Μια νέα ...καραμελίτσα, που πιπιλίζουν κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για να θολώσουν τα νερά σε σχέση με τις αντιλαϊκές επιλογές τους, είναι και η εξής: «Παίρνουμε αποφάσεις αλλά αναλαμβάνουμε το πολιτικό κόστος γι' αυτές τις αποφάσεις». Και τι θέλουν να πουν με αυτό; Οτι παίρνουν δύσκολες αποφάσεις, αναλαμβάνουν τις ευθύνες γι' αυτές τις αποφάσεις που τσακίζουν το λαό και καθαρίσανε... Ομως, δε μένουν μόνο σε αυτό. Συνεχίζουν και αναλύουν γιατί αυτές οι αποφάσεις θα οδηγήσουν σε ...«ξέφωτο» τη χώρα και θα βελτιώσουν τη ζωή των εργαζομένων. Το ψέμα «σπάει κόκαλα» σε αυτήν την περίπτωση, αφού για άλλη μια φορά ζητούν από τις λαϊκές οικογένειες να αποδεχτούν τα μέτρα και την πολιτική τους αδιαμαρτύρητα και να περιμένουν καλύτερες μέρες που κάποια στιγμή θα έρθουν. Μάλλον εννοούν τη «Δευτέρα Παρουσία».

Αναλυτές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με επικεφαλής τον γνωστό από την τρόικα Π. Τόμσεν, σε έκθεσή τους, υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα... «αντέχει» μία ακόμη μείωση μισθών. Προσδιορίζουν, δε, τα επίπεδα μιας ενδεχόμενης νέας μείωσης στο 2% και όπως αναφέρουν θα έπρεπε να εφαρμοσθεί και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που έχουν πληγεί από την κρίση (δηλαδή, σε Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία). Αυτό θα είχε, λένε, θετικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα. Θα συμβάλει στην αύξηση των εξαγωγών και μέσω αυτών στην ανάπτυξη. Ενώ προσδοκούν ότι από την αύξηση των εξαγωγών θα στηριχτεί και η κατανάλωση των επιχειρήσεων σε Ενέργεια και πρώτες ύλες. Με τη μείωση των μισθών - λένε - θα αυξηθεί η απασχόληση. Σε όσους υποστηρίζουν ότι η μείωση μισθών οδηγεί στη μείωση της κατανάλωσης των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων αντιτείνουν ότι με περισσότερους στην απασχόληση θα αντισταθμιστεί αυτή η τάση. Παρόλο, λοιπόν, που σε τμήματα της αστικής τάξης υπάρχουν προβληματισμοί για το αν μια πολιτική περαιτέρω μείωσης μισθών στηρίζει την προσπάθεια ανάκαμψης, αυτοί επιμένουν. Ο λόγος είναι απλός: Η μείωση των μισθών συμβάλλει στην αύξηση του ποσοστού κέρδους των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, ενώ μπορεί να αξιοποιηθεί για συγκράτηση ή και μείωση των τιμών, να εμποδίσει την αύξησή τους. Ετσι, μπορεί να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητά τους. Το συμπέρασμα είναι ότι οι εργαζόμενοι θα υποστούν αργά ή γρήγορα και σε νέες θυσίες προκειμένου να επιτευχθεί η περιβόητη ανάκαμψη για το κεφάλαιο. Θα κληθούν να διαλέξουν ανάμεσα στην ανεργία ή μια θέση εργασίας με ψίχουλα, χωρίς δικαιώματα. Σε αυτόν το καπιταλιστικό φαύλο κύκλο διέξοδος δεν υπάρχει για τους εργαζόμενους.

Τους σχεδιασμούς που μεθοδεύονται με αφορμή το δολοφονικό χτύπημα στο Παρίσι, για ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και της καταστολής σε βάρος των λαών, επικροτεί ουσιαστικά ο πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), Γ. Πατούλης. Με χτεσινή ανακοίνωσή του, ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ συμμετέχει δυναμικά στην καλλιέργεια κλίματος εκφοβισμού, που διευκολύνει την προώθηση και υλοποίηση των παραπάνω σχεδιασμών, καλώντας σε αποτελεσματική αντιμετώπιση «κάθε μορφής τρομοκρατίας, απ' όπου κι αν προέρχεται».

Στο πλαίσιο αυτό, στη δήλωσή του, ο Γ. Πατούλης ούτε λίγο - ούτε πολύ αναγνωρίζει ως αναγκαιότητα τον περιορισμό των λαϊκών ελευθεριών, για την ασφάλεια της χώρας και της «δημοκρατικής Ευρώπης». Πατώντας πάνω στο υπαρκτό προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα και τις συνέπειες που θα έχει στη χώρα ενδεχόμενη απόφαση άλλων χωρών για κλείσιμο των συνόρων, ο Γ. Πατούλης σημειώνει: «Απαιτείται να αναγνωρίσουμε το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, το οποίο πρώτα και πάνω απ' όλα είναι πρόβλημα ασφάλειας, είναι ζήτημα σεβασμού των ευρωπαϊκών αξιών κι όχι ανθρωπίνων δικαιωμάτων»! Προφανώς και οι ευρωπαϊκές αξίες, όπως αυτές εκπροσωπούνται από την ΕΕ, δεν έχουν καμία σχέση με τις λαϊκές ελευθερίες που καταπατούνται, ούτε καν με τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται, στο βωμό αυτών των «αξιών» που αναγνωρίζουν ως υπέρτατο ιδανικό τα κέρδη του κεφαλαίου, την καπιταλιστική βαρβαρότητα.