Εναν «οδικό χάρτη» για τη σταδιακή κατάργηση όλων των εισαγωγών ρωσικών ορυκτών καυσίμων ανήγγειλε η πρόεδρος της Κομισιόν από το βήμα της Συνόδου για το «Μέλλον της Ενεργειακής Ασφάλειας», που συνδιοργάνωσαν ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) και η βρετανική κυβέρνηση. Αναφερόμενη στις προμήθειες φυσικού αερίου, είπε πως «δεν έχουμε ξεχάσει ότι οι ΗΠΑ παρενέβησαν αμέσως με το LNG όταν το χρειαζόμασταν κατά τη διάρκεια της κρίσης (...) Αυτές οι ενεργειακές εταιρικές σχέσεις παραμένουν στρατηγικής σημασίας για την ΕΕ». Παράλληλα, τόνισε ότι η Ενέργεια από ΑΠΕ αντιπροσωπεύει πλέον το 47% της ηλεκτροπαραγωγής στην ΕΕ. «Πράσινη μετάβαση» και αύξηση των εισαγωγών του (ακριβότερου) LNG από τις ΗΠΑ είναι οι δύο πυλώνες της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ στη νέα φάση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που οξύνονται. Βέβαια, πίσω από τις θριαμβολογίες για την «απεξάρτηση» από το ρωσικό αέριο και την επένδυση πολλών δισ. ευρώ στην «πράσινη» Ενέργεια, τα λαϊκά νοικοκυριά σε όλη την ΕΕ αγκομαχούν: Σύμφωνα με τη Eurostat, η μέση τιμή της κιλοβατώρας από 0,12 ευρώ το α' εξάμηνο του 2020 έφτασε στα 0,24 ευρώ το β' εξάμηνο του 2022 (την ίδια περίοδο στην Ελλάδα είχε φτάσει στα 0,45 ευρώ) και έχει ...σταθεροποιηθεί σε τιμές άνω των 0,20 ευρώ/κιλοβατώρα σε όλα τα κράτη - μέλη. Πράγματι, λοιπόν, οι λογαριασμοί ρεύματος φροντίζουν να υπενθυμίζουν και στα λαϊκά νοικοκυριά αυτά που η πρόεδρος της Κομισιόν δεν ξεχνά.
Παρεμβάσεις στα Εργασιακά προαναγγέλλει η κυβέρνηση και, όπως όλα δείχνουν, ετοιμάζεται να περάσει ξανά από ...πριονοκορδέλα τον εργάσιμο χρόνο. Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Εργασίας επεξεργάζεται διατάξεις που θα επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να διαμορφώνουν το ωράριο εργασίας ακόμα και σε εβδομαδιαία βάση, κάνοντας ακόμα πιο «λάστιχο» τη ζωή των εργαζομένων. Πιο εύκολα θα μπορούν οι επιχειρήσεις να εφαρμόζουν και μια σειρά αντιδραστικές μορφές απασχόλησης που ήδη έχουν ψηφιστεί, όπως το «μοντέλο» της δοκιμαστικής περιόδου (έξι μήνες), της παράλληλης απασχόλησης (έως 13 ώρες ημερησίως σε περισσότερους του ενός εργοδότες), αλλά και της κατά παραγγελία απασχόλησης. Οι ανάγκες των επιχειρήσεων, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας, το παραπέρα ξεχαρβάλωμα του χρόνου εργασίας και το ξεζούμισμα των εργαζομένων βάζουν την υπογραφή τους σε ένα ακόμα νομοσχέδιο - λαιμητόμο, κλιμακώνοντας την επίθεση στον εργάσιμο χρόνο, που αποτελεί βασικό στοιχείο έντασης της εκμετάλλευσης. 139 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη εξέγερση των εργατών του Σικάγο, που διεκδικούσαν 8 ώρες δουλειάς, η απεργία της Πρωτομαγιάς πρέπει να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα ότι τα εγκληματικά σχέδια της κυβέρνησης θα βρουν απέναντί τους τοίχο. Κι ότι οι εργαζόμενοι δεν θα δεχτούν καμιά θυσία για τα κέρδη, τους δασμούς και τους πολέμους του κεφαλαίου.
Σαν να μην έφτανε η κοροϊδία της κυβέρνησης με τα ψίχουλα για ενοίκια και συντάξεις, πλάκωσαν και τα διάφορα «παπαγαλάκια», που σιγοντάρουν την αθλιότητα, χαρακτηρίζοντας τις διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος ...«ελιτισμό», επειδή «υποτιμούν» τα 68 λεπτά «αύξηση» τη μέρα! Βεβαίως, τους εκθέτει η ίδια η κυβερνητική προπαγάνδα, που πανηγυρίζει ότι «αποδέκτες» των επιδομάτων είναι 2,5 εκατ. άνθρωποι, οι οποίοι «τα έχουν περισσότερο ανάγκη». Πρόκειται για ωμή παραδοχή ότι τόσα εκατομμύρια νοικοκυριά έχουν φτάσει στα τελευταία σκαλοπάτια της εξαθλίωσης, εξαιτίας της πολιτικής που κάνει ...ζάμπλουτους μια χούφτα παράσιτα, με επιδοτήσεις, φορο-προνόμια και άλλες μορφές κρατικής στήριξης των επενδύσεων. Απαιτούν μάλιστα από τον λαό να τους πει και «ευχαριστώ» γι' αυτήν την αθλιότητα. Οση σκόνη κι αν σηκώσουν, τα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός δεν καλλωπίζονται. Οπως και η πολιτική του καπιταλιστικού κέρδους, που οδηγεί στην εξαθλίωση τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, ανακυκλώνοντας τα αδιέξοδα σε βάρος της.