Ο «Σιδερένιος χείμαρρος» (1924) είναι το σημαντικότερο και πιο γνωστό από τα έργα του Α. Σεραφίμοβιτς και θεωρείται ένα από τα κλασικά έργα της σοβιετικής λογοτεχνίας. Αναφέρεται σ' ένα ιστορικό γεγονός: την ηρωική πορεία της Στρατιάς του Ταμάν, απ' τα τέλη Αυγούστου ως τα μέσα Σεπτέμβρη του 1918. Το εν λόγω σώμα ακολουθούν χιλιάδες πρόσφυγες, εν μέσω καυγάδων, έλλειψης πειθαρχίας και αποδιοργάνωσης, ενώ προσπαθεί να ξεφύγει από το κυνήγι των Κοζάκων και να ενωθεί με το κύριο σώμα του Κόκκινου Στρατού. Καταφέρνουν να επιζήσουν, χάρη στη σιδερένια θέληση του νεοεκλεγέντος διοικητή τους Ε. Κοβτιούχα, ο οποίος καταφέρνει να τους πειθαρχήσει.

Το έργο αποτυπώνει τη μαζική δράση, καθώς και την ουσία της ταξικής πάλης στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Οι ήρωές του είναι αντιπροσωπευτικοί τύποι ανθρώπων του λαού, που πέρασαν μέσα απ' το καμίνι της επανάστασης. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».