Για όσους είχαν την παραμικρή αυταπάτη ότι μπορεί να αλλάξει κάτι στο χώρο της Υγείας από τη σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής στη Βουλή, τα «προεόρτια» της έναρξης των εργασιών της είναι αποκαλυπτικά. Δεν είναι μόνο η τροφή για σόου που δίνουν με κάθε τους αντιπαράθεση ο Πολάκης με τον Γεωργιάδη. Είναι και τα «παρελκόμενα», όπως η «καρατόμηση» Παπακώστα από τις αρμοδιότητές της στη ΝΔ, οι αλληλοκατηγορίες ανάμεσα στον Κουρουμπλή και στην οικογένεια Μητσοτάκη, οι ερμηνείες ότι ο πρόεδρος της ΝΔ υπερασπίζεται τους ακροδεξιούς του κόμματός του έναντι των μετριοπαθών «Καραμανλικών», ότι επιβραβεύει την «αποστασία», χρίζοντας τομεάρχη Υγείας της ΝΔ τον Φωτήλα που έφυγε από το Ποτάμι, και άλλα παρόμοια. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δηλώνει περήφανη που υπερβαίνει τους στόχους των δημοσιονομικών πλεονασμάτων κόβοντας από τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων, τα οποία στενάζουν από ελλείψεις και προβλήματα. Αυτή την άθλια κατάσταση, συνέπεια της ταξικής αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρετούν από κοινού κυβέρνηση και ΝΔ, προσπαθεί να σκεπάσει η μεταξύ τους αντιπαράθεση για τα επουσιώδη, αποπροσανατολίζοντας το λαό για τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων στην Υγεία και ανατροφοδοτώντας διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα. Από αυτή τη σκοπιά, μπορεί κανείς με βεβαιότητα να πει ότι η Εξεταστική για την Υγεία - όπως άλλωστε και όλες οι προηγούμενες - εκπλήρωσε την αποστολή της πριν καν συνεδριάσει...
«Το ΔΝΤ ήρθε στη γραμμή της κυβέρνησης», πανηγυρίζει η χτεσινή «Αυγή», καταγράφοντας τις προβλέψεις του Ταμείου σε ό,τι αφορά το πρωτογενές πλεόνασμα για ορισμένα από τα έτη που υπήρχε διχογνωμία με την κυβέρνηση και την Ευρωζώνη. Ο τίτλος της θα ήταν για γέλια, αν η κυβέρνηση δεν προσπαθούσε όλο το προηγούμενο διάστημα να στοιχίσει το λαό πίσω από την τακτική της να αμολάει και να μαζεύει καλούμπα στην κριτική της προς το ΔΝΤ, ανάλογα με το πώς εξελισσόταν η διαπραγμάτευση με το κουαρτέτο και τις ανάγκες της προπαγάνδας απέναντι στο λαό. Ετσι, το «κακό» και «άτεγκτο» ΔΝΤ, που ήθελε «αίμα» στα Εργασιακά και δεν αναγνωρίζει το «ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο», έγινε ξαφνικά ο «από μηχανής θεός» στη διαπραγμάτευση για το χρέος, τώρα που η κόντρα με την Ευρωζώνη έφτασε στην Εαρινή Σύνοδο του Ταμείου. Αλλά για να μην «ξεφωνηθεί» εντελώς, η κυβέρνηση βρήκε πάλι τον «τρόπο» της: «Δεν ήρθαμε εμείς στα λόγια του ΔΝΤ, αλλά φέραμε το ΔΝΤ στα νερά μας», λέει και από το ...δέος ραγίζουν και οι πέτρες.
Η τουρκική αστική τάξη εκφράζει τις πάγιες απαιτήσεις της στο Αιγαίο, γιατί ο Ερντογάν είναι «νευρικός» και «σουλτάνος». Για τις φυγόκεντρες τάσεις που εκδηλώνονται στην ΕΕ φταίνε κάποιοι «λαϊκιστές», που κρύβουν τα καλά που έχει προσφέρει η ΕΕ στους λαούς. Για το Brexit έφταιγε η βρετανική υπερηφάνεια. Και από χτες μάθαμε - σύμφωνα με «αναλυτές» που επικαλείται το CNN - ότι ο Τραμπ πήρε τον Ερντογάν τηλέφωνο για να τον συγχαρεί για τη νίκη του στο δημοψήφισμα, «επειδή δεν υπήρχαν εκείνη τη στιγμή αξιωματούχοι του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας να τον συμβουλεύσουν να μην το κάνει»! Είναι ιδέα μας, ή όσο περιπλέκονται οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών κέντρων, για το μοίρασμα αγορών, σφαιρών επιρροής, δρόμων μεταφοράς Ενέργειας αλλά και για το ποιος θα φορτωθεί τη χασούρα για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, τόσο μεγαλώνει και η «φαντασία» των αστικών επιτελείων, που κάνουν τα πάντα ώστε να κρύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα των εξελίξεων και να στρατεύσουν τους λαούς στο ένα ή το άλλο αστικό στρατόπεδο;