Τα σημάδια μιας νέας οικονομικής κρίσης πυκνώνουν στη Γερμανία, στην ΕΕ, αλλά και στις ΗΠΑ, όσο κι αν Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι προσπαθούν να δημιουργήσουν την εικόνα μιας δυναμικής οικονομίας. Σύμφωνα με στοιχεία των «Financial Times», οι εταιρικές χρεοκοπίες στις ΗΠΑ έχουν φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο από την τελευταία συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση, προκαλώντας ανησυχία στα αστικά επιτελεία. Συγκεκριμένα, τουλάχιστον 686 επιχειρήσεις κατέθεσαν αίτηση πτώχευσης το 2024, ποσοστό 8% μεγαλύτερο από το 2023 και υψηλότερο από κάθε άλλη χρονιά μετά το 2010, όταν καταγράφηκαν 828 αιτήσεις. Ανάμεσα στις επιχειρήσεις που πτωχεύουν είναι μεγαθήρια στον κλάδο της λιανικής, όπως η εταιρεία πώλησης ειδών εκδηλώσεων «Party City», η «Tupperware», που κατασκευάζει συσκευασίες αποθήκευσης τροφίμων και ο «απόηχος» έφτασε μέχρι τη θυγατρική της στη χώρα μας, η αλυσίδα εστιατορίων «Red Lobster», η αεροπορική «Spirit Airlines» και η εταιρεία καλλυντικών «Avon Products». Η αύξηση των πτωχεύσεων χτυπάει καμπανάκι και πυροδοτεί νέα επεισόδια ενδοαστικών συγκρούσεων στις ΗΠΑ και στην ΕΕ, για το ποιες προσαρμογές στην οικονομική και στην εξωτερική πολιτική μπορούν να κλοτσήσουν λίγο πιο κάτω το τενεκεδάκι μιας επερχόμενης κρίσης υπερσυσσώρευσης, με την πολεμική οικονομία να παίρνει τα πάνω της, ως ένας από τους πιο κερδοφόρους επενδυτικούς προορισμούς για κεφάλαια που λιμνάζουν.

«Πριν από δέκα χρόνια ποιος θα φανταζόταν ότι ο ιδιοκτήτης ενός από τα μεγαλύτερα κοινωνικά δίκτυα στον κόσμο θα υποστήριζε ένα νέο διεθνές αντιδραστικό κίνημα και θα επενέβαινε άμεσα στις εκλογές, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας;». Αυτό αναρωτήθηκε ο Εμ. Μακρόν, συντασσόμενος με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες ενάντια στη νέα «εκστρατεία» του Ιλον Μασκ μέσω του «Χ», που στηρίζει την ακροδεξιά AfD. Πέφτουν από τα σύννεφα οι ...προοδευτικοί ηγέτες της υφηλίου, που ακύρωσαν τις προεδρικές εκλογές στη Ρουμανία, επειδή το αποτέλεσμα δεν βόλευε το ΝΑΤΟ στην αντιπαράθεσή του με τη Ρωσία, ενώ στη Συρία μαζί με τον Τραμπ, τον Μπάιντεν και τον Μασκ στηρίζουν τους τζιχαντιστές (!), δηλαδή ό,τι πιο σκοταδιστικό και αναχρονιστικό φτιάχτηκε με δική τους χρηματοδότηση και εξοπλισμό. «Ομοιος τον όμοιο», λοιπόν, στην κοπριά της αντιδραστικής - αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρετούν όλοι μαζί.

Αλλωστε, ο Μακρόν δεν είχε κανένα πρόβλημα στη χώρα του να συνδιαλέγεται με την ακροδεξιά Λεπέν. Ούτε ο σοσιαλδημοκράτης Σολτς να υιοθετεί την ατζέντα της AfD στο Μεταναστευτικό, επειδή αυτό υπηρετεί στην παρούσα φάση τα πιο άμεσα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου. Οσο για την απογοήτευσή τους για τους ιδιοκτήτες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης και τον ρόλο τους, η υποκρισία χτυπάει «κόκκινο». Τα θεωρούν αντιδραστικά όταν στο πλαίσιο της ενδοαστικής διαπάλης δεν τους συμφέρει η θέση τους, είναι όμως προοδευτικά όταν οι αλγόριθμοι θάβουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις και αναρτήσεις που δεν συμβαδίζουν με το κυρίαρχο ιμπεριαλιστικό αφήγημα, ιστορικές αναφορές στην προσφορά της ΕΣΣΔ, ακόμα και καλλιτεχνικές δημιουργίες που καλούν σε αγωνιστική δράση. Τόσο φιλελεύθερα και τόσο δημοκρατικά.