• Η μεροληψία της γλώσσας. Δεν υπάρχει αντικειμενική περιγραφή των φαινομένων. Και οι πιο ουδέτεροι προσδιορισμοί μεταφέρουν τις αξιολογικές αποχρώσεις του ατόμου που περιγράφει. Ετσι μπορούμε να αντιστρέψουμε τα γεγονότα - ας πούμε, μια εργατική συγκέντρωση για την Πρωτομαγιά. Η πετυχημένη οργάνωση θεωρείται «φετιχισμός της κομματικής πειθαρχίας», ο συντονισμός της ομάδας γίνεται «έλλειψη ατομικής βούλησης», η συνένωση διαφορετικών ανθρώπων σε έναν κοινό σκοπό δηλώνει ότι «δεν υπάρχουν διαφορετικές ταυτότητες» παρά «μόνο η κομματική». Πήγα τις προάλλες σε μια χορευτική παράσταση. Οι χορεύτριες και οι χορευτές εκτέλεσαν άψογα τη χορογραφία. Εκ των υστέρων σκέφτομαι μήπως πρέπει να θεωρήσω ότι ήταν μέλη του ΚΚΕ!
• Η μεροληψία της κατηγοριοποίησης. Ολα είναι διχοτομημένα, υπάρχει μόνο μαύρο - άσπρο, κανένας χώρος για άλλες αποχρώσεις. Μέλος του ΠΑΜΕ = μέλος του ΚΚΕ = δογματικός νοσταλγός της Κόκκινης Πλατείας. Ομολογώ ότι έχω συμμετάσχει σε αρκετές πολιτικές εκδηλώσεις που οργανώθηκαν με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ. Επίσης, έχω ψηφίσει ΚΚΕ. Αλλά δεν είμαι μέλος του ΚΚΕ. Υπάρχω; Αναρωτιέμαι. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, δεν θα έπρεπε να υπάρχω - λες;
• Η μεροληψία της ομοιότητας. Ολα τα φαινόμενα είναι όμοια με κάποια κριτήρια σύγκρισης, παραλείποντας βολικά το γεγονός ότι είναι διαφορετικά με βάση κάποια άλλα κριτήρια. Ετσι, η Ανάσταση των χριστιανών εξομοιώνεται με την Επανάσταση των κομμουνιστών. Το γεγονός ότι η ανάσταση ανάγεται στη σφαίρα του μεταφυσικού έχει ελάχιστη σημασία για το επιχείρημα. Η Ιστορία δεν έχει καταγράψει τα έργα και τις ημέρες κάποιου που αναστήθηκε, αλλά είναι γεμάτη με επαναστάσεις - τις οποίες, παρεμπιπτόντως, ελάχιστοι είχαν προβλέψει πριν συμβούν.
• Η μεροληψία της μνημονικής διαθεσιμότητας. Τα εντυπωσιακά γεγονότα έχουν ισχυρή δύναμη πειθούς επειδή είναι πιο σπάνια και καλύπτονται με θεαματικό τρόπο από τα μαζικά μέσα. Κάπως έτσι μερικοί καταλήγουν να φοβούνται περισσότερο τα αεροπορικά δυστυχήματα από τα τροχαία. Κάπως έτσι μερικοί καταλήγουν να φοβούνται την «αυθεντική σοβιετική σημειολογία» του ΚΚΕ, σύμφωνα με τον κ. Γιαννακίδη, περισσότερο από την καπιταλιστική ρητορική του συστήματος - κι ας είναι η δεύτερη που σέρνει τον χορό των μνημονίων, των ανισοτήτων, των πολέμων και της προσφυγιάς.
• Η μεροληψία της εμμονικής πεποίθησης. Οσο περισσότερο αποκλίνει η πραγματικότητα μιας Πρωτομαγιάς από τις δεδομένες αντιλήψεις μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Ετσι, οι πειθαρχημένοι διαδηλωτές του ΠΑΜΕ είναι στρατιωτάκια. Αν πάλι δεν ήταν πειθαρχημένοι, θα τους κατηγορούσαμε για προκλητική ανευθυνότητα. Οτιδήποτε, προκειμένου να διατηρήσουμε τη γνωστική μας ισορροπία. Είναι κουραστικό μαζί και επικίνδυνο να αμφιβάλλει κανείς για την κοσμοθεωρία του. Αν το κάνει, μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις αυτο-αμφισβήτησης και αβεβαιότητας.

Η περίοδος της πανδημίας αλλά και των περιοριστικών μέτρων είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να βγουν πλούσια συμπεράσματα από την προσαρμοσμένη δράση των κομμουνιστών μέσα σε ιδιαίτερες συνθήκες.

Βασικός στόχος του ΚΚΕ ήταν εξαρχής να σπάσει η σιωπή που - όπως αποδείχθηκε - προσπάθησαν να επιβάλουν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα. Ολη η δράση του Κόμματος, η δράση των κομμουνιστών στο κίνημα, είχε αυτόν το στόχο. Η εργατική - λαϊκή συνείδηση να μην παροπλιστεί. «Ο λαός μας να μείνει όρθιος».

Η δράση και της ΚΟ Θεσσαλίας, τα περασμένα χρόνια και το διάστημα πριν την περίοδο της πανδημίας, αποτέλεσε την παρακαταθήκη για την παρέμβαση που ξεδιπλώθηκε αυτό το διάστημα.

Η πλήρης απαξίωση του συστήματος Υγείας αναδείχθηκε με εκκωφαντικό τρόπο, όπως και η εγκληματική - αντιλαϊκή πολιτική διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων.

Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι, από τη στιγμή που η εργατική δύναμη απαξιώνεται, φθηναίνει, με βάση τις κεντρικές στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ. Γι' αυτόν το λόγο τόσα χρόνια τώρα οι υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας κ.λπ. ακριβαίνουν, απαξιώνεται το δημόσιο σύστημα Υγείας, ξηλώνεται στην ουσία κάθε έννοια Πρωτοβάθμιας Φροντίδας.

Για να κρύψουν αυτά τα ζητήματα, οι βουλευτές της ΝΔ σε όλους τους νομούς της Θεσσαλίας ακολούθησαν επικοινωνιακά την κεντρική πολιτική γραμμή του κυβερνώντος κόμματος: Εκαναν μπαράζ παρεμβάσεων αναμασώντας συνεχώς τα περί «ατομικής ευθύνης», προσπαθώντας έτσι να κρύψουν κάτω από το χαλί τις ευθύνες της κυβέρνησης για τις σοβαρές ελλείψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας.

Επιπλέον, η ΝΔ προσπάθησε να σηκώσει κουρνιαχτό για την επιτυχία των μέτρων, αξιοποιώντας τον - μέχρι πριν λίγο καιρό - μικρό αριθμό επιβεβαιωμένων κρουσμάτων σε όλους τους νομούς.

Για παράδειγμα, στο νομό της Καρδίτσας δεν υπήρχε κανένα κρούσμα. Ολα αυτά βέβαια μέχρι να τη διαψεύσουν τα ίδια τα γεγονότα, όπως για παράδειγμα τα επιβεβαιωμένα κρούσματα στους Ρομά της Ν. Σμύρνης στη Λάρισα, αλλά και το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα σε μετανάστη στην Καρδίτσα, που ανέδειξε με τον πιο τραγικό τρόπο πως το σχέδιο της κυβέρνησης, αντί να προχωρήσει στην ενίσχυση της ΠΦΥ και στη διενέργεια προληπτικών ελέγχων μαζικά στον πληθυσμό, ήταν να βάλει σε καραντίνα ολόκληρες περιοχές και να αναμασά το γνωστό «μένουμε σπίτι».

Η προπαγάνδα της ΝΔ περί ατομικής ευθύνης προσαρμόστηκε αναλόγως, καλλιέργησε την ενοχή στους ανθρώπους που νόσησαν, προσπαθώντας έτσι να διώξει από τη κυβέρνηση την ευθύνη για το γεγονός ότι δεν παίρνει τα κατάλληλα μέτρα μη διασποράς του ιού, με λίγα λόγια ότι φταίει όποιος κόλλησε κορονοϊό. Αυτή η επικίνδυνη λογική έριξε νερό στο μύλο διαφόρων εθνικιστικών και φασιστικών ομάδων να χύσουν το δηλητήριό τους, λέγοντας πως για τυχόν διασπορά του ιού θα ευθύνονται οι Ρομά, οι πρόσφυγες και μετανάστες.

Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν φυσικά οι εκπρόσωποι της ΝΔ στην Τοπική Διοίκηση, όπου μαζί με εκπροσώπους και άλλων κομμάτων προέταξαν και στήριξαν τη «φιλανθρωπία μεγαλοευεργετών» επιχειρηματιών, που έκαναν δωρεές υγειονομικού υλικού στα νοσοκομεία και στα ΚΥ, οι οποίες μάλιστα χαρακτηρίστηκαν από τον τοπικό Τύπο «παραδείγματα ανθρωπιάς»!

Βέβαια όλοι αυτοί μαζί σφυρίζουν αδιάφορα όταν οι εκλεγμένοι του ΚΚΕ σε δήμους και Περιφέρεια καταθέτουν τα αιτήματα των υγειονομικών που διεκδικούν άμεση ενίσχυση των νοσοκομείων και των ΚΥ σε προσωπικό, εξοπλισμό και μέτρα ατομικής προστασίας, καθώς και τη διενέργεια ελέγχων από τις υγειονομικές υπηρεσίες στους χώρους δουλειάς. Προσπαθούν με αυτόν τον τρόπο να κρύψουν τις προσωπικές τους ευθύνες, της κυβέρνησης αλλά και των κομμάτων τους.

Σε αυτές τις συνθήκες η ΚΟ Θεσσαλίας έκανε σοβαρή προσπάθεια να απευθυνθεί πλατιά στο λαό της περιοχής, παίρνοντας τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, αξιοποιώντας όλες τις μορφές αλλά και νέους τρόπους παρέμβασης, όπως τα πετυχημένα και καλοδουλεμένα σποτ, που απέσπασαν πολλά θετικά σχόλια.

Μέσα από όλη αυτήν την παρέμβαση, παρά τις δυσκολίες και τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, γεννιούνται μεγάλες δυνατότητες ώστε η πολιτική πρόταση του Κόμματος να αγκαλιαστεί από ευρύτερο κόσμο.

Κάτω από τη συνεχή παρέμβαση των Τομεακών Οργανώσεων, ο λαός της περιοχής μας εμπλούτισε την πείρα του για το πώς όλες οι κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ξανά ΝΔ) έβαλαν ταφόπλακα διαχρονικά όχι μόνο στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, αλλά και στην προστασία της υγείας, με τις τεράστιες ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό και εξοπλισμό στα νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας της Θεσσαλίας.

Η κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα, που λέει ότι: Εν μέσω πανδημίας οι κλίνες ΜΕΘ που άνοιξαν για όλη τη Θεσσαλία μετριούνται στα δάχτυλα, οι προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες και μάλιστα είναι όλοι συμβασιούχοι, όπως στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, που είναι νοσοκομείο αναφοράς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι επίσης το Νοσοκομείο Καρδίτσας, όπου προσλήφθηκαν μόλις 8 νοσηλευτές και κανένας γιατρός, ενώ στο νομό Μαγνησίας, περιοχή ιδιαίτερα επιβαρυμένη λόγω της καύσης σκουπιδιών, το σχέδιο της κυβέρνησης είναι να μετακινεί μαζικά γιατρούς από το ΚΥ Βόλου προς το νοσοκομείο για να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις.

Μετακινήσεις γιατρών από ΚΥ σε νοσοκομεία γίνονται σε όλη τη Θεσσαλία, εντείνοντας τις τραγικές ελλείψεις και αφήνοντας εκτεθειμένο στην πανδημία μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που ανήκει στις ευπαθείς ομάδες. Εξίσου επικίνδυνη είναι η κατάσταση για τους χρονίως πάσχοντες (καρκινοπαθείς κ.ά.), οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα ζωής και θανάτου λόγω της αναστολής θεραπειών και άλλων απαραίτητων εξετάσεων, κάτι που φανερώνει για άλλη μια φορά τις τεράστιες ελλείψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας.

Καθοριστικός παράγοντας για να μην επικρατήσει σιγή νεκροταφείου σε αυτές τις συνθήκες είναι η πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών μέσα από τους φορείς του κινήματος. Σταθμό αποτέλεσαν οι μέρες πανελλαδικής δράσης για την Υγεία, με τις πολύμορφες πρωτοβουλίες των Ενώσεων Νοσοκομειακών Ιατρών όλων των θεσσαλικών νομών μετά το κάλεσμα της ΟΕΝΓΕ, όπου συμμετείχαν δεκάδες εργατικά σωματεία, συλλόγους αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, γυναικών και νεολαίας.

Πραγματοποιήθηκαν σε όλα τα νοσοκομεία και σε πολλά ΚΥ μαζικές, πολύμορφες κινητοποιήσεις, παρά την προσπάθεια της αστυνομίας να μην επιτρέψει τη συμμετοχή κόσμου, με εκτεταμένους ελέγχους και πρόστιμα. Η κοινή δράση υγειονομικών, εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, γυναικών και νεολαίας έστειλε μήνυμα πως τα δικαιώματά μας δεν μπαίνουν σε καραντίνα, αναδείχθηκε η αναγκαιότητα συγκρότησης της Κοινωνικής Συμμαχίας.

Μέσα από όλη αυτήν την προσπάθεια συσπειρώθηκαν για πρώτη φορά σωματεία και άλλοι αγωνιστές, που δεν ανήκουν στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Ασφαλώς απουσίαζαν προκλητικά τα Εργατικά Κέντρα, όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, με μόνη εξαίρεση αυτό της Λάρισας, όπου πλειοψηφούν οι ταξικές δυνάμεις.

Μάλιστα, αρκετοί ήταν οι εργαζόμενοι που μας έλεγαν «ευτυχώς που υπάρχει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ». Η παρέμβασή μας στο χώρο της Υγείας γέννησε καινούργιες δυνατότητες, ώστε σήμερα να μετράμε βήματα στη συσπείρωση νέων δυνάμεων, με τη συγκρότηση επιτροπών αγώνα σε συμβασιούχους καθαρίστριες, με μεγάλη αποδοχή ειδικά από τους ειδικευόμενους γιατρούς, η οποία αποτυπώθηκε και σε κείμενο υπογραφών που προβάλει τις πραγματικές ανάγκες για το δημόσιο σύστημα της Υγείας.

Ολη αυτή η δουλειά αποτελεί υποδομή για τη συνέχεια, ώστε οι δυνάμεις μας στο κίνημα να ηγηθούν στην πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος μπροστά στη νέα κρίση του καπιταλισμού και στο ενδεχόμενο δεύτερου κύματος της πανδημίας.

Ο ιός είναι ο καπιταλισμός, η υπεροχή του σοσιαλισμού με αφορμή και την πανδημία προβάλλει όσο ποτέ. Γι' αυτό εμείς οι κομμουνιστές δεν θα πάψουμε να παλεύουμε, καλώντας το λαό να μη σωπάσει, να απαντήσει αγωνιστικά στην προσπάθεια να βάλουν τα δικαιώματά του σε καραντίνα.