Δικοί μας έπαινοι για βιβλία σαν το σημερινό της στήλης και συγγραφείς σαν τους Μαρξ και Ενγκελς είναι περιττοί, πολύ περισσότερο όταν ο χώρος δεν επαρκεί καν για να παρουσιαστεί ούτε το ιστορικό πλαίσιο (οι αλλεπάλληλες επαναστατικές εξεγέρσεις στην Ευρώπη στα τέλη του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα), ούτε η τεράστια γνώση του Μαρξ για τα ευρωπαϊκά οικονομικοπολιτικά δεδομένα (μεγάλη βιομηχανία σε Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία, Ουγγαρία, Πολωνία και στην καθυστερημένη Ρωσία), «καρπός» της οποίας ήταν τα κείμενα που συγκροτούν το έργο του «Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία από το 1948 ως το 1950». Εργο, που έγραψε εξόριστος στο Λονδίνο, πρωτοδημοσιεύτηκε το 1850 στη «Νέα Εφημερίδα του Ρήνου- Πολιτικο-Οικονομική Επιθεώρηση» (τεύχη 1, 2, 3, 5, 6), επαναδημοσιεύτηκε ως μπροσούρα στο Βερολίνο (1895), με επίβλεψη και πρόλογο του Ενγκελς, και το οποίο, τυπωμένο σύμφωνα με το κείμενο της «Νέας Εφημερίδας του Ρήνου» και την επανέκδοσή του από τον Ενγκελς, κυκλοφόρησε η «Σύγχρονη Εποχή».

Το έργο αυτό «ήταν η πρώτη προσπάθεια του Μαρξ να εξηγήσει ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας με τον υλιστικό του τρόπο αντίληψης, ξεκινώντας απ' τη δοσμένη οικονομική κατάσταση», αναφέρει ο Ενγκελς, ο οποίος, με άφοβη και διαλεκτική αυτοκριτική, μιλά και για «λάθη» στο έργο αυτό, καθώς «ήταν απλούστατα αδύνατο να παρακολουθεί ή έστω να συνοψίζει κανείς στη διάρκεια της επαναστατικής περιόδου του 1848-'49 τις οικονομικές μεταβολές που συντελούνταν ταυτόχρονα. Το ίδιο ίσχυε για τους πρώτους μήνες της εξορίας στο Λονδίνο, το φθινόπωρο και το χειμώνα του 1849-'50», οπότε άρχισε ο Μαρξ αυτή την εργασία του. Σχετικά με την «πηγή» τέτοιων ακούσιων λαθών, ο Ενγκελς τονίζει τα εξής διδακτικότατα και ισχύοντα και σήμερα: «Οταν κανείς εκτιμάει γεγονότα και ολόκληρες σειρές γεγονότων από την τρέχουσα ιστορία ποτέ δεν είναι σε θέση να ανατρέξει ως τις τελευταίες οικονομικές αιτίες. Ακόμα και σήμερα, που τα σχετικά ειδικά όργανα του Τύπου προμηθεύουν άφθονο υλικό, θα ήταν αδύνατο να παρακολουθεί κανείς μέρα τη μέρα την πορεία της βιομηχανίας και του εμπορίου στην παγκόσμια αγορά και τις μεταβολές που συντελούνται στις μέθοδες παραγωγής έτσι που να μπορεί, σε οποιαδήποτε στιγμή, να βγάζει ένα γενικό συμπέρασμα, απ' αυτούς τους πολύμορφα μπλεγμένους και πάντα μεταβαλλόμενους παράγοντες, που χώρια απ' αυτό, τις περισσότερες φορές οι σπουδαιότεροί τους ενεργούν για πολύ καιρό στα κρυφά, προτού προβάλουν ξαφνικά στην επιφάνεια με βίαιο τρόπο».