Στις κατηγορίες που εξαπολύουν Βρετανοί παράγοντες, ότι Ρώσοι χάκερς με την κάλυψη του ρωσικού κράτους προσπάθησαν να κλέψουν στοιχεία που αφορούν το εμβόλιο για τη νόσο Covid-19 και θεραπείες από επιστημονικούς και φαρμακευτικούς οργανισμούς σε Βρετανία, ΗΠΑ και Καναδά, έσπευσε να απαντήσει με σχόλιό της η ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα. Κάνει λόγο για κατηγορίες «ομιχλώδεις», «αναπόδεικτες» και «απαράδεκτες». «Η προπαγανδιστική ατάκα αυτή συμπίπτει χρονικά με την επιτυχή ολοκλήρωση στη Ρωσία του πρώτου σταδίου των κλινικών δοκιμών του εμβολίου για Covid-19, που αναπτύχθηκε από το Εθνικό Ερευνητικό Κέντρο Επιδημιολογίας και Μικροβιολογίας "Ν. Γκαμαλέγια" (...) Η έγκριση του νέου εμβολίου μπορεί να γίνει ήδη τον Αύγουστο - Σεπτέμβριο του 2020, και η διανομή του να ξεκινήσει το αμέσως επόμενο διάστημα, δηλαδή μπορεί να αποτελέσει το πρώτο που θα κυκλοφορήσει παγκοσμίως και το πλέον αποτελεσματικό», προσθέτει. Τα παραπάνω είναι άλλη μια επιβεβαίωση ότι ο ανταγωνισμός για την ανάπτυξη και κατά προτεραιότητα εξασφάλιση του εμβολίου για τον κορονοϊό έχει πάρει «φωτιά». Επιβεβαιώνεται επίσης ότι η κούρσα για την ανάπτυξη, παραγωγή και πώληση του εμβολίου είναι μια αναμέτρηση γεωπολιτικής σημασίας μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Εμβόλιο για τον κορονοϊό μπορεί να βρεθεί, λοιπόν, αλλά θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης, κερδοφορίας και οξυμένων ανταγωνισμών. Εμβόλιο για τη θεραπεία από τον πραγματικό ιό, τον καπιταλισμό, τους ανταγωνισμούς και το κυνήγι του κέρδους, που σαρώνει τις λαϊκές ανάγκες, δεν υπήρξε ποτέ, ούτε πρόκειται να βρεθεί. Η γιατρειά είναι άλλη: Η ανατροπή του...

Γραφείο αντιπροσώπευσης στον Πειραιά άνοιξαν τα τουρκικά ναυπηγεία «Besiktas», και σύμφωνα με ενημέρωση Ελλήνων διπλωματών στην Αγκυρα, ο επικεφαλής των ναυπηγείων αναφέρθηκε στην επένδυση ως μια «πρώτη προσπάθεια επέκτασης εκτός των τουρκικών συνόρων». Επίσης ότι «η επιλογή του Πειραιά σηματοδοτεί τη βαρύτητα που αποδίδουν στην προσέγγιση της ελληνικής ναυτιλίας, με την ελπίδα τα ναυπηγεία τους να αποκτήσουν μερίδιο στις ναυπηγοεπισκευαστικές δραστηριότητες ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών». Γιατί μπορεί ο ένας «πόλος» των σχέσεων των αστικών τάξεων Ελλάδας - Τουρκίας να είναι αυτός των ανταγωνισμών για τις θαλάσσιες ζώνες και της αναζήτησης φόρμουλας συνεκμετάλλευσης, ο άλλος όμως περιλαμβάνει επιχειρηματικές συμφωνίες και deals που πατάνε στη φθηνή εργατική δύναμη, όπως αυτή διαμορφώνεται σε στρατηγικούς κλάδους, π.χ. ναυπηγοεπισκευή. Και με τους δύο «πόλους», χαμένοι παραμένουν οι εργαζόμενοι, είτε με τα παζάρια γύρω από τα κυριαρχικά δικαιώματα είτε με τις επιχειρηματικές «προσεγγίσεις». Οσο για τον τεράστιο πλούτο που παράγουν; Από μέσο ευημερίας για τους λαούς μετατρέπεται σε μόνιμη πηγή κινδύνων και δυστυχίας...

Τα «βελτιωμένα» προγράμματα «Ενεργητικών Πολιτικών Απασχόλησης» διαφημίζουν κυβέρνηση και ΟΑΕΔ, προαναγγέλλοντας 129.000 θέσεις εργασίας μέσω αυτών έως το τέλος του 2020. Η κυβέρνηση λέει μεγάλα λόγια για την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα «ανάχωμα» στην επέλαση της ανεργίας. Η πραγματικότητα αφορά τις γνωστές συνταγές «ανακύκλωσης της ανεργίας», αξιοποιώντας τους ανέργους ως πάμφθηνο και με ψαλιδισμένα δικαιώματα εργατικό δυναμικό. Τα ανάλογα σχέδια της κυβέρνησης αποτυπώνονται άλλωστε και στις προτάσεις της λεγόμενης «επιτροπής Πισσαρίδη». Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι καινούργιο. Ο «επαναπροσδιορισμός του επιχειρησιακού μοντέλου του ΟΑΕΔ», που ξεκίνησε το 2012 σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ολοκληρώθηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, περιλάμβανε ακριβώς τα ίδια συστατικά: Προγράμματα του ΟΑΕΔ άμεσα συνδεδεμένα με τις απαιτήσεις των εργοδοτών, μετατροπή των ανέργων σε ένα δυναμικό χωρίς καμία απαίτηση για μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, που θα λειτουργεί και ως μοχλός πίεσης για όλους τους εργαζόμενους. Θυμίζει ένα γνωστό σκετσάκι που κυκλοφορούσε την περίοδο της κρίσης, όπου δύο άνεργοι, ανταγωνιζόμενοι μπροστά στον εργοδότη για το ποιος θα προσληφθεί, έφταναν στο σημείο να πληρώνουν για να δουλέψουν! Η προστασία των ανέργων μπαίνει όλο και περισσότερο στο στόχαστρο ως «γραφειοκρατική επιδοματική πολιτική» και την ίδια στιγμή, κάτω από τον εύηχο τίτλο «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης», στήνεται σκλαβοπάζαρο, με την εργοδοσία να κοιτά τους ανέργους στα δόντια, όπως παλιά τους σκλάβους...