Ολο και λιγότερα χρειάζονται ως «συγκολλητική ουσία» ανάμεσα στα διάφορα αστικά κόμματα, για να σχηματίσουν (όποτε χρειαστεί) τα επόμενα κυβερνητικά σχήματα. Χαρακτηριστικός ως προς αυτό είναι ο «οδικός χάρτης» που παρουσίασε στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ ο πρωθυπουργός για το επόμενο διάστημα και ο οποίος προβάλλεται ως προϋπόθεση για να «πέσουν γέφυρες» στα υπόλοιπα κομμάτια της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και της «κεντροδεξιάς». Τι περιλαμβάνει; Την «υλοποίηση των δεσμεύσεων του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ» προ ολίγων εβδομάδων, που για το λαό ήταν «άνθρακες» και επιχείρηση εξοικείωσης με το «μεταμνημονιακό» μνημόνιο. Εξ ου και έμοιαζαν σαν δυο σταγόνες νερό με όσα υποσχέθηκαν και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα από το βήμα της ΔΕΘ, επικεντρώνοντας σε νέες διευκολύνσεις προς το κεφάλαιο και μεγαλύτερη εμπλοκή σε επικίνδυνα σχέδια, στο όνομα της «γεωπολιτικής αναβάθμισης» της Ελλάδας.
Περιλαμβάνει επίσης τη «μη περικοπή των συντάξεων», τη γνωστή δηλαδή κοροϊδία στους συνταξιούχους για το αν η 21η περικοπή θα γίνει τώρα ή θα αναβληθεί για αργότερα, αναδιανέμοντας τη φτώχεια και ρίχνοντας «τσεκούρι» σε κοινωνικές παροχές. Περιλαμβάνει τέλος τη «συνταγματική αναθεώρηση», με αλλαγές που θωρακίζουν παραπέρα το αστικό κράτος. Δηλαδή ο «κοινός τους τόπος» υπάρχει στην κοροϊδία και χειραγώγηση του λαού και ταυτόχρονα στην υλοποίηση όσων απαιτούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι τόσο στην οικονομία όσο και στη λειτουργία του κράτους. Οι διαφωνίες τους αφορούν τη διαδικασία για το ποιος «δυναμιτίζει με τη στάση του την αναγκαία συναίνεση». Και όλα αυτά βάζουν κατά την κυβέρνηση το ...δίλημμα «με τη συντήρηση ή την πρόοδο»! Κοροϊδία δηλαδή στο τετράγωνο, για να πιστέψει ο λαός ότι τη «διαφορά» μπορεί να την κάνει τάχα το ανακάτεμα του αστικού πολιτικού συστήματος.
Από την πρώτη στιγμή που σηκώθηκε ο ντόρος σχετικά με τα όσα είπε ο υπουργός Αμυνας στις ΗΠΑ, το ΚΚΕ τόνισε ότι η μετατροπή της χώρας σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση εφόρμησης, αλλά και συνολικά σε «μεντεσέ» των αμερικανικών σχεδίων για την περιοχή, όχι μόνο δεν συνιστά «παρέκκλιση», αλλά αποτελεί πολιτική σύσσωμης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, την οποία υπηρετεί με συνέπεια και ξεπερνώντας σε ζήλο τους προκατόχους της. Τον ίδιο σχεδιασμό υπηρετούν και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, που κατά τ' άλλα σήκωσαν κουρνιαχτό περί «διγλωσσίας» της κυβέρνησης, κυβερνητικού «αλαλούμ» κ.λπ. Τελικά, όπως επιβεβαιώνεται από όσα λένε τα κυβερνητικά στελέχη αυτές τις μέρες και ο ίδιος ο Π. Καμμένος, αλλά και από όσα γράφονται στον Τύπο, «αυτονόητη» είναι η ενισχυμένη παρουσία των ΗΠΑ σε μια σειρά από βάσεις ανά την Ελλάδα, γνωστά στον πρωθυπουργό αλλά και συζητημένα στους διαδρόμους του ΝΑΤΟ είναι τα «εναλλακτικά σχέδια» σχετικά με την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Βαλκανίων σε περίπτωση που η συμφωνία των Πρεσπών «κολλήσει». Και όσο για τη μεγαλύτερη εμπλοκή στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, όχι μόνο δεν είναι παράγοντας «αποξένωσης» για το κυβερνητικό ζευγαράκι, αλλά αντίθετα συγκολλητική ουσία και ένας από τους όρους της «συγκατοίκησης», όπως επιβεβαιώνει και η πορεία τους έως τώρα.