Γι' αυτά και για άλλα θέματα, το ΔΣ του Εργατικού Κέντρου έδωσε κατεύθυνση στα σωματεία - μέλη του να αναπτύξουν δράση με συγκεκριμένο σχέδιο στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς. Με Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις όλο αυτό το διάστημα, οι ταξικές δυνάμεις οργάνωσαν το άνοιγμα και τη δράση τους στους εργαζόμενους στις κατασκευές και τα εργοτάξια της Ιονίας Οδού, στις υπηρεσίες και τις πρώην ΔΕΚΟ, στους ιδιωτικούς υπαλλήλους και τους εμποροϋπαλλήλους. Ιδιαίτερη δουλειά έγινε στους συνταξιούχους, που διοργάνωσαν και συγκέντρωση στο νοσοκομείο του Αγρινίου, η οποία στηρίχθηκε από το Εργατικό Κέντρο και σωματεία της περιοχής. Το Εργατικό Κέντρο οργάνωσε τη δουλειά και στις συνοικίες της πόλης, με συγκεντρώσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Η μέχρι τώρα εμπειρία από την επαφή με τους εργαζόμενους δείχνει ότι, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν, όταν οργανωμένα παλεύουμε να συσπειρώσουμε δυνάμεις, έχουμε αποτελέσματα. Οι δυσκολίες που υπάρχουν δεν αφορούν μόνο αδυναμίες στη δική μας δουλειά, ούτε περιορίζονται στην περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας. Δυσκολίες που έχουν να κάνουν από τη μια με τις ψευδαισθήσεις που δημιουργεί σήμερα η αντιλαϊκή πολιτική, ότι τάχα «τα δύσκολα πέρασαν», «άντε λίγα ακόμα μέτρα να πάρουμε και θα βγούμε ολοκληρωτικά από την κρίση». Από την άλλη, με τις αυταπάτες που καλλιεργεί η αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι μια κυβερνητική αλλαγή με επικεφαλής τον ίδιο μπορεί να λύσει τα προβλήματα.

Αν μια τέτοια θέση είναι σωστή, τότε, παρά τις ιδιαιτερότητές του και την πρωτύτερη αίγλη του ως κοινωνικού αγαθού, το προϊόν αυτό οφείλει να υπακούει σε όλους τους κανόνες της παγκόσμιας αγοράς. Θα πρέπει να είναι ανταγωνιστικό, καινοτόμο, κατάλληλης συσκευασίας, για να γίνει αποδεκτό από τις ιδιαίτερες απαιτήσεις τοπικών (εθνικών) αγορών και να «βελτιώνεται» με στόχο το περισσότερο κέρδος.

Με τη βοήθεια του διαδικτύου και των μηχανημάτων πρόσβασης και διαδικτύωσης (ηλεκτρονικοί υπολογιστές κ.λπ.), τα τελευταία δυο χρόνια εμφανίστηκαν εταιρείες που προσφέρουν τα MOOCs (Massive Open Online Courses), δηλαδή κάτι ως το Ανοικτό Πανεπιστήμιο στο διαδίκτυο σε μαζική κλίμακα.

Οι πάροχοι των μαθημάτων MOOCs ξεφυτρώνουν με γρήγορους ρυθμούς, κυρίως είναι κοινοπραξίες διαφόρων πανεπιστημίων από ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ινδία, Ευρωπαϊκές χώρες, Αυστραλία μαζί με εταιρείες λογισμικού, εκδοτικούς οίκους κ.λπ.

Ενας τέτοιος πάροχος, με το όνομα COURSERA (κοινοπραξία αμερικανικών πανεπιστημίων, όπως το Stanford, μαζί με το Πανεπιστήμιο του Τόκιο), κερδοσκοπικός στο χαρακτήρα, αναφέρει στην ιστοσελίδα του ότι μέχρι τις αρχές Γενάρη 2014 είχε προσφέρει 571 μαθήματα σε 22.232.448 (!) πελάτες - φοιτητές από 190 χώρες! Ομως τα νούμερα που δείχνουν είναι υπερφουσκωμένα (για διαφήμιση), όπως δείχνει το παράδειγμα ενός μαθήματος Βιοηλεκτρισμού του Πανεπιστημίου Duke, στο οποίο γράφτηκαν 12.725 πελάτες, από τους οποίους οι 7.761 είδαν ένα σχετικό βίντεο, 345 εξετάστηκαν και 313 πέρασαν.

Τα πιο μαζικά προγράμματα αυτού του τύπου είναι τα κερδοσκοπικά COURSERA (Πανεπιστήμια Μέριλαντ, Βιρτζίνια, Στάνφορντ, Γουάρτον και Τόκιο) και UDACITY (Πολυτεχνείο Τζόρτζια, Παν. Σαν Χοζέ, Google, Facebook και άλλες συναφείς εταιρείες) και το διαφημιζόμενο ως μη κερδοσκοπικό edX ( ΜΙΤ, Χάρβαρντ, Μπέρκλευ, Κιότο, Ντάρτμουθ, Πολυτεχνείο Βομβάης και δυο Αυστραλιανά Πανεπιστήμια).

Γιατί τα καλύτερα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, όπου τα δίδακτρα φοίτησης είναι πανάκριβα, προσφέρουν «δωρεάν» μαθήματα σε όποιον έχει υπολογιστή και πρόσβαση στο διαδίκτυο; Πού αποσκοπεί η «εγγραφή» σε ένα μάθημα ενός γνωστού καθηγητή, ενός καλού πανεπιστημίου, εκατοντάδων χιλιάδων φοιτητών - πελατών από κάθε γωνιά του πλανήτη; Ενώ βέβαια διαφημίζεται δωρεάν η «εγγραφή», στη συνέχεια υπάρχει πληρωμή για την πιστοποίηση, αγορά ηλεκτρονικών βιβλίων κ.λπ. και όλα αυτά για ένα πιστοποιητικό κάποιων γνώσεων!

Ας δούμε τι γράφει η COURSERA για την «αποστολή» της: «Είμαστε μια εκπαιδευτική πλατφόρμα με συνεργάτες κορυφαία πανεπιστήμια και οργανισμούς παγκοσμίως, που προσφέρει σε οποιονδήποτε δωρεάν μαθήματα. Οραματιζόμαστε ένα μέλλον όπου ο καθένας θα έχει πρόσβαση στην καλύτερη εκπαίδευση. Στόχος μας είναι με την εκπαίδευση που προσφέρουμε όλοι να καλυτερέψουν τη ζωή τους, τις ζωές των οικογενειών τους και τις κοινωνίες στις οποίες ζουν». Τι αγαθοεργίες!

Ενδιαφέροντα στοιχεία μπορούν να βρεθούν στο τεύχος του Αυγούστου 2013 του περιοδικού «Scientific American». Για παράδειγμα, το ίδρυμα Gates επένδυσε σχεδόν 100 εκατομμύρια δολάρια για να δημιουργηθεί το inBloom όπου συμμετέχει εταιρεία του μεγιστάνα των ΜΜΕ Μέρντοχ και η εταιρεία Κάρνεγκι. Σκοπός της επένδυσης αυτής είναι να συγκεντρώσουν διάφορα προσωπικά στοιχεία των μαθητών από 5 Πολιτείες και να τα «ανεβάσουν» στο «δικτυακό σύννεφο», το οποίο θα διαχειρίζεται η γνωστή Amazon. Μιλάμε για στοιχεία, όπως όνομα, διεύθυνση, βαθμοί, συμμετοχή, προσαρμοστικότητα και άλλες λεπτομέρειες, που ούτε οι δάσκαλοι ούτε τα σχολεία μπορούν να δώσουν νόμιμα. Λεπτομερές ηλεκτρονικό φακέλωμα από το...νηπιαγωγείο!

Οσον αφορά στην εκπαίδευση, οι επιχειρήσεις (αμιγείς ή πανεπιστήμια - επιχειρήσεις) χρησιμοποιούν αυτήν και άλλες τεχνολογίες για να κονσερβοποιήσουν το μάθημα - προϊόν (σαν «κόκα - κόλα» με την ίδια γεύση παντού), να καταστήσουν άχρηστους και άρα να απολύσουν δασκάλους και καθηγητές, να βγάλουν κέρδη και περισσότερα κέρδη, λανσάροντας κάθε φορά και νέα «μαθήματα - προϊόντα».

Καιρός για ενημέρωση και δράση!

Μεταξύ των θεμάτων περιλαμβάνονται οι εξελίξεις στη Λιβύη, στο Ιράκ και τη Συρία.

Χαρακτηριστικό στοιχείο των συμπερασμάτων που κατέληξαν οι υπουργοί Εξωτερικών είναι η κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας που επιχειρείται να καλυφθεί με τη χρησιμοποίηση πλήθους προσχημάτων που επιτρέπουν στην ΕΕ να ερμηνεύει τις εξελίξεις σύμφωνα με τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και να κρύβει τους πραγματικούς λόγους της σχεδιασμένης επέμβασης στην περιοχή για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την καταλήστευση των λαών.

Ορισμένα παραδείγματα από το κείμενο των συμπερασμάτων.

«Η ΕΕ ανησυχεί για την κατάσταση στη Λιβύη και τις επιπτώσεις που έχει στον άμαχο πληθυσμό...»

«Η ΕΕ καταδικάζει σθεναρά τη συνεχιζόμενη βία, όλες τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που διαπράχθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα».

«Η ΕΕ υπογραμμίζει τη νομιμότητα της Βουλής των Αντιπροσώπων, όπως τη μοναδική νομοθετική αρχή στη Λιβύη. Καλεί την κυβέρνηση της Λιβύης και όλα τα εκλεγμένα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων να καλέσουν όλα τα μέρη να συμμετάσχουν εποικοδομητικά σε έναν περιεκτικό πολιτικό διάλογο, και να βρεθεί μια λύση στη θεσμική κρίση, καθώς η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να είναι διαιρεμένη...»

Τα βάσανα του ιρακινού λαού αφορούν τις «κόντρες» για τα μερίδια στην ενεργειακή αγορά

Η ΕΕ κρύβει ότι η διαλυτική κατάσταση που διαμορφώθηκε στη Λιβύη είναι αποτέλεσμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου που εξαπόλυσαν ΕΕ - ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, το 2011 με πρόσχημα την αποκατάσταση της «δημοκρατίας»...

Κρύβει πως η πραγματική αιτία του πολέμου δεν ήταν αυτά που προσχηματικά επικαλείται η ΕΕ, αλλά η διεκδίκηση μεγαλύτερου μέρους της ενεργειακής αγοράς της Λιβύης από τα ευρωαμερικάνικα μονοπώλια, απαντώντας στις κινήσεις Καντάφι που μείωσε την παρουσία του μονοπωλιακού ομίλου της Γαλλικής TOTAL και άλλων ομίλων, ενισχύοντας την παρουσία κινέζικων και ρωσικών μεγάλων επιχειρήσεων.

Στην πράξη, η ιμπεριαλιστική επέμβαση επιδείνωσε την κατάσταση, οξύνθηκαν οι ενδοαστικές αντιθέσεις, οι εθνοτικές και φυλετικές συγκρούσεις σε βάρος του λιβυκού λαού.

Στα συμπεράσματα των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ περισσεύουν οι ιμπεριαλιστικές ευχές. Επί της ουσίας, μετά την επέμβαση, την κυβερνητική διαχείριση διεκδικούν δύο και περισσότερα «κέντρα εξουσίας», δύο κυβερνήσεις που ελέγχουν μέρος της χώρας. Η «Επιχείρηση Αξιοπρέπειας» που στηρίζεται, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, από την Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Και η «Επιχείρηση Αυγή», που στηρίζεται στο Κατάρ, στην Τουρκία και το Σουδάν.

Οι ανταγωνισμοί, δηλαδή, έχουν επεκταθεί με τη συμμετοχή και περιφερειακών δυνάμεων, που παρά τον υποδεέστερο ρόλο στο ιμπεριαλιστικό σύστημα εκπληρώνουν ιδιαίτερο ρόλο στους σχεδιασμούς ελέγχου του πλούτου της περιοχής και συμμετέχουν δραστήρια στην επίθεση κατά των λαών.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα, αν δεν επικρατήσει η «ιμπεριαλιστική ειρήνη» και δεν αποκατασταθούν οι ισορροπίες που προσδοκά η ΕΕ;

Τα συμπεράσματα μιλούν καθαρά.

«Η ΕΕ είναι έτοιμη να εφαρμόσει την Απόφαση 2174 του ΣΑ του ΟΗΕ, προκειμένου να αντιμετωπίσει απειλές που κινούνται κατά της ειρήνης και της σταθερότητας της Λιβύης, συμπεριλαμβανομένων των παραβιάσεων στο εμπάργκο όπλων...»

Νέα στρατιωτική επέμβαση. Πόλεμος στον πόλεμο. Αυτός είναι ο ιμπεριαλιστικός σχεδιασμός και αυτό επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.

Τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων αναφέρουν, μεταξύ των άλλων:

«Η ΕΕ ανησυχεί σοβαρά για την ανθρωπιστική κατάσταση και την ασφάλεια στη Συρία και Ιράκ και καταδικάζει ανεπιφύλακτα τις επιθέσεις, τις βαρβαρότητες, τις δολοφονίες και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από την ISIL/Da'esh και άλλες τρομοκρατικές ομάδες και στις δύο χώρες, καθώς και από το καθεστώς του Ασαντ στη Συρία. Η ΕΕ είναι αποφασισμένη να συμβάλει στη διεθνή προσπάθεια, για να νικήσει αυτές τις τρομοκρατικές ομάδες. Μια πολιτική μετάβαση στη Συρία και μια χωρίς αποκλεισμούς πολιτική διακυβέρνηση στο Ιράκ είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη μιας βιώσιμης ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή».

«Η ΕΕ υποστηρίζει τις προσπάθειες πάνω από εξήντα Κρατών να αντιμετωπίσουν την απειλή από την ISIL/Da'esh, συμπεριλαμβανομένων της στρατιωτικής δράσης, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο...»

«Οι πολιτικές αποκλεισμού στο Ιράκ, και η αστάθεια στη Συρία που προκαλείται από το καθεστώς του Ασαντ και το βάναυσο πόλεμο εναντίον του ίδιου του λαού του, οι μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η συστηματική παρεμπόδιση των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, επέτρεψαν στην ISIL/Da'esh να ανθίσει. Ως συνέπεια των πολιτικών και δράσεών του, το καθεστώς Ασαντ δεν μπορεί να είναι εταίρος στην καταπολέμηση της ISIL/Da'esh...»

«Η ΕΕ ενέκρινε σήμερα περαιτέρω κυρώσεις κατά του καθεστώτος Ασαντ, ορίζοντας άτομα και οντότητες που συνδέονται με το καθεστώς και που θα υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα. Το Συμβούλιο, επίσης, συμφώνησε σήμερα να επιβάλει απαγόρευση εξαγωγών στα καύσιμα αεριωθούμενων και των σχετικών πρόσθετων υλών που εξάγονται στη Συρία, όπως αυτά χρησιμοποιούνται από την αεροπορική δύναμη του καθεστώτος Ασαντ...»

«Οι διεθνείς προσπάθειες για την επίτευξη της μετάβασης της Συρίας παραμένουν προτεραιότητα προκειμένου να διατηρηθεί η ενότητα, η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας, διατηρώντας παράλληλα τον πολυεθνικό και πολυθρησκευτικό χαρακτήρα της. Η ΕΕ θα συνεχίσει να παρέχει πολιτική και πρακτική υποστήριξη στη μετριόφρονα αντιπολίτευση...»

Τι κρύβει η ΕΕ και οι υπουργοί της, πίσω από τις υποκριτικές ανησυχίες;

Κρύβουν πως πίσω από τον πόλεμο στο Ιράκ, τη σύγκρουση Σουνιτών - Σιιτών και το διαμελισμό της χώρας, βρίσκεται η αναμέτρηση τμημάτων της αστικής τάξης και η ιμπεριαλιστική επέμβαση για τον έλεγχο της χώρας και της ευρύτερης περιοχής.

Κρύβουν ότι η διαλυτική κατάσταση στο Ιράκ είναι συνέχεια του ιμπεριαλιστικού πολέμου των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ που εξαπολύθηκε το 2003 με το πρόσχημα της καταστροφής των χημικών, βιολογικών όπλων του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν, που αποδείχθηκε ένα ακόμα ιμπεριαλιστικό ψέμα.

Κρύβουν την ευθύνη τους για τη δημιουργία, τη στήριξη των θυλάκων των τζιχαντιστών που θέριεψαν με την εκπαίδευση, τον εξοπλισμό και τη χρηματοδότηση των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών και επιπλέον της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ, της Τουρκίας για να τους χρησιμοποιήσουν στα σχέδια κατά της Συρίας και σε άλλες βρώμικες αποστολές.

Κρύβουν ότι σχεδιασμένα προετοίμασαν την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία που διατηρεί σχέσεις με τη Ρωσία και το Ιράν, στηρίζεται και στηρίζει τη «χεσμπολάχ» ενάντια στο Ισραήλ και αρνήθηκε να ακολουθήσει τα ευρωατλαντικά σχέδια για τους «αγωγούς».

Κρύβουν ότι μεθοδικά με την καθοριστική συμβολή της Τουρκίας συγκρότησαν τον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» στο δικό της έδαφος, στήριξαν πολύμορφα ακραίες ισλαμικές οργανώσεις και οργάνωσαν τη μετάβαση στη Συρία μισθοφόρων και «εθελοντών» από το Αφγανιστάν και τη Λιβύη.

Ποια είναι η στόχευση;

Η χρησιμοποίηση των τζιχαντιστών για την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ με στόχο την παραπέρα στήριξη των «μετριοπαθών» ισλαμικών δυνάμεων που προετοιμάζουν οι ευρωατλαντικές δυνάμεις ως διάδοχη λύση στη Συρία.

Συνολικά, εκδηλώνεται μια χρόνια ιμπεριαλιστική επιδρομή, διαμελίζονται κράτη, αλλάζουν τα σύνορα και η κατάσταση θα περιπλακεί, με νέο γύρο συγκρούσεων, με την αυτονόμηση των κουρδικών περιοχών στο Ιράκ και τη Συρία, με την ενίσχυση της τάσης για τη συγκρότηση κουρδικού κράτους.

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση και είναι θέμα «ζωής ή θανάτου», να βγάλουν οι λαοί συμπεράσματα, να συγκροτηθούν ή να επανασυγκροτηθούν σε επαναστατική βάση Κομμουνιστικά Κόμματα στην περιοχή, να οργανωθεί το εργατικό κίνημα.

Πίσω από την όξυνση των προβλημάτων, τη φτώχεια των λαών, την κάθε λογής αντιλαϊκή αστική διαχείριση, πίσω από τις ενδοαστικές αντιθέσεις, τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, βρίσκεται το καπιταλιστικό σύστημα που γεννάει πολέμους και δυστυχία, που θυσιάζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές στο βωμό της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων.

Η πείρα που έχει συγκεντρωθεί μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο στα χέρια των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων, και να επικρατήσει το ταξικό κριτήριο, ώστε να αντιμετωπιστούν οι θρησκευτικές και εθνοτικές διαιρετικές αντιθέσεις που καλλιεργούνται και να προσανατολιστεί η εργατική - λαϊκή πάλη κατά του πραγματικού αντιπάλου, της πλουτοκρατίας σε κάθε χώρα και του εκμεταλλευτικού συστήματος που βασανίζει τους λαούς.

Η Εκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ) για την πρόσφατη πρόταση νόμου του ΚΚΕ «Επαναφορά κατώτερου μισθού, ρυθμίσεις για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και κατάργηση αντεργατικών διατάξεων» και τα οικονομικά αποτελέσματα που θα προκληθούν από τυχόν εφαρμογή της, στον κρατικό προϋπολογισμό και στους προϋπολογισμούς των ασφαλιστικών ταμείων, δεν είναι απλά ένα άλλοθι για να μην τεθεί προς συζήτηση στη Βουλή. Είναι ταυτόχρονα ένα μνημείο υποκρισίας και αντεργατικής λογικής.

Το ΓΛΚ χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά. Οταν πρόκειται να δείξει το κόστος που επιφέρει η πρόταση του Κόμματος στον κρατικό προϋπολογισμό και στα Ταμεία από την επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης προς τους συνταξιούχους και την αύξηση του επιδόματος ανεργίας, σπεύδει να υπολογίσει το ύψος της δαπάνης. Οταν όμως πρόκειται για την πρόταση του Κόμματος για την αύξηση των κατώτερων μισθών, η οποία θα επιφέρει εκ των πραγμάτων αύξηση των εσόδων των ασφαλιστικών Ταμείων, αλλά και αύξηση των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού από τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, μετατρέπεται σε σφίγγα.

Γράφει η Εκθεση του ΓΛΚ: «Αναφορικά με τις ρυθμίσεις που ορίζουν την αύξηση του κατώτατου μηνιαίου μισθού, τα άμεσα οικονομικά αποτελέσματα, και με την προϋπόθεση ότι ο αριθμός των απασχολουμένων και των επιδοτούμενων ανέργων παραμείνει σταθερός, είναι: Ετήσια αύξηση των εσόδων των φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (κατά βάση ΙΚΑ - ΕΤΑΜ), από τον υπολογισμό των καταβαλλόμενων εισφορών σε υψηλότερη βάση. Εκτίμηση για την αύξηση αυτή δεν μπορεί να γίνει, γιατί δεν είναι γνωστός ο αριθμός των απασχολούμενων που θα επηρεάσει η αναπροσαρμογή του κατώτατου ημερομισθίου. Ετήσια αύξηση εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού από άμεσους και έμμεσους φόρους, λόγω της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης».

Είναι μάλλον περιττό να υποδείξουμε στο ΓΛΚ και στην κυβέρνηση ότι η αποτίμηση του οφέλους στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά και στο ΙΚΑ, είναι πέρα για πέρα εφικτή, αφού ο αριθμός των εργαζομένων που αμείβονται με τον κατώτερο μισθό είναι γνωστός και καταγεγραμμένος στις καταστάσεις του ΙΚΑ. Αρα, τα πρόσθετα έσοδα μπορούν να υπολογιστούν.

Ομως η πρόταση του ΚΚΕ απορρίπτεται όχι για «λογιστικούς» λόγους, αλλά για καθαρά πολιτικούς λόγους στήριξης των επιχειρηματιών. Η πρότασή του πάει κόντρα στην ασκούμενη πολιτική που εξασφάλισε πρόσθετα κέρδη στους καπιταλιστές με τη μείωση των κατώτερων μισθών κατά 22% και 32%. Αυτό δε δέχεται η κυβέρνηση, δηλαδή τη μείωση των κερδών. Με αυτό διαφωνεί κάθετα και οριζόντια. Γι' αυτό άλλωστε απορρίπτει και τις διατάξεις της πρότασης νόμου που καταργούν όλες τις μορφές ευέλικτης απασχόλησης. Τα συμφέροντα των καπιταλιστών υπερασπίζεται η κυβέρνηση, γι' αυτά κόπτεται. Με τι δικαιολογία τραβηγμένη από τα μαλλιά; Οτι η αύξηση στον κατώτατο μισθό θα οδηγήσει σε απολύσεις. Αυτό βεβαίως κι αν είναι ψέμα. Με την ίδια λογική έγινε η με πράξη νομοθετικού περιεχομένου μείωση του κατώτατου μισθού. Αλλά οι θέσεις εργασίας δεν αυξήθηκαν. Και πώς να αυξηθούν, όταν οι θέσεις εργασίας εξαρτώνται από την αύξηση της παραγωγής, δηλαδή από την ανάκαμψη της οικονομίας; Πρόσχημα, λοιπόν, η άνοδος της ανεργίας αν αυξηθεί ο κατώτατος μισθός. Επίσης, αντιδρούν στο θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων, γιατί με τις ατομικές και επιχειρησιακές μπορούν οι καπιταλιστές και καθορίζουν οι ίδιοι το ύψος των μισθών, που σε συνδυασμό με την τεράστια ανεργία τους πιέζει κάτω και από τον κατώτατο.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι το τελευταίο δώρο που έδωσε η κυβέρνηση προς τους καπιταλιστές, μειώνοντας κατά 3,9 μονάδες τις εργοδοτικές εισφορές, που τους εξασφάλισαν σε ετήσια βάση κοντά 1 δισ. ευρώ, ο υπουργός Εργασίας το θεμελίωσε πάνω στην «ασφαλή πρόβλεψη», ότι έτσι θα δημιουργηθούν 30.000 νέες θέσεις εργασίας! Αλλά δε δημιουργήθηκε καμιά θέση εργασίας απ' αυτό.

Βέβαια, στην παραπάνω περίπτωση των απαλλαγών προς τις επιχειρήσεις, παρά το ότι το ΙΚΑ και ο ΟΑΕΔ χάνουν ετησίως εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, το εφάρμοσαν. Οταν πρόκειται για τα κέρδη των καπιταλιστών, δεν υπάρχει πρόβλημα για τη «δημοσιονομική ισορροπία» του προϋπολογισμού και τα «ελλείμματα» των Ταμείων. Οταν όμως πρόκειται να δοθεί ένα κατοστάρικο στον άνεργο, για να ταΐσει το παιδί του, τότε ανακαλύπτουν οικονομικούς λιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς.

Πράγματι, η εφαρμογή της πρότασης νόμου του ΚΚΕ φέρνει αύξηση των δαπανών και του κρατικού προϋπολογισμού και των Ταμείων, πέρα από τα οφέλη στους εργαζόμενους που και αυτά είναι συγκεκριμένα. Το Κόμμα δεν κρύφτηκε ποτέ πίσω από λογιστικές αλχημείες και τερτίπια του τύπου «συμφωνούμε με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς» που επιβάλλει η ΕΕ, αλλά πρέπει να αντιμετωπίσουμε «την ανθρωπιστική κρίση», δεν υπόσχεται μια καπιταλιστική οικονομία που θα εξασφαλίζει την κερδοφορία των καπιταλιστικών ομίλων και ταυτόχρονα θα βάζει τους «ανθρώπους πάνω από τα κέρδη»! Ξέρει να μιλάει με καθαρές κουβέντες. Η πρότασή του υπηρετεί άμεσα συγκεκριμένες ανάγκες των εργαζομένων. Η ικανοποίηση αυτών των αναγκών είναι ο οδηγός της δράσης του. Εδώ, το ζήτημα δεν είναι αν προκαλείται κόστος στον προϋπολογισμό, αλλά τίνος τα συμφέροντα και ποιες ανάγκες υπηρετεί ο εκάστοτε κρατικός προϋπολογισμός. Για το Κόμμα, κριτήριο της πάλης του αλλά και της δράσης του στη Βουλή είναι τελικά ποια τάξη υπηρετείς. Με ποιόν είσαι. Με τους λίγους ψηλά ή με τους πολλούς και τους «κάτω που υποφέρουν»; Απο εκεί προκύπτει και το πώς διαθέτεις τον προϋπολογισμό. Τι θεωρείς ως «κόστος» και τι ως λαϊκή ανάγκη που πρέπει πάση θυσία να ικανοποιηθεί.

Τέλος, όλη αυτή η ιστορία με την πρόταση νόμου του ΚΚΕ επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά ότι ακόμα και προτάσεις που αφορούν την κάλυψη κάποιων στοιχειωδών αναγκών, δε χωράνε μέσα σε αυτή την πολιτική, μέσα σε αυτό το σύστημα. Οτι σήμερα, ακόμα και η πιο μικρή διεκδίκηση πρέπει να συγκρουστεί και να αμφισβητήσει ολόκληρο το καπιταλιστικό πλαίσιο και όχι μόνο μια μορφή διαχείρισής του. Απαιτεί πάλη σε αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.