Μεγάλη δημοσιότητα πήρε και στην Ελλάδα η εκλογή «από τη βάση» του Ισπανού Πέδρο Σάντσεθ στην ηγεσία του ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος. Πρόκειται για τον σοσιαλδημοκράτη πολιτικό που διαφώνησε με τη γραμμή έμμεσης στήριξης της κυβέρνησης Ραχόι μετά τις τελευταίες εκλογές και υποχρεώθηκε σε παραίτηση από τη θέση του γραμματέα του κόμματος. Η επανεκλογή του ανατροφοδότησε τη συζήτηση για την κρίση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και την προσπάθεια αναμόρφωσης του χώρου, ώστε να μπορέσει ξανά να αποτελέσει αξιόπιστη επιλογή διαχείρισης για το κεφάλαιο. Κάτω από αυτό το πρίσμα, η συζήτηση για την ισπανική σοσιαλδημοκρατία «ακουμπάει» τις διεργασίες που γίνονται και στη χώρα μας, με επίκεντρο το ΠΑΣΟΚ και την προσπάθειά του να αναδειχτεί σε πόλο συσπείρωσης ευρύτερων σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων, στην προοπτική διαμόρφωσης εναλλακτικών λύσεων για το κεφάλαιο.

Οι ομοιότητες, μάλιστα, με την Ισπανία είναι πολλές, μιας και η αύξηση της εκλογικής επιρροής των Podemos ήταν από τους βασικούς καταλύτες στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, περιορίζοντας το ρόλο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος ως ενός από τους βασικούς πυλώνες της αστικής διαχείρισης, μαζί με το «δεξιό» Λαϊκό Κόμμα. Τώρα, με την επανεκλογή Σάντσεθ, στο χώρο της παλαιάς σοσιαλδημοκρατίας, αναθερμαίνεται η προοπτική της συνεργασίας με τη σύγχρονη εκδοχή της, τους Podemos, παρά με την «κεντροδεξιά» και το Λαϊκό Κόμμα. Τέτοια «διλήμματα» προσανατολισμού αντιμετωπίζει η σοσιαλδημοκρατία και στη χώρα μας. Σε κάθε περίπτωση, το κριτήριο με το οποίο χρειάζεται ο λαός να παρακολουθεί αυτές τις διεργασίες, είναι για λογαριασμό ποιανού γίνονται και ποιος κινεί τα νήματα. Και είναι πεντακάθαρο ότι ο πρώτος που ενδιαφέρεται για την κρίση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη, αλλά και για την αναμόρφωση του χώρου, είναι η αστική τάξη, που αναζητάει εναλλακτικά στηρίγματα στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, με ταυτόχρονη χειραγώγηση του λαού.

Για «δυναμική είσοδο», «φρέσκο χρήμα» και αλλαγή συσχετισμών στην τηλεοπτική αγορά κάνει λόγο η «Αυγή», σχολιάζοντας την είσοδο του Ι. Σαββίδη στον τηλεοπτικό σταθμό «MEGA», αφήνοντας να διαφανεί η ευαρέσκεια της κυβέρνησης γι' αυτήν την «επιχειρηματική» κατά τ' άλλα κίνηση. Για οικοδόμηση «νέων σχέσεων διαπλοκής» μιλάει η ΝΔ, βλέποντας προφανώς να «σπάνε» οι παλιές που οικοδομούσε η ίδια ως κυβέρνηση. Αυτό που προκαλεί, πάντως, ενδιαφέρον, είναι η μουγκαμάρα των χρυσαυγιτών για τα τελευταία αυτά επεισόδια των επιχειρηματικών παιχνιδιών... Βεβαίως, πέρσι τέτοιες μέρες, η φασιστική οργάνωση, με τοποθέτησή της στη Βουλή, καλούσε το κράτος να «ανοίξει στοργική αγκαλιά» σε «επενδυτές» από τη Ρωσία και, μάλιστα, «να λάβει σοβαρά υπόψη τις ιδέες και τις προτάσεις του κ. Ιβάν Σαββίδη». Οι «ιδέες» του μεγιστάνα, που είχαν κατατεθεί τότε στη Βουλή από τον ίδιο και έκαναν να τρέχουν τα σάλια των φασιστοειδών, ήταν αρκετά συγκεκριμένες: Φορολογικά κίνητρα στους επιχειρηματίες, επιχορηγήσεις επιτοκίων, κρατικές εγγυήσεις προς επενδυτές, περιορισμό των «ογκωδών συνδικαλιστικών δικαιωμάτων» κ.λπ. Προφανώς, ό,τι είχαν να πουν, το είπαν εγκαίρως οι φασίστες, οπότε ίσως έτσι να εξηγείται η αφωνία τους για τις τελευταίες εξελίξεις...