Η κοροϊδία πάει σύννεφο για τον φόρο 15% που ανακοίνωσε η κυβέρνηση σε πολυεθνικές επιχειρήσεις και ομίλους με τη μεγαλύτερη κερδοφορία. Την ώρα που ο προϋπολογισμός προβλέπει πρόσθετους φόρους 6,2 δισ. ευρώ, με το συντριπτικό κομμάτι να αφορά ξανά τα λαϊκά στρώματα, το μέτρο που εξαγγέλλει η κυβέρνηση θα αποδώσει έως 80 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της. Πρόκειται δηλαδή για ένα απλό φιλοδώρημα από τους ομίλους που έχουν τεράστια κερδοφορία και μεγάλο κύκλο εργασιών. Αν υπολογιστεί ότι ο φόρος αφορά 20 περίπου ελληνικούς ομίλους και λιγότερες από 1.000 θυγατρικές πολυεθνικών, με μια απλή διαίρεση προκύπτει ότι κάθε επιχείρηση θα δώσει κατά μέσο όρο το ...υπέρογκο ποσό των 84.000 ευρώ! Φυσικά, δεν τους έπιασε ο πόνος να φορολογήσουν έστω και ελάχιστα το μεγάλο κεφάλαιο. Πραγματικός στόχος είναι να αμβλύνουν τη λαϊκή αγανάκτηση για τη φορολογική ασυλία και τις φοροαπαλλαγές των μεγάλων ομίλων, την ώρα που τα νοικοκυριά στενάζουν από τη φοροαφαίμαξη και την ακρίβεια. Ταυτόχρονα, συμμορφώνουν τη νομοθεσία με τις Οδηγίες της ΕΕ για «εξισορρόπηση του φορολογικού ανταγωνισμού». Κατά τ' άλλα, θυμίζουμε ότι μόλις πρόσφατα η κυβέρνηση νομοθέτησε τη μείωση του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίων από 0,5% σε 0,2% και τη μείωση κατά 50% του φόρου χρηματιστηριακών συναλλαγών, ενώ ισχύουν στο ακέραιο συνολικά οι φοροαπαλλαγές, τα προνόμια και τα διάφορα παραθυράκια που απολαμβάνουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι με όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις.

Φτωχότεροι κατά 22,5% είναι οι Ελληνες σε σχέση με το 2009, σύμφωνα με την ΕΚΤ, ενώ «σταθερά» και αυξανόμενα το πλουσιότερο 5% έχει στα χέρια του πάνω από το 1/3 του πλούτου και το φτωχότερο 50% μόλις το 10%. Οι δείκτες αυτοί, βέβαια, αποτυπώνουν μια πτυχή μόνο των ταξικών ανισοτήτων και του «χάους» που διαρκώς μεγαλώνει ανάμεσα στις ανάγκες των πολλών και τον πλούτο που συσσωρεύουν οι λίγοι. Αν κάτι προκύπτει πάντως ως συμπέρασμα, είναι ότι «έπιασαν τόπο» τα μνημόνια, τα εκατοντάδες αντεργατικά μέτρα, το πάγωμα των Συλλογικών Συμβάσεων, οι «υποκατώτατοι» μισθοί και οι νόμοι Βρούτση - Αχτσιόγλου, οι πλειστηριασμοί και τα ξεσπιτώματα, για να θωρακιστούν τα κέρδη μιας χούφτας ομίλων. Ενδιαφέρον όμως έχει και το εξής στοιχείο: Τώρα που η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ λένε με μια φωνή πως μετά την ...προσωρινή «ανωμαλία», «ήρθε η ώρα να γίνουμε Ευρώπη», οι ταξικές ανισότητες στην ΕΕ γίνονται ακόμα μεγαλύτερες, με το πλουσιότερο 5% να κατέχει το 41,5% του πλούτου και το φτωχότερο 50% μόλις το 5%! Σα να λέμε δηλαδή «και πού 'σαι ακόμα», όσο κλιμακώνεται η αντιλαϊκή σκυταλοδρομία στις πλάτες του λαού.

«Τα νέα μέτρα έχουν στόχο να αντιμετωπίσουν χρόνιες στρεβλώσεις που έχουν συσσωρευτεί στην ελληνική αγορά», λέει τώρα η κυβέρνηση - για τη μέχρι χτες «εισαγόμενη ακρίβεια» - προσθέτοντας ότι στόχος είναι «να διασφαλίσουν την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς». Ακόμα όμως και οι αστειότητες που ανακοίνωσε χτες - όντως μια τρύπα στο νερό - το μόνο που θα κάνουν είναι να ενισχύσουν την πηγή του προβλήματος, την ίδια δηλαδή την αγορά και τη λειτουργία της! Σε αυτήν οφείλεται - και όχι σε κάποια υποτιθέμενη «παρέκκλιση» - η εκτόξευση των τιμών για να διασφαλιστούν τα κέρδη των ομίλων, των μεγαλεμπόρων και βιομηχάνων. Σε αυτήν οφείλονται οι «τιμές Ελβετίας» στην Ελλάδα, ελέω «εξαγωγικού προσανατολισμού». Σε αυτήν και όλα όσα φορτώνονται στις τιμές, όπως η πανάκριβη «πράσινη» και «απελευθερωμένη» Ενέργεια. Αυτήν ακριβώς την πηγή του προβλήματος προσπαθούν να κρύψουν και οι ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, που έσπευσαν χτες με άσφαιρα πυρά να ζητήσουν «ελέγχους» και «πρόστιμα», για μια υποτιθέμενη «σύγκλιση με τις τιμές στην υπόλοιπη ΕΕ», που έτσι κι αλλιώς καλπάζουν. Αυτήν την «πηγή», στην πραγματικότητα τα κέρδη των ομίλων, πρέπει να βάλουν στο στόχαστρο οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, κατάργηση των άδικων έμμεσων φόρων, του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, των ειδικών φόρων σε ρεύμα και καύσιμα. Μόνο αν χάσουν οι όμιλοι μπορεί να πάρει ανάσα ο λαός.