«Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, δεν είναι;». Η ...«αθώα» αυτή απορία εκφράζεται από ρωσικές διπλωματικές πηγές στην Αθήνα και έρχεται ως απάντηση σε ερώτημα που τίθεται τι θα πράξει η Μόσχα σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύρραξης. Για τη δε χλιαρή, όπως κρίνουν διάφοροι, αντίδραση της Ρωσίας στη μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί, Ρώσοι παράγοντες στην Αθήνα παραπέμπουν στην προηγούμενη αναγνώριση της αυτοκεφαλίας της Ουκρανικής Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, κρίνοντας ότι έγινε καθ' υπόδειξη των Αμερικανών, για να αδυνατίσει παραπέρα την ρωσική επιρροή στο Κίεβο. Οσο για την πώληση «S-400» στην Αγκυρα, την υπερασπίζονται, αντιτείνοντας ότι η Ελλάδα έχει «S-300», όπλο παρόμοιο όπως υποστηρίζουν, μαζί και άλλα σύγχρονα όπλα ρωσικής παραγωγής. Το νόημα; Θερίζεις ό,τι σπέρνεις... Ενα κουβάρι που μπλέκεται ολοένα και περισσότερο, όσο κλιμακώνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες από Λιβύη και Συρία μέχρι Μαύρη Θάλασσα και Καύκασο, για τον έλεγχο σε αγορές, πλουτοπαραγωγικές πηγές και διαύλους. Τα περί «πολυδιάστατης» πολιτικής, το παιχνίδι με αντιμαχόμενα ιμπεριαλιστικά κέντρα, η ταύτιση με ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, η αναγνώριση ως «εχθρών» των αντιπάλων των ΝΑΤΟικών «συμμάχων» μας... Ολα αυτά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τα πληρώνουν οι λαοί!

Η γερμανική εφημερίδα «Bild» σε χτεσινό της δημοσίευμα αναφέρει ότι η καγκελάριος Μέρκελ με παρέμβασή της απέτρεψε την τελευταία στιγμή μια στρατιωτική σύγκρουση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Το θέμα έγινε γαϊτανάκι στα ελληνικά ΜΜΕ και παρόλο που επίσημα διαψεύστηκε από γερμανικής πλευράς ότι Ελλάδα και Τουρκία βρέθηκαν στα πρόθυρα πολέμου, εντούτοις το Βερολίνο παραδέχτηκε την παρέμβασή του, της οποίας - θυμίζουμε - είχε προηγηθεί λίγες μέρες πριν πρωτοβουλία του για τριμερή συνάντηση. Είναι λοιπόν φανερό ότι η Γερμανία επιδιώκει όλο και μεγαλύτερο ρόλο στις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Οχι ότι ήταν απούσα από τις εξελίξεις και αντιπαραθέσεις, αλλά αυτό που φαινόταν το προηγούμενο διάστημα ήταν ότι παρακολουθούσε από κάποια απόσταση τις κινήσεις των ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας, Γαλλίας, Ισραήλ κ.ά. Τώρα, όμως, όλο και περισσότερο δίνει βάρος στις ευρωτουρκικές σχέσεις, μέσα στις οποίες εντάσσει και τα Ελληνοτουρκικά. Και μπορεί εδώ «δικοί μας» εκπρόσωποι της αστικής τάξης να χαίρονται για τις γερμανικές παρεμβάσεις, από την πλευρά του λαού όμως μάλλον θα πρέπει να υπάρξει ανησυχία. Γιατί όσο τα Ελληνοτουρκικά περιπλέκονται στο κουβάρι ευρύτερων ανταγωνισμών και αντιθέσεων στην περιοχή, τόσο μεγαλύτεροι είναι οι κίνδυνοι στους οποίους είναι εκτεθειμένοι οι λαοί, και ο δικός μας, κάτι που έχει διδάξει πολλές φορές τραγικά η Ιστορία.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε διεκδικεί και η Τουρκία ρόλο, με βάση το πολιτικό και στρατιωτικό της βάρος. Μιλώντας στο αμερικανικό περιοδικό «Politico», o Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου μνημόνευσε την πρόσφατη επισήμανση Μπορέλ ότι «η Ανατολική Μεσόγειος είναι περιοχή κρίσιμης σημασίας για την Ευρώπη», σημειώνοντας ότι το ίδιο ισχύει και για την Αγκυρα. Διαμαρτυρόμενος δε για τις «απαράδεκτες», «μαξιμαλιστικές» και «μονομερείς διεκδικήσεις» Ελλάδας και Κύπρου, περιέγραψε την ετοιμότητα της Αγκυρας για διάλογο και ταυτόχρονα εξέφρασε την απογοήτευσή της για «μια αναδυόμενη προσπάθεια εξύβρισης και απομόνωσης της Τουρκίας μέσω μη βιώσιμων πολιτικών», ενώ παρατήρησε ακόμα ότι «απογοητευτήκαμε από την πορεία των ενταξιακών μας διαπραγματεύσεων αλλά και την επομένη του αποτυχημένου πραξικοπήματος το 2016». «Δεν πρέπει να παρασυρθούμε από τη δίνη που μας φέρνει τον έναν απέναντι στον άλλον», συνέχισε ο Τούρκος ΥΠΕΞ και συμπλήρωσε: «Η Ευρώπη χρειάζεται εποικοδομητικές στρατηγικές, που θέτουν σε προτεραιότητα φόρμουλες συνεργασίας με την Τουρκία, αμοιβαίου οφέλους (win - win), αντί για αντιδραστικά βήματα σε βάρος της αλληλεγγύης της ΕΕ και στενόμυαλες προσδοκίες λίγων χωρών». Δεν κολλάνε άραγε όλα αυτά με τις επανειλημμένες δηλώσεις στελεχών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ότι η Τουρκία είναι «κρίσιμος εταίρος» στην περιοχή;