Λες και είναι ο εργατόκοσμος (και όχι οι κυβερνήσεις και η ΕΕ) που δεν επιλέγει τα αντιπλημμυρικά και άλλα έργα, επειδή δεν είναι «ανταποδοτικά», δεν φέρνουν δηλαδή κέρδη στο κεφάλαιο. Λες και είναι οι εργαζόμενοι (και όχι το αστικό κράτος και η τοπική διοίκηση) που κάνουν το σχεδιασμό με κριτήριο τις ανάγκες του κεφαλαίου. Λες κι ο αντιπλημμυρικός σχεδιασμός «σκοντάφτει» στην αυθαίρετη οικιστική δόμηση και όχι στην εμπορευματοποίηση της γης και στο χωροταξικό σχεδιασμό, που έχει σε απόλυτη προτεραιότητα τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Η «κολοκυθιά» που παίζεται πάνω στις πλάτες του λαού έχει στόχο να κρύψει την πραγματική αιτία αυτής και των προηγούμενων καταστροφών, που δεν είναι άλλη από το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, στο βωμό του οποίου θυσιάζονται οι λαϊκές ανάγκες. Αυτό, την καρδιά του προβλήματος, πρέπει να στοχεύσουν οι εργαζόμενοι.

«Η κυβέρνηση στηρίζει την υγιή επιχειρηματικότητα, που σέβεται τις εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων, τηρεί τη νομοθεσία και λέει όχι στην παρασιτική και αρπακτική συμπεριφορά επιχειρηματιών που επί δεκαετίες απομυζούσαν κρατικά κονδύλια και στο τέλος έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό και έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα», είπε ο πρωθυπουργός, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στα «Πλαστικά Θράκης». Ο διαχωρισμός σε «καλούς» και «κακούς» καπιταλιστές, με κριτήριο το κατά πόσο σέβονται την εργατική νομοθεσία, γίνεται για να θολώσουν τα νερά. Η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν φιλοδωρήσει το κεφάλαιο με μια στιβαρή αντεργατική νομοθεσία, που θεσμοποιεί και επιτείνει την άθλια κατάσταση στους χώρους δουλειάς. Οσο για το πού και πώς θα επενδύσουν τα κεφάλαιά τους οι καπιταλιστές, κριτήριο δεν υπήρξε ποτέ ο «πατριωτισμός» τους, αλλά το μεγαλύτερο κέρδος. Γι' αυτό άλλωστε ο καπιταλισμός έχει για «θεό» την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, την άρση οποιουδήποτε εμποδίου στην επένδυσή τους, όπου μπορούν να αποδώσουν περισσότερα. Οσο για τον παρασιτισμό, τον οποίο ξορκίζει ο πρωθυπουργός, ας ψάξει να τον βρει στην ίδια τη λειτουργία του κεφαλαίου στην παραγωγή, εκεί όπου ο πλούτος που παράγουν με τον ιδρώτα τους οι πολλοί γίνεται κτήμα εκείνων που δεν χρειάζεται να κουνήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι. Αυτά είναι τα πραγματικά αρπακτικά και η κυβέρνηση (όπως και η προκάτοχοί της) τα ταΐζει στο στόμα...

«Τώρα δεν είναι ώρα για αντιπαραθέσεις», «δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών», για «μικροπολιτική». Είναι μερικές μόνο από τις φράσεις που «φορέθηκαν» πολύ, μετά και το νέο έγκλημα στη Δυτική Αττική, τόσο από τα στελέχη της κυβέρνησης και της τοπικής διοίκησης, από τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και τα ΜΜΕ. Τα ίδια, θυμίζουμε, έλεγαν και το καλοκαίρι, αμέσως μετά τις μεγάλες πυρκαγιές, τα ίδια και μετά το ναυάγιο του «Αγ. Ζώνη ΙΙ» και την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή στον Σαρωνικό. Η προσπάθεια να βάλουν το λαό στη γωνία δεν πρέπει να περάσει. Ακριβώς τώρα πρέπει οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να αποδώσουν τις ευθύνες στη διαχρονική αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και των κομμάτων του κεφαλαίου. Τώρα είναι η ώρα να διεκδικήσουν μέτρα άμεσης ανακούφισης με ευθύνη του κράτους, αποζημιώσεις, έργα αντιπλημμυρικής και όχι μόνο προστασίας. Ακριβώς τώρα είναι η ώρα που πρέπει να βγουν ουσιαστικά συμπεράσματα για τα αποτελέσματα της ανάπτυξης που υπηρετεί το κεφάλαιο και παρασέρνει στο διάβα της τις δικές τους ανάγκες. Τώρα είναι που πρέπει να οργανώσουν τον αγώνα τους ενάντια στην πηγή του κακού, το καπιταλιστικό κέρδος και όσους το υπηρετούν.