Μιλώντας χτες σε ραδιοφωνική εκπομπή του «Αlpha» ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, είπε χαρακτηριστικά: «Οι μισθοί έχουν πέσει σε επίπεδο που ελάχιστα εξασφαλίζει τους ανθρώπους και μοιραία παρασύρουν και τις συντάξεις, πρέπει να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο. Εγγυηθήκαμε ότι κανείς δεν θα πέσει κάτω των 1300 μεικτών (σ.σ. για το άθροισμα των συντάξεων) αλλά υπάρχουν πολύ χειρότερες καταστάσεις, τίθεται θέμα επιβίωσης όταν εργαζόμενοι παίρνουν 100 ευρώ το μήνα. Σκοπός μας είναι τα 100 ευρώ να γίνουν αξιοπρεπής μισθός».

Ο υπουργός, με μισές αλήθειες, επιχειρεί να ελιχθεί για να δικαιολογήσει τις περικοπές στις επικουρικές συντάξεις που βέβαια δεν ήταν οι μόνες που έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Πράγματι, τα έσοδα των Ταμείων και η οικονομική τους κατάσταση συνδέονται με το ύψος των μισθών. Οχι όμως μόνο με αυτούς. Συνδέονται με τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία και τα δισ. ευρώ που χάνει κάθε χρόνο π.χ. το ΙΚΑ από την εισφοροδιαφυγή των επιχειρήσεων. Συνδέονται ακόμα και με την τύχη των αποθεματικών των Ταμείων, τα οποία λεηλατήθηκαν από κράτος και εργοδοσία και σήμερα δεν υπάρχουν για να στηρίξουν τις συντάξεις.

Ομως και για το ύψους των μισθών η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Αλήθεια, τι έγινε η υπόσχεση για επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ; Τι έκανε μέχρι τώρα για την επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων; Διότι το αίσχος του μισθού των 100 ευρώ το μήνα που επικαλείται ο υπουργός φέρνει και τη δική της σφραγίδα, όπως βέβαια και των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων. Πολύ περισσότερο που τέτοιοι μισθοί αναλογούν σε λίγες μόνο μέρες εργασίας το μήνα. Ομως, η κυβέρνηση αντί να αντιμάχεται την ευελιξία, πανηγυρίζει όταν μία θέση εργασίας μοιράζεται σε δύο και τρεις εργαζόμενους και ισχυρίζεται πως έτσι αυξάνει την απασχόληση! Οταν όμως κάνεις σημαία την ευελιξία, αυτή οδηγεί σε τέτοιους μισθούς και κατ' επέκταση σε αλλεπάλληλες περικοπές στις συντάξεις.

Η τουρκική προκλητικότητα δεν είναι καμιά ...ιδιαιτερότητα μεμονωμένων προσώπων, όπως πάνε να μας πείσουν διάφοροι αστοί αναλυτές και στελέχη κομμάτων. Δεν είναι μόνο το μπαράζ των τελευταίων δηλώσεων Ερντογάν και η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λοζάνης. Δεν είναι μόνο οι τοποθετήσεις του βασικού κόμματος της αντιπολίτευσης (σοσιαλδημοκρατικού) CHP, που απέδωσε στη σημερινή τουρκική κυβέρνηση υποχωρητικότητα. Είναι και οι αντίστοιχες παρεμβάσεις εκπροσώπων του φιλοκουρδικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος HDP, αδελφού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ (που συμμετείχε στο πρόσφατο συνέδριό του). Συγκεκριμένα, ο βουλευτής του HDP Ζιγιά Πιρ κατηγόρησε κι αυτός την κυβέρνηση του ΑΚΡ για υποχωρητικότητα και ότι ευθύνεται για την κατάληψη 16 νησιών από την Ελλάδα. Σε αυτά, μάλιστα, συμπεριέλαβε τη Γαύδο, τις Οινούσσες, ακόμα και το Κουφονήσι (δυτικά της Αμοργού).

Οπως φαίνεται, η προκλητικότητα της τουρκικής αστικής τάξης όχι μόνο θα ενταθεί, αλλά έχει και ...«αριστερή εκδοχή». Μπορούν έτσι να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα και για τις υπηρεσίες όσων, φορώντας αριστερές ή δεξιές ταμπέλες, προσπαθούν να κρύψουν τα ταξικά συμφέροντα που εκπροσωπούν.