Στην ιστοσελίδα του διαλόγου για την αναθεώρηση του Συντάγματος, που έχουν «ανοίξει» η κυβέρνηση και η αρμόδια Επιτροπή, ζητείται από τους επισκέπτες να απαντήσουν και στα παρακάτω (ανάμεσα σε άλλα) ερωτήματα: «Δεδομένης της νομοθετικής πρόβλεψης προσωπικού ασφαλείας, θεωρείτε ότι πρέπει να αποκλείονται κάποιες κατηγορίες εργαζομένων από το δικαίωμα στην απεργία;». «Πιστεύετε ότι η πολιτική επίταξη υπηρεσιών ως μέτρο αντιμετώπισης των συνεπειών απεργίας πρέπει να απαγορεύεται ρητά από το Σύνταγμα;». «Το δικαίωμα της απεργίας θα πρέπει να κατοχυρώνεται υπέρ των εργαζομένων: α. Μόνο για τη διαφύλαξη των άμεσων οικονομικών και εργασιακών τους συμφερόντων. β. Για τη διαφύλαξη πάσης φύσεως συμφερόντων τους (...)», «Το Σύνταγμα θα πρέπει: α. να απαγορεύει ρητά το δικαίωμα στην ανταπεργία (lock out) β. να επιτρέπει το δικαίωμα στην ανταπεργία (...)». Πολύ το γυροφέρνουν με το δικαίωμα στην απεργία. Μήπως τελικά τα γραμμάτια που σκοπεύουν να ξεπληρώσουν για το κεφάλαιο μέσα από την αναθεώρηση του Συντάγματος, είναι περισσότερα απ' όσα αφήνουν να εννοηθεί δημόσια;
Πολλά ακούγονται και γράφονται για τις διεργασίες στο χώρο της λεγόμενης ακροδεξιάς, όπου σημειώνεται έντονη κινητικότητα. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες πληροφορίες, ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ Φράγκος Φραγκούλης έχει γίνει «το μήλον της έριδος» ανάμεσα στις διαφορετικές «κινήσεις» και ομάδες του χώρου, οι οποίες συζητάνε και μεταξύ τους για το ενδεχόμενο να συμπράξουν κάτω από ευρύτερα σχήματα, πλαισιωμένες από «ορντινάντσες» του λεγόμενου «πατριωτικού» χώρου. Ανάλογη κινητικότητα υπάρχει και στη Χρυσή Αυγή, όπου πληροφορίες θέλουν την παραίτηση Κουκούτση να συνδέεται με την πρόθεση της ηγεσίας να τον αντικαταστήσει στις επόμενες εκλογές με πιο «light» ακροδεξιούς, στο πλαίσιο της προσπάθειας που κάνει η ναζιστική οργάνωση να παρουσιάσει ένα πιο μετριοπαθές προφίλ για να ανεβάσει τις μετοχές της στο αστικό πολιτικό σύστημα. Ανάλογα ακούγονται για άλλους υπόδικους βουλευτές και στελέχη της Χρυσής Αυγής. Οπως και να 'χει, το επόμενο διάστημα έχουμε να δούμε και να ακούσουμε πολλά, ενταγμένα στις διεργασίες που γίνονται ευρύτερα στο πολιτικό σύστημα και με έναν μόνο στόχο: Να εξασφαλίσει το σύστημα σταθερές κυβερνήσεις συνεργασίας που θα υπηρετούν αταλάντευτα, χωρίς καθυστερήσεις και αναστολές, την πολιτική του κεφαλαίου και θα χειραγωγούν το λαό. Εν ολίγοις, οι ακροδεξιοί όλων των αποχρώσεων «ράβουν κοστούμια» και δηλώνουν διαθέσιμοι για κάθε χρήση...
«Ευρεία απήχηση και έντονο προβληματισμό έχει δημιουργήσει η πρόταση - κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για κοινή δράση με στόχο την απόκρουση - ανατροπή των νέων σφαγιαστικών μέτρων» αναφέρει το «Πριν». Από το δημοσίευμα, όμως, το μόνο που προκύπτει είναι η άμεση ανταπόκριση της ΛΑΕ σ' αυτήν τη «θαυμάσια» και «αξιέπαινη» (όπως τη χαρακτηρίζει) πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μάλιστα, η ΛΑΕ προτείνει να μη μείνει η μεταξύ τους συνεργασία στο επίπεδο της κοινής δράσης, αλλά «να επιδιώξουμε και να έχουμε ως επείγουσα, λόγω και των περιστάσεων, προοπτική και την πολιτική συνεργασία όλων των δυνάμεων της Αριστεράς». Είναι γνωστό ότι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχει μεγάλη «φαγούρα» να επισημοποιηθεί η πολιτική συνεργασία με τη ΛΑΕ. Σ' αυτή την κατεύθυνση, αναζητούνται τρόποι από τη μια να καμφθούν (ή να διασκεδαστούν) οι εσωτερικές αντιρρήσεις, κι από την άλλη να δικαιολογηθεί στο ευρύτερο ακροατήριο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ η σύμπραξη με μια πρώην συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι την τελευταία ώρα δήλωνε ότι διαφωνεί με το τρίτο μνημόνιο, αλλά στηρίζει την κυβέρνηση στο έργο της! Οπως φαίνεται, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επιλέχθηκε η «ανοιχτή πρόσκληση» προς τις «δυνάμεις της Αριστεράς» για κοινή δράση ενάντια στα μέτρα, προκειμένου να «διευκολύνει» τη σύμπραξη με τη ΛΑΕ, η οποία ήταν «μιλημένη» από καιρό. Βέβαια, «όμοιος τον όμοιο» λέει ο λαός μας και λογαριασμός δεν μας πέφτει. Αλλά δεν μπορεί να μην αναρωτιέται κανείς μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο καιροσκοπισμός τους...