Στην πραγματικότητα, η «αύξηση των υπερωριών» φανερώνει την πρακτική της εργοδοσίας που γενικεύεται, να προσλαμβάνει εργαζόμενους μειωμένης απασχόλησης και να τους βάζει να δουλεύουν χιλιάδες ώρες επιπλέον, καθώς αυτές «κοστίζουν» λιγότερο, από το να προσλάμβανε προσωπικό πλήρους και σταθερής απασχόλησης. Εδώ όμως αποκαλύπτεται και κάτι ακόμα: Παρά την τεράστια αύξηση των υπερωριών, στο διάστημα 2021 - 2024, ο μέσος μισθός μειώθηκε (από 975 στα 957 ευρώ), επομένως οι εργαζόμενοι δουλεύουν περισσότερο και αμείβονται λιγότερο! Σαν να μην έφταναν αυτά, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κάνει δωράκι στην εργοδοσία και τις ασφαλιστικές εισφορές επί των υπερωριών, να τις κάνει δηλαδή ακόμα πιο «φθηνές». Και μετά θα πανηγυρίζει για το ...κατόρθωμα της «καταγραφής υπερωριών»! Αυτό που καταγράφεται πραγματικά είναι η ένταση της εκμετάλλευσης και το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Κι αυτό το ξέρουν καλά οι δεκάδες χιλιάδες μισθωτοί που βιώνουν τη βαρβαρότητα στους χώρους δουλειάς.

Εξηγήσεις από την πρέσβη της Γαλλίας για το ενδεχόμενο πώλησης πυραύλων «METEOR» στην Τουρκία ζήτησε ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας. Σε παλιότερες δηλώσεις του, όμως, ο Δένδιας ήταν αποθεωτικός για τη συμβολή της Γαλλίας στην «αποτρεπτική ισχύ» της Ελλάδας. «Χάρη στα γαλλικά όπλα, η αποτρεπτική ισχύς της Ελλάδας ενισχύεται απέναντι σε κάθε εξωτερική απειλή», έλεγε για παράδειγμα στην Γαλλίδα ομόλογό του, καταγγέλλοντας την «έξαρση της τουρκικής ρητορικής και τις ενέργειες που αποσταθεροποιούν την περιοχή». Για άλλη μια φορά αποδεικνύονται παραμύθια τα περί «συμμαχιών» που θωρακίζουν τη χώρα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Αποκαλύπτεται επίσης ότι στο παζάρι των εξοπλισμών δεν υπάρχουν «φίλοι» και «εχθροί», «καλοί» και «κακοί» προμηθευτές, παρά μόνο ισχυρά οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα που καθορίζουν τις συμφωνίες. Το ίδιο ισχύει άλλωστε και με τις ΗΠΑ: Με το ένα χέρι δίνουν εξοπλισμό δισ. ευρώ στην Ελλάδα για να αναβαθμίσει την εμπλοκή της στα ευρωατλαντικά σχέδια και με το άλλο ενισχύουν στρατιωτικά την Τουρκία, για να διατηρείται τάχα η «συμμαχική ισορροπία» στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο.

Ο κατασκευαστικός κλάδος; Ευημερεί, αφού συγκρίνοντας τις χρονιές 2023 - 2024 καταγράφει αύξηση 12,8% στις οικοδομικές άδειες, 16,2% στην επιφάνεια και 13,3% στον όγκο δόμησης. Ο κλάδος Τροφίμων - Ποτών; Είναι «πρωταγωνιστής» στην πολυπόθητη «εξωστρέφεια» για το κεφάλαιο, αφού το 2023 ο λεγόμενος «εξαγωγικός προσανατολισμός» του έφτασε τα 7 δισ. ευρώ (!), ενώ απορροφά το 11% της συνολικής δαπάνης για επενδύσεις σε έρευνα και τεχνολογία. Πρόκειται για κλάδους με ...φουσκοθαλασσιές στα κέρδη και τις επενδύσεις τους. Ομως υπάρχει και η άλλη όψη. Την αποκαλύπτουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο οι απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις που είναι σε εξέλιξη σε αυτούς τους κλάδους. Για παράδειγμα, παρά την αύξηση της οικοδομικής δραστηριότητας, η ΣΣΕ που είχαν κατακτήσει οι οικοδόμοι έληξε, ενώ η κυβέρνηση δεν την είχε κάνει υποχρεωτική. Χώρια το γεγονός ότι μέρα παρά μέρα οι εργάτες θρηνούν και έναν νεκρό στα εργοτάξια. Στα δε Τρόφιμα - Ποτά, και παρά τα κέρδη με ουρά, οι εργαζόμενοι δουλεύουν εδώ και 15 χρόνια χωρίς Σύμβαση, με τους βιομηχάνους να «βαφτίζουν» την πλειοψηφία του προσωπικού «ανειδίκευτο», για να «ρίξουν» συνολικά τους μισθούς στα κατώτατα επίπεδα. Αν στα παραπάνω προστεθούν η ραγδαία αύξηση στα νοίκια και τις τιμές των ακινήτων, με τραγικά αποτελέσματα για τη λαϊκή οικογένεια, αλλά και οι τεράστιες ανατιμήσεις στα Τρόφιμα, με τον πληθωρισμό να ξεπερνάει το 30% σε σχέση με το 2020, η «μεγάλη εικόνα» βγάζει μάτι: Τα κέρδη τους - οι ζωές μας!