουν και άλλα μέτρα, αυτά που οι ίδιοι ονομάζουν μείωση λειτουργικού κόστους. Κάνουν αλλαγές στην οργάνωση της παραγωγής ή της εργασίας, μειώνοντας το εργατικό δυναμικό και εντατικοποιώντας τη δουλειά στο εναπομείναν. Αυτά γίνονται εύκολα στα σούπερ μάρκετ, αφού η ίδια εργαζόμενη ή ο ίδιος εργαζόμενος αναλαμβάνει δυο και τρεις διαφορετικές δουλειές, όπως, π.χ., σε κενά χρονικά διαστήματα δουλειάς σε ταμείο να φορτώνει τα ράφια. Κάνουν, επίσης, συγχωνεύσεις - εξαγορές οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που, επίσης, ανοίγουν το δρόμο στη μείωση του εργατικού δυναμικού με αναδιοργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας ή στο παράδειγμά μας, της εργασίας στα σούπερ μάρκετ. Υπάρχει βεβαίως και ο παράγοντας αύξησης της διαφοράς μεταξύ τιμής αγοράς εμπορευμάτων από τα σούπερ μάρκετ και της τιμής πώλησης. Δηλαδή, λόγω κρίσης και στα πλαίσια συμφωνιών, αγοράζουν φτηνότερα εμπορεύματα, τόσο που ακόμη και με ελάχιστη μείωση των τιμών πώλησης βγάζουν μεγαλύτερο κέρδος.

Πράγματι, σύμφωνα με τη μελέτη, οι στρατηγικές αλλαγές που έγιναν για να αντεπεξέλθουν στις συνθήκες κρίσης ήταν οι προσπάθειες δραστικής μείωσης του λειτουργικού κόστους και η εξαγορά επιχειρήσεων. Πολλές εξαγορές έγιναν μέσα στο 2013. Ετσι, όμως, λειτουργεί ο καπιταλισμός και πάντα και ολοένα σε μεγαλύτερο βαθμό τη νύφη την πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Ολα τα παραπάνω είναι μορφές έντασης της εκμετάλλευσης. Ενίοτε και σε βάρος της υγείας των εργαζομένων, αφού η ένταση της δουλειάς και τα ωράρια είναι τέτοια που, σε συνδυασμό με τον ελάχιστο μισθό, δεν καλύπτονται όλες οι ανάγκες αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι δε χάνουν όλοι από την κρίση, όπως άλλωστε δε θα κερδίσουν όλοι από την καπιταλιστική ανάπτυξη. Γι' αυτό, για την εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα διέξοδος υπάρχει στο δρόμο της πάλης, της συγκρότησης της δικής τους Κοινωνικής Συμμαχίας, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ, στην ενίσχυση της δικιάς τους δύναμης, που παλεύει σήμερα σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, ανοίγοντας την προοπτική για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για την Εργατική - Λαϊκή Εξουσία, το σοσιαλισμό.