Από την πλευρά τους οι δήμοι δεν υλοποιούν μόνο αυτές τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις, αλλά έχουν για προτεραιότητα να εξειδικεύσουν τοπικά τη στρατηγική που στηρίζει τα κέρδη των ομίλων και ανάλογα κατευθύνουν τα κονδύλια, με τα σχολεία και τις άλλες λαϊκές ανάγκες να είναι μόνιμα στους «ριγμένους», ενώ η φορολογία απογειώνεται. Κανείς δεν είναι επομένως έξω από το κάδρο των πολιτικών ευθυνών για το έγκλημα στις Σέρρες. Γιατί κυβέρνηση, Περιφέρειες και δήμοι αποτελούν όψεις του ίδιου αντιλαϊκού κράτους, που είναι φιλικό με τα κέρδη και γι' αυτό εχθρικό προς τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας.
160 εκατομμύρια παιδιά αναγκάζονται να δουλεύουν παγκοσμίως, σύμφωνα με έρευνα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, ενώ σχεδόν τα μισά από αυτά απασχολούνται σε εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι εργαζόμενοι κάτω των 18 ετών υπολογίζονται στην Ελλάδα σε τουλάχιστον 70.000 με 100.000. Τα στοιχεία της Επιθεώρησης Εργασίας αναφέρουν μάλιστα ότι η εργασία ανηλίκων και ειδικά των εφήβων 16 - 17 ετών αυξήθηκε κατά 94% σε σχέση με πέρυσι, λόγω της μεγάλης ζήτησης στον Τουρισμό και στον Επισιτισμό! Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου τα αφεντικά προτιμούν να κολλάνε κάνα - δυο ένσημα τη βδομάδα από το να ρισκάρουν τα πρόστιμα για την αδήλωτη εργασία, ειδικά των νέων. Οσοι γνωρίζουν τον κλάδο του Επισιτισμού - Τουρισμού, όμως, καταλαβαίνουν ότι καμία ξαφνική πρεμούρα δεν έπιασε την εργοδοσία να εμφανίσει τη μαύρη εργασία που οργιάζει στα τουριστικά κάτεργα, με την ανοχή του κράτους. Αυτό που έσπρωξε ακόμα περισσότερα παιδιά να παλέψουν για το μεροκάματο πριν ακόμα τελειώσουν το σχολείο είναι το πετσοκομμένο λαϊκό εισόδημα. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, κράτος και εργοδοσία τα υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες, καθώς προσφέρουν πάμφθηνη εργασία για να συντηρείται το ...«θαύμα του Τουρισμού».
«Κοιλοπόνησε το βουνό και γέννησε ποντίκι» με τη διατύπωση που περιλήφθηκε τελικά στις υποσημειώσεις του αμυντικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ. «Πιστεύουμε ότι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να πραγματοποιούν μη εξουσιοδοτημένες υπερπτήσεις σε εναέριους χώρους άλλων ΝΑΤΟικών συμμάχων», είναι η φράση που χρησιμοποιεί το Κογκρέσο, την ώρα που η τουρκική επιθετικότητα οξύνεται, θέτοντας «επί του πεδίου» ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών. Κι όμως, αυτή η διατύπωση προβαλλόταν χτες από την ευρωατλαντική προπαγάνδα στη χώρα μας ως «χαστούκι» και... αυστηρή προειδοποίηση στην Τουρκία, προτού ο Λευκός Οίκος αποστείλει την επίσημη συμφωνία για τα F-16 στο Κογκρέσο. Προτού δηλαδή εξελιχθεί άλλος ένας γύρος στο ιμπεριαλιστικό παζάρι ΗΠΑ - Τουρκίας, που περιλαμβάνει και διευθετήσεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατ. Μεσογείου, σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Σ' αυτό το «παιχνίδι με τη φωτιά» καλούν τον λαό να αναζητήσει την «ειρήνη και την ασφάλεια» η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τα άλλα αστικά κόμματα που στοιχίζονται στην πολιτική της εμπλοκής. Μια ώρα αρχύτερα πρέπει ο λαός να τους γυρίσει την πλάτη, δυναμώνοντας την πάλη ενάντια στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τη συμμετοχή της χώρας σε αυτά.
Η «ιατρική βοήθεια στον θάνατο» είναι νόμιμη στον Καναδά από το 2016 για ασθενείς που πάσχουν από ανίατες νόσους. Φέτος, με νέο νόμο, επεκτάθηκε το ...«δικαίωμα» και σε άτομα που ζουν με εξουθενωτικές αναπηρίες ή πόνο, ακόμα κι αν η ζωή τους δεν διατρέχει άμεσο κίνδυνο. Μια γυναίκα που βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο λόγω σοβαρής κάκωσης του νωτιαίου μυελού, βετεράνος των Ενόπλων Δυνάμεων και παραολυμπιονίκης, κατήγγειλε πρόσφατα ότι κρατικός υπάλληλος, απαντώντας στο αίτημά της να εγκατασταθεί ανελκυστήρας στο σπίτι της από την κρατική υπηρεσία υποστήριξης βετεράνων, της αντιπρότεινε να της εξασφαλίσει «ιατρική βοήθεια στον θάνατο»! Η ασθενής ανέφερε ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι στην ίδια θέση με αυτήν, που επίσης τους προτάθηκε η ευθανασία. Οι συγκεκριμένες καταγγελίες επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες ότι η επέκταση των «δικαιούχων» σε υπηρεσίες υποβοήθησης του θανάτου έγινε με σκοπό το κράτος να απαλλαχτεί από ακριβές θεραπείες και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, που απαιτούνται συνήθως για ασθενείς με βαριές και χρόνιες παθήσεις. Οπως δείχνει όμως το παράδειγμα της Καναδής παραολυμπιονίκη, δεν πείθονται όλοι για την ...αποτελεσματικότητα της πολιτικής του «κόστους - οφέλους» στην Υγεία και στην Πρόνοια, που υλοποιούν όλα ανεξαιρέτως τα κράτη και οι κυβερνήσεις. Οπότε, μάλλον θα πρέπει να σκεφτούν κάτι πιο «δραστικό». Οπως έναν σύγχρονο Καιάδα, ως επισφράγισμα της σαπίλας ενός συστήματος που αντιμετωπίζει ως «βάρος» τους χρόνια πάσχοντες και την Υγεία του λαού.