Το βράδυ των εκλογών το αποτέλεσμα μπορεί να στείλει μήνυμα ελπίδας, αισιοδοξίας και αντεπίθεσης των φοιτητών με την ανάδειξη της «Πανσπουδαστικής» για τρίτη χρονιά σε 1η δύναμη πανελλαδικά και σε πολύ περισσότερους φοιτητικούς συλλόγους.

Γιατί οι εκλογές πραγματοποιούνται λίγο μετά τις μεγαλειώδεις πανελλαδικές φοιτητικές κινητοποιήσεις ενάντια στον νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, και μπροστά στη νέα φάση που μπαίνει η κυβέρνηση για την εφαρμογή της πολιτικής της το επόμενο διάστημα.

Παράλληλα, λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές όλα τα μάτια θα είναι στραμμένα πάνω στους φοιτητές, που θα έχουν την ευκαιρία να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα με αποδέκτη την κυβέρνηση και τα κόμματα που συναινούν στην πολιτική της.

Ομως φέτος οι φοιτητικές εκλογές έχουν και μια ιδιαίτερη βαρύτητα, ο αντίκτυπός τους θα είναι διευρυμένος και θα ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας. Κι αυτό γιατί πραγματοποιούνται τη στιγμή που η κλιμάκωση της γενοκτονίας του λαού της Παλαιστίνης από το Ισραήλ έχει πυροδοτήσει έναν μεγάλο παγκόσμιο φοιτητικό ξεσηκωμό αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης και καταδίκης της στήριξης των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στο κράτος - δολοφόνο.

Μπροστά στα εγκλήματα που γεννά αυτή η πολιτική, κανείς δεν μπορεί να μένει σιωπηλός και αμέτοχος.

Με την ψήφο στην «Πανσπουδαστική ΚΣ» οι φοιτητές σε όλη τη χώρα:

- Καταδικάζουν την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και της ΕΕ, τον νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, και διεκδικούν ένα σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και πραγματικά δωρεάν πανεπιστήμιο, πτυχία με αξία, για μια εργασιακή προοπτική χωρίς ανασφάλεια, με σύγχρονα δικαιώματα. Τιμωρούν τη ΔΑΠ, που υπερασπίστηκε μέσα στις σχολές την πολιτική της υποβάθμισης των πτυχίων, της επιβολής διδάκτρων, της ακρίβειας και της εμπορευματοποίησης της φοιτητικής μέριμνας.

- Στέλνουν μεγάλο αντιπολεμικό μήνυμα σε όλο τον κόσμο! Απαιτούν να σταματήσει η γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης! Απαιτούν να μη δίνονται λεφτά για την εμπλοκή της χώρας στους δολοφονικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Η ψήφος στην ΠΚΣ είναι ψήφος αλληλεγγύης στον ξεσηκωμό των φοιτητών στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο, που στέκονται στο πλευρό του λαού της Παλαιστίνης. Οι φοιτητές ενώνουν τη φωνή τους με το φοιτητικό κίνημα σε όλο τον κόσμο και τους αγώνες που εκδηλώνονται, δείχνοντας ότι η νέα γενιά έχει σφυγμό και αντιστέκεται.

- Δηλώνουν ότι δεν θα περάσει η συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη, που επιδιώκουν η κυβέρνηση και όσοι κυβέρνησαν τη χώρα. Μόνη εγγύηση για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα είναι ο αγώνας αυτός να συνεχιστεί μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους, τα εργατικά σωματεία.

- Δυναμώνουν τη διεκδίκηση μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους. Για συλλόγους - στήριγμα στη διεκδίκηση και την αλληλεγγύη. Μόνο μέσα από τη συλλογική διεκδίκηση κατάφεραν οι φοιτητές να αποκτήσουν φωνή και δύναμη, να γίνουν γνωστές οι διεκδικήσεις τους. Ετσι μπόρεσαν να ακυρώσουν αρνητικές εξελίξεις για τις σπουδές τους, έτσι θα εμποδίσουν την εφαρμογή των ψηφισμένων νόμων. Ετσι «μάθαμε να παλεύουμε και ξέρουμε να νικάμε».

Η πρωτιά της «Πανσπουδαστικής», με την ψήφο δεκάδων χιλιάδων φοιτητών, θα απορρίψει ξανά τους εκβιασμούς, τα διλήμματα, τα καλέσματα για συμβιβασμό και υποταγή στον μονόδρομο μιας πολιτικής που γεννά εγκλήματα, όπου καλούν τους νέους και τις νέες όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του συστήματος. Θα φωνάξει δυνατά ότι η ελπίδα βρίσκεται στον αγώνα, στη συλλογική δράση!

Με μαζική συμμετοχή και πρωτιά της «Πανσπουδαστικής» οι φοιτητές μπορούν να κόψουν τη φόρα στην κυβέρνηση. Ολο το προηγούμενο διάστημα η μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών βάλαμε μπροστά τις ανάγκες μας και τις διεκδικήσεις για πτυχία με αξία και δωρεάν σπουδές, αμφισβητήσαμε την πολιτική της ΕΕ και καταφέραμε να πιέσουμε την κυβέρνηση με τους μεγάλους αγώνες μας. Αυτούς τους αγώνες φοβάται η κυβέρνηση, γι' αυτό και εντείνει την καταστολή και τη συκοφαντία.

Ομως η συμμετοχή όλων των φοιτητών, η ψήφος στην «Πανσπουδαστική» έχει τη δύναμη να ακυρώσει τα σχέδια της κυβέρνησης να νομιμοποιήσει την πολιτική της με πρωτιά της ΔΑΠ.

Μπορούμε να κόψουμε το χαμόγελο σε όσους επιδιώκουν να μιλήσουν πάλι για «μειοψηφίες», να υποβαθμίσουν το αποτέλεσμα των εκλογών, μεταφράζοντας την αποχή σε στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής που τσακίζει τις σπουδές μας.

Οι φοιτητές έχουμε πείρα! Οταν καταφέραμε ο αγώνας μας να γίνει πιο μαζικός, να συμμετέχουν ακόμα περισσότεροι στους φοιτητικούς συλλόγους, τότε αποκτήσαμε δύναμη, η φωνή μας ακούστηκε δυνατά.

Τώρα, με μαζική συμμετοχή στις εκλογές μπορούμε ξανά να κάνουμε πολύ αισθητή την παρουσία μας, να δηλώσουμε ότι είμαστε εδώ, ότι συνεχίζουμε, ότι δεν παραιτούμαστε από όσα έχουμε ανάγκη, ότι «η νέα γενιά έχει ιδανικά, ούτε πουλιέται ούτε προσκυνά».

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός από το βήμα της πανελλαδικής συνδιάσκεψης της ΔΑΠ είπε ότι δικαιώνονται όλοι οι αγώνες των ΔΑΠιτών (που σήμερα βρίσκονται σε υπουργικές καρέκλες) με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Δεν είναι τυχαίο ότι το σύνθημα της ΔΑΠ μπροστά στις εκλογές είναι το «οι ιδέες μας γίνονται πράξη».

Αυτές οι ιδέες είναι που οδηγούν στα υποβαθμισμένα πτυχία χωρίς αξία, σε τμήματα με πτυχία χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, στην τεράστια υποχρηματοδότηση των σχολών, στις ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό που θέτουν σε κίνδυνο την εκπαιδευτική διαδικασία, στην εμπορευματοποίηση της φοιτητικής μέριμνας με νοίκια, χαράτσια και ΣΔΙΤ στις κατά τ' άλλα παρατημένες από το κράτος εστίες.

Αυτές οι ιδέες που υπερασπίζεται η ΔΑΠ και γίνονται πράξη είναι η σφαγή του λαού της Παλαιστίνης, τα χιλιάδες νεκρά παιδιά. Η ΔΑΠ είναι που εδώ και μήνες ονομάζει «αυτοάμυνα» τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού! Που ακόμα και τώρα στηρίζει φανατικά το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, που το θεωρεί «σύμμαχο της χώρας». Που υπερασπίζεται το βάθεμα της εμπλοκής της χώρας μας στα δολοφονικά, φρικιαστικά σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ τα οποία κοστίζουν ακριβά στον ελληνικό λαό, όπως η αποστολή της φρεγάτας «Υδρα» στην Ερυθρά Θάλασσα, με κόστος μισό εκατομμύριο την ημέρα.

Αλλά ακόμα και τώρα που οι φοιτητές σε όλο τον κόσμο διαδηλώνουν μαζικά και δέχονται καταστολή και συλλήψεις, η ΔΑΠ «κάνει τις ιδέες της πράξη» και στηρίζει τις διώξεις φοιτητών στη χώρα μας, όπως των αγωνιστών φοιτητών στην Πάτρα, φέρνει τη βία και τα ΜΑΤ στις σχολές.

«Ιδέα» της που θέλει «να γίνει πράξη» και συνείδηση όλων των φοιτητών είναι και το αισχρό «φταίμε όλοι» για το έγκλημα στα Τέμπη, το «μαζί σκοτώσαμε τα παιδιά», όπως τόλμησε να πει η υποψήφια ευρωβουλευτής της ΝΔ, για να κρύψουν τις ευθύνες της δικιάς τους αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Την ίδια ώρα «κάνει πράξη» τις σάπιες ιδέες της συγκαλύπτοντας φασιστικά και ρατσιστικά στοιχεία στα ψηφοδέλτιά της, την ώρα που οι νέοι της χώρας μας παρακολουθούν με αγανάκτηση την προσπάθεια να ξεπλυθούν οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, να αποφυλακίζεται ο αρχηγός τους.

Και ακριβώς επειδή αυτές τις ιδέες καταδικάζουν οι φοιτητές, επιστρατεύει τη νοθεία, τους εκβιασμούς και την εξαγορά μπροστά στις φοιτητικές εκλογές.

«Ναι ή όχι» στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, στην εμπορευματοποίηση των σπουδών μας; Με τους φοιτητές όλου του κόσμου στο πλευρό του λαού της Παλαιστίνης, ή με τη γενοκτονία του από το κράτος του Ισραήλ με τη στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ; Με τον αγώνα για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη ή με την εξοργιστική πολιτική της συγκάλυψης; Με δυνατούς φοιτητικούς συλλόγους, στήριγμα κάθε φοιτητή, ή με συλλόγους διαλυμένους, στα χέρια της κυβέρνησης;

Αυτό ακριβώς κρίνεται στις φοιτητικές εκλογές: Αν οι φοιτητές με την ψήφο τους θα στείλουν ηχηρό μήνυμα καταδίκης της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ της ΕΕ και των κομμάτων που τη στηρίζουν, ή αν θα αξιοποιηθούν οι εκλογές για να νομιμοποιήσει η κυβέρνηση την πολιτική της. Αυτό το δίλημμα παίρνει μορφή στο δίλημμα «Πανσπουδαστική ΚΣ» ή ΔΑΠ - ΝΔΦΚ πρώτη δύναμη.

Οι εμπειρίες μας διδάσκουν ότι μόνο ο αγώνας μας είναι ο τρόπος να παρέμβουμε στις εξελίξεις, σε αυτά που συμβαίνουν για εμάς χωρίς εμάς, όταν υπονομεύονται το παρόν και το μέλλον μας

Και οι φοιτητικές εκλογές είναι μια τέτοια ευκαιρία. Γι' αυτό και δεν πρέπει να χαραμίσουμε την ψήφο μας σε δυνάμεις που ούτε θέλουν ούτε μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτήν την πολιτική. Οπως η ΠΑΣΠ, που αποδείχθηκε ο καλύτερος σύμμαχος της ΔΑΠ στις σχολές. 'Η όπως διάφορες οπορτουνιστικές ομάδες, που είναι ο βολικός αλλά και χρήσιμος αντίπαλος της κυβέρνησης, αθωώνοντας την ουσία της πολιτικής της, που εχθρεύονται την πραγματική ενότητα των φοιτητών σε μια κατεύθυνση σύγκρουσης με τον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής, που όλο το προηγούμενο διάστημα έβαζαν εμπόδια στην αποτελεσματικότητα και την οργάνωση του αγώνα, υπέσκαπταν τους δεσμούς μας με τον εργαζόμενο λαό.

Με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα, στους συλλόγους μας, στον δρόμο του αγώνα και της συλλογικής διεκδίκησης, γιατί ξέρουμε πλέον καλά ότι η εγκληματική πολιτική δεν θα σταματήσει αν δεν τη σταματήσουμε εμείς. Γιατί και την επόμενη μέρα η κυβέρνηση και η πολιτική της θα είναι εδώ, και μοναδική αντιπολίτευση απέναντί τους θα είναι ο αγώνας μας, η ισχυροποίηση των φοιτητικών μας συλλόγων.

Ηδη τους προηγούμενους μήνες αναδείχθηκαν η σημασία και η ανάγκη να υπάρχουν μαζικοί, δυνατοί φοιτητικοί σύλλογοι, οργανωτές της πάλης, που να ενημερώνουν τους φοιτητές, να αποτελούν στήριγμα για όλα μας τα δικαιώματα και τις ανάγκες.

Τις λίγες μέρες που απομένουν μέχρι τις 22 Μαΐου δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό, φτάνουμε σε κάθε έτος και αμφιθέατρο, συζητάμε με τους συμφοιτητές μας και δίνουμε μαζί αυτήν τη μάχη για τα πτυχία, τις σπουδές και τις ζωές που έχουμε ανάγκη.

Μπορεί και πρέπει να γίνει υπόθεση όλο και περισσότερων φοιτητών η επιτυχία των εκλογών, με άνοδο της συμμετοχής αλλά και ανάδειξη της «Πανσπουδαστικής» ξανά σε πρώτη δύναμη πανελλαδικά.

Γιατί το να σταθούμε σαν άνθρωποι απέναντι στα εγκλήματα του πολέμου, απέναντι στη φρίκη των νεκρών παιδιών ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, ενώνοντας τη φωνή μας με τους φοιτητές όλου του κόσμου, μας αφορά όλους!

Γιατί οι σπουδές, η ζωή μας, τα όνειρά μας, μας αφορούν όλους.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε! Γιατί όλοι μαζί μάθαμε να παλεύουμε και όλοι μαζί ξέρουμε και να νικάμε!

Γιατί, πέρα από αόριστες και ανέξοδες υποσχέσεις, ο κ. Βρούτσης δεν δεσμεύτηκε σε τίποτα απέναντι στη διοίκηση του ΕΑΚ και στους παράγοντες των αθλητικών σωματείων που συνάντησε στο διάβα του.

Αναφέρθηκε στους ελέγχους στατικής επάρκειας που ξεκίνησαν επί θητείας του, λέγοντας πως «όταν και όποτε ξανανοίξουν, όλα θα γίνουν με νόμιμο τρόπο». Θέλησε έτσι να κρύψει τον πραγματικό υπαίτιο αυτής της κατάστασης, που είναι και η δική του κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, που άφησαν τις αθλητικές εγκαταστάσεις της χώρας να ρημάξουν από την υποχρηματοδότηση. Προφανώς και δεν αντιλέγει κανείς να ελεγχθούν όλα τα αθλητικά στάδια και οι εγκαταστάσεις του ΕΑΚ, όμως το γεγονός ότι ήρθε και έβαλε «λουκέτο» δεν λύνει το πρόβλημα.

Γιατί το μόνο στο οποίο αναφέρθηκε ήταν αόριστα χρονοδιαγράμματα και υπό σύσταση μελέτες, χωρίς συγκεκριμένο χρόνο παράδοσης των έργων ώστε να ξαναλειτουργήσουν. Παράλληλα προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις λέγοντας ένα ακόμα ψέμα, ότι όσες ανοίγουν 9 μήνες μετά το «λουκέτο» ανοίγουν απόλυτα ασφαλείς. Προφανώς ο κ. υπουργός σκόπιμα κάνει πως δεν ξέρει ότι το κλειστό κολυμβητήριο άνοιξε χωρίς να λειτουργούν αποδυτήρια και κερκίδες, ενώ τα κλειστά της Νεάπολης και του Αγ. Θωμά έχουν πάρει προσωρινές άδειες πυρασφάλειας και χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις. Ιδιαίτερα για το κλειστό της Νεάπολης δεν είπε τίποτα αναφορικά με το γεγονός ότι η κατασκευή του ιδιόκτητου γηπέδου «Αρένα» έχει «κλέψει» ζωτικό χώρο του κλειστού, με επιπτώσεις και στα ζητήματα αυτά, καθώς αποκλείει μέρος της εξόδου των φιλάθλων των βορινών του κερκίδων, που συνορεύουν με την εγκατάσταση.

Γιατί, παρά τους ανέξοδους πανηγυρισμούς για τη μόνιμη αύξηση της χρηματοδότησης κατά 75,3% του ΕΑΚ Λάρισας στο 1,3 εκατ. ευρώ, παρέλειψε να πει ότι το συνολικό ποσό της επιχορήγησης δεν ακουμπά ούτε εκείνο του 2010, που ήταν στα 1,7 εκατ. ευρώ. «Ξέχασε» να αναφέρει ότι για 14 χρόνια, και με κυβερνήσεις της ΝΔ αυτό το διάστημα, η τακτική επιχορήγηση δεν ξεπέρασε ποτέ τα 750.000 ευρώ και, φυσικά, τα τελευταία δύο χρόνια, με τις τεράστιες αυξήσεις στην ενεργειακή δαπάνη, το ΕΑΚ έφτασε στα όρια της λειτουργίας του. Επίσης, δεν είπε κουβέντα για την ανάγκη άμεσης ενίσχυσης του ΕΑΚ Λάρισας με μόνιμο προσωπικό, καθώς οι λιγοστοί υπάλληλοί του (10), παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλουν, αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στη συντήρηση των τεράστιων σε έκταση εγκαταστάσεων.

Ολα αυτά επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι το «λουκέτο» στις αθλητικές υποδομές της χώρας έχει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά, γιατί άφησαν τα στάδια σ' αυτήν την άθλια κατάσταση. Ευθύνη έχουν και οι διορισμένες από τις κυβερνήσεις διοικήσεις των ΕΑΚ, που ενώ γνώριζαν τα προβλήματα που υπάρχουν και τις αιτίες που τα δημιουργούν, δηλαδή τη διαχρονική υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση της υπηρεσίας, δεν πήραν τα απαραίτητα μέτρα.

Η ανυπαρξία ολοκληρωμένου σχεδίου συντήρησης και αποκατάστασης των όποιων προβλημάτων δημιουργούνται, αλλά και σχεδίου κατασκευής νέων σταδίων, δεν είναι αποτέλεσμα ανικανότητας, αλλά πολιτικής επιλογής, που θέτει για άλλη μια φορά στο ζύγι του «κόστους - οφέλους» τις λαϊκές ανάγκες, στον αντίποδα των δισεκατομμυρίων ευρώ για τις ΝΑΤΟικές δαπάνες, τις επενδύσεις και την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Η κυβέρνηση, προσπαθώντας να προλάβει νέα «Τέμπη», έκλεισε τα πάντα, ιδιαίτερα όσον αφορά Ολυμπιακές εγκαταστάσεις και χώρους που φτιάχτηκαν ή ανακαινίστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, με ό,τι σημαίνει αυτό για τους αθλητές των σωματείων σε κάθε περιοχή. Ταυτόχρονα επιχειρεί να ανοίξει τον δρόμο με τις ΣΔΙΤ για την κατασκευή νέων αθλητικών σταδίων, που θα χρηματοδοτηθούν αδρά από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους και που μέσα από άλλη οδό θα ξαναπεράσουν στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων.

Σήμερα, αξιοποιώντας τη χρόνια εγκατάλειψη των αθλητικών εγκαταστάσεων, η κυβέρνηση προχωρά πιο γρήγορα στην ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στον χώρο του αθλητισμού μέσω της εφαρμογής όλων των ευρωενωσιακών κατευθύνσεων, που αποδίδονται και με τα λόγια του υφυπουργού Αθλητισμού Νικητιάδη το 2011, που έλεγε στη Βουλή: «Γήπεδα, στάδια, κολυμβητήρια; Να μάθουν να παράγουν και χρήμα. Μπορούν να το παράξουνε. Εμείς πρέπει να δώσουμε τις κατευθύνσεις, και σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η κατεύθυνση που δίνει και η ΕΕ...». Με λίγα λόγια, ο αθλητισμός είναι εμπόρευμα, που είναι προσβάσιμο σε όποιον έχει την οικονομική ευχέρεια.

Ολα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα το τελευταίο διάστημα να πυκνώνουν οι διαμαρτυρίες και οι καταγγελίες από τα αθλητικά σωματεία απέναντι στις διοικήσεις τόσο των ΕΑΚ (Εθνικών Αθλητικών Κέντρων) όσο και των Δημοτικών Αθλητικών Κέντρων. Ο λόγος είναι τα υπέρογκα ποσά που ζητάνε αυτές οι διοικήσεις και οι δημοτικές αρχές από τα σωματεία, προκειμένου να κάνουν χρήση της υποδομής και του εξοπλισμού που έχει το κάθε Αθλητικό Κέντρο.

Η προσπάθεια αυτή βρίσκει υποστηρικτές όλα τα κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά., και τους εκπροσώπους τους σε Δημοτικά Συμβούλια, των ΕΑΚ, που ταυτίζονται και προωθούν την κατεύθυνση αυτή της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Γι' αυτό οι άνθρωποι του αθλητισμού, που βλέπουν κάθε μέρα να υψώνονται όλο και μεγαλύτερα εμπόδια στο δικαίωμά τους για αθλητισμό και άσκηση, χρειάζεται να τιμωρήσουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και σ' αυτόν τον τομέα, όπως και των κομμάτων που τη στηρίζουν, στέλνοντας πανευρωπαϊκό μήνυμα αντεπίθεσης στις εκλογές της 9ης Ιούνη, ενισχύοντας αποφασιστικά το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.