Κάτι ανάμεσα σε «Μακελειό» και «Ελεύθερη Ωρα» θυμίζει προχτεσινό διαδικτυακό δημοσίευμα στο «Ποντίκι». Ο συντάκτης του, αφιονισμένος κι αυτός που μια αντιπολεμική διαδήλωση τόλμησε να τα βάλει με το άγαλμα του ...αείμνηστου Πρόεδρου των ΗΠΑ Χ. Τρούμαν, ξερνάει χολή για το ΚΚΕ: «Αμιγώς σταλινικό σοβιετόδουλο κόμμα - δορυφόρος», «σταλινική μειοψηφία», «παρανοϊκή ελληνική ιδιαιτερότητα», «κόμμα απολίθωμα, μονοκύτταρο», «κόμμα με επαγγελματίες διαδηλωτές οι οποίοι καταδυναστεύουν το κέντρο της Αθήνας». Σε άλλο σημείο, ο συντάκτης μάλλον ζήλεψε την ακροδεξιά εφημερίδα «Δημοκρατία» και γράφει ότι «ομάδες σταλινοκρουσμένων εξίσου βαρβαρικές με τις ορδές του ISIS, προσπάθησαν να γκρεμίσουν το άγαλμα του Τρούμαν στο κέντρο της πρωτεύουσας». Κατά τ' άλλα, ο αρθρογράφος φιλοτεχνεί την αγιογραφία του Τρούμαν και του «δόγματός» του, καταμετρώντας τα «ντόλαρς» που έπεσαν στους Ελληνες καπιταλιστές και το κράτος τους για να τσακίσουν το εργατικό - λαϊκό κίνημα στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και να σταθεροποιήσουν την αστική εξουσία στην Ελλάδα. Οφείλουμε, πάντως, να αναγνωρίσουμε ότι το «Ποντίκι» στην αρχή δεν έδειξε τα ίδια αντι-ΚΚΕ αντανακλαστικά με άλλους, μετά την κινητοποίηση και την άγρια καταστολή στο άγαλμα του Τρούμαν. Να υποθέσουμε ότι το ...χαρτάκι «άνωθεν» καθυστέρησε κάπως να φτάσει στην εφημερίδα;

«Ακουσα πολλές φορές τη συκοφαντία αυτή για τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα πρέπει να ξέρουν και να μάθουν τι ήταν οι πλατείες, που δεν ήταν μόνο στην Αθήνα, ήταν και στη Βαρκελώνη και στη Μαδρίτη, και στην Πορτογαλία και στη Βόρεια Αφρική», είπε ο υπουργός Οικονομικών, απαντώντας στην κατηγορία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φώναζε αντικοινοβουλευτικά συνθήματα από την πλατεία Συντάγματος, στο πλαίσιο των «αντιμνημονιακών» κινητοποιήσεων. Αξίζει πράγματι να θυμηθεί κανείς τι ήταν οι περιβόητες «πλατείες» και τα «κινήματα των αγανακτισμένων», που αξιοποιήθηκαν από την αστική τάξη ως ένα πρώτης τάξης εργαλείο για να χτυπηθεί η οργανωμένη εργατική - λαϊκή πάλη, να ανακατευτεί η «σούπα» του αστικού πολιτικού συστήματος, να διοχετευτεί η λαϊκή αγανάκτηση σε ακίνδυνα κανάλια και στην κυβερνητική εναλλαγή, φέρνοντας ταυτόχρονα «στον αφρό» κάθε λογής αντιδραστικά και φασιστικά μορφώματα. Οπως επίσης θα άξιζε κανείς να θυμηθεί τι ήταν τα αντίστοιχα «κινήματα» της «Αραβικής Ανοιξης» σε Β. Αφρική και Μ. Ανατολή, που επίσης αποθέωνε ο ΣΥΡΙΖΑ, πώς αξιοποιήθηκαν για να «τρέξουν» οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, για τις επεμβάσεις από τη Λιβύη έως τη Συρία, που έχουν οδηγήσει και στη σημερινή κατάσταση. Ε, μετά απ' όλα αυτά είναι να μην καμαρώνουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι που αποδείχθηκαν η «χρυσή εφεδρεία» των καπιταλιστών και των ΑμερικανοΝΑΤΟικών;

Πάντα πρώτοι στη ρουφιανιά οι φασίστες της Χρυσής Αυγής. Οταν όμως πρόκειται για τις αγαπημένες τους ΗΠΑ, εκεί ξεπερνούν τον εαυτό τους. Ετσι, τις προηγούμενες μέρες που χιλιάδες εργαζόμενοι διαδηλώνουν στους δρόμους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή, η συμμορία στάζει δηλητήριο: Κάνει λόγο για «ΚΝΑΤ» που επιτίθενται σε αστυνομικούς, ειρωνεύεται τα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα του ΚΚΕ έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα και «γαβγίζει» ότι το ΠΑΜΕ επιτέθηκε στο άγαλμα του Τρούμαν, για να αποπροσανατολίσει την «κοινή γνώμη» από την τουρκική επιθετικότητα! Τα σάλια που τους τρέχουν για τις ΗΠΑ είναι ασυμμάζευτα και σαν γνήσια μαντρόσκυλα του συστήματος μπαίνουν μπροστά για το χτύπημα και την καταστολή των κινητοποιήσεων, κάτι που, όπως αποδεικνύεται, η κυβέρνηση το υλοποιεί με μεγάλο πάθος...