Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να παρουσιαστεί σαν προστάτης των χαμηλόμισθων και των ανέργων και κατηγορεί τη ΝΔ πως θα φέρει τον «Αρμαγεδδώνα» που θα ισοπεδώσει κάθε κοινωνική στήριξη. Η ΝΔ, από την άλλη, κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι γιγάντωσε τη φτώχεια και πως αυτή είναι ο «σωτήρας» που επιτέλους περίμενε ο λαός για να ζήσει με αξιοπρέπεια! Και οι δύο καλούν τους εργαζόμενους να στηρίξουν τη δική τους πολιτική πρόταση.

Στην πραγματικότητα, καθώς και τα δύο κόμματα κινούνται εντός των τειχών της εξουσίας των μονοπωλίων και της ΕΕ, η «κοινωνική πολιτική» τους διαφοροποιείται ελάχιστα. Πρόκειται για την κοινωνική πολιτική του κεφαλαίου, που περιορίζεται στο να δίνει ελάχιστα ψίχουλα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, που ακόμα και αυτά βρίσκονται υπό αμφισβήτηση λόγω των δημοσιονομικών δεσμεύσεων έναντι της ΕΕ και του κεφαλαίου που έχουν από κοινού αναλάβει.

Η διαχείριση της ακραίας φτώχειας δεν πηγάζει από τις «κοινωνικές ευαισθησίες» των δύο κομμάτων. Αντίθετα, αποτελεί αναγκαιότητα για το κεφάλαιο. Γι' αυτό βρίσκεται και στο επίκεντρο της πολιτικής της ΕΕ και κάθε αστικού κράτους. Είναι αναγκαιότητα, αφενός για την αντιμετώπιση της λαϊκής δυσαρέσκειας και αποφυγής απρόβλεπτων κινήσεων λαϊκών μαζών, όταν βρεθούν σε συνθήκες ακραίας εξαθλίωσης. Αφετέρου, γιατί η καπιταλιστική παραγωγή απαιτεί απ' τους εργαζόμενους να βρίσκονται σε κατάσταση όπου δύνανται να εργαστούν.

Στον Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων της ΕΕ, περιγράφεται ότι τα κράτη - μέλη χρειάζεται να παρέχουν «επαρκή» επιδόματα σε μερίδα του λαού, που όμως δεν θα αποτελούν «αντικίνητρα» για την άμεση εύρεση «απασχόλησης» και θα διασφαλίζουν «ικανοποιητική πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες». Σε απλή μετάφραση, τα μέτρα αφορούν μόνο όσους ζουν στο όριο και κάτω της επίσημης φτώχειας, παρέχοντάς τους «ψίχουλα» ίσα για να επιβιώνουν και αναγκάζοντάς τους να δουλεύουν χωρίς προϋποθέσεις και δικαιώματα, ενισχύοντας ταυτόχρονα την κερδοφορία του κεφαλαίου. Αυτά τα ψίχουλα διασφαλίζονται απ' την αφαίμαξη των υπόλοιπων μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων που βαφτίζονται «μεσαία τάξη».

Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είναι αποκαλυπτικό για το χαρακτήρα που έχει η «κοινωνική» τους πολιτική. Το ύψος του είναι ελάχιστο, μεσοσταθμικά 100 ευρώ μηνιαίως, ενώ αφορά λιγότερο από 1 εκατομμύριο «φτωχών», την ώρα που η ίδια η ΕΛΣΤΑΤ κάνει λόγο για περίπου 3 εκατομμύρια λαϊκών ανθρώπων που βρίσκονται κάτω απ' τα όρια της φτώχειας. Η ΝΔ κάνει λόγο για μια μικρή αύξηση του ύψους του και πιο «στοχευμένη εφαρμογή του», δηλαδή για περικοπές σε ορισμένους «προνομιούχους φτωχούς» για να «φανεί καλύτερα» στους λιγότερο προνομιούχους, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά επίσης για μια μικρή αύξηση του ύψους του.

Ομως, ακόμα και αυτή η «κοινωνική πολιτική» στον καπιταλισμό σκοντάφτει... στις απαιτήσεις του κεφαλαίου για τη διόγκωση της κερδοφορίας του. Τις απαιτήσεις αυτές έχει αποδεχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΕ του κεφαλαίου, τις έχει ψηφίσει αγκαζέ με την ΝΔ, η οποία, στην πρόσφατη συνάντηση του Μητσοτάκη με την Μέρκελ, επιβεβαίωσε ότι θα τις υπηρετήσει «μέχρι κεραίας».

Κυριολεκτικά, την 8η Ιούλη, η νέα κυβέρνηση θα συζητήσει στις Βρυξέλλες τις αναγκαίες «αναπροσαρμογές» που πρέπει να γίνουν στις εφαρμοζόμενες πολιτικές, προκειμένου να παραμείνει η χώρα στις δεσμεύσεις της. Η έκθεση της ΕΕ για την τρίτη «αξιολόγηση» επισημαίνει καθυστερήσεις στην υλοποίηση των (μετα;;;)μνημονιακών δεσμεύσεων... και πρώτη πράξη της - όποιας - νέας κυβέρνησης θα είναι η προώθηση αυτών των καθυστερήσεων.

Οι δεσμεύσεις αυτές περιλαμβάνονται, μαζί με επιπλέον συστάσεις, στην προαναφερθείσα 3η έκθεση της ΕΕ. Η έκθεση εστιάζει πρώτα και κύρια στην ανάγκη υλοποίησης των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων. Υπενθυμίζουμε πως μέχρι το 2022 τα υποχρεωτικά πλεονάσματα ανέρχονται στο 3,5% του ΑΕΠ και στη συνέχεια πέφτουν σταδιακά, ώστε να είναι μεσοσταθμικά στο 2,2% του ΑΕΠ για την περίοδο μέχρι το 2060.

Η Τράπεζα της Ελλάδας επισημαίνει πως το πλεόνασμα φέτος βρίσκεται υπό αμφισβήτηση ανοίγοντας το ενδεχόμενο λήψης επιπρόσθετων μέτρων για την επίτευξη των στόχων. Παράλληλα, η έκθεση εποπτείας της ΕΕ αναφέρεται στην ανάγκη επιτάχυνσης ιδιωτικοποιήσεων κρατικής περιουσίας, στην απαλλαγή των τραπεζών από τα «κόκκινα» δάνεια, στην επέκταση του δανεισμού στους μονοπωλιακούς ομίλους, κ.ά.

Για την επίτευξη των στόχων αυτών, η έκθεση της ΕΕ μιλάει για ανάγκη επιτάχυνσης ήδη αποφασισμένων μέτρων και πιο συγκεκριμένα για επιτάχυνση της φοροαφαίμαξης του λαού με υψηλή άμεση και έμμεση φορολογία του λαού, επιτάχυνση των πλειστηριασμών λαϊκής κατοικίας και των κατασχέσεων με «διευκόλυνση του δικαστικού τομέα για να δοθεί ώθηση», ενώ η έκθεση μιλάει για περαιτέρω εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας.

Πέραν της επιτάχυνσης των γνωστών, δρομολογημένων μέτρων, η έκθεση της ΕΕ, που θα συζητηθεί ακριβώς μετά τις εκλογές, φέρνει στο προσκήνιο δύο επιπλέον αφορμές για νέα μέτρα. Με αφορμή την πιθανότητα επιβράδυνσης της καπιταλιστικής οικονομίας, σε Ευρώπη, διεθνώς και στην Ελλάδα και την ανάγκη θωράκισης των κρατών - μελών της ΕΕ απέναντί της, αλλά και τον κίνδυνο δημιουργίας «δημοσιονομικού κενού», από τα ψιχία που μοιράστηκαν στον λαό (π.χ. αύξηση του κατώτατου μισθού), η έκθεση καλεί και σε ετοιμότητα για νέες μεταρρυθμίσεις, ακόμη και σε ακύρωση των παροχών «πτωχοκομείου», ως αντιστάθμισμα στις πιθανές μελλοντικές απώλειες για το κεφάλαιο.

Η κατακόκκινη, αγωνιστική, μαχητική ψήφος στο ΚΚΕ, η ενίσχυσή του, μέσα και κυρίως έξω απ' τη Βουλή, αποτελεί τη μοναδική απάντηση του λαού στη μαύρη και μίζερη ζωή που του διαμορφώνουν, τόσο σε καιρό κρίσης όσο και σε καιρό ανάπτυξης, τα κόμματα που στηρίζουν και συντηρούν την εξουσία του κεφαλαίου. Γιατί μόνο το ΚΚΕ αποδεδειγμένα έχει βρεθεί μπροστάρης στους λαϊκούς αγώνες. Παλεύει καθημερινά για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Ενός κινήματος που θα στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, την αστική τάξη, τους μονοπωλιακούς ομίλους, το κράτος τους, την ΕΕ που τους στηρίζει, με γραμμή ρήξης με το σύστημα που γεννά τη φτώχεια, τους πολέμους και το φασισμό. Μόνο με ενισχυμένο το κόμμα του λαού, και με την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, θα ανοίξει ο δρόμος της λαϊκής αντεπίθεσης, για να γίνουν τα σκοτάδια φως!

Εκατοντάδες Ελληνες μετανάστες από χώρες της Ευρώπης, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, μισθωτοί επιστήμονες, άνθρωποι όλων των ηλικιών, ετοιμάζονται αυτές τις μέρες να έρθουν στην Ελλάδα για να στηρίξουν το ΚΚΕ στις κάλπες της Κυριακής. Ο ενθουσιασμός και η αποφασιστικότητα όλων αυτών, να φτάσουν μέχρι την κάλπη με το ψηφοδέλτιο του Κόμματος, καταγράφεται στον τρόπο που υπερνικούν εμπόδια και δυσκολίες, με τη βοήθεια των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ, όπως το υψηλό κόστος μετακίνησης, οι άδειες από την εργασία, ο προγραμματισμός των διακοπών και άλλα.

Η στάση τους αποτελεί το πιο δυνατό παράδειγμα και για όποιον στην Ελλάδα σκέφτεται ή έχει αποφασίσει να ψηφίσει το Κόμμα, αλλά ταλαντεύεται μπροστά στις δυσκολίες των ημερών, είτε γιατί λείπει για δουλειά μακριά από τον τόπο που ψηφίζει, είτε γιατί έχει προγραμματίσει διακοπές. Πολλοί απ' όσους ετοιμάζονται τώρα να ταξιδέψουν στην Ελλάδα, χρειάστηκε να αλλάξουν ακόμα και τις ημερομηνίες των διακοπών ή να θυσιάσουν τις οικογενειακές τους διακοπές, αγόρασαν ακριβά τα εισιτήρια, άλλοι πήραν άδεια χωρίς απολαβές, για να δώσουν το «παρών» και σ' αυτήν τη μάχη δίπλα στο ΚΚΕ. Τα χιλιάδες χιλιόμετρα που θα διανύσουν για να μη λείψει ούτε μία ψήφος από το ΚΚΕ, ανατρέποντας σε πολλές περιπτώσεις τον οικογενειακό και οικονομικό τους προγραμματισμό, δείχνουν πραγματικά ότι δεν υπάρχει εμπόδιο που να μην ξεπερνιέται, δεν υπάρχει δυσκολία που να μην αντιμετωπίζεται, προκειμένου στις 8 του μήνα να έχει βάλει ο καθένας από μας το λιθαράκι του για την ισχυροποίηση του Κόμματος.

Στη μαζική μετακίνηση εκατοντάδων μεταναστών ψηφοφόρων του ΚΚΕ, έχει παίξει μεγάλο ρόλο το κλίμα ενθουσιασμού που προκάλεσε η σημαντική ενίσχυση του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές στις κλάπες του εξωτερικού. Θυμίζουμε ότι το ΚΚΕ ήρθε πρώτο με ποσοστό 61,5% στην Ουγγαρία (χώρα στην οποία απαγορεύονται τα κομμουνιστικά σύμβολα και διώκονται οι κομμουνιστές), πρώτο στην Τσεχία (χώρα με επίσης σφοδρό αντικομμουνισμό), όπου πήρε 23,5%, πρώτο στη Σουηδία με 36% και πρώτο στη Δανία με 32,5% (χώρες που προβάλλονται από τα αστικά μέσα σαν πρότυπα ανθρώπινου καπιταλισμού). Αναδείχτηκε, επίσης, πρώτο σε πολλές εκλογικές κάλπες της Γερμανίας. Συνολικά, το Κόμμα κατέγραψε ποσοστό 14,09% στις ευρωεκλογές και καταγράφηκε στην τρίτη θέση σε ό,τι αφορά τις κάλπες του εξωτερικού. Πρόκειται για ένα σημαντικό αποτέλεσμα, ιδιαίτερα αν υπολογίσουμε ότι μεγάλο μέρος ψηφοφόρων του Κόμματος προτίμησε να κατέβει στην Ελλάδα για να ψηφίσει και στις τοπικές εκλογές στις 26 Μάη, αλλά και τη σειρά εμποδίων που αντιμετώπισαν οι Ελληνες μετανάστες για την προσέλευσή τους στις κάλπες, καθώς πολλοί μένουν σε πόλεις μακριά από ελληνικά προξενεία και δεν έχουν καμία βοήθεια από το ελληνικό κράτος.

Το ελπιδοφόρο αυτό αποτέλεσμα δεν είναι βέβαια τυχαίο. Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ έχουν πολύχρονους δεσμούς με τους μετανάστες, από την πρώτη μέρα που έφτασαν εδώ. Παλεύουν μαζί για πολλά χρόνια στους χώρους δουλειάς, στις Κοινότητες και Ομοσπονδίες, στις Επιτροπές Αγώνα, στα σχολεία εκμάθησης Ελληνικών, παντού. Γνωρίζουν καλά το Κόμμα. Πολλοί απ' τους παλιούς λένε πως αν δεν ήταν οι κομμουνιστές, η κατάσταση στο εργατικό κίνημα, στα συνδικάτα θα ήταν ακόμα χειρότερη και δεν θα υπήρχαν ούτε πληροφόρηση, ούτε κοινότητες, ούτε κάποια άλλη δράση. Αλλά και με τους νέους μετανάστες έχουν διευρυνθεί οι δεσμοί των ΚΟ του ΚΚΕ. H απότομη αύξηση της ροής μεταναστών από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, για δουλειά ή σπουδές, αντικειμενικά δημιούργησε νέα καθήκοντα, αφού οι Κομματικές Οργανώσεις έπρεπε οργανωμένα να παρέμβουν, έχοντας διαμορφώσει σύγχρονο πλαίσιο αιτημάτων, που θα αποτελούσαν τον μοχλό για το συντονισμό της οργάνωσης της πάλης και τον ταξικό προσανατολισμό της δράσης στις χώρες του εξωτερικού.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έχει ανοίξει μια ουσιαστική συζήτηση για την ίδια τη μετανάστευση και τις αιτίες που την προκαλούν, για την ενιαία τάση επιδείνωσης που ισχύει σε όλες τις χώρες της ΕΕ με οξυμένα προβλήματα, όπως οι εργασιακές σχέσεις μέσω εργολαβιών ή δουλεμπορικών γραφείων, η μερική απασχόληση, οι περικοπές των συντάξεων με ταυτόχρονη άνοδο των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι και τα 74 χρόνια, καθώς επίσης τις ελλείψεις στην Πρόνοια και την εμπορευματοποίηση στην Υγεία, στην Παιδεία, στη στέγαση κ.α. Και αν κάποιοι προσωρινά με τον ερχομό τους πήραν κάποια ανάσα από τα οξυμένα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν στην Ελλάδα, δεν γλίτωσαν από την αβεβαιότητα που ενισχύεται στους χώρους δουλειάς. Για τους περισσότερους είναι φανερό ότι η μετανάστευση που κάποτε ο μετανάστης αποταμίευε, έστελνε χρήματα στην Ελλάδα, έφτιαχνε κι ένα σπίτι, αποτελεί παρελθόν. Πλέον, στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να καλύπτει τα έξοδά του, δουλεύοντας πολύ περισσότερες ώρες, πολλές φορές και σε δυο δουλειές. Αυτή η τάση διαρκούς επιδείνωσης χρειάζεται να καταγραφεί πιο έντονα από την όποια ονομαστική και αριθμητική σύγκριση μισθών Ελλάδας και βορειοευρωπαϊκών χωρών. Και στις δύο περιπτώσεις, με την ανισομετρία και το διαφορετικό βαθμό εκμετάλλευσης, οι εργαζόμενοι βρίσκονται στα νύχια των εργοδοτών και του καπιταλισμού. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι οι Ελληνες, όπως και άλλοι μετανάστες σε διάφορους κλάδους, που δουλεύουν με δυσμενέστερους όρους, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις και με χαμηλότερα μεροκάματα.

Ανοίγοντας πλατιά τη συζήτηση για όλα αυτά τα ζητήματα και αξιοποιώντας το καλό κλίμα από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, οι Οργανώσεις του ΚΚΕ στο εξωτερικό επεξεργάστηκαν σχέδια από τη μέρα που ανακοινώθηκαν οι βουλευτικές εκλογές, ώστε με πείσμα και αποφασιστικότητα, ακόμα περισσότεροι μετανάστες αυτήν τη φορά να έρθουν στην Ελλάδα κι ακόμα πιο μαχητικά και μαζικά, μέσα από την ίδια τους την πείρα, να ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια και να ισχυροποιήσουν με την ψήφο τους το ΚΚΕ. Και όπως δείχνουν τα μηνύματα, έτσι θα γίνει!