Σάββατο 23 Σεπτέμβρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παράλληλα «αφηγήματα»

Η «δίκαιη ανάπτυξη» είναι το «αφήγημα», με το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να σύρει τους εργαζόμενους πίσω από τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Προχτές, από το «αναπτυξιακό συνέδριο» στην Κρήτη, η υπουργός Εργασίας αγόρευσε για «μια ανάπτυξη κοινωνικά δίκαιη, όπου ο παραγόμενος πλούτος θα διανέμεται στο σύνολο της κοινωνίας και πρωτίστως σε αυτούς που τον παράγουν». Μια μέρα νωρίτερα, στο Λονδίνο, ο υπουργός Οικονομίας επιδείκνυε στους υποψήφιους «επενδυτές» τα ερείπια των εργατικών δικαιωμάτων και τους καλούσε να κάνουν μπίζνες στην Ελλάδα. Αυτός δεν μίλησε, βέβαια, για «αναδιανομή του πλούτου πρωτίστως στους εργαζόμενους», όπως έκανε η Αχτσιόγλου, αλλά χωρίς περιστροφές, υπέδειξε τις «ανταγωνιστικές αμοιβές» ως το μεγαλύτερο κίνητρο για να επενδύσει κανείς στην Ελλάδα. Προς τούτο, προσκόμισε και τα σχετικά στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία, το 2008 το «εργατικό κόστος» στην Ελλάδα έφτανε στο 65,5% της ΕΕ και το 2016 «ήταν μόνο το 47,7%»! Δεν πρόκειται για διγλωσσία των κυβερνητικών στελεχών. Τη δουλειά τους κάνουν. Και αυτή επιτάσσει, ανάλογα με το ακροατήριο, να λένε αυτά που πρέπει. Οσο για το μύθο περί «δίκαιης ανάπτυξης» που η κυβέρνηση πουλάει στους εργαζόμενους, αυτός είναι τόσο παλιός όσο και ο καπιταλισμός. Οσο αναπτύσσεται, τόσο γίνεται πιο επιθετικός, πιο άγριος, στερώντας από τους πραγματικούς παραγωγούς του πλούτου και τα στοιχειώδη μέσα επιβίωσης, αποδεικνύοντας κάθε μέρα πως καπιταλιστική «ανάπτυξη» και εργατικά δικαιώματα είναι ασύμβατα.

Κόμβος

«Θεωρώ όμως ότι το πιο σημαντικό σε ό,τι αφορά το σχεδιασμό μας για την Ενέργεια, είναι ότι η Κρήτη αποτελεί έναν πολύ σημαντικό κόμβο, που αναβαθμίζει τη γεωπολιτική και γεωστρατηγική σημασία της χώρας συνολικά», είπε την Πέμπτη ο πρωθυπουργός από το βήμα του «αναπτυξιακού συνεδρίου» και στη συνέχεια αναφέρθηκε στο καλώδιο διασύνδεσης των ηλεκτρικών δικτύων Ισραήλ, Κύπρου και Κρήτης, στα σχέδια για τον «East Med», αλλά και στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, «που έχει φέρει την Κρήτη στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των πετρελαϊκών εταιρειών», όπως είπε. «Ξέχασε», βέβαια, να πει ότι εκείνο που κάνει «κόμβο» την Κρήτη στα σχέδια «κολοσσών» της Ενέργειας και «αναβαθμίζει τη γεωπολιτική και γεωστρατηγική σημασία», δεν είναι απλά η γεωγραφική της θέση, αλλά και η... «ασφάλεια» που δίνει στους μονοπωλιακούς ομίλους η παρουσία της αμερικανοΝΑΤΟικής βάσης της Σούδας, τη σύμβαση της οποίας μόλις πρόσφατα ανανέωσε η κυβέρνηση. Η βάση αποτελεί ένα από τα βασικά ορμητήρια για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή. Εκεί, άλλωστε, λύνονται και οι «κόμποι» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών...

Φλυαρίες

Απευθυνόμενος σε απόφοιτους σπουδαστές της (στρατιωτικής) Σχολής Εθνικής Αμυνας, ο αν. υπουργός Αμυνας, Δ. Βίτσας, μίλησε για «μεταβολές που έχουν επιπτώσεις στη γεωπολιτική, τη γεωστρατηγική και τη γεωοικονομία» και για «νέα δεδομένα, που διαμορφώνουν ένα ασταθές περιβάλλον ασφάλειας, το οποίο επηρεάζει άμεσα την Ελλάδα, την Κύπρο και ολόκληρη τη ΝΑ Ευρώπη». Διαβεβαίωσε ότι «η Ελλάδα γνωρίζει τα προβλήματα και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής και κατορθώνει διαχρονικά να λειτουργεί σταθεροποιητικά και προς όφελος της ειρηνικής συμβίωσης», ενώ η κυβέρνηση «έχει επιλέξει μια αταλάντευτη πολιτική αρχών και θέσεων που βασίζονται (...) στο απαραβίαστο των συνόρων και στην περιφερειακή συνεργασία μέσα από το πλαίσιο των διεθνών οργανισμών αλλά και των ισότιμων διμερών σχέσεων». Πολλά λόγια από τον αρμόδιο υπουργό, για να στρογγυλέψει το γεγονός ότι συνεχίζεται επί ΣΥΡΙΖΑ και βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΝΑΤΟ και ΕΕ. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, ώστε η κυβέρνηση να ετοιμάζει την επιστροφή των πυρηνικών που έδιωξε ο λαός από τον Αραξο. Παρεμπιπτόντως, από το να φλυαρεί για τη «γεωστρατηγική» και τη «γεωοικονομία», μήπως θα ήταν καλύτερο η κυβέρνηση να απαντήσει επιτέλους στις δημόσιες καταγγελίες του ΚΚΕ για το συγκεκριμένο θέμα;

Είναι αλλού ταγμένοι

Μία πολύ σοβαρή πτυχή της ρύπανσης του Σαρωνικού είναι η διαχείριση της καταστροφής εξολοκλήρου από ιδιώτες, μιας και το κράτος δεν διαθέτει τους αναγκαίους μηχανισμούς και τις υποδομές, ενώ αποδείχτηκε ότι δεν υπήρχε ούτε σχέδιο. Σε κάθε στάδιο της απορρύπανσης, προκύπτει και ένα ζήτημα που αναδεικνύει τη γύμνια του κράτους σε υπηρεσίες και υποδομές που σχετίζονται με επείγουσες λαϊκές ανάγκες. Δεν είναι μόνο η ανάθεση σε ιδιωτικές εταιρείες του έργου του καθαρισμού της θάλασσας και των ακτών, ή της απάντλησης του μαζούτ από το σαπάκι που βούλιαξε, αλλά και πιο απλές, σωτήριες όμως εργασίες περνάνε από την κρησάρα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και διευθετούνται με τη λογική του κέρδους. Για παράδειγμα, όταν προέκυψε η ανάγκη να ποντιστούν ορισμένα φράγματα κοντά στις ακτές για να εμποδίσουν την πετρελαιοκηλίδα να πλησιάσει, η απάντηση που έπαιρναν οι παράκτιοι δήμοι από τις αρμόδιες κρατικές αρχές ήταν να απευθυνθούν σε ιδιωτικές εταιρείες και να συνάψουν συμβάσεις μαζί τους! Ο αντίλογος ήταν ότι αυτές οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες, που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη καθυστέρηση σε μέτρα αντιμετώπισης της καταστροφής. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι οι δημοτικές αρχές είναι αμέτοχες των ευθυνών για τη ρύπανση στις περιοχές τους. Αντίθετα, επιβεβαιώνει ότι ο κρατικός μηχανισμός σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο είναι αλλού ταγμένος, και όχι στην προστασία του λαού από φυσικές και άλλες καταστροφές, πόσο μάλλον στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ