«Θεός σχωρέστον» τον ντελιβερά που παρασύρθηκε και σκοτώθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά «υπάρχει και μια συγκεκριμένη συμπεριφορά των διανομέων, για να τα λέμε (...) υπάρχουν φορές που πέφτουν πάνω σου». Μ' αυτόν τον χυδαίο τρόπο σχολίασε ο «πολύς» Αρης Πορτοσάλτε τον θάνατο του ντελιβερά στη Θεσσαλονίκη... Τα σχόλια περισσεύουν. Εκεί καταλήγεις άμα δουλειά σου είναι να ξεπλένεις διαρκώς τις ευθύνες κράτους και εργοδοσίας για τα πάντα και για τα εργατικά «ατυχήματα». Σε έναν κλάδο μάλιστα όπου είναι καθεστώς και απειλούν τη σωματική ακεραιότητα, ακόμα και τη ζωή χιλιάδων εργαζομένων πάνω στα μηχανάκια. Τα στοιχεία από τα απανωτά «ατυχήματα» βοούν και δικαιώνουν πέρα για πέρα τα αιτήματα των ντελιβεράδων να ενταχθούν στα ΒΑΕ, να υπογραφεί ΣΣΕ με αυξημένα μέτρα προστασίας υπ' ευθύνη της εργοδοσίας, να μη δουλεύουν σε επικίνδυνες καιρικές συνθήκες. Η απόρριψη αυτών των δίκαιων αιτημάτων από τους εργοδότες και το υπουργείο Εργασίας, σε συνδυασμό με τους νόμους που εντείνουν την εκμετάλλευση συνολικά των εργαζομένων, είναι το υπόβαθρο για τα συχνά «ατυχήματα» και τους ακόμα συχνότερους σοβαρούς τραυματισμούς ή και θανάτους. Για τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, όμως, οι ντελιβεράδες φταίνε που σκοτώνονται, επειδή προκαλούν την τύχη τους στον δρόμο!

Αλήθεια, δεν άκουσε τίποτα ο ...δημοσιογράφος για την πίεση που ασκούν στους εργαζόμενους τα αφεντικά να παραδώσουν γρήγορα την παραγγελία και να επιστρέψουν για την επόμενη, προκειμένου να βγάλουν τη δουλειά με λιγότερα άτομα; Δεν άκουσε τίποτα για τους «στόχους παραγωγικότητας» που επιβάλλουν οι μεγάλες εταιρείες στους «παπάκηδες», εντατικοποιώντας στο έπακρο τη δουλειά; Τα ξέρει αυτά ο Πορτοσάλτε, αλλά αναπαράγει τη άθλια εκδοχή της εργοδοσίας μετά από κάθε «ατύχημα»: Φταίει ο εργαζόμενος και «η κακιά η ώρα». Μήπως τα ίδια δεν ακούσαμε από μερίδα των ΜΜΕ και στο λιμάνι, αμέσως μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του Δ. Δαγκλή στις προβλήτες της COSCO; Είναι μια ολόκληρη «σχολή» όλοι αυτοί οι γυμνοσάλιαγκες που, μετά από κάθε έγκλημα στους χώρους δουλειάς, αναλαμβάνουν να «καθαρίσουν» το πεδίο από τα πειστήρια της ενοχής κράτους και εργοδοσίας για τους νεκρούς και σακατεμένους εργάτες.

Τι συμβαίνει στο λιμάνι μία βδομάδα τώρα, απ' όταν ο 45χρονος εργάτης έπεσε νεκρός στις προβλήτες της COSCO; «Αντιπαραθέσεις, κλιμακώσεις και εντάσεις χωρίς ουσία». Τι ευθύνεται για τον θάνατο του λιμενεργάτη; «Λάθη που υπάρχουν και γίνονται, αλλά ήρθε η στιγμή να τα αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί, εργαζόμενοι, σωματεία και διοίκηση των εταιρειών». Τι είναι η απεργία με την οποία οι εργαζόμενοι απαιτούν να πληρώσουν οι ένοχοι, να παρθούν τώρα ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής τους, τιμώντας αγωνιστικά τον νεκρό συνάδελφό τους; «Παραλογισμός που πρέπει να λάβει τέλος», επειδή «χάθηκαν ήδη πέντε μεροκάματα». Αυτές τις αθλιότητες διακινεί με ανακοινώσεις του ο εργοδοτικός συνδικαλισμός στο ΣΕΜΠΟ στο Ικόνιο, αναλαμβάνοντας δράση για να συκοφαντηθεί ο δίκαιος αγώνας που δίνουν εκατοντάδες εργαζόμενοι αυτές τις μέρες, ώστε να μπορούν να γυρνάνε σώοι και ασφαλείς στα σπίτια τους. Πρόκειται για τους περιθωριακούς εκπροσώπους του επονομαζόμενου «Συνδικάτου Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις προβλήτες 2 και 3 του Πειραιά», οι οποίοι με κάθε αφορμή επιβεβαιώνουν τον ρόλο τους στο πλευρό της εργοδοσίας. Οι εργαζόμενοι όμως τους έχουν πάρει χαμπάρι. Γι' αυτό συμμετέχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις που αποφασίζουν οι ίδιοι μέσα από συλλογικές διαδικασίες, με μπροστάρη την ΕΝΕΔΕΠ. Γι' αυτό δυναμώνουν ακόμα περισσότερο το σωματείο τους, στις εκλογές που ολοκληρώνονται αυτές τις μέρες, δίνοντας και μ' αυτόν τον τρόπο ηχηρή απάντηση στους κάθε λογής κολαούζους των εργοδοτών.