Ενα ακόμα εργατικό «ατύχημα» στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, με θύμα αυτήν τη φορά έναν εργαζόμενο που του κόπηκε το δάχτυλο, δουλεύοντας την Κυριακή των εκλογών. Η κατάσταση σημαίνει κυριολεκτικά συναγερμό, καθώς μετά το θανατηφόρο, ακολούθησαν πολλοί ακόμα τραυματισμοί εργαζομένων, που θα μπορούσαν να αποδειχτούν μοιραίοι, προειδοποιώντας για το επόμενο μεγάλο κακό, που, όπως όλα δείχνουν, δυστυχώς δεν θα αργήσει. Ο λόγος δεν είναι άλλος από τη μεγάλη εντατικοποίηση της δουλειάς, σε συνδυασμό με τα ελλιπέστατα μέτρα ασφάλειας και τους ελέγχους «στη χάση και στη φέξη», πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες, ειδικά τώρα που τα σφυριά στη Ζώνη βαράνε ακατάπαυστα για τις ανάγκες των εφοπλιστών. Οι οργανωμένες αντιδράσεις των συνδικάτων και η συσπείρωση των εργαζομένων στα σωματεία τους, για τη διεκδίκηση εδώ και τώρα καλύτερων συνθηκών δουλειάς, αύξηση των ελέγχων, είναι η μοναδική «ασπίδα προστασίας» και το μόνο αποτελεσματικό όπλο στη φαρέτρα τους. Την επόμενη μέρα θα έχουν απέναντί τους μια πιο επιθετική κυβέρνηση και εργοδοσία κι εκεί είναι που θα επιβεβαιωθεί η μεγάλη αξία της ενίσχυσης του ΚΚΕ, που βρίσκεται σταθερά κι αταλάντευτα στο πλευρό τους.

Την πρωτιά ανάμεσα σε όλες τις χώρες της ΕΕ έχει η Ελλάδα, σε ό,τι αφορά την εκταμίευση δόσεων από το Ταμείο Ανάκαμψης, ως ποσοστό του ΑΕΠ. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα έχει εκταμιεύσει 11,1 δισ. ευρώ μέσα σε μόλις 1,5 χρόνο, απ' όταν η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε το σχέδιό της στην Κομισιόν. Ομως, ο ενάμισης χρόνος που έφερε την «πρωτιά», ήταν χρόνος άγριας επίθεσης στον λαό και στα δικαιώματά του, με εκατοντάδες προαπαιτούμενα που ψηφίστηκαν στη Βουλή, πολλά απ' αυτά με τις ψήφους και των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ. Επίσης, η πρωτιά για την οποία πανηγυρίζουν τα επιτελεία, δεν είναι καθόλου για τον λαό, αλλά μόνο για το κεφάλαιο, στο οποίο καταλήγουν τα δισ. ευρώ των επιδοτήσεων και των φτηνών δανείων, όταν, για παράδειγμα, τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν δύο και τρεις δόσεις παραπάνω τον χρόνο για τα δάνεια, εξαιτίας της αύξησης των επιτοκίων. Μιλάμε δηλαδή για μια «ματωμένη» πρωτιά, για την οποία πανηγυρίζουν οι λίγοι σε βάρος των πολλών. Αυτήν ακριβώς την αντιλαϊκή πολιτική διαβεβαίωσε ότι θα συνεχίσει και θα επιταχύνει η ΝΔ, ως κυβέρνηση. Πάνω από 350 προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης είναι μπροστά, για να συνεχίσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι να απολαμβάνουν την πρωτιά σε φτηνό χρήμα για τις κερδοφόρες επενδύσεις τους. Γι' αυτό, καμιά αναμονή στην οργάνωση του αγώνα. Με το ΚΚΕ πιο ισχυρό, από σήμερα κιόλας, η νέα κυβέρνηση και όσοι στηρίζουν την πολιτική της, θα βρίσκουν μπροστά σε κάθε βήμα τους τους μαχητικούς αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και του λαού.

Στο διάγγελμά του για την «ανταρσία» Πριγκόζιν το περασμένο Σάββατο, ο Πούτιν δεν έχασε την ευκαιρία να χύσει αντικομμουνιστικό δηλητήριο, παραλληλίζοντας τη στάση του ιδιωτικού στρατού «Wagner» και της ηγεσίας του με τη μεγάλη Σοσιαλιστική Επανάσταση, τον Οκτώβρη του 1917. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μιλώντας για «προδοσία» και «προδότες», παρουσίασε τους μπολσεβίκους επαναστάτες να ρίχνουν «πισώπλατη μαχαιριά» στην τσαρική Ρωσία, ενώ αυτή συμμετείχε στον Α' Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο. Κανέναν δεν εκπλήσσουν οι ανιστόρητοι και χυδαίοι παραλληλισμοί. Αντίθετα, επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά ότι ο αντικομμουνισμός είναι «εκ των ων ουκ άνευ» στην πολιτική της σύγχρονης καπιταλιστικής Ρωσίας και ότι όποια επίκληση στο ηρωικό παρελθόν της ΕΣΣΔ δεν είναι τίποτα άλλο παρά καμουφλάζ για τη στράτευση του λαού στα σχέδια και τους ανταγωνισμούς της ρωσικής αστικής τάξης. Αυτής δηλαδή που επεδίωξε την ανατροπή του σοσιαλισμού στην πρώην ΕΣΣΔ, σε συνεργασία με τη Δύση, της οποίας θυμίζουμε ότι ο Πούτιν υπήρξε το αγαπημένο παιδί για πολλά χρόνια μετά την αντεπανάσταση. Ο αντικομμουνισμός που κλιμακώνεται και στα δύο στρατόπεδα του ιμπεριαλιστικού πολέμου φανερώνει όμως και κάτι άλλο. Οτι «το φάντασμα του κομμουνισμού πλανάται», παρά τον πολύ αρνητικό συσχετισμό, ως μόνη διέξοδος από το σύστημα του πολέμου και της φτώχειας!