Αλήθεια, οι «βολεμένοι καταναλωτές» φταίνε και για τον πακτωλό κερδών που έχουν βγάλει οι όμιλοι των σούπερ μάρκετ δύο χρόνια τώρα, ή για τα υπερέσοδα από ΦΠΑ και άλλους φόρους κατανάλωσης, που στραγγίζουν το λαϊκό εισόδημα; Αυτοί φταίνε που ο μισθός τελειώνει στις 19 του μήνα, που πληρώνουν ασταμάτητα για την Υγεία και την Παιδεία, για κάθε τους ανάγκη; Πόσες ακόμα γελοιότητες θα επιστρατεύσουν εκεί στην κυβέρνηση προκειμένου να πετάξουν από πάνω τους την ευθύνη για την εκτίναξη του κόστους ζωής; Ο,τι και να κάνουν, δεν μπορούν να κρυφτούν. Και θα το καταλάβουν ακόμα καλύτερα στις 28 Φλεβάρη, με τη μεγάλη πανεργατική απεργία που ετοιμάζουν τα συνδικάτα ενάντια στην πολιτική της ακρίβειας, για την ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος και για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς.

«Προσέξτε, το ΚΚΕ μιλάει για "δικαιώματα του παιδιού"... Αυτό δεν είναι κλασικό επιχείρημα της ελληνικής δεξιάς;». Αυτή η ατάκα είναι μία από τις πολλές που ακούγονται και γράφονται ενάντια στη θέση που διατυπώνει το Κόμμα για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Ο δημοσιογράφος που μέσα στην εμπάθειά του πέταξε το εν λόγω μαργαριτάρι, προφανώς θεωρεί «συντηρητισμό» το να μιλάει κανείς για δικαιώματα του παιδιού και «προοδευτικό» το να ξεμπερδεύει το κράτος με κάθε έννοια στήριξης της παιδικής μέριμνας. Εκτός απ' αυτό, όμως, πρέπει να προβληματίσει η ευκολία με την οποία τέτοιες φωνές ωραιοποιούν την ακροδεξιά, αποδίδοντάς της γνωρίσματα με θετικό φορτίο, με τα οποία δεν έχει καμία σχέση! Ο ίδιος μάλιστα σχεδόν ...σοκαρίστηκε διαβάζοντας στην Απόφαση του ΚΚΕ ότι η αναγνώριση της μητρότητας θεωρείται «κατάκτηση» της ανθρωπότητας. Εμείς απλά να θυμίσουμε ότι αυτοί που αναγουλιάζουν με τη μητρότητα ως «κατάκτηση» είναι συνήθως οι μεγαλοεργοδότες, κι αυτό το ξέρει καλά κάθε νέα γυναίκα που άκουσε το αφεντικό της να την ρωτά «αν σκοπεύει να μείνει έγκυος». Οσοι λοιπόν θεωρούν παρωχημένη έννοια τη μητρότητα και όσα απορρέουν από αυτή, ας το πουν στις εργαζόμενες μητέρες και στο γυναικείο κίνημα, που διεκδικούν άδειες, επιδόματα και άλλα μέτρα προστασίας, σε σύγκρουση με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις. Εκτός αν προτιμούν τις γυναίκες στο σπίτι να γεννούν, χωρίς πολλά πολλά δικαιώματα, ή το πολύ να παίρνουν τα «τσεκ» πουλώντας τη μήτρα τους σε πλούσια ζευγάρια...

Κι άλλο «πράσινο» ρεκόρ κατέγραψε η ηλεκτροπαραγωγή στη χώρα μας το 2023. Η παραγωγή Ενέργειας από φωτοβολταϊκά, αιολικά και υδροηλεκτρικά ξεπέρασε το 57% επί του συνόλου, αφήνοντας πολύ πίσω τον λιγνίτη, ακόμα και το φυσικό αέριο. Θα περίμενε κανείς, λοιπόν, με τέτοιες επιδόσεις στους «πράσινους» στόχους, αυτές να αποτυπωθούν και στους λογαριασμούς του ρεύματος. Και αφού - όπως μας έλεγαν - ο λιγνίτης είναι πανάκριβος, εξαιτίας και του εμπορίου ρύπων, τώρα που «απαλλαχτήκαμε» να φτηνύνει το ρεύμα, κάτω και από τις τιμές που το πληρώναμε επί κραταιάς λιγνιτοπαραγωγής. Τζίφος όμως η δουλειά. Το «πράσινο» ρεύμα φτάνει στα σπίτια μας πανάκριβο, αποδίδοντας τεράστια κέρδη στους ενεργειακούς ομίλους και στις εταιρείες - παρόχους, που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, ακριβώς επειδή βλέπουν κερδοφόρες προοπτικές στην αγορά. Η «πράσινη» Ενέργεια είναι ακόμα πιο ακριβή και περισσότερα νοικοκυριά αντιμετωπίζουν το φάσμα της ενεργειακής φτώχειας. Δεν έφταιγε λοιπόν ο «ρυπογόνος» λιγνίτης για το πανάκριβο ρεύμα. Φταίει ότι οι πηγές και τα μέσα ηλεκτροπαραγωγής βρίσκονται στα χέρια των μονοπωλίων, στο πλαίσιο μιας οικονομίας που λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος και όχι τις λαϊκές ανάγκες σε φτηνή, «καθαρή» και επαρκή Ενέργεια. Εκεί ...βραχυκυκλώνει η υπόθεση για τα νοικοκυριά, εκεί πρέπει και ο λαός να κατευθύνει την πάλη του.