Η κυβέρνηση της ΝΔ, στο δρόμο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, προωθεί το σχολείο για «λίγους κι εκλεκτούς», φτάνοντας στην απαράδεκτη ενέργεια να περικόψει από το ωρολόγιο πρόγραμμα της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ειδικά μαθήματα που εξετάζονται στις πανελλαδικές εξετάσεις (π.χ. σχέδιο, ξένες γλώσσες, μουσική) και να καταργήσει τα μαθήματα των Κοινωνικών Επιστημών, οδηγώντας συναδέλφους στο δρόμο της ανεργίας.

Οι τραγικές ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό αλλά και υποδομές, που αναδείχτηκαν την περίοδο της πανδημίας, δεν αποτελούν προτεραιότητα της κυβέρνησης. Προτεραιότητα αποτελεί η απόλυση των αναπληρωτών, αντί να προχωρήσει άμεσα σε διορισμούς μόνιμου προσωπικού στα σχολεία και να ανανεώσει από τώρα τις συμβάσεις των αναπληρωτών, ώστε τα σχολεία να δουλέψουν στοιχειωδώς τον Σεπτέμβρη με το άνοιγμά τους. Μιλάμε για μία στάση που μόνο ντροπή πρέπει να προκαλέσει, αλλά όπως είδαμε και την περίοδο της καραντίνας, αυτή δεν υπάρχει στην κυβέρνηση.

Δεν φτάνει που η κοροϊδία δεν είχε σταματημό τους προηγούμενους μήνες, ότι όλα «βαίνουν καλώς» στα ζητήματα της Εκπαίδευσης, τώρα έχουμε και τη συζήτηση περί διορισμών που απογειώνει το μέγεθος της υποκρισίας. Το γαϊτανάκι αντιπαράθεσης που έχει ξεκινήσει από την κυβέρνηση της ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τους διορισμούς στην Ειδική Αγωγή, αποτελεί μία προσπάθεια αποπροσανατολισμού από την πραγματική συζήτηση που πρέπει να γίνει, με βάση τις ανάγκες που υπάρχουν.

Ο καθένας προσπαθεί να παρουσιαστεί ως ευεργέτης της Εκπαίδευσης μέσα από τους μόνιμους διορισμούς. Οι μεν του ΣΥΡΙΖΑ βγαίνουν στα κάγκελα και διαμαρτύρονται ότι η ΝΔ προσπαθεί να οικειοποιηθεί τους διορισμούς που έβαλαν οι ίδιοι μπροστά. Οι δε της ΝΔ μιλάνε για fake news από τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι είναι αυτοί που έχουν ψηφίσει στον προϋπολογισμό τους 4.500 διορισμούς στην Ειδική Αγωγή. Είναι ντροπή να μιλάνε για αναβάθμιση της Εκπαίδευσης αυτοί που με τα νομοσχέδιά τους βάζουν όλο και περισσότερα εμπόδια στα παιδιά από εργατικές - λαϊκές οικογένειες να μπορέσουν να μορφωθούν και να σπουδάσουν. Ας θυμηθούν οι κύριοι και οι κυρίες της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ ότι μαζί έχουν ψηφίσει και εφαρμόζουν όλα τα αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια των τελευταίων ετών.

Το βασικό ζήτημα είναι ότι αυτοί οι διορισμοί που είναι να γίνουν (περίπου 3.000 σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια), πέρα από το ότι είναι σταγόνα στον ωκεανό, στην ουσία ούτε καν ισοσκελίζουν τον αριθμό των φετινών συνταξιοδοτήσεων (περίπου 3.500). Ομως κάτι τέτοιο ειδικά σε περίοδο πανδημίας, που υπάρχουν αυξημένες ανάγκες σε προσωπικό (το οποίο είναι ούτως ή άλλως γερασμένο), δεν συνιστά απλά μια από τα ίδια, αλλά χειροτέρευση των όρων της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Οι τραγικές ελλείψεις παραμένουν και η ελαστική εργασία των αναπληρωτών γίνεται μία κανονικότητα. Αν κυβέρνηση και υπουργείο ήθελαν να στηρίξουν τα σχολεία, δεν θα εφάρμοζαν το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ για τους μόνιμους διορισμούς και την πρόσληψη των αναπληρωτών. Θα διόριζαν άμεσα όλους τους αναπληρωτές και δεν θα τους έβαζαν σε αυτήν τη συνεχή, άδικη και ψυχοφθόρα διαδικασία, να κυνηγάνε συνεχώς χαρτιά, σεμινάρια, μεταπτυχιακά, ματώνοντας οικονομικά, χωρίς να έχουν καμία σταθερότητα ούτε στους πίνακες, ούτε στην ίδια τους τη ζωή. Ο νόμος Γαβρόγλου για τις προσλήψεις το μόνο που εξασφαλίζει είναι ότι όσα «προσόντα» κι αν έχουν οι αναπληρωτές, ποτέ δεν θα είναι αρκετά για να εξασφαλίσουν μόνιμη και σταθερή δουλειά ή ακόμη και μία σταθερή θέση στους πίνακες.

Ας πάψουν να κοροϊδεύουν και να πανηγυρίζουν ότι διορίζουν αυτούς, που έπρεπε ούτως ή άλλως να είναι διορισμένοι εδώ και 15 χρόνια. Ξέρουμε πολύ καλά ότι αν δεν είχαν προηγηθεί οι μαζικοί αγώνες των εκπαιδευτικών σωματείων όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και την τελευταία περίοδο, δεν θα γίνονταν ούτε αυτοί οι ελάχιστοι διορισμοί.

Η πείρα που έχουν αποκτήσει οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές από τα απανωτά χτυπήματα στο δικαίωμα των παιδιών του λαού για δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση είναι αρκετή. Αρκετοί, μαζικοί και μαχητικοί είναι όμως και οι αγώνες που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα, με αιχμή την τροπολογία για τις κάμερες στα σχολεία και το πολυνομοσχέδιο που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση.

Τα σωματεία, οι Επιτροπές Αγώνα, οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, μαζί με τους γονείς και τους μαθητές, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα και ανέδειξαν με την παρέμβασή τους τις επιδιώξεις της κυβέρνησης για ένα σχολείο με τεράστιες ανισότητες στην πρόσβαση των μαθητών στη μόρφωση, και διεκδίκησαν ένα σχολείο που πραγματικά να μορφώνει και όχι να εξοντώνει, χωρίς ταξικούς φραγμούς.

Παρά το ότι βρισκόμαστε λίγο πριν από το τέλος της σχολικής χρονιάς, τα εκπαιδευτικά σωματεία βρίσκονται σε διαρκή δράση και ετοιμότητα. Παρεμβαίνουν σε συμμαχία με τους γονείς για όλα τα μικρά και μεγάλα προβλήματα (π.χ. για τα οξυμένα προβλήματα της στέγασης των παιδιών στη δίχρονη Προσχολική Αγωγή), ετοιμάζουν από κοινού με την Πρωτοβουλία Αναπληρωτών κεντρικές παρεμβάσεις για τις απολύσεις των αναπληρωτών. Διεκδικούν εδώ και τώρα μαζικούς μόνιμους διορισμούς όλων των συμβασιούχων εκπαιδευτικών και ετοιμάζονται για τους αγώνες της επόμενης περιόδου, καθώς η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να συνεχίσει την αντιεκπαιδευτική πολιτική και πρέπει να πάρει την απάντηση εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών, πως μέσα από τις μαζικές τους κινητοποιήσεις και τους αγώνες τους τα αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια θα μείνουν στα χαρτιά!

Την Πέμπτη 25 Ιούνη, στις 14.00, θα βρεθούμε για μια ακόμα φορά στο υπουργείο Παιδείας, για να φωνάξουμε δυνατά: Οι εκπαιδευτικοί έχουμε φωνή, ούτε ένας αναπληρωτής να μην απολυθεί!