Τελικά, όσο «ξεθυμαίνει» η βαβούρα για το σχέδιο «Δήμητρα» του Βαρουφάκη, τόσο αποκαλύπτεται πόσο μούφα είναι ο «αντισυστημισμός» και η «ρήξη» την οποία προπαγανδίζουν. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του ΜέΡΑ25, «ένας υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να έχει σχέδιο για το τι θα γίνει αν καταρρεύσουν οι τράπεζες, όπως έγινε με την Credit Suisse (...) Είναι το σχέδιο που έχει και η Bundestag σε περίπτωση που η Γερμανία χρειαστεί να περάσει σε άλλο νόμισμα. Κάθε χώρα της ΕΕ - πλην της Ελλάδας - έχει σχέδιο για μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, όπως το υπουργείο Αμυνας έχει σχέδιο για το τι θα κάνει αν μπουν ξένα στρατεύματα». Με άλλα λόγια, το σχέδιο «Δήμητρα» είναι εργαλείο διαχείρισης της κατάρρευσης των τραπεζών, στο ενδεχόμενο μιας νέας κρίσης. Οπως ο ίδιος το περιγράφει, «είναι ένα σύστημα που θα έπρεπε να έχει κάθε ευρωπαϊκή χώρα, όχι για να βγεις από το ευρώ, αλλά γιατί δίνει βαθμούς ελευθερίας στο κράτος, μειώνει το κόστος των συναλλαγών και σε εξασφαλίζει σε περίπτωση τραπεζικής κρίσης». Προχτές, μάλιστα, εγκαλούσε την ΕΚΤ επειδή «αντέγραψε» το δικό του σχέδιο!
Το βέβαιο είναι πως είτε με «Δήμητρα» είτε χωρίς, με ευρώ ή ...συναλλαγματικές των τραπεζών, ο λαός θα συνεχίσει να μετράει τη φτώχεια του και το κεφάλαιο τα κέρδη. Οι αυταπάτες που σερβίρουν ξαναζεσταμένες στον λαό, ότι μπορεί με διάφορα «κόλπα» (τα οποία είναι μάλιστα γνωστά σε όλες τις κυβερνήσεις και τα επιτελεία του κεφαλαίου!) «να τη βγάλει καθαρή» σε μια επόμενη κρίση, ή να πάρει «ανάσες» από την ακρίβεια, χωρίς να πληρώσει το κεφάλαιο και χωρίς πραγματική ρήξη με την πολιτική του, έχουν ξοφλήσει από τότε που ο Βαρουφάκης και οι σημερινοί συνοδοιπόροι του (ΛΑΕ κ.λπ.) υπήρξαν κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Περιθώρια για νέες αυταπάτες και απογοητεύσεις δεν υπάρχουν για τον λαό και τους νέους. Τα κόλπα τους δοκιμάστηκαν και αποδείχθηκε ότι οδηγούν από άλλο δρόμο στον συμβιβασμό και στην ενσωμάτωση, με όση «αντισυστημική» χρυσόσκονη κι αν τα πασπαλίζουν.
«Δεν θα πρέπει να μας φοβίζει η ενεργή συμμετοχή για τυχόν απώλειες. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις αποτελούν εργαλείο εξωτερικής πολιτικής... Κι επειδή, ξέρετε, πολλή συζήτηση είχε γίνει μετά τις συμφωνίες με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία για "ισραηλοποίηση", τα σοβαρά κράτη διεξάγουν και πολεμικές επιχειρήσεις για τον απεγκλωβισμό των πολιτών τους». Τα παραπάνω έλεγε το βράδυ της Δευτέρας σε εκπομπή ο Λ. Τζούμης, αντιστράτηγος ε.α. (ο οποίος μεταξύ άλλων είχε διατελέσει και αντιπρόσωπος της Ελλάδας στις ΝΑΤΟικές επιτροπές για την πολιτική προστασία, δείχνοντας και το πραγματικό περιεχόμενο που δίνουν οι ΝΑΤΟικοί σε αυτές), κάνοντας «μαλάξεις» για ενεργότερη πολεμική εμπλοκή στο Σουδάν και όχι μόνο. Την ίδια μέρα ο Δένδιας έλεγε στο συμβούλιο των Ευρωπαίων ΥΠΕΞ ότι η ΕΕ έμεινε «μετεξεταστέα» στο Σουδάν και αναντίστοιχη με τα όσα ψηφίζει σε κείμενα όπως η «Στρατηγική Πυξίδα», που ζητάνε επιτάχυνση των επεμβάσεων της ΕΕ όπου Γης, με ακόμα μεγαλύτερες ταχύτητες και «αυτονομία». Και δυο μέρες πριν ο Τσίπρας έλεγε στον Σολτς ότι η Ελλάδα με ΣΥΡΙΖΑ θα ξαναγίνει «πυλώνας» για τα ευρωατλαντικά σχέδια στην περιοχή. Να λοιπόν μερικά από τα ζητήματα με τα οποία θα βρεθεί αντιμέτωπος ο λαός την επομένη των εκλογών και για τα οποία κανείς τους δεν μιλάει: Το κοινό πρόγραμμα της παραπέρα εμπλοκής στους πολέμους και τις επεμβάσεις, που όλοι τους υπηρετούν, πρέπει να γίνει για τον λαό ένα ακόμα κριτήριο ενίσχυσης του ΚΚΕ.
Ο μέσος πραγματικός μισθός μειώθηκε κατά 7,4% στην Ελλάδα το 2022, αφού η ονομαστική αύξηση του μέσου μεικτού μισθού ήταν μόλις 1,5% και ο επίσημος ετήσιος πληθωρισμός «έτρεξε» με 9,7%! Αυτά αναφέρει σε έκθεσή του (Taxing Wages) ο ΟΟΣΑ, από την οποία προκύπτει επίσης ότι η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος για τον λαό δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Στη χώρα μας, επίσης, πάνω από το 1/3 του εισοδήματος των μισθωτών πηγαίνει σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Τα στοιχεία αυτά κάνουν «σκόνη» την προπαγάνδα της κυβέρνησης ότι αύξησε τους πραγματικούς μισθούς. Αποκαλύπτει ταυτόχρονα ότι είναι ...άνευ αντικειμένου αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που υπόσχεται πιο «δίκαιους» μισθούς, με τα ίδια εργαλεία (βλέπε νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου) και με τους ίδιους περιορισμούς (βλέπε ανταγωνιστικότητα, παραγωγικότητα, δημοσιονομική σταθερότητα) που έδωσε «αυξήσεις» και η ΝΔ. Εν ολίγοις, μόνο παραπέρα μείωση του πραγματικού εισοδήματος μπορεί να περιμένει ο λαός, αν την επόμενη μέρα δεν είναι ο ίδιος πιο δυνατός και πιο αδύνατοι αυτοί που τον καταδικάζουν στη φτώχεια.