«Απεταξάμην» κάθε εμπλοκή στο έγκλημα λέει η «Hellenic Train», κάνοντας μπαλάκι τις ευθύνες με τον ΟΣΕ. Οπως είπε ο διευθύνων σύμβουλος του ιταλικού μονοπωλίου, «η "Hellenic Train" ασχολείται με τις μεταφορές επιβατών και εμπορευμάτων και ως σιδηροδρομική εταιρεία που λειτουργεί σε υποδομή την οποία διαχειρίζεται τρίτος, βρίσκεται σε επαφή με τον διαχειριστή της υποδομής για όλες τις κατάλληλες αναφορές (...) Δεν εμπλέκεται στη διαχείριση της υποδομής ούτε στη συντήρησή της ούτε στην κυκλοφορία». Οσο για τα συστήματα ασφαλείας, εκεί γίνεται ακόμα πιο κυνικός: «Τα τρένα μας κινούνται σε πλήρη συμμόρφωση με τους κανόνες του συστήματος που χρησιμοποιείται στους σιδηροδρόμους που πληρούν τα κριτήρια που προβλέπονται από τους Εθνικούς Οργανισμούς Τυποποίησης και μετά από πιστοποίηση από τη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμου». Με άλλα λόγια, «μη μου ...τα κέρδη τάραττε»!

«Και βασικός μας στόχος - ό,τι πιο προοδευτικό μπορεί να πει κανείς σε μια χώρα που εξέρχεται από μια τόσο τρομερή κρίση - είναι η στρατηγική για τη δημιουργία θέσεων εργασίας». Αυτά έλεγε το 2017 ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, όταν «έδινε τα χέρια» με τον τότε πρωθυπουργό της Ιταλίας για την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, βαφτίζοντας «το κρέας ψάρι» και παρουσιάζοντας ως «ό,τι πιο προοδευτικό» την περαιτέρω «απελευθέρωση» των συγκοινωνιών στο όνομα της δημιουργίας θέσεων εργασίας. Το ψέμα βέβαια είχε και πάλι κοντά ποδάρια, αφού «πακέτο» με την ιδιωτικοποίηση και την «απελευθέρωση» πήγαν οι απολύσεις και οι μετατάξεις, με αποτέλεσμα τα τεράστια κενά στη λειτουργία του δικτύου. Αλλη μια διάψευση δηλαδή του μύθου ότι οι επενδύσεις δημιουργούν «πολλές και καλές» θέσεις δουλειάς, όπως λέει και η σημερινή κυβέρνηση. «Πακέτο» με την «απελευθέρωση» πήγε επίσης η εντατικοποίηση, μεταξύ άλλων με τις ευρωενωσιακές Οδηγίες για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, που πρωτοεφαρμόστηκαν στον ΟΣΕ με την 9ήμερη εργασία χωρίς ρεπό, επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώνοντας ότι το «επιχειρηματικό κλίμα» προϋποθέτει ένταση της εκμετάλλευσης. Τελικά, για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι καμία σχέση δεν έχει η «πρόοδος» με τους στόχους του κεφαλαίου, που υπηρετούν ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Κι αυτό είναι το συμπέρασμα όχι μόνο για το χτες, αλλά κυρίως για το σήμερα και το αύριο, τώρα που «ξεσκονίζονται» και πάλι τα φούμαρα περί «προοδευτικών» κυβερνήσεων στο έδαφος του καπιταλισμού.

Η διάσπαση του σιδηροδρομικού έργου στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης», πέρα από την παράδοση των «φιλέτων» στα μονοπώλια και την απαλλαγή τους από κάθε ευθύνη για τις πανάκριβες υποδομές, αποτελεί και ένα πρώτης τάξης άλλοθι συγκάλυψης και διάχυσης των ευθυνών για την επικίνδυνη κατάσταση στον σιδηρόδρομο. Κι έρχεται από πάνω μια «Ανεξάρτητη Αρχή» - φερετζές για να κλείσει το καπάκι του υπονόμου, που τόσο βίαια άνοιξε με το δυστύχημα στα Τέμπη. Μόνο που ο λαός δεν πρόκειται να ψάχνει «ψύλλους στ' άχυρα» στον λαβύρινθο της ιδιωτικοποίησης για να βρει τον ένοχο για το έγκλημα. Το «όνομά» του είναι «στρατηγική της απελευθέρωσης» και μπορεί εύκολα να τον αναγνωρίσει κανείς σε κράτος, ΕΕ, κυβερνήσεις και μονοπωλιακούς ομίλους, που συνθλίβουν την ανάγκη του για σύγχρονες, φτηνές και ασφαλείς μεταφορές.