Την περασμένη Τρίτη, στελέχη της «Cosco» επισκέφτηκαν το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και ζήτησαν από τον Φ. Κουβέλη να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την υλοποίηση του «master plan», βάσει του οποίου το κινεζικό μονοπώλιο εξαγόρασε τον ΟΛΠ ΑΕ. Σύμφωνα με όσα ανέφερε το υπουργείο μετά τη συνάντηση, προϋπόθεση για την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου είναι, μεταξύ άλλων, «ο σεβασμός στην περιβαλλοντική νομοθεσία» και η «επιδίωξη αρμονικών σχέσεων μεταξύ του λιμένα και του αστικού ιστού που τον περιβάλλει». Χωρίς να το λένε, οι δύο αυτές επισημάνσεις αποτελούν ταυτόχρονα τον πυρήνα του σκεπτικού με το οποίο απορρίφθηκε από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες ο σχεδιασμός της «Cosco» να αναπτύξει «βαριά» ναυπηγική δραστηριότητα στην περιοχή του Περάματος, βάζοντας σοβαρά εμπόδια στην υλοποίηση του «master plan» της κινεζικής εταιρείας. Την επόμενη ακριβώς μέρα, ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας δέχτηκε μια ακόμα επίσκεψη, αυτή του πρέσβη των ΗΠΑ Τζ. Πάιατ, με πρωτοβουλία του ίδιου. Τι συζήτησαν; Σύμφωνα με το σχετικό δελτίο Τύπου, τις «δυνητικές επενδύσεις στην Ελλάδα στον ναυπηγικό - ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα, στις λιμενικές υποδομές, στον μηχανολογικό εξοπλισμό λιμένων, καθώς και άλλους καθετοποιημένους τομείς παραγωγής και μεταποίησης». Αντε τώρα να πιστέψει κανείς ότι ήταν τυχαία η συγκυρία της επίσκεψης Πάιατ στο υπουργείο, αμέσως μετά την «Cosco» και ενώ «φουντώνει» το αμερικανικό ενδιαφέρον για την εξαγορά των Ναυπηγείων Ελευσίνας και Σκαραμαγκά.

«Οι εν λόγω συνεργασίες θα πρέπει να είναι στη λογική της ανοιχτής αρχιτεκτονικής, εφόσον μεταβληθεί η συμπεριφορά άλλων πλευρών», σημείωνε προχτές γνωστός αναλυτής στον Τύπο, περιγράφοντας τη «δύσκολη εξίσωση της Ανατολικής Μεσογείου» και το ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι πολυμερείς συνεργασίες, όπως αυτές ανάμεσα σε Κύπρο - Ελλάδα - Ισραήλ ή Κύπρο - Ελλάδα - Αίγυπτο. Το ποιον εννοεί κάνει «νιάου - νιάου» στα κεραμίδια, αφού «ανάρμοστη» συμπεριφορά απέναντι στον ευρωΝΑΤΟικό παράγοντα, που σκεπάζει σαν «ομπρέλα» αυτές τις συνεργασίες, έχει πρωτίστως η Τουρκία, που παζαρεύει σκληρά τα συμφέροντα της αστικής της τάξης στην περιοχή. Προσέξτε τώρα: Η ελληνική κυβέρνηση, ως «προτιμώμενος εταίρος» των ΗΠΑ, παρουσιάζει τη συμμετοχή της σε τέτοια αμερικανοΝΑΤΟικής έμπνευσης σχήματα ως «αντίδοτο» τάχα στις αμφισβητήσεις και την επιθετικότητα της Τουρκίας, αλλά και ως μέσο πίεσης, αναλαμβάνοντας αποστολές στο πλαίσιο του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού να παραμείνει η Τουρκία στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο. Την ίδια ώρα, όμως, οι περιφερειακές αυτές συνεργασίες προσφέρονται και ως δέλεαρ στην Τουρκία ώστε να συμμετάσχει στο διαμοιρασμό της ενεργειακής λείας, εφόσον ευοδωθεί το παζάρι με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και υπάρξει συμβιβασμός, με ανταλλάγματα που θίγουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Που σημαίνει τελικά ότι οι συμβιβασμοί ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα και καπιταλιστικά κράτη είναι η άλλη όψη των ανταγωνισμών τους. Και ότι η βαθύτερη εμπλοκή σ' αυτούς μόνο «ασφάλεια» και «σταθερότητα» δεν σημαίνει για το λαό.

Διαβάζουμε ότι στον Καναδά, η κυβέρνηση νομιμοποίησε «μετά βαΐων και κλάδων» την «ψυχαγωγική» χρήση της κάνναβης, με τον ισχυρισμό ότι έτσι πλήττει τάχα τις εγκληματικές οργανώσεις που διακινούν τα ναρκωτικά. Υπολογίζει μάλιστα τον τζίρο τους από την κάνναβη σε περίπου 4 δισ. ευρώ το χρόνο, τα οποία διακηρύττει ότι «θα αφαιρέσει από τις τσέπες τους». Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση του Καναδά νομιμοποιεί μια επικερδέστατη οικονομική δραστηριότητα, που μέχρι σήμερα ήταν παράνομη, ομολογώντας με κυνισμό ότι τα κίνητρα είναι κυρίως οικονομικά, καθώς ο υψηλός τζίρος από το εμπόριο κάνναβης θα αυξήσει και τα φορολογικά έσοδα του κράτους. Ετσι, δεν διστάζει να νομοθετήσει την ανεμπόδιστη πρόσβαση των νέων στην κάνναβη, μπάζοντάς τους από την μπροστά πόρτα στον κόσμο της εξάρτησης από τα ναρκωτικά, ενώ είναι βέβαιο ότι οι «εγκληματικές οργανώσεις» και τα κυκλώματα που έλεγχαν έως τώρα τη διακίνηση, θα αλλάξουν αμφίεση και με το κοστούμι του νόμιμου εμπόρου θα συνεχίσουν να κάνουν τη δουλειά τους. Ο μανδύας του «προοδευτισμού», με τον οποίο παρουσιάζονται τέτοιες πρωτοβουλίες και στη χώρα μας, πρέπει να αποκαλυφθεί και να απορριφθεί από τη νεολαία και το λαό. Καμιά ανοχή στα ναρκωτικά και στη νομιμοποίησή τους, που αποδεδειγμένα οδηγεί περισσότερους νέους στην εξάρτηση και τρέφει τα κυκλώματα της «νόμιμης» και παράνομης διακίνησης.