Ωστόσο, ο στόχος της κυβέρνησης είναι αφενός μεν να εξισώσει όλα τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65-67 έτη αφετέρου να μειώσει τις παροχές προς τους ασφαλισμένους και τις συντάξιμες αποδοχές προκειμένου να ελαφρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και τις επιχειρήσεις από τις υποχρεώσεις τους έναντι των ασφαλιστικών ταμείων. Συνεπώς, θα αυξηθεί η επιβάρυνση προς τους εργαζόμενους, ανοίγοντας το δρόμο για τα επαγγελματικά ταμεία και την ενίσχυση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Γι' αυτό το λόγο κάθε χρόνο μειώνεται κατά 2 δισ. ευρώ η κρατική χρηματοδότηση των Ταμείων, τα έσοδα των οποίων δέχονται πλήγμα από την απώλεια εισφορών λόγω ανεργίας, αλλά και λόγω της μείωσης των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών που αποφάσισε η κυβέρνηση, ενώ ετοιμάζει και νέα μείωση από το 2015.

Το νέο πρόγραμμα ανακύκλωσης της ανεργίας του ΟΑΕΔ διαφημίζει ο αστικός Τύπος, πριν ακόμα δημοσιευθεί. Κάτω από τον απατηλό τίτλο «Πρόγραμμα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας» ακόμα 38 χιλιάδες νέοι, 24 έως 29 ετών, θα προσφερθούν ως πάμφθηνη εργατική δύναμη στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Νέα παιδιά καλούνται να δουλέψουν έως και 420 ώρες μέχρι και έξι μήνες για να πάρουν (από το πρόγραμμα) 1.930 ευρώ (!) αν έχουν πτυχίο ΑΕΙ - ΤΕΙ ή 1.680 ευρώ αν έχουν τελειώσει το Λύκειο. Και θα πρέπει να λένε κι ευχαριστώ, γιατί εκεί που θα πάνε δεν θεωρείται πως δουλεύουν, αλλά πως μαθαίνουν! Γι' αυτό, της πρακτικής άσκησης προηγούνται και 100 ώρες θεωρητικής κατάρτισης, στην οποία, όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα εμπειρία, κόβουν και ράβουν τη συνείδηση των νέων ανέργων στα μέτρα των επιχειρήσεων και των συμφερόντων τους.

Καλοκαιράκι, χαλάρωση στις παραλίες, αυξημένη πελατεία στα μαγαζιά και ορισμένοι βρήκαν ευκαιρία να μιλήσουν για τις ευεργετικές για την οικονομία επιπτώσεις από τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών ουσιών: «Φανταστείτε τι τζίρο θα έκανε ένα coffee shop στη Σαντορίνη», δηλώνει με νόημα ένας από τους γνωστούς «καθηγητές» - προωθητές της ναρκω-κουλτούρας, αφού μας έχει ήδη αποκαλύψει ότι «είναι κοινό μυστικό ότι στην Ελλάδα το επίπεδο των φυτειών είναι πολύ υψηλό». Τι άλλο θέλουμε, λοιπόν; Και καλές φυτείες έχουμε, και μαγαζιά με έτοιμη πελατεία διαθέτουμε. Γιατί να χάνει η χώρα τόσο χρήμα; Κι επειδή σ' αυτή τη χώρα είναι πολλοί οι δύσπιστοι, αναλαμβάνει το περιοδικό μεγάλου εκδοτικού να μας πείσει ότι οι Αμερικανοί είδαν ήδη το φως το αληθινό. Το σχετικό αφιέρωμα αρχίζει με την επισήμανση ότι «η μεγαλύτερη εφημερίδα των ΗΠΑ, οι "New York Times", καθώς και ο επιφανής επενδυτής Τζορτζ Σόρος τάσσονται ανοιχτά υπέρ της νομιμοποίησης της κάνναβης». Αρα, πού πας, ρε, καθυστερημένε Ελληνα, και επιμένεις στην απαγόρευση; Πόσο μάλλον που «ξαφνικά, από κακός δαίμονας, η κάνναβη παρουσιάζεται ως Μεσσίας. Που θα θεραπεύσει (...) τα κράτη από την οικονομική κρίση». Αντί να βρίζεις για τους φόρους, βάλε πλάτη να αποκτήσει έσοδα το κράτος από το ναρκεμπόριο....

Αν ακόμα δεν πείστηκες, υπάρχει και αφιέρωμα στο «Economist», που παραθέτει τρία σημαντικά οφέλη: «Η κυβέρνηση δεν θα είναι πλέον αναγκασμένη να δαπανά υπέρογκα ποσά για να συλλαμβάνει και να φυλακίζει χρήστες (...) Θα αυξηθούν τα έσοδα του κράτους από τη νόμιμη φορολόγηση της κάνναβης. Θα καταπολεμηθεί η εγκληματικότητα». Εξάλλου, αυτό που αρνούνται να δουν οι πολέμιοι της ναρκω-κουλτούρας, το έχουν πιάσει στον αέρα οι περίφημες «start up» εταιρείες. Οπως αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ, «τόσο έντονη κινητικότητα σε επενδυτές και start-ups η αμερικανική βιομηχανία είχε να δει από το πρώτο μεγάλο ξέσπασμα του Διαδικτύου. Ηδη όλοι κάνουν λόγο για το "πράσινο ξέσπασμα" (green rush). Ενα, μάλιστα, μαγαζί, δηλώνει: "Οταν πουλούσαμε μόνο θεραπευτική κάνναβη, είχαμε 100 πελάτες την ημέρα. Από τον Ιανουάριο που κάναμε άνοιγμα και σε μαριχουάνα, που χρησιμοποιείται για ψυχαγωγικούς σκοπούς, έφτασαν τους 300 ημερησίως"». Οπότε, ο «ρεπόρτερ» συμπεραίνει: «Η αποποινικοποίηση θα φέρει δεκάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας» καθώς «τα 111 εκατομμύρια Αμερικανών που έχουν κάνει χρήση κάνναβης, είτε περιστασιακά είτε συστηματικά, μαρτυρούν ότι η αγορά είναι τεράστια». Α, ρε, Γ. Α. Παπανδρέου, παρεξηγημένε... Που τα 'λεγες μαζί με την Δαμανάκη τόσα χρόνια πριν και δε σε παίρνανε στα σοβαρά. Να, που ήρθε η ώρα να δικαιωθείτε...