Οπως αποδείχτηκε, όμως, οι επιλογές της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας δεν ήταν αποτέλεσμα «άγνοιας» ή «κακών υπολογισμών», όπως προσπαθεί να τις παρουσιάσει η ίδια, αξιοποιώντας και τη «βολική» κριτική του ΣΥΡΙΖΑ περί «ανικανότητας» και «ανευθυνότητας». Αντίθετα, ήταν συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης να προσαρμόσει τα υγειονομικά πρωτόκολλα στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, όπως άλλωστε συνεχίζει να κάνει και τώρα, αρνούμενη να ικανοποιήσει τα αιτήματα και τις προτάσεις σωματείων και φορέων, επειδή έχουν «δημοσιονομικό κόστος» πέρα από τις «αντοχές της οικονομίας» και θα επιβάρυναν πολλαπλά το κεφάλαιο. Αντ' αυτού, όπως το καλοκαίρι, έτσι και τώρα, η κυβέρνηση δεν έχει σταματήσει να πιπιλάει την καραμέλα της «ατομικής ευθύνης» και να φορτώνει πότε στη νεολαία και πότε σε «απείθαρχους - ανεύθυνους πολίτες» το φταίξιμο της έξαρσης της πανδημίας.

«Από τη μία το ΚΚΕ απαιτεί την επίταξη του ιδιωτικού τομέα της Υγείας, αλλά από την άλλη κατηγορεί την κυβέρνηση για αυταρχισμό...». Το παραπάνω σχόλιο για τις θέσεις του Κόμματος έκανε δημοσιογράφος της ΕΡΤ, χτες, σε πρωινή εκπομπή. Το μάθαμε κι αυτό λοιπόν από την κρατική τηλεόραση: Οτι είναι «αυταρχικό μέτρο», και μάλιστα ανάλογο της απαγόρευσης των διαδηλώσεων (!), η έκτακτη ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας με κρεβάτια ΜΕΘ, χειρουργεία και κλινικές από τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό το αμίμητο επιχείρημα λέγεται την ίδια στιγμή που στο δημόσιο σύστημα Υγείας κόβονται σχεδόν όλα τα χειρουργεία με τραγικά αποτελέσματα σε ασθενείς διαφόρων χρόνιων νοσημάτων, ενώ στον ιδιωτικό τομέα οι ...δουλίτσες συνεχίζονται κανονικά με κρατική κάλυψη. Αρα, μάλλον για να μη θεωρηθεί ...αυταρχική η κυβέρνηση δίνει ένα σκασμό λεφτά στους μεγαλεμπόρους της Υγείας για να «αγοράσει» υπηρεσίες, αντί να επιτάξει - κυριολεκτικά - όλο τον ιδιωτικό τομέα, μπας και πάρει μια ανάσα το σύστημα Υγείας. Βέβαια, η επίταξη των ιδιωτικών μονάδων Υγείας δεν προϋποθέτει τον ...σοσιαλισμό, αλλά είναι ένα αυτονόητο μέτρο για να σωθούν ζωές τώρα. Είναι φανερό όμως ότι μόλις η συζήτηση για την αντιμετώπιση της πανδημίας φτάσει στο «διά ταύτα», σε αναγκαία μέτρα δηλαδή που πειράζουν έστω και μια τρίχα από τα κέρδη και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, τα αντανακλαστικά των κάθε είδους απολογητών αυτού του άθλιου συστήματος διεγείρονται και ο καθένας ξεσπαθώνει με τον τρόπο του απέναντι στις δίκαιες διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος, που υπερασπίζεται την υγεία και τη ζωή των λαϊκών οικογενειών. Ακόμα και με χοντροκοπιές ή ανοησίες.

Την ώρα που δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις δίνουν καθημερινά τη μάχη για την υγεία και τα δικαιώματα του λαού, την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτοί δοκιμάζονται, βλέποντας το εισόδημά τους να περικόπτεται δραστικά, την ώρα που οι άνεργοι εγκαταλείπονται στη μοίρα τους και η εργοδοσία αλωνίζει, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ανοίγει ...αλληλογραφία με την κυβέρνηση και της ζητάει να δείξει «ευαισθησία» απέναντι σε ομάδες εργαζομένων. Μούγκα για τη νέα επίθεση στο 8ωρο και την απεργία. Σιγή ιχθύος για το ρόλο της εργοδοσίας. Κουβέντα για την απεργία. Βέβαια, η στάση αυτή των εργατοπατέρων είναι πέρα για πέρα αναμενόμενη, όταν από την πρώτη στιγμή της πανδημίας έσπευσαν να «βάλουν πλάτη», καλώντας τους εργαζόμενους να κάνουν το ίδιο στην κυβέρνηση και στα αφεντικά «για να μοιραστούμε όλοι μαζί τα βάρη της υγειονομικής κρίσης». Τώρα, παραμονές της πανεργατικής απεργίας και ενώ η επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου δυναμώνει, η στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας είναι άλλη μια απόδειξη ότι αποτελεί τη μεγαλύτερη «εστία υπερμετάδοσης» ό,τι πιο σάπιου και διαλυτικού μπορεί να δηλητηριάσει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.