Παρακολουθώντας τη ραγδαία στρατιωτική εξέλιξη της Ρωσίας και την οικονομική - στρατιωτική άνοδο της Κίνας, αλλά και το υπό διαμόρφωση ευρασιατικό ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, το ΝΑΤΟ και τα γεράκια του ξέρουν καλά πως η αντιπαράθεση για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα έχει περάσει σε άλλη φάση και το ίδιο πρέπει να κάνει η πολεμική προετοιμασία τους. Προαναγγέλλουν γενικευμένη ανάφλεξη του πολέμου και εκβιάζουν τους λαούς να αποδεχτούν ακόμα μεγαλύτερες θυσίες για την αύξηση των πολεμικών δαπανών. Χυδαία και ωμά, ο Ρούτε υποδεικνύει να χρησιμοποιηθεί «ένα μέρος» των (πετσοκομμένων έτσι κι αλλιώς) «κοινωνικών δαπανών» για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Η απάντηση πρέπει να είναι ένα ξεκάθαρο «όχι»! Οχι στις πολεμικές δαπάνες, όχι κρέας οι λαοί για τα κανόνια της αστικής τάξης, όχι στο σφαγείο του ιμπεριαλιστικού πολέμου τους, ούτε στον βούρκο της «ειρήνης» τους, με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών.

«Επιφυλάξεις» εκφράζει με ανακοίνωσή της η Νέα Αριστερά για την πρόταση της επόμενης επικεφαλής της αμερικάνικης πρεσβείας στην Αθήνα, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ. Ο λόγος που η Γκίλφοϊλ δεν τους γεμίζει το μάτι, είναι ότι «σε μια κρίσιμη συγκυρία με συνεχώς αυξανόμενες πολεμικές συγκρούσεις στην ευρύτερη περιοχή μας, θα περίμενε κανείς την τοποθέτηση μιας προσωπικότητας με βαθιά γνώση της περιοχής και της χώρας μας». Αντίθετα, ο Τραμπ αποφάσισε να στείλει την Γκίλφοϊλ, «πρόσωπο παντελώς άσχετο με τον κόσμο των διεθνών σχέσεων, που από ό,τι φαίνεται το μοναδικό του προσόν είναι η φανατική στήριξη του νέου Προέδρου». Μάλιστα, η Νέα Αριστερά αναμένει και τα υπόλοιπα κόμματα της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης» να εκφράσουν «μια γόνιμη επιφυλακτικότητα απέναντι στις επιλογές του νέου Αμερικανού Προέδρου»! Ωραία «διλήμματα» βάζει η Νέα Αριστερά στον λαό! Ασχετη ή σχετική με την περιοχή η νέα πρέσβειρα; Σωστή ή λάθος η επιλογή του νέου Προέδρου; Πέρα από το να «καρφώνονται» ότι κάτι καλό περιμένουν από την αμερικανική παρουσία στη χώρα μας, το κάνουν ακόμα χειρότερο, δείχνοντας την προτίμησή τους σε μια προσωπικότητα αντίστοιχη του «μπαρουτοκαπνισμένου» στην Ουκρανία και σε άλλες «θερμές» περιοχές, Πάιατ, με τον οποίο προωθούσαν από κυβερνητικές θέσεις, επί ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τη «στρατηγική σχέση» Ελλάδας - ΗΠΑ. Ας μην αγχώνονται πάντως. Τα ίδια και χειρότερα θα κάνει η νέα πρέσβειρα, χωρίς να στερηθεί και τις δικές τους σίγουρες πλάτες.

Μια ενδιαφέρουσα έρευνα για τον αντιαμερικανισμό στην Ελλάδα παρουσιάστηκε στο συνέδριο για την εξωτερική πολιτική στη «Μεταπολίτευση», που διοργανώνει γνωστό εκδοτικό συγκρότημα με πολιτικούς, τεχνοκράτες και διπλωμάτες. Βασικά συμπεράσματα είναι ότι ο αντιαμερικανισμός παραμένει κυρίαρχος την τελευταία 50ετία, ανεξάρτητα από διακυμάνσεις και περιόδους ύφεσης, και ότι υπάρχει μια αναντιστοιχία ανάμεσα στα κόμματα και σε όσους δηλώνουν ψηφοφόροι τους. Οι ψηφοφόροι δηλαδή είναι πιο αντιαμερικανοί σε σχέση με τα κόμματα που ψηφίζουν (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) με εξαίρεση αυτούς του ΚΚΕ, όπου η έρευνα καταγράφει «σύγκλιση μεταξύ του κόμματος και των εκλογέων του». Αν κάτι έχει σημασία στην έρευνα, είναι το εξής: Παρά τους τόνους από μελάνι που ξόδεψαν (και ξοδεύουν) όλα αυτά τα χρόνια οι προπαγανδιστές του ευρωατλαντισμού, πολιτικοί, επιχειρηματίες, πρεσβείες και λοιποί παρατρεχάμενοι, το «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» συνεχίζει να εκφράζει τον τρόπο που βλέπει η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τον βρώμικο ρόλο του στον κόσμο και ειδικά στην Ελλάδα. Γι' αυτό άλλωστε στον «Στρατηγικό Διάλογο» με τις ΗΠΑ, που προσυπογράφουν όλα τα αστικά κόμματα, η «άμβλυνση του αντιαμερικανισμού» αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά κεφάλαια, χωρίς ιδιαίτερες επιτυχίες, όπως φαίνεται.